ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ | 12.8.21 | 19.30 | ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΕΜΠΡΗΣΤΗΣ
Με ενδιαφέρει η επικοινωνία, όχι η ουσία.
(Κυρ. Μητσοτάκης, 2017)
Δύο χρόνια ακριβώς η χώρα κυβερνάται ακριβώς με αυτό το δόγμα. Και όταν σχεδόν όλα τα ΜΜΕ ελέγχονται από μία δράκα κουμπάρων της κυβέρνησης, αυτό δεν είναι δύσκολο. Το είδαμε απειράριθμες φορές, με συγκαλύψεις αδιανόητων σκανδάλων, τέτοιου μεγέθους που σε άλλες, πιο «αγνές» εποχές θα προκαλούσαν τρομερές αναταράξεις. Το είδαμε με τη μάχη που δόθηκε να προστατευθεί ο Λιγνάδης και η δύσμοιρη η Μενδώνη, που ιδέα δεν είχε. Με καθάρματα σαν τον Μηλιώτη, που από υπόδικος για υπεξαίρεση (σκάνδαλο ENERGA) ξαναμπαίνει στην αγορά ενέργειας. Το βλέπουμε με το «Πόθεν έσχες» του βασιλικού ζεύγους. Το είδαμε όμως και στις Μυκήνες, όπου κατόρθωσαν να αφήσουν αρχαιολογικό χώρο να καεί και στα Γεράνεια Όρη που αν κάποιος/α ενημερώνεται μονάχα από την τηλεόραση, πιθανά δε ξέρει καν ότι κάηκαν. Κάποιες φορές όμως, το θέαμα στο οποίο τόσο βασίζεται η κυβέρνησή μας, μπορεί να αποδειχθεί δίκοπο μαχαίρι.
Μία τέτοια περίπτωση είναι η ασύλληπτη οικολογική, οικονομική και εν τέλει κοινωνική καταστροφή που βιώνουμε εδώ και μέρες, με τις ανεξέλεγκτες πυρκαγιές που κατέστρεψαν σχεδόν 1.000.000 στρέμματα δάσους και αγρών, σε Αττική, Ηλεία και στην πολύπαθη Εύβοια. Σαστισμένη μπροστά στις αποκαλυπτικές εικόνες, που προβλημάτισαν και τους πιο σκληροπυρηνικούς οπαδούς της ΝΔ και τα απολίτικα αλλά πάντα ευπρόσδεκτα καντήλια στον πρωθυπουργό, η κυβέρνηση επιστράτευσε τα μόνα όπλα που κατέχει: καταστολή και συσκότιση. Κι αν στο πρώτο έχουμε αναφερθεί ατελείωτες φορές στην εποχή του COVID, το δεύτερο παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς ο νεοφιλελεύθερος κόσμος της μικρής, βαλκανικής μας χώρας, ανακάλυψε την κλιματική αλλαγή. Αλήθεια άραγε, η κλιματική αλλαγή εμφανίστηκε το 2019 την επομένη της εκλογικής νίκης της ΝΔ; Δεν υπήρχε κλιματική αλλαγή όταν η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ καταργούσε ουσιαστικά τη δασοπυρόσβεση το 1998; Δεν υπήρχε κλιματική αλλαγή όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έφερνε μετά Βαΐων και Κλάδων όλες τις εξορυκτικές εταιρίες της οικουμένης, παραδίδοντάς τους το 1/3 της ελληνικής επικράτειας; Δεν υπήρχε κλιματική αλλαγή όταν ο σούπερμαν Χατζηδάκης, το παιδί για όλες τις δουλειές της ΝΔ, έφερνε στη Βουλή το απαράδεκτο «περιβαλλοντικό» νομοσχέδιο που επικροτούσε μονάχα ο ΣΕΒ, ανοίγοντας το δρόμο σε κάθε λογής επιχειρηματική δραστηριότητα, παραδίδοντας βουνά και δάση ως λάφυρο στο κεφάλαιο; Αλήθεια, όταν οι χρήσεις γης αλλάζουν κατά βούληση και για «λόγους εθνικού συμφέροντος» (διάβαζε Αιολικά) μήπως το κράτος τελικά κλείνει το μάτι σε επίδοξους εμπρηστές; Αναρωτιόμαστε εν τέλει, πόσο δύσκολο είναι για όλες αυτές τις ορντινάντσες της ΝΔ να συσχετίσουν την κλιματική αλλαγή με την λεηλασία της φύσης που προωθούν με τέτοιο φανατισμό; Πάρα πολύ, από ότι φαίνεται.
Επικοινωνιακή όμως ήταν και αντιμετώπιση των πυρκαγιών. Αναμενόμενα, μία κυβέρνηση που δημοσκόπησε πάνω στα πτώματα της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι, διακατέχονταν από μία και μόνο φοβία: να μη βρεθεί στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ του 2018. Όχι από κάποια έγνοια στην ανθρώπινη ζωή. Υποδεικνύοντας στους πολίτες πως δεκάδες, γιατί όχι και εκατοντάδες, αεροπορικά μέσα επιχειρούσαν, ξεχνώντας βολικά τις μη ανανεώσεις πέντε χιλιάδων συμβασιούχων δασοπυροσβεστών και την υποχρηματοδότηση των δασαρχείων, η κυβέρνηση είχε μια μόνο λύση: Εκκενώστε. Το παν να γίνει παρανάλωμα, αρκεί να μην έχουμε απώλειες και μας στριμώξουν – αν και ήδη δύο άνθρωποι που έδιναν εθελοντικά μάχη με τις φλόγες έχασαν τη ζωή τους. Το κράτος λοιπόν, όπως το φαντασιώνονται οι νεοφιλελεύθεροι, απλώς αποσύρεται, ελαχιστοποιεί τις ανθρώπινες απώλειες και στρώνει μετέπειτα το δρόμο για τους «επενδυτές».
Στον αντίποδα του κράτους αναφάνηκε ένας άλλος κόσμος: ο κόσμος της κοινωνικής αλληλεγγύης. Στα χωριά και τους οικισμούς που η ΕΛΑΣ απλώς καλούσε τους κατοίκους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τις όποιες περιουσίες τους, αυθόρμητα κι υπό το βάρος της συγκυρίας, καλέστηκαν λαϊκές συνελεύσεις και πάρθηκαν άμεσα αποφάσεις που σε πλείστες περιπτώσεις (αν όχι όλες) αποδείχθηκαν σωτήριες. Ενώ η Αθήνα και τα κέντρα εξουσίας παρέλυαν και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι κρύβονταν, οι ντόπιοι οργάνωσαν τη φυγή των αδύναμων συγχωριανών τους και ρίχθηκαν στις φλόγες. Οι κάτοικοι που αγνόησαν τις κρατικές οδηγίες έσωσαν τα χωριά τους. Με ίδια μέσα, οχήματα, σκαπτικά, γεωτρήσεις και ότι άλλο αγροτικό μηχάνημα βρισκόταν εύκαιρο, ακόμη και κλαδιά, γυναίκες και άνδρες πέτυχαν σε ένα βαθμό αυτό που το κράτος αποδείχθηκε παντελώς ανίκανο και απρόθυμο να πράξει. Δίπλα τους, οι χιλιάδες αλληλέγγυοι/ες που συγκέντρωσαν προμήθειες ή συμμετείχαν ενεργά στη δασοπυρόσβεση – άνθρωποι που έσπασαν ακόμη και αστυνομικά μπλόκα για να ενισχύσουν ακόμη και τους πυροσβέστες. μέχρι και αυτοί εγκαταλείφθηκαν από τους πολιτικούς τους προϊστάμενους. Όλα αυτά έγιναν κατορθωτά σε μεγάλο βαθμό από όσους και όσες συνείσφεραν με τρόφιμα, φάρμακα και κάθε χρειαζούμενο, ακόμη και όταν δε μπορούσαν να ενισχύσουν την προσπάθεια με τη φυσική τους παρουσία.
Την ώρα που οι πυρκαγιές εξακολουθούν να μαίνονται ήδη μεγαλόστομες διακηρύξεις ακούγονται περί «πακτωλού χρημάτων» που θα πλημμυρίσει την Εύβοια και τις άλλες πυρόπληκτες περιοχές. Η κλιματική αλλαγή θα μονοπωλήσει ενδεχομένως το δημόσιο λόγο για κάμποσες ημέρες. Κι έπειτα; Οι μπουλντόζες θα ανοίξουν και πάλι δρόμους και κορυφογραμμές θα ισοπεδωθούν χάριν των αιολικών, η Eldorado θα συνεχίζει το καταστροφικό της έργο στη Χαλκιδική, η ΔΕΗ και τυχάρπαστοι τοπικοί πολιτικάντηδες θα ανακινούν το ζήτημα του φράγματος της Μεσοχώρας: επιστροφή στην κανονικότητα.
Απέναντι σε τούτη την εξέλιξη θα πρέπει να εμπεδωθεί πια πως «πράσινος καπιταλισμός» δεν υφίσταται. Όσο κινούμαστε υπό την απόλυτη πεποίθηση πως ο άνθρωπος μπορεί να επιβάλλεται στη φύση με κάθε κόστος, οι καταστροφές απλώς θα πληθαίνουν. Όσο αντιμετωπίζουμε τη φύση ως εμπόρευμα στη χειρότερη και ως διακοσμητικό στοιχεία στην καλύτερη, τα πράγματα δε προβλέπεται να βελτιωθούν.
Φυσικά δε προσδοκούμε πως η διαδικασία αυτή θα αντιστραφεί μονομιάς και πρέπει επιτέλους κάθε κυβέρνηση που κόπτεται υποτίθεται για το περιβάλλον να τοποθετηθεί ειλικρινά επί του ζητήματος – εκτός κι αν η κυβέρνηση ακόμη πιστεύει πως η ΔΙΑΣ, τα ΜΑΤ και η Πανεπιστημιακή Αστυνομία μπορούν να σβήσουν πυρκαγιές και πως τα Ραφάλ με λίγες μετατροπές θα αντικαταστήσουν τα Καναντέρ.
Επειδή όμως δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη σε καμία κυβέρνηση και κανένα κρατικό μηχανισμό, εμείς καλούμε την κοινωνία να αντιληφθεί πως τα τελευταία γεγονότα αποτελούν μία ακόμη απόδειξη πως το κράτος δεν έχει καμία έγνοια για εμάς και πως απέναντι στην κλιματική αλλαγή που φέρνει ο καπιταλισμός η μόνη λύση μπορεί να έρθει από τον κόσμο των ακηδεμόνευτων κινημάτων και την κοινωνική αλληλεγγύη και αυτοργάνωση.
Στο πλαίσιο της αλληλεγγύης, την Πέμπτη και Παρασκευή (11 και 12 Αυγούστου στις 22.00) θα πραγματοποιηθούν μπαρ οικονομικής ενίσχυσης στον ΕΚΧ Αλιμούρα (Αραβαντινού 6, εντός της στοάς), με τα έσοδα να διατίθενται στην κοινωνική κουζίνα Mano Aperta που από την πρώτη στιγμή βρίσκεται στην Εύβοια στο πλευρό των πυρόπληκτων.
Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση
(Ανοιχτή συνέλευση κάθε Πέμπτη στον ΕΚΧ Αλιμούρα στις 19.00)
Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Αλιμούρα
(Διαχειριστική συνέλευση κάθε Δευτέρα στις 19.00)