ΚΟΥΜΗΣ, ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΤΕΖΑΣ, ΣΑΜΠΑΝΗΣ, ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ – ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛ.ΑΣ
Το Δεκέμβρη του 2008 οι μπάτσοι σκότωσαν παιδί. Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε από το κράτος διά χειρός του μπάτσου Κορκονέα. Ούτε η πρώτη φορά ήταν, ούτε έμελλε να είναι και η τελευταία. Ξυλοδαρμοί, καταστολή, ρατσιστική αντιμετώπιση των μειονοτήτων, παραβιαστικές συμπεριφορές απέναντι σε γυναίκες και τρανς άτομα και συγκάλυψη των κακοποιητών, βία στον αδύναμο σούζα στον δυνατό, ακροδεξιές απόψεις, διαφθορά. Αυτή είναι η ΕΛ.ΑΣ εν πολλοίς. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, όποιο παράνομο κύκλωμα κι αν βγει στην επιφάνεια, εν ενεργεία αστυνομικοί είναι πάντα συνεργοί και αρρωγοίτων μαφιόζικων κυκλωμάτων. Μέσα σε αυτό το τοπίο, είναι σαφές ότι το Κράτος και η Αστυνομία ως βασικός πυλώνας του δεν εκδημοκρατίζονται, γιατί απλούστατα η δυσωδία και η θανατοπολιτικήαποτελούν κύρια συστατικά τους. Κορυφαία πράξη ασυδοσίας, η δολοφονία του ρομά Νίκου Σαμπάνη, ήρθε να επιβεβαιώσει όλα τα παραπάνω. Μαινόμενοι ΔΙ.ΑΣ κυνηγούσαν τρία ανήλικα παιδιά με μανία για να τα γαζώσουν τελικά με 38!!! Σφαίρες, σκοτώνοντας τον έναν και τραυματίζοντας σοβαρά ακόμα έναν. Οι αστυνομικοί γνώριζαν εξ αρχής ότι κυνηγούσαν ρομά, γι’ αυτό και η συγκεκριμένη κατάληξη. Η συνέχεια γνωστή, αφού τα ψέματα έδιναν κι έπαιρναν τις επόμενες ώρες, τόσο από την αστυνομία όσο και από τα ΜΜΕ και στελέχη της κυβέρνησης. Το Κράτος παράγει την κατάσταση εξαίρεσης για όποιο κομμάτι του πληθυσμού θεωρεί εχθρό, ο ρατσισμός οπλίζει το χέρι των μπάτσων και τις επευφημίες της κοινωνίας, τα ΜΜΕ ξεπλένουν και η οικογένεια του νεκρού στέκεται αμήχανη να αναζητά απαντήσεις και δικαιοσύνη από ένα μηχανισμό που καταδίκασε έναν άνθρωπο στο θάνατο με μόνο γνώμονα την καταγωγή του και την κοινωνική του θέση.
Ζούμε σε βαθύτατα αντιδραστικές εποχές. Η περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών είναι ξεκάθαρη, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σε φάση αντίστασης και αναμέτρησης με τους μηχανισμούς εκείνους που επιδιώκουν την οριστική εξαφάνιση κάθε κριτικής σκέψης και αντιλόγου. Η βία απλώνεται σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας, αφού σε κάθε κοινωνικό πρόβλημα η απάντηση είναι περισσότερη αστυνόμευση και τρομοκρατία. Ούτε ΜΕΘ, ούτε λεωφορεία, ούτε παιδεία, ούτε τίποτα. Μόνο καινούριος εξοπλισμός και προσλήψεις στην Αστυνομία. Κάθε κοινωνικό κεκτημένο επιδιώκεται να εξαφανιστεί με σκοπό να μάθουμε να ζούμε ως απομονωμένα άτομα. Να μην μπορούμε να αντιδράσουμε γνωρίζοντας ότι πεθαίνει κόσμος στα νοσοκομεία χωρίς καμία σοβαρή πρόσβαση στην περίθαλψη, ότι δεν έχουμε χρήματα ούτε για τα βασικά, ότι η ζωή στις πόλεις γίνεται αφόρητη την ίδια στιγμή που τα βουνά και τα δάση καίγονται και καταστρέφονται στο βωμό του κέρδους, γνωρίζοντας ότι σε κάθε μας βήμα μόνο μπάτσους θα βλέπουμε μην τυχόν και δε συμπεριφερθούμε σαν πειθήνιοι πολίτες. Είπαμε, κατά τη ρήση του Καμύ, ένα κράτος, εξ ορισμού, δεν μπορεί να έχει καμία ηθική. Το περισσότερο που μπορεί να έχει ένα κράτος είναι μια αστυνομία.
Πρέπει, όμως, να δούμε και τι προοπτικές ανοίγονται στο σήμερα. Η τεράστια κοινωνική αδικία και ανισότητα παράγει αντιστάσεις και μεγάλες κοινωνικές αναστατώσεις, τελευταίο παράδειγμα οι πορείες μετά τα γεγονότα στη Νέα Σμύρνη που οδήγησαν την αστυνομία να λουφάξει για μήνες ολόκληρους. Άλλωστε ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση ήταν ερώτηση. Αυτό το σύνθημα γράφτηκε για την μεγαλειώδη κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Από τότε και μέχρι σήμερα, το σύνθημα αυτό συνοδεύει όλες τις μεγάλες εξεγερτικές διαδικασίες ανά τον κόσμο. Τα σύγχρονα κινήματα με οδοδείκτη την οριζοντιότητα, την αδιαμεσολάβητη δράση και την άμεση δημοκρατία οργανώνονται χωρίς ηγεμονία και πρωτοπορίες για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις ενός κόσμου που αλλάζει. Μέσα σε ένα τέτοιο τοπίο δεν υπάρχει απάντηση, υπάρχει συνεχής διερώτηση κι αμφισβήτηση της εξουσίας, υπάρχει αλληλεγγύη και μεγάλη θέληση να ανατραπεί η κατάσταση που βιώνουμε, προεικονίζοντας όμως έναν κόσμο πιο δίκαιο, αντιιεραρχικό και αντιεξουσιαστικό.
ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ
(Ανοιχτή Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7μμ στον ΕΚΧ Αλιμούρα – Αραβαντινού 6 εντός στοάς)