Η υπόθεση του ομαδικού βιασμού της 24χρονης Γεωργίας Μπίκα σε σουίτα ξενοδοχείου, στη Θεσσαλονίκη έχει ανοίξει για τα καλά ενώ όλα πλέον δείχνουν πως αυτή αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου ενός κυκλώματος μαστροπείας και εκμετάλλευσης κοριτσιών διεθνούς βεληνεκούς. Την ίδια ώρα γίνεται αντιληπτή η προσπάθεια συγκάλυψης των ισχυρών ονομάτων που βρίσκονται πίσω από τον βιασμό, με τα ΜΜΕ σε ρόλο ξεπλύματος των θεσσαλονικιών golden boys που θεωρούν πως οι διασυνδέσεις και η ισχυρή κοινωνική τους θέση θα τους αφήσει στο απυρόβλητο. Τόσο σίγουροι ότι είναι άτρωτοι, που ανεβάζουν φωτογραφίες να διαβάζουν εφημερίδα με πρωτοσέλιδο την υπόθεση βιασμού που κατηγορούνται και να βάζουν τους δικηγόρους τους να απειλούν την Γεωργία. Μερικά από τα ονόματα που βγήκαν στη δημοσιότητα ως εμπλεκόμενα στον ομαδικό βιασμό είναι αυτά του Βασίλη και Ευάγγελου Λεβέντη, ιδιοκτήτες της 3Ε και των επιχειρηματιών Μάνου Παπαδόπουλου και Δημήτρη Φιντιρίκου. Να σημειώσουμε πως έχουν βγει στο φως ακόμα δυο καταγγελίες γυναικών που αφορούν τα ίδια άτομα και παρόμοια περιστατικά με αυτό της Γεωργίας.
Η Γεωργία όχι μόνο είχε το θάρρος να σταθεί με το πρόσωπο και το όνομα της απέναντι στους κακοποιητές της και να τους ονοματίσει δημόσια αλλά και να σταθεί απέναντι σε όλα τα πλέγματα εξουσίας που προσπαθούν να συγκαλύψουν την υπόθεση. Από τηλεπερσόνες που αναρωτιούνται τί δουλειά είχε μια κοπέλα σε πάρτυ (αντίστοιχο με την ερώτηση του τί φόραγε το εκάστοτε θύμα βιασμού) και πώς γίνεται να βιάζουν οι νέοι και ωραίοι μέχρι τους αστυνομικούς που κάνουν ό,τι μπορούν για να καθυστερήσουν την έρευνα, δίνοντας έτσι χρόνο στους θύτες να καλύψουν τα ίχνη τους. Όλα αυτά υποβάλλουν την Γεωργία, σε μία ψυχοφθόρα και αργή διαδικασία.
Δεν μας κάνει εντύπωση ωστόσο, η συμπόρευση εγχώριων μεγαλοεπιχειρηματιών, πολιτικών στελεχών και φίλων της κυβέρνησης με την αστυνομία και το κράτος. Δεν ξεχνάμε την υπόθεση παιδεραστίας του νεοδημοκράτη Νίκου Γεωργιάδη, που η ελληνική δικαιοσύνη παράγραψε, τον καθηγητή της ΑΣΟΕΕ, φίλου του Ν. Γεωργιάδη που ασελγούσε σε ανήλικα παιδιά με την κάλυψη των ανωτέρων του, την υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη, απευθείας διορισμένου από τη Μενδώνη, που η αστυνομία χρειάστηκε έναν μήνα για να κατασχέσει τον υπολογιστή του. Καθημερινά πλέον, έρχονται στο φως γυναικοκτονίες, καταγγελίες για βιασμούς, κακοποιήσεις κυκλώματα trafficking.
Γνωρίζουμε πως η περίπτωση της Γεωργίας δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό αλλά εντάσσεται σε ένα μεγαλύτερο κύκλωμα μαστροπείας που προωθούσε αντίστοιχα γυναίκες σε τέτοιου είδους “πάρτυ”, “πάρτυ” πλουσιόπαιδων και ελίτ τα οποία συνεχίζονται μέχρι τη στιγμή αυτή. Γνωρίζουμε, επίσης, πως η βαθιά ριζωμένη πατριαρχία θέλει τις γυναίκες αντικείμενα προς χρήση, τρόπαια προς εκμετάλλευση, παθητικούς δέκτες κακοποιητικών συμπεριφορών. Δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά θα είχαν αποκρυφθεί από τα συστημικά ΜΜΕ, αν η υπόθεση δεν είχε αποκαλυφθεί από τα social media, από τον Ηλία Γκιώνη, που με την έρευνά του έδωσε τη διάσταση που άρμοζε σε τέτοιου είδους ζήτημα.
Είναι καθήκον μας να μην αφήσουμε καμία μόνη, να προστατεύουμε τα θύματα με κάθε τρόπο. Να στεκόμαστε μαζί απέναντι σε όσους προσπαθούν να τα ενοχοποιήσουν και να δώσουν ελαφρυντικά στους βιαστές. Να στρώσουμε εμείς ως κοινωνία, από τα κάτω, τον δρόμο ώστε τα θύματα να καταγγέλλουν τους κακοποιητές τους. Στεκόμαστε όλες και όλοι στο πλάι της Γεωργίας, δεν ανεχόμαστε άλλη αδερφή μας κακοποιημένη. Μέχρι τη δικαίωση της Γεωργίας.
Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση