Πραγματοποιήθηκε σήμερα 9 Οκτωβρίου συγκέντρωση διαμαρτυρίας για το ΚΕΘΕΑ στην Κεντρική Πλατεία της πόλης, με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου και φορέων, στην οποία συμμετείχαμε και αναρτήσαμε επίσης πανό σε ένδειξη αλληλεγγύης. Ενάντια στον αυταρχικό έλεγχο του κράτους σε κάθε δομή κοινωνικής αλληλεγγύης, καλούμε την κοινωνία να αντισταθεί ώστε οι οργανισμοί που λειτουργούν προς όφελός της να παραμείνουν ανεξάρτητοι και ανεπηρέαστοι από τον γραφειοκρατικό μηχανισμό
Τον περασμένο μήνα ένα παιδί σκοτώθηκε σ’ ένα χαρτόκουτο και μια γυναίκα κάηκε στη Μόρια. Στο μέρος αυτό έχουμε ακούσει για πάρα πολλούς θανάτους από το κρύο, από μαγκάλια ή από ανθρώπους που δεν άντεξαν τις συνθήκες και αυτοκτόνησαν. Ένα μέρος που χωράει μόλις 3000 ανθρώπους και έναντι κατοικούν περίπου 12000.
Η ατζέντα της κυβέρνησης περιλαμβάνει το μεταναστευτικό με όρους εξαίρεσης και θανατοπολιτικής και απευθύνεται στα πιο συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας. Το διακύβευμα είναι σταθερό και ένα κίνημα πρέπει να τοποθετείται ρητά και δυναμικά σε σχέση με αυτό, αφυπνίζοντας ξανά και ξανά τα αντανακλαστικά αντίστασης απέναντι στο ρατσισμό και την ξενοφοβία. Ως μία κοινή βάση συμπόρευσης προτείνουμε :
– ανοιχτά κέντρα, μέσα στην πόλη, σε άμεση επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο.
– να κλείσει το κολαστήριο της Μόριας και κάθε κλειστό κέντρο κράτησης
– δεν αποδεχόμαστε τον τεχνητό διαχωρισμό ανάμεσα σε πρόσφυγα και μετανάστη
– ελεύθερα σύνορα και πρόσβαση σε όλους-ες χωρίς περιορισμούς
Καλούμε σε συνέλευση την Παρασκευή 11/10/19, στις 7μ.μ. στον ΕΚΧ Αλιμούρα με θέμα το προσφυγικό. Σκοπός είναι ο συντονισμός και η διοργάνωση μιας συγκέντρωσης στην πόλη με προτεινόμενη ημερομηνία την Παρασκευή 18 Οκτώβρη.
Στις 18 Σεπτέμβρη του 2013, ο αντιφασίστας μουσικός Παύλος Φύσσας πέφτει νεκρός από το μαχαίρι του χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Ο δολοφόνος σκοτώνει τον Φύσσα μέσα στη μέση του δρόμου, χωρίς να διστάσει ούτε μία στιγμή, προστατευμένος από το τάγμα εφόδου της ναζιστικής οργάνωσης και την αστυνομία. Είναι η περίοδος που η Χρυσή Αυγή είναι στην ακμή της, που απολαμβάνει την συγκάλυψη και την υποστήριξη κράτους και ΜΜΕ, η εποχή που αλωνίζει ελεύθερα γεμίζοντας τους δρόμους και τις γειτονιές μας με μίσος και με αίμα.
Το αντιφασιστικό κίνημα στάθηκε από την πρώτη ημέρα εμφάνισης της Χρυσής Αυγής στο ύψος των περιστάσεων. Οι αντιφασίστες και οι αντιφασίστριες, στάθηκαν όρθιοι απέναντι στους ναζί, αντιμετωπίζοντας τους κατά πρόσωπο, παλεύοντας για την αποκάλυψη των εγκλημάτων τους, μη αφήνοντας τους σπιθαμή δημόσιου χώρου.
Έξι χρόνια μετά, ο αγώνας όλων αυτών των ανθρώπων έχει αποτέλεσμα. Με τη δίκη να οδεύει πια προς το τέλος της, η Χρυσή Αυγή είναι υπό διάλυση. Η δράση του κινήματος ώθησε και την υπόλοιπη κοινωνία να δει το πραγματικό πρόσωπο του κτήνους και πίεσε το κράτος να άρει τελικά την προστασία του. Η Χρυσή Αυγή χωρίς πια καμία στήριξη παραπαίει, τα γραφεία της κλείνουν το ένα μετά το άλλο και τα στελέχη της λιποψυχούν, «καρφώνοντας» μέσα στις δικαστικές αίθουσες ο ένας τον άλλο, απαρνούμενοι τα άρρωστα «ιδανικά» τους. Αποδεικνύοντας μας ότι είναι τόσο δειλοί και μικροί όσο πιστεύαμε.
Ωστόσο, η διάλυση της Χρυσής Αυγής, η ήττα της στις εκλογές, ο πανικός των μελών της δεν πρέπει να μας κάνουν να εφησυχάσουμε. Οι ξενοφοβικές και γενικότερα ακροδεξιές αντιλήψεις είναι ακόμα εκεί, διαχέονται σε άλλα κόμματα, εκφράζονται και είναι ανησυχητικά παρούσες. Τα τάγματα εφόδου μπορεί να μην δρουν πια, όμως το μισαλλόδοξο δηλητήριο που μπορεί να τα ξαναδημιουργήσει είναι ακόμα εδώ.
Για τον λόγο αυτό, θα συνεχίσουμε αυτό που κάνουμε χρόνια τώρα. Θα συνεχίσουμε να είμαστε στο δρόμο, όρθιοι απέναντι στους φασίστες, κάθε στιγμή. Θα συνεχίσουμε μέχρι να καταφέρουμε να ζήσουμε σε μια κοινωνία ελεύθερη, χωρίς φόβο, ίσοι ανάμεσα σε ίσους. Θα συνεχίσουμε για όλους τους νεκρούς μας. Για όλους εμάς και τις ζωές μας.
ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΦΥΣΣΑ, ΤΕΤΑΡΤΗ 18/9, 6μ.μ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
Η ανακοίνωση του 5ου Αντιεξουσιαστικού Φεστιβάλ:
Για 5η συνεχή χρονιά διοργανώνεται το Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ στα Γιάννενα από τη Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση.
Πρώτη μέρα του φεστιβάλ θα είναι η Τρίτη 18 Ιουνίου και θα συνεχιστεί από την Παρασκευή έως και την Κυριακή 21-23 Ιουνίου με πλήθος πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, που θα πραγματοποιηθούν τόσο στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο «Αλιμούρα» όσο και στο Θεατράκι Σκάλας. Φυσικά, θα υπάρχει πλουραλιστικό κι ενημερωμένο πολιτικό βιβλιοπωλείο και πάγκος με πολιτικό υλικό.
Το Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ αποτελεί εδώ και μια πενταετία ένα θεσμό αντίστασης στην ακραία εμπορευματοποίηση που λαμβάνει χώρα στην πόλη τα τελευταία χρόνια, η οποία σχετίζεται με την ολοένα και περισσότερη παραχώρηση στους επιχειρηματίες του δημόσιου χώρου που κάποτε ανήκε στους πολίτες. Από τη μία, οι θεσμικοί φορείς αναδιαμορφώνουν το δημόσιο χώρο προς όφελος του ιδιωτικού κέρδους, προβάλλοντας την εικόνα μίας πόλης «σύγχρονης», «ευρωπαϊκής», φιλικής προς τους τουρίστες, της οποίας η ιστορία παρουσιάζεται σαν έκθεμα προς εκμετάλλευση. Από την άλλη, το φεστιβάλ επιδιώκει να απελευθερώσει το δημόσιο χώρο από τις επιταγές του κέρδους και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις μίας πραγματικής πολιτικής, δημοκρατικής ζύμωσης της κοινωνίας. Το Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ αποτελεί μία σοβαρή αντιπρόταση στην ιδιώτευση και στην καθυπόταξη της κοινωνίας στην αδιαφορία και στην ενσωμάτωση, αποτελεί ένα θεσμό άμεσης δημοκρατίας, αυτοοργάνωσης και καθολικής κοινωνικής αντίστασης.
Στην εποχή της οριστικής κατάρρευσης των αναθετικών ελπίδων και των παλιών βεβαιοτήτων, αναδύεται ολοένα και πιο επιτακτικά το ζήτημα της μετάβασης σε κοινωνίες χωρίς αντιπροσώπους, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπου οι ίδιες οι κοινωνίες θα μπορούν να έχουν λόγο για την ίδια τους την ύπαρξη. Τα σύγχρονα κινήματα, είτε πετυχαίνουν τους άμεσους στόχους τους είτε όχι, οργανώνονται πλέον στη βάση της ισότητας και της οριζοντιότητας, χωρίς την εξουσία και την καθοδήγηση «ειδικών» ή κομματικών μηχανισμών, αμφισβητώντας έτσι τις παλαιές σχέσεις εξουσίας, κάτι που οδηγεί οπωσδήποτε σε μία τάση συνολικής αμφισβήτησης των θεσμών του έθνους-κράτους και των καταπιεστικών εκμεταλλευτικών σχέσεων του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου που εφαρμόζεται σχεδόν παντού.
– Την Τρίτη 18 Ιουνίου στις 19.30, θα γίνει εισαγωγική εκδήλωση στο φεστιβάλ, στον ε.κ.χ Αλιμούρα με θέμα «Το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων», στην οποία θα μιλήσουν μέλη της Συνέλευση των Συνελεύσεων του Commercy της Γαλλίας και το Περιοδικό Βαβυλωνία.
Το Κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της τάσης των σύγχρονων κινημάτων που προαναφέρθηκε, ενώ είναι και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να συζητηθεί και το ζήτημα των εκλογών της 7ης Ιουλίου στην Ελλάδα και την πρόταση των κινημάτων για τη στάση που πρέπει να κρατούν απέναντι στους εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας.
Τα σύγχρονα κινήματα πρέπει, επίσης, οπωσδήποτε να είναι οικολογικά. Η ιστορική τάση καπιταλισμού και σοσιαλισμού προς την αέναη «ανάπτυξη» έχει οδηγήσει σε καταστρεπτικές συνέπειες, μη αναστρέψιμες, για τη μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού της γης. Οι εξορύξεις υδρογονανθράκων, τις οποίες προωθούν κράτη και υπερεθνικοί ενεργειακοί κολοσσοί, θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σε καταστροφή των τοπικών κοινωνιών της χώρας, στην οικονομική αφαίμαξή τους, σε ερημοποίηση του φυσικού τοπίου και σε γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς, οι οποίοι πάνε «πακέτο» με τα πετρέλαια και το ζήτημα της ενέργειας γενικότερα, αρκεί να αναλογιστεί κανείς τι συμβαίνει στις κύριες πετρελαιοπαραγωγές χώρες.
– Για τη γεωπολιτική στρατηγική στην Ανατολική Μεσόγειο και την Ελλάδα, για τις αντιστάσεις του αντιεξορυκτικού κινήματος στην Ελλάδα και για το μείζον ζήτημα της ενέργειας και της διαχείρισής της θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση με θέμα «Κοινωνικές Αντιστάσεις στις εξορύξεις : Γεωπολιτική στρατηγική και ενεργειακή λεηλασία», η οποία θα λάβει χώρα την Παρασκευή 21 Ιουνίου στο Θεατράκι στις 18.30, με τη συμμετοχή των Πρωτοβουλιών Αθήνας και Πρέβεζας και της Ανοιχτής Συνέλευσης στα Γιάννενα ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων. Θα ακολουθήσει ρεμπέτικο γλέντι στο Θεατράκι στις 22.30 με τους Σταματία Δόση, Ορφέα Τσακτσίρα και Μάρι Τούμπα.
Στα πλαίσια της ενεργειακής λεηλασίας και της καταστροφής της φύσης για τα κέρδη κράτους κι εταιριών εντάσσεται και το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Δ. Κουτσαμπασιάκου με τίτλο «Ο Ηρακλής, ο Αχελώος και η Μεσοχώρα», το οποίο θα προβληθεί στον ε.κ.χ «Αλιμούρα» το Σάββατο 22 Ιουνίου στις 8 μμ.
– Το Σάββατο θα πραγματοποιηθεί και το live του Φεστιβάλ με τη συμμετοχή των Ask Tomorrow, Ωχτομηδέν και Moukliomos. Ώρα έναρξης 23.00 και τόπος το Θεατράκι.
Οι τρομακτικές ανισότητες που παράγει η εξουσία εδράζονται σε προαιώνιες κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις εκμετάλλευσης, οι οποίες με τη σειρά τους, όταν δεν ξεριζώνονται, οδηγούν στη βία και στην επιβολή. Η πατριαρχία, ως μία τέτοια μορφή προαιώνιας καταπίεσης των γυναικών, μετατρέπεται σε κανονικοποιημένη βία εναντίον τους. Ο συνεχώς διογκούμενος αριθμός δολοφονιών γυναικών από τους άντρες, τους συντρόφους ή τους πατεράδες τους, μας οδηγεί ευλόγως στο συμπέρασμα πως η βία κατά των γυναικών είναι ανεκτή ή και δικαιολογημένη από την κοινωνική πραγματικότητα που παράγουν οι βασικοί θεσμοί του κράτους, τα Μ.Μ.Ε και η Εκκλησία.
– Δεν μπορούμε παρά να μιλάμε, λοιπόν, για γυναικοκτονίες και σε αυτή τη βάση θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση την Κυριακή 23 Ιουνίου στις 19.30 στο Θεατράκι με θέμα «Γυναικοκτονίες : Εγκλήματα ενός ακήρυχτου πολέμου», στην οποία θα μιλήσει η δημοσιογράφος Άννα Νίνη. Το Φεστιβάλ θα κλείσει στο Θεατράκι με party και ώρα έναρξης τις 23.00.
Επιδιώκουμε, λοιπόν να αναδείξουμε μία σύγχρονη αντιεξουσιαστική κριτική στην εξουσία και στην εκμετάλλευση που βιώνει το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Επιδιώκουμε να δώσουμε σοβαρές απαντήσεις, μη θεσμικές και μη ελεγχόμενες από την κυριαρχία. Επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για συνολική κοινωνική χειραφέτηση. Το Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ είναι μία προεικόνιση για την κοινωνία που οραματιζόμαστε.
ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ- ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΓΙΑΝΝΕΝΑ)
(Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7 μμ στον Ε.Κ.Χ Αλιμούρα – Αραβαντινού 6 εντός στοάς)
Πληροφορηθήκαμε ότι η επιτροπή ποιότητας ζωής του δήμου Ιωαννίνων απαγόρευσε το φεστιβάλ των Αναιρέσεων στο θεατράκι σκάλας . Απαγόρευση που βρήκε σύμφωνη τόσο την προηγούμενη όσο και την νέα δημοτική αρχή .
Δεν μας εκπλήσσει βέβαια η σύμπνοια των τοπικών αρχόντων , εξάλλου σε μια πόλη που η ατομική κερδοφορία έχει μεγαλύτερη αξία από τους πολίτες και το δικαίωμα τους σε προσβάσιμους δημόσιους χώρους – για παράδειγμα να υπενθυμίσουμε τα δεκάδες σημεία στην πόλη όπου τραπεζοκαθίσματα τοποθετούνται πάνω σε δρόμους όδευσης τυφλών ή την “ανάπλαση” της πλατείας Πάργης με μόνο σκοπό την περαιτέρω εξάπλωση των καταστημάτων – είναι επόμενο πως τα πολιτικά και πολιτιστικά φεστιβάλ που είναι οργανωμένα από τα κάτω και προάγουν ιδέες που αμφισβητούν το κατεστημένο δεν θα είναι καθόλου συμπαθή στην τοπική εξουσία.
Η πόλη των Ιωαννίνων θυμάται όμως τους αγώνες για τον δημόσιο χώρο από το 2001 με τους αγώνες για να σωθεί η κεντρική πλατεία ,το κίνημα για το Ξενία (2006) και το κίνημα για την Όαση (2009) . Όσο η ιδιωτική πρωτοβουλία μαζί με την τοπική εξουσία θα προσπαθούν να καταλάβουν τον δημόσιο χώρο και να μετατρέψουν την πόλη σε ένα μεγάλο θεματικό πάρκο όπου χαρούμενοι καταναλωτές θα αγοράζουν και θα διασκεδάζουν ενώ εργαζόμενοι θα δουλεύουν στις γαλέρες τους επισιτισμού εμείς θα τον νοηματοδοτούμε με τον δικό μας τρόπο.
Πέρα από την λογική του κέρδους και της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο βάζοντας μπροστά την αλληλεγγύη και την ισότητα απελευθερώνουμε στην πράξη τον δημόσιο χώρο και χρόνο με ανοιχτές συνελεύσεις πολιτών, ελεύθερους κοινωνικούς χώρους , πορείες και φεστιβάλ. Με αυτό το σκεπτικό και χωρίς καμία άδεια από την τοπική εξουσία οργανώνουμε κάθε καλοκαίρι το αντιεξουσιαστικό φεστιβάλ στα Γιάννενα και με το ίδιο σκεπτικό χρησιμοποιήσαμε στις 7/9 το θεατράκι σκάλας για την πραγματοποίηση του πάρτι οικονομικής ενίσχυσης του ελεύθερου κοινωνικού χώρου Αλιμούρα.
Δεν αναγνωρίζουμε τη δικαιοδοσία ούτε του κράτους ούτε του κεφαλαίου στον ελεύθερο δημόσιο χώρο. Οι πολίτες θυμούνται τις συγκρούσεις στο Ξενία επί δημαρχίας Γκόντα, που κυβερνούσε με τα ΜΑΤ, ο οποίος επέστρεψε μέσω της συνεργασίας του με την παράταξη Ελισάφ.
Αλληλεγγύη στο φεστιβάλ των Αναιρέσεων
Ο κόσμος του αγώνα να φροντίσει ώστε η απαγόρευση να μείνει στα χαρτιά
Οι δημόσιοι χώροι ανήκουν στην κοινωνία και όχι στο κεφάλαιο και την εξουσία
Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση
5Ο Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ στα Γιάννενα
Για 5η συνεχή χρονιά διοργανώνεται το Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ στα Γιάννενα από τη Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση.
Πρώτη μέρα του φεστιβάλ θα είναι η Τρίτη 18 Ιουνίου και θα συνεχιστεί από την Παρασκευή έως και την Κυριακή 21-23 Ιουνίου με πλήθος πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, που θα πραγματοποιηθούν τόσο στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο «Αλιμούρα» όσο και στο Θεατράκι Σκάλας. Φυσικά, θα υπάρχει πλουραλιστικό κι ενημερωμένο πολιτικό βιβλιοπωλείο και πάγκος με πολιτικό υλικό.
Το Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ αποτελεί εδώ και μια πενταετία ένα θεσμό αντίστασης στην ακραία εμπορευματοποίηση που λαμβάνει χώρα στην πόλη τα τελευταία χρόνια, η οποία σχετίζεται με την ολοένα και περισσότερη παραχώρηση στους επιχειρηματίες του δημόσιου χώρου που κάποτε ανήκε στους πολίτες. Από τη μία, οι θεσμικοί φορείς αναδιαμορφώνουν το δημόσιο χώρο προς όφελος του ιδιωτικού κέρδους, προβάλλοντας την εικόνα μίας πόλης «σύγχρονης», «ευρωπαϊκής», φιλικής προς τους τουρίστες, της οποίας η ιστορία παρουσιάζεται σαν έκθεμα προς εκμετάλλευση. Από την άλλη, το φεστιβάλ επιδιώκει να απελευθερώσει το δημόσιο χώρο από τις επιταγές του κέρδους και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις μίας πραγματικής πολιτικής, δημοκρατικής ζύμωσης της κοινωνίας. Το Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ αποτελεί μία σοβαρή αντιπρόταση στην ιδιώτευση και στην καθυπόταξη της κοινωνίας στην αδιαφορία και στην ενσωμάτωση, αποτελεί ένα θεσμό άμεσης δημοκρατίας, αυτοοργάνωσης και καθολικής κοινωνικής αντίστασης.
Στην εποχή της οριστικής κατάρρευσης των αναθετικών ελπίδων και των παλιών βεβαιοτήτων, αναδύεται ολοένα και πιο επιτακτικά το ζήτημα της μετάβασης σε κοινωνίες χωρίς αντιπροσώπους, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπου οι ίδιες οι κοινωνίες θα μπορούν να έχουν λόγο για την ίδια τους την ύπαρξη. Τα σύγχρονα κινήματα, είτε πετυχαίνουν τους άμεσους στόχους τους είτε όχι, οργανώνονται πλέον στη βάση της ισότητας και της οριζοντιότητας, χωρίς την εξουσία και την καθοδήγηση «ειδικών» ή κομματικών μηχανισμών, αμφισβητώντας έτσι τις παλαιές σχέσεις εξουσίας, κάτι που οδηγεί οπωσδήποτε σε μία τάση συνολικής αμφισβήτησης των θεσμών του έθνους-κράτους και των καταπιεστικών εκμεταλλευτικών σχέσεων του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου που εφαρμόζεται σχεδόν παντού.
Το Κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της τάσης των σύγχρονων κινημάτων που προαναφέρθηκε, ενώ είναι και μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να συζητηθεί και το ζήτημα των εκλογών της 7ης Ιουλίου στην Ελλάδα και την πρόταση των κινημάτων για τη στάση που πρέπει να κρατούν απέναντι στους εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας.
Τα σύγχρονα κινήματα πρέπει, επίσης, οπωσδήποτε να είναι οικολογικά. Η ιστορική τάση καπιταλισμού και σοσιαλισμού προς την αέναη «ανάπτυξη» έχει οδηγήσει σε καταστρεπτικές συνέπειες, μη αναστρέψιμες, για τη μεγάλη πλειονότητα του πληθυσμού της γης. Οι εξορύξεις υδρογονανθράκων, τις οποίες προωθούν κράτη και υπερεθνικοί ενεργειακοί κολοσσοί, θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σε καταστροφή των τοπικών κοινωνιών της χώρας, στην οικονομική αφαίμαξή τους, σε ερημοποίηση του φυσικού τοπίου και σε γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς, οι οποίοι πάνε «πακέτο» με τα πετρέλαια και το ζήτημα της ενέργειας γενικότερα, αρκεί να αναλογιστεί κανείς τι συμβαίνει στις κύριες πετρελαιοπαραγωγές χώρες.
Στα πλαίσια της ενεργειακής λεηλασίας και της καταστροφής της φύσης για τα κέρδη κράτους κι εταιριών εντάσσεται και το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του Δ. Κουτσαμπασιάκου με τίτλο «Ο Ηρακλής, ο Αχελώος και η Μεσοχώρα», το οποίο θα προβληθεί στον ε.κ.χ «Αλιμούρα» το Σάββατο 22 Ιουνίου στις 8 μμ.
Οι τρομακτικές ανισότητες που παράγει η εξουσία εδράζονται σε προαιώνιες κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις εκμετάλλευσης, οι οποίες με τη σειρά τους, όταν δεν ξεριζώνονται, οδηγούν στη βία και στην επιβολή. Η πατριαρχία, ως μία τέτοια μορφή προαιώνιας καταπίεσης των γυναικών, μετατρέπεται σε κανονικοποιημένη βία εναντίον τους. Ο συνεχώς διογκούμενος αριθμός δολοφονιών γυναικών από τους άντρες, τους συντρόφους ή τους πατεράδες τους, μας οδηγεί ευλόγως στο συμπέρασμα πως η βία κατά των γυναικών είναι ανεκτή ή και δικαιολογημένη από την κοινωνική πραγματικότητα που παράγουν οι βασικοί θεσμοί του κράτους, τα Μ.Μ.Ε και η Εκκλησία.
Επιδιώκουμε, λοιπόν να αναδείξουμε μία σύγχρονη αντιεξουσιαστική κριτική στην εξουσία και στην εκμετάλλευση που βιώνει το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας. Επιδιώκουμε να δώσουμε σοβαρές απαντήσεις, μη θεσμικές και μη ελεγχόμενες από την κυριαρχία. Επιδιώκουμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για συνολική κοινωνική χειραφέτηση. Το Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ είναι μία προεικόνιση για την κοινωνία που οραματιζόμαστε.
ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ- ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ (ΓΙΑΝΝΕΝΑ)
(Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7 μμ στον Ε.Κ.Χ Αλιμούρα – Αραβαντινού 6 εντός στοάς)
Πρόγραμμα
Τρίτη 18/6
Εκδήλωση/συζήτηση: “Το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων”
-μέλος της Συνέλευσης των Συνελεύσεων (Commercy-Γαλλία)
19:30 , Ε.Κ.Χ Αλιμούρα
Παρασκευή 21/6
Εκδήλωση/συζήτηση : «Κοινωνικές αντιστάσεις στις εξορύξεις: Γεωπολιτική στρατηγική και ενεργειακή λεηλασία»
– Πρωτοβουλία Αθήνας /Πρωτοβουλία Πρέβεζας/Ανοιχτή συνέλευση στα Γιάννενα ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων
18:30 , Θεατράκι Σκάλας
Ρεμπέτικο Γλέντι
-Σταματία Δόση, Μάριος Τούμπας και Ορφέας Τσακτσίρας
22:30, Θεατράκι Σκάλας
Σάββατο 22/6
Προβολή Ντοκιμαντερ: «Ο Ηρακλής, ο Αχελώος και η Μεσοχώρα» του Δ. Κουτσιαμπασάκου
20:00 , Ε.Κ.Χ Αλιμούρα
Live
Ask Tomorrow
Ωχτομηδέν
Moukliomos
23:00 , Θεατράκι Σκάλας
Κυριακή 23/6
Εκδήλωση/συζήτηση «Γυναικοκτονίες: Εγκλήματα ενός ακήρυκτου πολέμου»
-Άννα Νίνη (Δημοσιογράφος)
19:30 , Θεατράκι Σκάλας
Party
23:00, Θεατράκι Σκάλας
In September 2017 the concession of 4.187 square kilometers for research and hydrocarbon mining in Epirus to the multinational company Repsol and Gas was signed from the minister of energy and environment G. Stathakis. The area of research and mining in Ioannina is Kalpaki, Pogoni municipality, near Zagori. But the concession area is larger and includes the Zagori municipality, a large part of Thesprotia region including Kalamas river after its delta in Sagiada. In the first phase the geophysics seismic research is included in the area of Zitsa and the municipalities of Souliou, Filiates, and Igoumenitsa. The research will be continued in Dodoni, Pogoni and Zagori, with the aim that until the end of the next year the total of kilometers that are to be researched must be finished, while in 2021 the first drillings are expected for hydrocarbon at zones of Ioannina and Thesprotia. The unavoidable results, among others, concern the danger of releasing in the atmosphere hydrogen sulfide which is a colorless, poisonous, erosive, inflammable and explosive gas. This put us in risk of wildfire caused by the explosion of the inflammable gas in combination with the lush vegetation of Epirus. This could turn the whole area into an inferno, during the period of summer. A nightmare that we live every year in Greece even without the hydrogen sulfide. Undeniable is also the contamination of water which consists the actual richness and common good for the residents of the area. We all know about the war that has started concerning urban water and about bottling companies. Lastly, we might have a possible landslide and other soil problems while risk of earthquake.
One of the most important matters about land and marine mining is the increased possibility of accident. Like the recent case of Salamina and the leak of mazut at the Saronic Gulf and Piraeus. We remember the tragedy that took place at the Gulf of Mexico in 2010, an explosion at the facilities of BP 1.600 meters under water allowed the oil and gas leak till the platform “Deepwater Horizon”, which was sunk and led to the death of 11 workers. It is clearly that despite the rhetoric about profitability for the local community the only ones that benefit from that are the joint-venture Energean Oil and Gas / Petra and others, institutional or not, that are involved. The local community will receive only burned soil. In the name of “national aim” or public interest, state and multinational companies contribute to social destabilization and the environmental destruction of entire areas. The “new jobs” is only the bait before the trap. The “development” that comes to “save us” concerns outdated energy forms in a country “virgin” of heavy industrialization, resulting with mathematical precision to grieving. More specifically about the few and temporary new working positions, how many fields will be ruined, how many herds will be wiped out, what will remain of our land?
With the contract of concession for research and hydrocarbon exploitation in Epirus, the Minister of Energy and Environment G. Stathakis together with representatives of associates from the joint-venture are destroying yet another place. The prospect of exploration and mining of hydrocarbons in areas near Ioannina caused the residents’ protests, in the areas included in the plan and of the basin. The people of the surrounding villages have created a civil movement against research and mining named “Save Epirus: No on land extraction of hydrocarbons “. In a short period of time the initiatives were multiplied. Following an event organized by the Anti-authoritarian Movement, an initiative named the “Open Meetings in Ioannina against mining” was created. Initiatives followed in Athens, Arta, Preveza, Thesprotia, Ithaca/Kefalonia. The latest research news are about the work that has already begun through the Italian company Geotech, which has begun deforestation by opening paths, cutting trees and putting ribbons and stakes by defining the areas for mining and in some places the first phase of the investigation, the seismic eruptions are already under way. Residents and solidaries have been able, in some cases, to prevent the crew, which were unable to show the necessary licenses and were forced to leave.
Note here that there is no danger signage in the area where the work has started, increasing the risk of accidents. In addition, the interventions in the field has shown us the huge rigs that the company is trying to install, which are transported by helicopter. With the presence of an intervention team, one of these helicopters stopped its route, a security car appeared and started the threats. Still, the police in the area asked for the details of the people who participated in the intervention without any reason whatsoever, since as we said there is no indication of a construction site. We have seen the police forces in several interventions so far, in the ancient theater of Dodoni, in an intervention against sponsorship of oil companies at the Dodoni festival, at the Herodion on the Pan-Epirotic feast, at the event for the mining at the Cultural Venue Dimitris Hatzis with speaker El. Konofagos. In their multipronged attacks we respond with collective struggles for nature and freedom, in direct solidarity with the struggle of Chalkidiki against Eldorado Gold and the struggle of Acheloos against the Mesochora dam. While people like Kahrimanis and Kalogiannis sell out to multinationals, we will prioritize the need for social control and direct-democratic energy management.
Το Σάββατο 24/3 έγινε μικροφωνική στη Ζωσιμαία Βιβλιοθήκη και μοίρασμα ενάντια στις γυναικοκτονίες και την έμφυλη βία.
Μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:
“Γυναικοκτονία: Η κατάληξη μιας ιστορίας έμφυλης βίας και καταπίεσης
Τον τελευταίο καιρό στην επικαιρότητα ακούμε όλο και πιο συχνά για περιστατικά έμφυλης βίας με αποκορύφωμα τις ανθρωποκτονίες της Ελένης στην Ρόδο, της Κατερίνας στην Κρήτη, της Ατζελίνας στην Κέρκυρα, της 50χρονης στο Ελληνικό καθώς και την αυτοκτονία της Λίνας στην Θεσσαλονίκη. Όλα τα περιστατικά ήταν αποτέλεσμα της πατριαρχικής αντίληψης για την γυναίκα. Αυτής της αντίληψης που την θέλει σεξουαλικά υποταγμένη στον άντρα και ανίκανη να αποφασίσει για το μέλλον της. Αυτής της αντίληψης που ντύνει τους θύτες με την μάσκα του θύματος και η οποία δεν κρύβεται στα μυαλά λίγων λούμπεν στοιχείων, όπως κάποια άτομα επανειλημμένα προσπαθούν να μας πείσουν στον δημόσιο λόγο, αλλά βρίσκεται σε κοινή θέα, ξεδιάντροπα και προσπαθεί να μας πείσει για την αθωότητά της.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Προφανώς η πατριαρχία δεν έπεσε από τα ουράνια και επιβλήθηκε εν μία νυκτί. Είναι θεμελιωμένη πάνω σε αιώνες ιστορίας του ανθρωπίνου είδους και βασισμένη πάνω σε μεταφυσικές αφηγήσεις με μόνο στόχο την εκμετάλλευση και υποδούλωση της γυναίκας. Έχει σφυρηλατηθεί από τις μικρές ηλικίες στα μυαλά πολλών ανδρών αλλά και γυναικών ανά τους αιώνες καθιστώντας σε κάθε κοινωνική βαθμίδα την γυναίκα υποδουλωμένη από τον άντρα. Αν λοιπόν είναι δύσκολο να ζεις κάτω από τα όρια της φτώχιας, τότε είναι ακόμα πιο δύσκολο να το κάνεις όντας γυναίκα. Αν ένας πρόσφυγας δέχεται καταπίεση μόνο και μόνο για την καταγωγή του, μία γυναίκα πρόσφυγας θα δεχτεί και για την φύση της. Και ενώ πράγματι στον 20ο αιώνα αναγνωρίστηκαν νομικά δικαιώματα στις γυναίκες, δεν αναγνωρίστηκαν αρκετά ώστε να υπάρχει ισονομία ανάμεσα στα δύο φύλα. Και φυσικά ο χαμηλότερος μισθός αποδεικνύει ότι δεν αναγνωρίστηκε η ικανότητα της γυναίκας, αλλά ακριβώς η μη αναγνώριση της φύσης της έχοντας βέβαια αποκτήσει εργασιακά δικαιώματα. Γιατί η πατριαρχία μπορεί να μην είναι το βασικό συστατικό του καπιταλισμού, αλλά από την άλλη τον βολεύει για την δημιουργία φθηνότερου εργατικού προσωπικού. Βέβαια ο νόμος είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι του προβλήματος. Οι μεγάλες δυσκολίες συναντιούνται στο κοινωνικό φαντασιακό που έχει χτιστεί για τον ρόλο της γυναίκας, αυτό που χτίζει συμπεριφορές και κατ’ επέκταση μπορεί να επηρεάσει νόμους. Αυτές τις συμπεριφορές που θέλουν την γυναίκα νοικοκυρά στο σπίτι, έχει δεν έχει δουλειά, που ο τρόπος που θα ντυθεί την καθιστά υπεύθυνη για το πως θα την χρησιμοποιήσουν καθώς και το ότι μπορεί να κινηθεί σε συγκεκριμένα μέρη, συγκεκριμένες ώρες και πάντα με παρέα αν θέλει την ασφάλεια της.
Βέβαια αυτές οι συμπεριφορές δεν μας έχουν κληρονομηθεί μέσω κάποιας γενετικής διαδικασίας. Περισσότερο προωθούνται από ¨μοντέρνους¨ εκπροσώπους ξεπερασμένων αντιλήψεων όπως ο Peterson, ο εκπρόσωπος της “παρεξηγημένης” αρρενωπότητας, καθώς και από αρκετά ΜΜΕ τα οποία είναι παραπάνω από πρόθυμα να φιλοξενήσουν τέτοιες απόψεις. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η άμεση αμφιβολία των ελληνικών ΜΜΕ απέναντι στο κύμα του ME TOO, την άμεση προσπάθεια δικαιολόγησης των ενός από τους δυο δολοφόνους της Ελένης παραβλέποντας όποια δημοσιογραφική δεοντολογία. Εδώ θα πρέπει να γίνει και μια αναφορά στο παράδειγμα της 50χρονης στο Ελληνικό για την οποία μάθαμε κατευθείαν από τα ΜΜΕ ότι ήταν Βουλγάρα με υποτιθέμενες βίαιες τάσεις, αλλά δεν μάθαμε ποτέ το όνομά της τόσο σε μια προσπάθεια δικαιολόγησης του θύτη και αποκτήνωσης του θύματος όσο και στην συνέχιση της ρατσιστικής προπαγάνδας που μας έχουν συνηθίσει τα μέσα , ενώ ταυτόχρονα βλέπαμε έναν ταξιτζή να ομολογεί το ότι άφησε μια γυναίκα αιμόφυρτη να πεθάνει για να μην λερωθεί το ταξί του. Φυσικά δεν ξεχνάμε και τον πόλεμο των τελευταίων μηνών που έχει στηθεί από κλασικούς εγχώριους δημοσιογράφους των fake news απέναντι στον όρο γυναικοκτονία. Ο όρος γυναικοκτονία αναφέρεται στον λόγο που διαπράχθηκε η ανθρωποκτονία, δηλαδή στο ότι το θύμα δολοφονήθηκε επειδή ήταν γυναίκα. Φυσικά οι προαναφερθέντες λασπολόγοι διακηρύσσουν ότι είναι ένας όρος που διαχωρίζει την γυναίκα από τον άνθρωπο, καθώς υποτίθεται ότι αναφέρεται σε όλες τις δολοφονημένες γυναίκες. Φαίνεται ότι η λέξη γυναικοκτονία χαλάει τις συνηθισμένες εκφράσεις που χρησιμοποιούνται σε γυναικοκτονίες όπως το “οικογενειακή τραγωδία”, “έγκλημα από πάθος” και άλλες τέτοιες εκφράσεις εκρομαντικοποίησης ενός εγκλήματος. Μάλλον η λέξη γυναικοκτονία δεν βοηθάει στο να παρουσιαστούν τα γεγονότα έμφυλης βίας σαν μεμονωμένα περιστατικά, γιατί αν δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι κουβαλάμε μαζί μας κάτι πολύ άρρωστο.
Πέρα όμως από το πως χτίζονται και το πως αντιμετωπίζονται αυτές οι αντιλήψεις έχουμε και πιο άμεσα προβλήματα όπως την αντιμετώπιση του κράτους απέναντι σε τέτοια περιστατικά. Πόσα άραγε να είναι τα περιστατικά έμφυλης βίας στην Ελλάδα; Δεν θα μάθουμε ποτέ. Γιατί από όσες κοπέλες είχαν το θάρρος να μιλήσουν για το πρόβλημά τους, λίγες από αυτές είδαν να καταγράφεται το περιστατικό τους και ακόμα πιο λίγες να βλέπουν να αντιμετωπίζεται άμεσα. Γιατί σε αντίθεση με τα περισσότερα θύματα σεξουαλικής βίας η Ελένη και η Κατερίνα είχαν απευθυνθεί στα ΑΤ της περιοχής τους, η μεν Ελένη γιατί είχε υπάρξει θύμα βιασμού και παλαιότερα από την τραγική νύχτα, η δε Κατερίνα γιατί ήταν μόνιμο θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Η οκνηρία του κράτους και η έλλειψη δομών την στιγμή που υπάρχουν τηλέφωνα απεύθυνσης των θυμάτων έμφυλης βίας, κάνει το κράτος συνυπεύθυνο των δολοφονιών και μας θυμίζει ότι ο μόνος τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος είναι η αλλαγή της καθημερινότητάς μας και η δημιουργία δομών αλληλοβοήθειας από τα κάτω.
Η ΕΜΦΥΛΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΔΕ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΡΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΟΧΗ,
ΑΛΛΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Χειρονομία – Αντιεξουσιαστικη Κίνηση ”