Τριήμερο εκδηλώσεων για την πόλη και τη φύση στα Γιάννενα από 20 έως 22 Ιουνίου 2008
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ:
Παρασκευή 20/6:
19:30 Εκδήλωση-συζήτηση ΠΟΛΗ: Λαβύρινθος προς την ελευθερίαʼ.
Μιλούν: Νίκος Ιωάννου (ομάδα Urbe et Orbi για τη φύση και την κοινωνία, για την πόλη και την ελευθερία),
Γιώργος Παπαχριστοδούλου (περιοδικό Contact)
22:30 Live Δημήτρης Πουλικάκος και Άσσοι του Καράτε, Pink tank, Cook looks like clown, Roundlights
Ακολουθεί πάρτυ.
Σάββατο 21/6:
19:30 Εκδήλωση-συζήτηση ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: Ποιος διαχειρίζεται την ενέργεια;ʼ. Μιλούν Γιάννης Παπαδημητρίου (μέλος οικολογικών πρωτοβουλιών), Σοφία Παπαγιαννάκη (ομάδα Urbe et Orbi για τη φύση και την κοινωνία, για την πόλη και την ελευθερία)
22:30 Live Πανικός, Διχασμένες Αλήθειες, Ομίχλη. Ακολουθεί πάρτυ.
Κυριακή 22/6:
20:00 Θέατρο -Πολυθέαμαʼ (Σικελιανού 3)
Παράσταση -Όλες οι ιστορίες σε αυτόν τον τόπο είναι αληθινέςʼ του Κ. Ισαακίδη
Σήμερα, η επίθεση Κράτους και εταιρειών στην πόλη και το περιβάλλον, το δημόσιο χώρο και τα φυσικά οικοσυστήματα είναι χωρίς τέλος γιατί έχει ένα σκοπό: το απεριόριστο κέρδος στο όνομα της ʽανάπτυξηςʼ και τη διαιώνιση της παγκοσμιοποιημένης εξουσίας τους.
Η συρρίκνωση-ιδιωτικοποίηση όσων ελεύθερων χώρων απέμειναν (πάρκα, πλατείες, κτίρια), η ιδιωτικοποίηση του νερού, η σπάταλη ενέργειας από ένα ενεργοβόρο παραγωγικό μοντέλο, η πατεντοποίηση του φυσικού πλούτου, η μετατροπή του βιωμένου χώρου και χρόνου σε εμπορεύματα είναι μόνο μερικές όψεις της από κοινού επίθεσης Κράτους-εταιρειών για πλήρη κυριαρχία επάνω στη Φύση και την Κοινωνία.
Δείγματα αυτής της οργανωμένης λεηλασίας βλέπουμε (πώς αλλιώς;) και σε τοπικό επίπεδο, πολλές φορές με τρόπο βάρβαρο που αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο της τοπικής ελίτ: γκαράζ πλατείας, Ξενία, Όαση, οικοπεδοποίηση Μάτσικα μέσω μεταφοράς του ΚΤΕΛ, καθημερινός βιασμός της λίμνης, σχέδιο Γ. Σουφλιά για φραγματοποίηση ποταμών (Άραχθος, Καλαμάς, Αώος κ.ά), έλεγχος του νερού από τις εταιρείες εμφιάλωσης, επικείμενη τσιμεντοποίηση πάρκου Βελισσαρίου.
Όμως, η κοινωνία, οι ανήσυχοι πολίτες, εδώ και αλλού, αντιλαμβάνονται ότι το περιβαλλοντικό-οικολογικό πρόβλημα (καλύτερα ζήτημα) δεν είναι τεχνικό-διαχειριστικό-προσωπικό-κομματικό: είναι βαθιά πολιτικό, αφορά την ισότιμη και άμεση συμμετοχή όλων στην λήψη των αποφάσεων.
Έτσι, οι πολίτες αναλαμβάνουν οι ίδιοι την τύχη των καθημερινών υποθέσεών τους. Το βλέπουμε στον πλούτο των κινημάτων πόλης που αναπτύσσονται στην Αττική, στο κίνημα για το νερό (Αχελώος, Άραχθος, κ.ά.), πανελλαδικά στις αντιστάσεις ενάντια στα εργοστάσια λιθάνθρακα, στα μικρά και μεγάλα κινήματα για την πόλη και το περιβάλλον. Το βλέπουμε κάθε φορά που μία ομάδα πολιτών πέρα από κόμματα, μηχανισμούς χειραγώγησης, οργανώσεις, γραφειοκρατίες ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ να κάνει πολιτική όχι για να καταλάβει την Εξουσία αλλά διεκδικώντας το ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟ, διεκδικώντας το ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ και ως πεδίο άμεσης ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗΣ και ως τόπο ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ-ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟΥ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
Σε αυτό το πλαίσιο, της θετικής πολιτικής που υπερβαίνει την αντίθεση ΚΡΑΤΙΚΟΥ- ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ (το Κράτος υπάρχει για να προστατεύει τα αφεντικά, όχι την Κοινωνία) και υπερασπίζεται/διευρύνει το ΔΗΜΟΣΙΟ-ΕΛΕΥΘΕΡΟ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ στη διαχείριση των κοινών, μπορεί να συμβάλλει μία ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ (να ανήκουμε εμείς στη Φύση και όχι αυτή σε εμάς).
Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση