Σε ποιόν ανήκει το νερό; Ποιος είναι ο υπεύθυνος για τη διαχείριση του; Αποτελεί εμπόρευμα και ιδιοκτησία του Κράτους και τους Κεφαλαίου ή κοινό αγαθό;
Στην παραπάνω ερώτηση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απάντησε δαγκωτό το πρώτο προχωρώντας σε ιδιωτικοποίηση του νερού της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης με την ένταξη της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων. Η κίνηση αυτή εντάσσεται στα πλαίσια της βαθιά αντικοινωνικής πολιτικής της αριστερής κυβέρνησης και των εταιρικών πολυεθνικών που αναγνωρίζουν το νερό, το έδαφος και τον φυσικό πλούτο μονάχα ως εμπορεύσιμα είδη στο βωμό της εθνικής οικονομικής ευημερίας αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Είναι η ίδια αντιπεριβαλλοντική πολιτική που διατήρησε η κυβέρνηση στην Χαλκιδική με την Eldorado Gold και στη Μεσοχώρα με το φράγμα στον Αωό.
H κρίση ή καλύτερα ο πόλεμος για το νερο είναι ένα από τα πιο αιχμηρά σημεία αγώνα και πάγια αιτήματα παγκόσμια στις σύγχρονες κοινωνίες. Το νερό αντιμετωπίζεται ως εμπόρευμα από τους κρατικούς μηχανισμούς που τόσα χρόνια είχαν τη διαχείριση του. Οι αγοραπωλησίες μεταξύ εταιριών μεταβάλλουν το νερό από κοινό αγαθό σε ιδιωτικό εμπόρευμα του οποίου η μόνη αξία, είναι η αξία κέρδους. Το ζήτημα του νερού είναι πανανθρώπινο και μαζί αναμφίβολα τοπικό αφού αφορά κομμάτι της καθημερινότητας όλων μας και προϋπόθεση κάθε ζωής. Είναι το κυριότερο αγαθό που απαιτεί κοινωνική διαχείριση, δηλαδή συμμετοχή των επιμέρους κοινοτήτων στις αποφάσεις προστασίας και διαχείρισης του.
Και για να πούμε συγκεκριμένα για ένα απ’ τα δικά μας ζητήματα που είναι ακόμα ανοιχτά, η λίμνη των Ιωαννίνων αποτελεί μόνιμο μελανό σημείο στην πόλη με σαφή την έλλειψη φροντίδας. Είναι μια ζωντανή εικόνα της στάσης αδιαφορίας απέναντι στο νερό και στην αξία του. Δεν είναι τυχαίο που η λίμνη περνάει ακόμα από μελέτες ετών και εκατομμύριων για να εξακριβωθεί από ιδιωτική εταιρία με τα πιο ακριβά μηχανήματα η κατάσταση και το επίπεδο της μόλυνσης. Να σημειωθεί ότι η εν λόγω εταιρία ποτέ δεν δημοσιοποίησε τα αποτελέσματα της στην τοπική κοινωνία. Προφανώς για μια ακόμη φορά που οι υπεύθυνοι βγήκαν κερδισμένοι σε βάρος της ίδιας της πόλης . Τη ίδια στιγμή δεν πάει καιρός (Μάρτιος 16) που ο Δήμος Ιωαννίνων έδειξε το αντικοινωνικό του πρόσωπο με τη ΔΕΥΑΙ να κόβει την υδροδότηση σε ανέργους, απλήρωτους, επισφαλώς εργαζόμενους και χαμηλοσυνταξιούχους.
Όμως ο πόλεμος για το νερό δεν σταματά στα αστικά ύδατα, διεξάγεται έντονα γύρω από κάθε φυσική δεξαμενή νερού. Οι αγώνες της κοινωνίας ήταν το μόνο που σταμάτησε ή αντιστέκεται σε μεγάλους κερδοσκοπικούς σχεδιασμούς, όπως η εκτροπή του Αχελώου, τα φράγματα του Αράχθου, τα σχεδιασμένα φράγματα (πρόταση Καλογιάννη) στον Αωό. Ο Αωός απειλείται ακόμη από τους σχεδιασμούς του αλβανικού κράτους που ζητεί να ελέγξει τη ροή του, οι κοινότητες του Αχελώου απειλούνται από τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς που θέλουν να λειτουργήσουν το φαραωνικό φράγμα της Μεσοχώρας, παρά την αντίθεση της κοινωνίας αλλά και των ειδικών, ενώ ο Άραχθος είναι ένα ποτάμι φυλακισμένο. Ακόμη στην περιοχή μας έχουμε την τοξική μόλυνση του Καλαμά από βιομηχανικά λύματα που απειλούν την ίδια την ζωή της Παρακαλάμιας περιοχής.
Η επίθεση γίνεται σε όλους μας μέσω της επίθεση στα κοινά αγαθά και τον δημόσιο χωρο που αυτά θα μπορούσαν να δημιουργήσουν. Αφήνει τον καθένα μόνο, ανίκανο να δεί τις ανάγκες του σαν μέρος ενός συλλογικού προβλήματος. Να δημιουργήσουμε εξ αρχης τον δημόσιο χώρο είναι να θέσουμε αυτά τα ζητήματα σε κοινωνικό διάλογο και να τα υπερασπιστούμε από τα κρατικά και ιδιωτικά συμφέροντα αποφασίζοντας ισότιμα ως τοπική κοινωνία γι’ αυτά.
Καλούμε την γιαννιώτικη κοινωνία σε ανοιχτή εκδήλωση – συζήτηση γύρω από τα ζητήματα των υδάτων, το Σάββατο, 22 Οκτώβρη, στις 20.00 στον Ε.Κ.Χ. Αλιμούρα (Γ. Ελιγιά 20). Θα μιλήσουν οι Νίκος Ιωάννου (Πανελλαδική Κίνηση ενάντια στην εκτροπή του Αχελώου), Γιάννης Παπαδημητρίου (Σύλλογος Προστασίας του Αράχθου) και μέλη της Κίνησης Πολιτών Πηλίου για το Νερό.
-ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΥΡΙΖΑ
-ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
-ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Χειρονομία –Αντιεξουσιαστική Κίνηση