Καλούμε αύριο, 21 Σεπτεμβρίου στις 18.00 μπροστά στην Περιφέρεια Ιωαννίνων, σε συγκέντρωση – πορεία για τα 2 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου
Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 πέφτει νεκρός στην οδό Γλάδστωνος στο κέντρο της Αθήνας ο Ζακ Κωστόπουλος, μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ένα άτομο που τοποθετούνταν δημόσια και ανοιχτά ενάντια στον φασισμό και σε κάθε είδους διαχωρισμό, έμφυλο, φυλετικό, θρησκευτικό. Τσακίστηκε μπροστά σε μια βιτρίνα με κοσμήματα από τον κοσμηματοπώλη και έναν φίλο του, οι οποίοι τον κλωτσούσαν στο κεφάλι μπροστά σε κόσμο που παρακολουθούσε άπραγος ή τραβούσε βίντεο. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο αιμόφυρτος Ζακ δέχθηκε την χαριστική βολή από την ομάδα ΔΙΑΣ, του τοπικού διεφθαρμένου τμήματος Ομονοίας, οι οποίοι του πέρασαν χειροπέδες κρατώντας τον πατημένο στο έδαφος, όση ώρα αυτός ψυχορραγούσε. Βοήθεια δεν δέχθηκε από κανέναν ούτε καν από το ΕΚΑΒ, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του με φρικτό τρόπο στα χέρια του όχλου και των μπάτσων.
Η οικογένεια, οι σύντροφοι και οι φίλοι του Ζακ έχουν ξεκινήσει ένα δικαστικό και πολιτικό αγώνα για την αποκατάσταση της μνήμης του, που βιάστηκε από την κοινή γνώμη με την ενορχήστρωση των ΜΜΕ και της Αστυνομίας, που τον θέλουν ληστή, τοξικομανή και άτομο επικίνδυνο για την κοινωνία. Η απόδοση Δικαιοσύνης, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας ως παρακαταθήκη που άφησε πίσω της η Zackie Oh και η άμεση αντιπαράθεση του κινήματος αντίστασης και αλληλεγγύης με την αστυνομική αυθαιρεσία, είναι επιδιώξεις πάγιες και διαρκείς, αν θέλουμε να αντισταθούμε και να νικήσουμε την τρομοκρατία του κράτους και των μίντια.
Ωστόσο, πριν μαθευτεί το όνομα του Ζακ, ως αυτού που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στο κέντρο της Αθήνας, οι πληροφορίες που λαμβάναμε μιλούσαν για κάποιο κλεφτρόνι, τοξικομανή που εισέβαλε σε κοσμηματοπωλείο για να ληστέψει κι ότι πήρε αυτό που του άξιζε. Πρέπει να απαντήσουμε, λοιπόν, στο εξής. Τι κι αν ήταν τοξικομανής; Τι κι αν ήταν κλεφτρόνι, ληστής ή οτιδήποτε; Από πότε νομιμοποιείται ο όχλος να λιντζάρει έναν άνθρωπο, πεσμένο κάτω, γεμάτο αίματα από τα γυαλιά της τζαμαρίας; Από πότε η ζωή έχει μικρότερη αξία από την ιδιοκτησία; Από πότε έγινε φυσιολογικό να χαζεύει ο κόσμος, τραβώντας βίντεο, μία τόσο τρομακτική και κτηνώδη επίθεση; Από πότε οι μπάτσοι επιτρέπεται να βασανίζουν έτσι έναν αναίσθητο ετοιμοθάνατο άνθρωπο, που δεν αποτελεί κίνδυνο για κανέναν;
Απέναντι στην φρικαλεότητα της αυτοδικίας από ιδιοκτήτες, μπάτσους, όχλο και μίντια, πρέπει να προτάξουμε την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Οι χιλιάδες τοξικομανείς, άστεγοι ή ψυχικά ασθενείς, άνθρωποι ξεχασμένοι μέσα στο χάος των μητροπόλεων και όχι μόνο, δεν είναι άνθρωποι χωρίς πρόσωπο και όνομα. Πρέπει να αντισταθούμε στον κανιβαλισμό και την βαρβαρότητα που ενορχηστρώνει η εξουσία και τα μίντια, ωθώντας σε πόλεμο όλων εναντίον όλων και στη δημιουργία πολιτών πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Να μην επιτρέψουμε ποτέ να περάσει στη λήθη η κτηνωδία που υπέστη ο Ζακ.
ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ