Γιάννενα 17 Νοεμβρίου 2017

Έχουν περάσει 44 χρόνια από την εξέγερση του πολυτεχνείου αλλά η ουσία της – δηλαδή οι ακηδεμόνευτοι αγώνες ενάντια στην εξουσία – παραμένει επίκαιρη.

Ο καιρός των ψευδαισθήσεων σε αναθετικές ‘ελπίδες’ τελείωσε, καμιά κυβέρνηση δεν
πρόκειται να μας σώσει κι εξάλλου ο ρόλος της κάθε κυβέρνησης δεν είναι άλλος από την
εδραίωση και την παγίωση της θέσης της . Κανένας εξουσιαστής δεν θέλει να δώσει
εθελούσια την εξουσία του. Ακριβώς λόγω αυτής της θέσης των εξουσιαστών οικοδομείται
ο ολοκληρωτισμός, σαν ένα μηχανισμό, ο οποίος τους προστατευει από τον οποιοδήποτε
αμφισβητεί ή θα μπορουσε δυνητικά να αμφισβητήσει την εξουσία τους. Ο σύγχρονος
ολοκληρωτισμός του κράτους δεν εκφράζεται με μια στρατιωτική χούντα αλλά με ένα
κράτος διηνεκούς έκτακτου ανάγκης, το οποίο όμως υπάρχει συγχρόνως μαζί με μια
γενικευμένη κανονικότητα.

Η ποινικοποίηση των ανθρώπινων σχέσεων και η αντιεπιστημονική μεθοδευμένη χρήση
του DNA ως αποδεικτικό μέσο ( υπόθεση Ηριάννας ), η ποινικοποίηση και η καταστολή
μιας τοπικής κοινωνίας που αγωνίζεται ενάντια στην κρατική και ιδιωτική λεηλασία για το
αυτονόητο δικαίωμα στην ύπαρξή της ( βλ. Σκουριές ), ο νέος σωφρονιστικός κώδικας που
μετατρέπει τον εισαγγελέα σε κυρίαρχο της φυλακής, ο φράχτης του Έβρου που ευθύνεται
για τους πνιγμούς μεταναστών στο Αιγαίο, τα κέντρα κράτησης μεταναστών που η
αριστερή κυβέρνηση Σύριζα ονόμασε κέντρα φιλοξενίας, είναι μερικά απ’ τα πολλά
πρόσωπα του αυταρχισμού της εξουσίας, η οποία όσο και να αλλάζει διαχειριστές θα
παραμένει στον πυρήνα της βαθιά αντιδημοκρατική και επικίνδυνη για την κοινωνία.

Ο αγώνας για δικαιοσύνη, ζωή και ελευθερία είναι αγώνας ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.
Όσο κάποιοι θα ψάχνουν επετείους για να γιορτάζουν την ήττα τους, εμείς προτάσσουμε
έναν κόσμο ακηδεμόνευτων πολιτικών αγώνων. Εξάλλου οι μεγάλες αφηγήσεις πέθαναν
και είναι στο χέρι του καθένα από εμάς να κάνουμε τα επόμενα πολυτεχνεία.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ