H ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Την Κυριακή 18/9 πραγματοποιήθηκε αντιφασιστική πορεία στην πόλη της Κομοτηνής με αφορμή τη συμπλήρωση 3 χρόνων από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον νεοναζί Ρουπακιά. Το σώμα της πορείας συγκροτήθηκε από 150 περίπου άτομα με το μπλοκ της Αντιεξουσιαστικής Κίνησης Κομοτηνής να προπορεύεται αυτού, αποτελούμενο από 60 άτομα. Η πορεία κινήθηκε μέσα από κεντρικούς δρόμους της πόλης αλλά και μουσουλμανικές γειτονιές κάνοντας στάση έξω από το Τούρκικο Προξενείο, που ήταν αποκλεισμένο από δυνάμεις των ΜΑΤ. Καθ’ όλη τη διάρκειά της ήταν ειρηνική με πολύ έντονο παλμό. Συνθήματα αντιφασιστικά και αλληλεγγύης στον κούρδικο λαό δονούσαν την ατμόσφαιρα, ενώ μοιράζονταν εκατοντάδες κείμενα και τρικάκια. Η πορεία κατέληξε στην κεντρική πλατεία κάτω από τα άδεια γραφεία της Χρυσής Αυγής, τα οποία φυλάσσονταν από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις παρατεταγμένες στην είσοδό τους.

Με το πέρας της πορείας και καθώς τα μπλοκ που την απάρτιζαν διαλύονταν, εντοπίστηκαν 2 ασφαλίτες σε απόσταση αναπνοής από το διαλυόμενο πλήθος και τους ζητήθηκε να αποχωρήσουν. Κατά τη συνομιλία κράτησαν προκλητική στάση ειρωνευόμενοι και εξαπέλησαν απειλές φτάνοντας δε στο σημείο να εκτοξεύσουν χειροβομβίδα κρότου λάμψης απέναντι στο πλήθος και να χρησιμοποιήσουν παρατημένη σημαία αποσπώντας τη για να χτυπήσουν διαδηλωτές. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η σύρραξη, ο εκδιωγμός τους και ο μικροτραυματισμός ενός από αυτούς.

Αργά το ίδιο βράδυ πραγματοποιήθηκαν τέσσερις προσαγωγές μαφιόζικου τύπου, έπειτα από παρακολούθηση των προσαχθέντων με τους μπάτσους να τους «απαγάγουν» δίχως να δηλώσουν καν την ιδιότητα τους. Το επόμενο πρωί η συνέχεια της κατασταλτικής επιχείρησης είχε ως αποτέλεσμα την εισβολή μπάτσων σε σπίτι δύο συντρόφων της ΑΚΚ και τη σύλληψη τους, μια σύλληψη πολιτική, φρονηματική και στοχευμένη, καθώς ουδεμία σχέση είχαν με τον τραυματισμό των αστυνομικών και ο τρόπος που έγινε αποτελεί απόδειξη της διαρκούς παρακολούθησης της συλλογικότητας μας από την ασφάλεια.

Βλέπουμε, λοιπόν, δύο συντρόφους μας να κατηγορούνται για βαριά κακουργήματα σωματικών βλαβών, τη στιγμή που το δελτίου τύπου της ίδιας της ΕΛ.ΑΣ. έκανε λόγο για ελαφρούς τραυματισμούς δύο αστυνομικών. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι μιας έκτακτης έκκλησης από τη μεριά της εισαγγελικής αρχής με αποτέλεσμα τη δίωξη αβάσιμων κακουργημάτων και συνακόλουθα απέναντι στην απειλή επιβολής επαχθών για την προσωπική ζωή των συντρόφων μας, κρατικών διαταγών. Αποτέλεσμα αυτού του σκηνοθετήματος ήταν, προφανώς, η αναβάθμιση των κατηγοριών από πλημμεληματικού τύπου σε κακουργηματικού. Στο ίδιο έργο θεατές βλέπουμε αγωνιστές και συντρόφους/-ισσές μας να πέφτουν όμηροι στα χέρια του κράτους – μιας αστικής δικαιοσύνης που τηρεί διαφορετικά μέτρα και σταθμά ως προς την αντιμετώπιση παρόμοιων περιστατικών. Αναμφίβολα, σε περίπτωση που παρόμοιο περιστατικό αφορούσε δύο μέσους πολίτες, δεν θα υπήρχε το ίδιο κατηγορητήριο και η ίδια νομική αντιμετώπιση. Ούτε προφανώς θα οδηγούμαστε σε αστήριχτες αναβαθμίσεις κατηγοριών. Σε αυτό το σημείο ακριβώς εντοπίζεται και η εκδικητικότητα του κράτους και των κατασταλτικών μηχανισμών του απέναντι σε κοινωνικούς αγωνιστές. Στα διαφορετικά κριτήρια, δηλαδή, που λαμβάνονται υπόψη καθώς και στις διαφορετικές μεθοδεύσεις που ακολουθούνται προκειμένου να κάμψουν ό,τι τους αντιτάσσεται σπέρνοντας «τρόμο» και καταστολή.

Το επίδικο δε παραμένει, αν αναλογιστεί κανείς ποια είναι η στάση που εν τέλει τηρείται από τη μεριά των μπάτσων. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα, που εκ πείρας έχουμε αποκτήσει μέσα από την αντιφασιστική μας δράση στην πόλη της Κομοτηνής, τα οποία και αποδεικνύουν τις στενότατες σχέσεις μπάτσων και φασιστών. Περιστατικά στα οποία τα «όργανα της τάξης» είτε συνόδευαν πορεία των χρυσαυγιτών μέχρι τον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Adelante, είτε τελούσαν χρέη μπράβων και σεκιουριτάδων φυλάσσοντας τους ίδιους τους ναζί και τα γραφεία τους κατά τη διάρκεια αντιφασιστικών παρεμβάσεων στην πλατεία της πόλης. Η θέση του κάθε αστυνομικού είναι άραγε, απλώς, αυτή του υπερασπιστή και εκπροσώπου του νόμου και της τάξης ή αυτή του τραμπούκου-λούμπεν-φασίστα που δρα βάσει ιδεοληψιών και αρεσκειών του; Δεδομένων δε και των πρωτοφανών κινητοποιήσεων των κατασταλτικών μηχανισμών, αλλά και της επερώτησης του χρυσαυγίτη Λαγού στη βουλή για την ανεξέλεγκτη δράση των αντιεξουσιαστών στην Κομοτηνή, καθίστασται σαφής η προσπάθεια της αστυνομίας να ικανοποιήσει τα παρακαλητά των ναζί πολεμώντας συναγωνιστές και συντρόφους/-ισσές μας.

Τέλος, και βάσει όλων των προαναφερθέντων, μόνο γέλιο μας προκάλεσαν οι συνδικαλίστικες φαμφάρες περί «εξαναγκασμού» τους σε διατήρηση παθητικής στάσης και της αναγκαίας όξυνσης της καταστολής. Δηλώνουμε ότι η καταστολή δεν μας φοβίζει, μας εξοργίζει! Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!

-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 2 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 18/9

-ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ – ΑΜΕΣΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

-ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

-ΜΠΑΤΣΟΙ ΤV ΝΕΟΝΑΖΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΑΓΑΖΙ

-ΚΑΜΙΑ ΣΠΙΘΑΜΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

  Το κουτί της Πανδώρας έχει ανοίξει. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες επιβιώνουν οι πρόσφυγες είναι γνωστές. Τα εργασιακά κεκτημένα έχουν καταργηθεί, ενώ η κοινωνία αδυνατεί να καλύψει τις βασικές καθημερινές ανάγκες της. Μεγαλομαφιόζοι και έμποροι ναρκωτικών παίρνουν τηλεοπτικές άδειες «ξεπλένοντας» την εικόνα τους. Ταυτόχρονα, η φύση λεηλατείται στο βωμό του κεφαλαίου με το πρόσχημα της ανάπτυξης. Η ιστορία όμως χρειάζεται κακό. Ο κύριος Μητσοτάκης δεν τον αναγνώρισε στο πρόσωπο των σκοταδιστών του ISIS, των αφεντικών, των Μαρινάκιδων και της λοιπής συνομοταξίας τους. Ο κύριος Μητσοτάκης εθελοτυφλεί και ψάχνει αποδιοπομπαίο τράγο. Ο ακροδεξιός κύκλος του και οι μεγαλοβιομήχανοι φίλοι του φαίνεται ότι του υπέδειξαν το «άβατο» των Εξαρχείων…

  Μα ποιο άβατο; Τα Εξάρχεια, αναμφισβήτητα , αποτελούν ρήγμα ελευθερίας στον σημερινό αστικό ιστό. Τα Εξάρχεια χαρακτηρίζονται από το πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης και αντίστασης που συνοδεύεται με εκατοντάδες ανοικτές δομές και συλλογικότητες που μπορεί οποιοσδήποτε να συμμετέχει. Τα Εξάρχεια κύριε Μητσοτάκη  αμύνονται ενάντια σε κάθε φασίστα, ρατσιστή και έμπορο ναρκωτικών. Μήπως νιώθετε κάτι από αυτά? Είναι το τελευταίο οχυρό ενάντια στην υπερεμπορευματικοποίηση της Αθήνας, είναι οι  ανήσυχες νέες και νέοι, είναι οι προβολές ταινιών στο πάρκο Ναυαρίνου και οι βραδινές βόλτες στο λόφο του Στρέφη. Είναι η τελευταία γειτονιά της Αθήνας.

Ναι, τα Εξάρχεια ενοχλούν. Ενοχλούν βουλευτές που άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο συνεργασίας με μια «πιο σοβαρή Χρυσή Αυγή», που συντέλεσαν στην κατάπτωση της κοινωνίας. Ενοχλούν τηλεπερσόνες που κυκλοφορούσαν με τσεκούρια στο κέντρο της Αθήνας, ανθρώπους γραφικούς, μιζαδόρους, ανθρώπους που εναντιώθηκαν σε κάθε αγώνα για το ελεύθερο, δημόσιο και κοινωνικό. Ενοχλούν κυβερνήσεις, που στήνουν φράχτες, αφήνουν το ΝΑΤΟ και την FRONTEX να αλωνίζουν στο Αιγαίο, κλείνουν καταλήψεις στέγης και διώκουν αλληλέγγυους και μετανάστες. Οι εξουσιαστές δεν χάνουν την ευκαιρία να στοχοποιήσουν με κάθε μέσο οποιονδήποτε σηκώνει κεφάλι, δίνοντας το θάρρος σε παρακρατικούς να δράσουν. Το κράτος και τα σκυλιά του μας δείχνουν τα δόντια τους.

Εμείς λοιπόν, καλούμαστε να εναντιωθούμε στις απειλές τους και να υπερασπιστούμε τον ελεύθερο δημόσιο χώρο αμφισβητώντας το κράτος και τους μηχανισμούς του. Καλούμε την κοινωνία να έρθει η ίδια σε επαφή με τον «κόσμο» των Εξαρχείων και να απορρίψει κάθε δημαγωγική και ψηφοθηρική προπαγάνδα.

ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΚΟΣ

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(ανοιχτή συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 19:00 στον ΕΚΧ Αλιμούρα, Γιοσέφ Ελιγιά 20)

Το καλοκαίρι σφραγίστηκε με την επίθεση του Κράτους ενάντια στις καταλήψεις στέγασης προσφύγων στη Θεσσαλονίκη, και την επακόλουθη φασιστική και παρακρατική εμπρηστική επίθεση στην κατάληψη Νοταρά 26 στην Αθήνα.

Ενώ ο χειμώνας έρχεται, οι πρόσφυγες κινητοποιούνται ενάντια στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα στρατόπεδα «φιλοξενίας», όπως είναι το χωράφι στον Κατσικά, απαιτώντας ανθρώπινες συνθήκες για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Η Ύπατη Αρμοστεία απαντά με γενικόλογα, η αστυνομία κάνει «συστάσεις» στους εθελοντές να μην «υποκινούν» τους πρόσφυγες, σαν να μην έχουν οι ίδιοι οι πρόσφυγες συνείδηση για την ελευθερία, ενώ τα συστημικά ΜΜΕ αρχίζουν ξανά την ρατσιστική προπαγάνδα, σπέρνοντας κακόβουλες φήμες περί «υγειονομικών βομβών» (για παράδειγμα, το ρεπορτάζ της ‘Καθημερινής’ του καναλάρχη Αλαφούζου στις 1/9).

Ας μιλήσουμε περί υγειονομικών βομβών. Υγειονομική βόμβα είναι να στέλνεις ανθρώπους να ζήσουν μέσα σε σκηνές το χειμώνα. Υγειονομική βόμβα είναι να τους αφήνεις να ξαπλώνουν στις λάσπες. Υγειονομική βόμβα είναι να πετάς δακρυγόνα σε παιδιά. Υγειονομική βόμβα είναι να γκρεμίζεις ένα κτήριο γεμάτο φάρμακα τα οποία είναι να δοθούν σε άτομα που τα έχουν ανάγκη. Υγειονομική βόμβα είναι να μην αφήνεις άτομα να ξεφύγουν από τις παραπάνω καταστάσεις. Το σίγουρο είναι ότι η αλληλεγγύη δεν είναι υγειονομική βόμβα.

Ας μιλήσουμε περί νομιμότητας. Νομιμότητα είναι οι λιμενικοί να πυροβολούν τις  βάρκες των προσφύγων. Νομιμότητα είναι τη στιγμή που δικάζονται και καταδικάζονται άνεργοι, πρόσφυγες/μετανάστες και αλληλέγγυοι οι δίκες των πολιτικών να παίρνουν αναβολή επ’ αόριστον.  Νομιμότητα είναι να έχει  γεμίσει η χώρα άστεγους και εσύ να κυνηγάς καταλήψεις. Νομιμότητα είναι τα δημοσιογραφικά μέσα να παραποιούν και να παραλείπουν γεγονότα  εξυπηρετώντας μεγαλοεπιχειρηματικά συμφέροντα και όχι τη δημοσιογραφική δεοντολογία. Νομιμότητα είναι η μαφία  να αποκτάει κανάλι.  Νομιμότητα είναι οι φασίστες να είναι στη βουλή. Νομιμότητα είναι να καταστρέφεις το περιβάλλον ανοίγοντας το φράγμα του Αχελώου και στηρίζοντας την Ελληνικός Χρυσός.

Δεν μας εκπλήσσει καθόλου η λασπολογία των μέσων  για τις καταλήψεις, Ειδικά όταν έχουν να  εξυπηρετήσουν συμφέροντα κομμάτων, επιχειρηματιών και εκκλησίας. Η αλήθεια είναι ότι όταν ασχολούνται με τόσο μένος με τις καταλήψεις αντί να ασχοληθούν με το πώς μπορούν να καλυτερέψουν οι συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων δίνουν πάτημα και  «νομιμότητα» σε φασιστικές επιθέσεις όπως αυτή στη Νοταρά. Κατά καιρούς έχει ακουστεί ότι οι πρόσφυγες μένουν στις καταλήψεις υπό συνθήκες ομηρίας. Καλούμε όποιον πιστεύει αυτό να κλείσει την τηλεόραση και την εφημερίδα του και να πάει στις ανοιχτές συνελεύσεις που συμμετέχουν οι ίδιοι οι πρόσφυγες και μετανάστες και να δουν τις συνθήκες. Σε αυτόν τον παραλογισμό το ρόλο του θιασώτη καλείται να παίξει ιατρικός σύλλογος Αθηνών. Σε μία λαϊκίστικη επίθεση ενάντια στις καταλήψεις oνομάζει «Νταχάου» μία κατάληψη δίπλα από το Γενικό Νοσοκομείο Πατησίων . Είναι γελοίο να χρησιμοποιεί μια τόσο σκληρή και λαϊκίστικη λέξη για τις συνθήκες ένας επίσημος φορέας του κράτους την στιγμή που δεν μπήκε στο κτίριο και το έκρινε απ’ τις εξωτερικές τους συνθήκες. Απορούμε αν θεωρεί αυτές τις συνθήκες «Νταχάου» τότε τι έχει να πει για τις συνθήκες στα διάφορα camp που έχει στήσει το κράτος σε όλη την χώρα; Μάλλον θα έπρεπε να κάνει μια βόλτα και από κει. Είναι τραγικό τη στιγμή που το κράτος έχει δημιουργήσει τα hot spot να κατηγορεί τις ανοιχτές δομές για εκμεταλλευτικές ως προς τους πρόσφυγες. Όσο για τις υγειονομικές συνθήκες εύκολα μπορεί να παρατηρήσει κανείς ότι είναι πολύ καλύτερες από αυτές που επιβάλει το κράτος. Εντύπωση προκαλεί επίσης η άποψη που κυκλοφορεί ότι το προσφυγικό δημιούργησε πολιτική δικαιολόγηση για τις καταλήψεις  στις αντιεξουσιαστικές ομάδες. Δεν είμαστε εμείς αυτοί που κυνηγάνε ψηφαλάκια, ούτε αυτοί που ικανοποιούν ιδεολογικά βίτσια και τη μεγαλομανία τους καταλαμβάνοντας θέσεις.

Για  μας τα αύριο χτίζεται από την κοινωνία. Και η κοινωνία ήταν αυτή που βοήθησε τους πρόσφυγες. Οι αλληλέγγυοι δεν ήταν μόνο αντιεξουσιαστές και αριστεροί, αλλά άνθρωποι καθημερινοί που βοήθησαν όπως μπορούσαν. Δεν διεκδικούμε να πατερναλίσουμε κανέναν αγώνα. Σε κάθε αγώνα όμως για ένα καλύτερο αύριο θα είμαστε εκεί, ενάντια στην εξουσία και τον κρατισμό.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ- ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΣΤΕΓΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ΤΑ ΑΔΕΙΑ ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ

Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση