Παρακολουθώντας κανείς τις τελευταίες εξελίξεις στην Μέση Ανατολή και με το μέτωπο της Ουκρανίας να συνεχίζει με αμείωτη ένταση, εύκολα καταλαβαίνει ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει σε κοντινές γωνιές του πλανήτη. Πανίσχυροι κρατικοί σχηματισμοί, έχουν βάλει στο φουλ τις πολεμικές μηχανές και το ενδεχόμενο γενικευμένης- και καταστροφικής- σύρραξης μοιάζει κοντινότερο από ποτέ.

Εδώ και 9 μήνες το κράτος του Ισραήλ με την σύσσωμη υποστήριξη του δυτικού κόσμου, διεξάγει μια γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Με το πρόσχημα της αμυντικής πολιτικής, έχει ισοπεδώσει την λωρίδα της Γάζας, σφάζοντας πάνω από 30.000 παλαιστίνιους, βομβαρδίζοντας νοσοκομεία, σκοτώνοντας και ακρωτηριάζοντας ανήλικα παιδιά, εκτοπίζοντας από τα σπίτια τους, τους ίδιους ανθρώπους που εδώ και δεκαετίες κρατάει εγκλωβισμένους στις ανοιχτές φυλακές της Γάζας και της δυτικής όχθης. Ενώ μπροστά στα μάτια όλου του πλανήτη, κάθε είδος ανθρώπινου δικαίου, ακόμα και πολεμικού δικαίου, έχει καταπατηθεί, οι δυτικές κυβερνήσεις και τα δυτικά μμε κάνουν μια άνευ προηγούμενου αποσιώπηση και διαστρέβλωση της πραγματικότητας, οδηγώντας τις κοινωνίες σε μια ντροπιαστική συναίνεση στον πραγματικό στόχο του ισραηλινού κράτους. Την εξαφάνιση των παλαιστίνιων από προσώπου γης.

Οι δολοφονικές κινήσεις του ισραηλινού κράτους, παρ’ ότι δέχονται την στήριξη και αποδοχή των δυτικών συμμάχων, φαίνεται να δημιουργούν μια επικίνδυνη ένταση στην περιοχή. Η γενοκτονία στην Παλαιστίνη και τα ξεκάθαρα ρατσιστικά κίνητρα κατά των Αράβων προκαλούν την αντίδραση, ισχυρών κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών, βυθίζοντας και την ίδια την ισραηλινή κοινωνία στον φόβο και την πολεμική καθημερινότητα. Η ένταση μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ δείχνει ότι κάνεις δεν μπορεί πλέον να διασφαλίσει το ενδεχόμενο αποτροπής μιας εκτός ελέγχου παγκόσμιας σύρραξης.

Παράλληλα στην Ουκρανία, ο πόλεμος συνεχίζεται κανονικά, σαν μια καινούργια πραγματικότητα, χωρίς να φαίνεται το ενδεχόμενο κάποιας ειρηνικής λύσης. Χιλιάδες νεκροί, χιλιάδες εκτοπισμένοι, δυο λαοί πιόνια στην γεωπολιτική σκακιέρα των ισχυρών.

Το ελληνικό κράτος με την σειρά του βρίσκεται βαθιά μπλεγμένο και στα δύο μέτωπα. Από την πρώτη στιγμή ακολουθώντας την γραμμή του νάτο δήλωσε στο πλευρό της Ουκρανίας στέλνοντας πολεμικό υλικό στο μέτωπο. Παράλληλα, αποτελεί έναν από τους πιο πιστούς συμμάχους του Ισραήλ, σφιχταγκαλιάζοντας τον νετανιάχου και ότι αυτός αποφασίζει, δηλώνοντας ότι θα τον στηρίζει μέχρι τέλους. Εμπλέκεται άμεσα ακόμα και επί του πεδίου, στέλνοντας φρεγάτα των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων στην ερυθρά θάλασσα. Επιπλέον, έχει μετατρέψει το σύνολο της χώρας, σε ορμητήριο και για τα δυο μέτωπα. Από την Σούδα μέχρι την Αλεξανδρούπολη και την Λάρισα, στηρίζουμε σαν χώρα, έμπρακτα και υλικά τις σφαγές που διεξάγονται αυτήν την στιγμή. Σε όλα αυτά, δεν βλέπουμε το κράτος μας σαν ένα άβουλο πιόνι νάτο και Αμερικής, όπως λέγεται από πολλούς, αλλά σαν έναν τυχοδιωκτικό σχηματισμό που όπου μυρίζει αίμα, πετρέλαιο και συμφέρον, χώνεται συνειδητά και στρατηγικά μπας και τσιμπήσει κάνα ψίχουλο από τα λάφυρα.

Οποιαδήποτε κοινωνία οδηγείται σε πόλεμο, ανεξάρτητα από τις εθνικιστικές κραυγές των εκάστοτε κρατών και την πρόφαση της άμυνας, αυτό που βιώνει είναι θάνατο, φόβο, απώλειες, ανθρωπιστική και οικονομική καταστροφή.

Είναι φανερό ότι και το δικό μας κράτος μας προετοιμάζει για πόλεμο. Τα έξοδα του πολέμου, είτε τις τεράστιες εξοπλιστικές δαπάνες, είτε ως πρόφαση της γενικευμένης ακρίβειας στα πάντα, τα πληρώνουμε ήδη από την τσέπη μας. Τα εθνικιστικά αφηγήματα, ο πολεμικός λόγος και οι διαφορές ασκήσεις ετοιμότητας κατακλύζουν το δημόσιο λόγο και την καθημερινότητα μας. Δεν ξεχνάμε ότι στο πλαίσιο των πολεμικών προετοιμασιών, τα σύνορα της χώρας από τον Έβρο ως το Αιγαίο έχουν γίνει ένας μαζικός τάφος ανθρώπων που τρέχουν να γλυτώσουν από τον πόλεμο και τις συνέπειες του.

Με αυτές τι συνθήκες, είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ η εμφάνιση ενός μαζικού και διεθνούς αντιπολεμικού κινήματος, που θα μπλοκάρει την επερχόμενη πολεμική πραγματικότητα. Ξεκινώντας από εμάς, θεωρούμε αναγκαία την εμφάνιση ενός πραγματικού αντιπολεμικού μετώπου, που θα αναλύει τον πόλεμο σε όλα τα επίπεδα της καθημερινής ζωής και θα προτάσσει μια αληθινά ειρηνική διαβίωση των λαών, στρέφοντας το πόλεμο στους πραγματικούς εχθρούς: θεούς, κράτη και τράπεζες. Είναι αναγκαίο να στραφούμε ενάντια στις πολεμικές ενέργειες του δικού μας κράτους και να προσπαθήσουμε να τις μπλοκάρουμε, αντί να ευχόμαστε γενικά και αόριστα ειρήνη. Να κατανοήσουμε και να διαδώσουμε το μήνυμα ότι ο πόλεμος δεν είναι ένα θέαμα στις ειδήσεις, αλλά ξεκινάει από εδώ, τρέφεται από την εργασία μας, διαμορφώνει την καθημερινότητα μας και απειλεί και την δικιά μας ζωή.

Καλούμε στην πορεία για την Παλαιστίνη την Πέμπτη 27/6 στις 6.30μ.μ. στην Περιφέρεια Ηπείρου

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ, ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΡΑΤΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ

Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Το Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ επιστρέφει για 10η συνεχόμενη χρονιά, σε ένα επετειακό κλίμα, δίπλα στην Λίμνη Παμβώτιδα, στο Θεατράκι Σκάλας, στα Γιάννενα. Μέσα από 20 χρόνια παρουσίας της Χειρονομίας – ΑΚ στην πόλη, φιλοδοξούμε να παρουσιάσουμε φλέγοντα πολιτικά ζητούμενα της εποχής και να αναπτύξουμε μια ριζοσπαστική οπτική της επικαιρότητας, έχοντας στο νου μας τον δρόμο προς μια ελευθεριακή κοινωνία απαλλαγμένη από κάθε είδους εξουσία.

Μία συνθήκη που μπορεί να χαρακτηρίσει την εποχή στην οποία ζούμε, είναι αυτή των συνεχόμενων πολεμικών συγκρούσεων. Από την Ουκρανία μέχρι την Παλαιστίνη, έχουν αναπτυχθεί πανίσχυροι κρατικοί σχηματισμοί που έχουν βάλει στο φουλ τις πολεμικές μηχανές και το ενδεχόμενο γενικευμένης και καταστροφικής σύρραξης, μοιάζει κοντινότερο από ποτέ. Από τις 7 Οκτωβρίου, μέχρι το σήμερα, έχουμε δει το κράτος του Ισραήλ να διεξάγει μια πραγματική γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού, με σύσσωμο τον δυτικό κόσμο να του κάνει πλάτες. Αυτή η στήριξη, πέραν όλων των άλλων, ενισχύει και την ήδη υπάρχουσα αποικιοκρατική λογική της Δύσης, που θέλει βάρβαρους λαούς οι οποιοί θα εξημερωθούν από τους πολιτισμένους δυτικούς.

Αυτές οι θανατηφόρες κινήσεις, οδηγούν σε επικίνδυνες εντάσεις και στην Παλαιστίνη και στην Ουκρανία, με το ελληνικό κράτος να είναι βαθιά χωμένο και στα δύο μέτωπα, είτε με την αποστολή πολεμικού υλικού στο μέτωπο της Ουκρανίας, είτε με την αποστολή της φρεγάτας Ύδρα στην Ερυθρά Θάλασσα. Ταυτόχρονα, έχει γεμίσει την επικράτεια του με νατοϊκές βάσεις, από την Σούδα μέχρι την Αλεξανδρούπολη και από την Λάρισα μέχρι το γειτονικό Άκτιο, με τις στρατιωτικές δαπάνες να έχουν φτάσει σε ακραίο επίπεδο. Πρέπει όμως πάντα να γνωρίζουμε, ότι οποιαδήποτε κοινωνία οδηγείται σε πόλεμο, ανεξαρτήτως του αφηγήματος τον εξουσιαστών αυτού του πλανήτη, το μόνο που βιώνει είναι θάνατο, φόβο και καταστροφή. Μόνη λύση σε αυτήν την κοινωνία των πολεμικών ιαχών, είναι η εμφάνιση ενός πραγματικού αντιπολεμικού κινήματος που θα στρέφει τα όπλα προς τους πραγματικούς εχθρούς: τους θεούς, τα κράτη και τους αφέντες όλου του ντουνιά.

Αν εμείς γνωρίζουμε τους πραγματικούς εχθρούς της κοινωνίας, απ’ ό,τι φαίνεται και το ίδιο το κράτος καταλαβαίνει ποιοι πολεμάνε την νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που το ίδιο προωθεί. Ο νέος Ποινικός Κώδικας, έρχεται να ποινικοποιήσει την οποιαδήποτε μορφή αντίστασης και να θέσει εκτός νόμου, τα άτομα και τις συλλογικότητες που αποτελούν το αγωνιζόμενο φάσμα, φιμώνοντας τις εναλλακτικές που προτάσσονται από τα κοινωνικά κινήματα. Φυσικά, θέλοντας να παρουσιαστεί ως μέτρο αντιμετώπισης της εγκληματικότητας, περιλαμβάνει μια ραγδαία αυστηροποίηση τον ποινών, αυξάνοντας τες και μετατρέποντας πολλά πλημμελήματα σε κακουργήματα, προσβάλλοντας έτσι κάθε κομμάτι της κοινωνίας.

Στο 10ο Αντιεξουσιαστκό Φεστιβάλ θα ασχοληθούμε ποικιλοτρόπως με τα παραπάνω ζητούμενα. Την Πέμπτη στις 27/6, δίνουμε ραντεβού στην Περιφέρεια Ηπείρου, στις 18:30, για να βγούμε στο δρόμο και να φωνάξουμε πως από την Ουκρανία μέχρι την Παλαιστίνη όσο υπάρχουν κράτη δεν θα υπάρχει ειρήνη και να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας προς τον παλαιστινιακό λαό. Την επόμενη μέρα, Παρασκευή 28/6, στις 19:00, στο Θεατράκι Σκάλας, θα αναλύσουμε το πολεμικό ζήτημα στο σήμερα, ενώ το Σάββατο 29/6, στις 19:00, στο ίδιο μέρος, θα δούμε τις κοινωνικές προεκτάσεις του Νέου Ποινικού Κώδικα που αποτελούν απειλή για την ελευθερία όλων μας.

Καλούμε όλη την γιαννιώτικη κοινωνία, να πλαισιώσει το 10ο Αντιεξουσιαστικό Φεστιβάλ. Η διεκδίκηση του δημόσιου χώρου αποτελεί για μας, έναν σημαντικό τρόπο να ανταλλάξουμε ιδέες και απόψεις και να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας απέναντι στη βαρβαρότητα που βιώνουμε καθημερινά. Δεν υποσχόμαστε, δεν αναθέτουμε. Φτιάχνουμε σήμερα στιγμές από το κοινό μας μέλλον.

 

Αναλυτικό πρόγραμμα φεστιβάλ:

Πέμπτη 27 Ιουνίου:

18:30 – Περιφέρεια Ηπείρου: Πορεία για την Παλαιστίνη

—

Παρασκευή 28 Ιουνίου:

19:00: Εκδήλωση – Συζήτηση “Οι κοινωνίες μπροστά στον πόλεμο: Γεωπολιτικά παιχνίδια και αποικιοκρατία στο σήμερα“

Θα μιλήσει: Δημήτρης Σταματόπουλος – Καθηγητής Ιστορίας στο ΠΑΜΑΚ

Παρεμβαίνει: Στάθης Παπασταθόπουλος

23:00: Πάρτι

—

Σάββατο 29 Ιουνίου:

19:00: Εκδήλωση – Συζήτηση “Οι κοινωνικές προεκτάσεις του Νέου Ποινικού Κώδικα: Απειλή για την ελευθερία όλων μας”

Θα μιλήσει: Θανάσης Καμπαγιάννης – Δικηγόρος

Θα ακολουθήσει λάιβ με: Elephant/Lost Bodies/Capètte

—

Κυριακή 30 Ιουνίου:

22:00: Λάιβ: Makari Trio/La Baf

*Το φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί στο Θεατράκι Σκάλας. Σε περίπτωση βροχής, θα μεταφερθούμε στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Αλιμούρα (Αραβαντινού 6, εντός στοάς Σκόρδου, είσοδος και από Τσιριγώτη 14).

Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Ιούνιος 2024

 

7 χρόνια τώρα, από το 2017 που τέθηκαν σε εφαρμογή οι συμβάσεις παραχώρησης του 2014, προκειμένου να πραγματοποιηθούν έρευνα κι εξόρυξη υδρογονανθράκων στην Ήπειρο αλλά και στο 1/3 περίπου της χώρας, η τοπική κοινωνία καλείται να βρίσκεται συνεχώς σε εγρήγορση απέναντι στις πετρελαϊκές εταιρείες και στους ντόπιους και εθνικούς «ευεργέτες» που ξεπουλάνε την περιοχή έναντι πινακίου φακής. Το ξεπούλημα της Ηπείρου αρχίζει να λαμβάνει επικίνδυνες διαστάσεις, αφού από τη μία μεριά το μόνο που έχει να επιδειχθεί σε επίπεδο παραγωγικής δραστηριότητας είναι μία άνευ προηγουμένου τουριστικοποίηση η οποία πάει πακέτο με την ολοένα αυξανόμενη ερημοποίηση της υπαίθρου και από την άλλη βρισκόμαστε ενώπιον ενός ενεργειακού σχεδιασμού που αντιμετωπίζει την γη ως εμπόρευμα προς αξιοποίηση ιδιωτικών συμφερόντων. Ή γκαρσόνια της Ευρώπης δηλαδή, ή μπαταρία της Ευρώπης θα είμαστε και αυτό περιλαμβάνει και την Ήπειρο. Εξορύξεις, φράγματα σε κάθε ποτάμι, φωτοβολταϊκά σε κάθε πλαγιά και κάθε χωράφι, ανεμογεννήτριες στα βουνά, βιορευστά και τεράστιες απολήψεις νερού για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες των εταιρειών εμφιάλωσης, που αξιοποιούν τεράστιες ποσότητες νερού από τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής, την ίδια στιγμή που γίνονται συστάσεις από τους τοπικούς μας άρχοντες να προσέχουμε την κατανάλωση νερού το καλοκαίρι, γιατί κινδυνεύουμε από λειψυδρία! Κι όλα αυτά ενώ το πρόβλημα της αιθαλομίχλης ήδη είναι τεράστιο τους χειμερινούς μήνες, η λίμνη βρίσκεται σε άθλια κατάσταση και γενικώς η ποιότητα ζωής πέφτει με ραγδαίους ρυθμούς.

Όσον αφορά τις εξορύξεις υδρογονανθράκων στην περιοχή μας, πέρυσι ανακοινώθηκε ότι θα ξεκινήσει άμεσα από την Εnergean oil ερευνητική γεώτρηση (λήψη δείγματος φυσικού αερίου) στην περιοχή γύρω απο τη Γιουργάνιστα του δήμου Ζίτσας, 16 χιλιόμετρα σε ευθεία γραμμή απ’την πόλη των Ιωαννίνων. Έναν χρόνο μετά, η εταιρεία παραμένει άφαντη και της ευχόμαστε να πάει στα τσακίδια. Επειδή, όμως, δεν υπάρχει περίπτωση να πέσουμε στην παγίδα και να πιστέψουμε ότι αποσύρεται από την επένδυση χωρίς επίσημες και οριστικές ανακοινώσεις, βρισκόμαστε στις επάλξεις του αγώνα για να τους διώξουμε μία ώρα αρχύτερα.

Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση, όμως, να τονισθούν τα εξής : και αυτή τη φορά εταιρεία, δήμος Ζίτσας και περιφέρεια Ηπείρου προσπαθούν να κρατήσουν τις κινήσεις τους όσο το δυνατόν λιγότερο γνωστές στην τοπική κοινωνία. Ερχόμενοι-ες σε επαφή με τους κατοίκους της περιοχής, πληροφορηθήκαμε ότι δεν ξέρουν τι ακριβώς σχεδιάζεται να γίνει λίγο έξω από το χωριό τους. Δικαιολογημένο, ίσως, καθώς την προηγούμενη φορά που οι πετρελαϊκές (βλ. περίοδος 2017-2019) είχαν προσπαθήσει να εμφανισθούν στην ευρύτερη περιοχή, η αντίσταση του κόσμου δεν ήταν διόλου ανεπαίσθητη. Το πρωί οι εταιρείες έκαναν εργασίες προετοιμασίας και το βράδυ οι εργασίες καταστρέφονταν ή κόσμος από τα χωριά και την πόλη των Ιωαννίνων σταματούσαν τις εργασίες με τα σώματά τους. Δικαιολογημένο, επίσης, αφού δεν είναι η πρώτη φορά που το γλύψιμο και οι υποσχέσεις των εταιρειών στην τοπική κοινωνία δεν απέδωσαν καρπούς.

Εμείς, απ’ την πλευρά μας, γνωρίζουμε καλά τις αρπαχτές που στήνουν τοπικοί άρχοντες και μη, ώστε να ξεζουμίσουν τον τόπο μας. Ξέρουμε καλά τα ψέματα και τις υποσχέσεις τους όταν αναφέρονται στα οφέλη των εξορύξεων και όπως αντισταθήκαμε στα σχέδιά τους στο παρελθόν, συνεχίζουμε να το κάνουμε και σήμερα.

Από την πρώτη στιγμή που το ελληνικό κράτος έβαλε στην ατζέντα του το ζήτημα των εξορύξεων, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να παραχωρεί σχέδον όλη την έκταση της χώρας στις πετρελαϊκές, έπρεπε να χτίσει ένα αφήγημα που να παρουσιάζει το ξεπούλημα της Ηπείρου ως «ευλογία» και κέρδος για την κοινωνία.

Το παραμύθι ξεκινάει με την ενεργειακή εξασφάλιση της περιοχής. Υποτίθεται ότι το φυσικό αέριο που θα εξαχθεί, θα αντικαταστήσει το συνεχώς πιο ακριβό εισαγόμενο αέριο, ενώ ταυτόχρονα, θα εξασφαλισθούν θέσεις εργασίας για τους ντόπιους. Εντωμεταξύ, προβλέπεται ξεκάθαρα στη σύμβαση ότι το προϊόν που θα προκύψει, όταν και αν παραχθεί, θα ανήκει αποκλειστικά στην εταιρεία, η οποία μπορεί να το διαθέσει όπου και σε όποια τιμή θέλει. Επιπλέον, κρίνοντας και απ’τις προηγούμενες προσπάθειές τους να προσεγγίσουν την Ήπειρο για εξορύξεις, αυτού του τύπου οι εταιρείες έρχονται με δικό τους προσωπικό απ’το εξωτερικό. Αλλά, ακόμα και αλήθεια να ήταν όλα αυτά περί των θέσεων εργασίας και να επωφελούμασταν όντως οικονομικά από το έργο, η αντίληψη ότι η φύση και η γη μπορούν να καταστραφούν στο βωμό του κέρδους, μας βρίσκει πάντα αντίθετους. Σημειωτέον, ότι κανένας καλοθελητής της εταιρείας και των τοπικών αρχόντων δεν θα βγει να μας πει πόσες θέσεις εργασίας θα χαθούν από την εξόρυξη έμμεσα και σε βάθος χρόνου. Τι θα γίνει με τους αμπελώνες της Ζίτσας, την κτηνοτροφία, δασοκομία, μελισσουργία της περιοχής, από τη στιγμή που θα ρυπανθεί το έδαφος; Πόση άλλη ερημοποίηση να αντέξει η φτωχότερη περιφέρεια της Ελλάδας για το κέρδος λίγων κι εκλεκτών;

Γιατί όσο και να εγγυώνται με κακοφτιαγμένες περιβαλλοντικές μελέτες και άλλα διαπιστευτήρια ότι το φυσικό τοπίο θα μείνει αναλλοίωτο, όπου έχουν τρυπήσει τα γεωτρύπανα αφήνουν πίσω τους καταστροφή και θάνατο. Συγκεκριμένα, είναι γνωστό ότι η επέμβαση σε μεγάλα βάθη αυξάνει την πιθανότητα σεισμικών δονήσεων, πόσω μάλλον σε μία τόσο σεισμογενή περιοχή, όπως ο τόπος μας. Και τι να πει κανείς για τον πλούσιο υδροφόρο ορίζοντα της Ηπείρου που μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστεί σοβαρή ρύπανση (ο ποταμός Καλαμάς περνάει σε πολύ κοντινή απόσταση από το σημείο της εξόρυξης); Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη αν ξαφνικά η περιοχή της Ζίτσας μετατραπεί σε κρανίου τόπο; Τα ατυχήματα, είτε εργατικά, είτε στις εγκαταστάσεις και στα πεδία εξόρυξης, είναι συνηθισμένο φαινόμενο για τις πετρελαϊκές, οι οποίες πάντοτε την βγάζουν «καθαρή», κάτι που δεν θα ισχύει σε καμία περίπτωση και για τη Ζίτσα και την Ήπειρο ολόκληρη.

Τέλος, ο μύθος συνεχίζεται με το σημαντικότερο αφήγημα για την επιβίωση και αναπαραγωγή του ελληνικού κράτους, αυτό της γεωστρατηγικής αναβάθμισής του. Θέλουν να μας πείσουν ότι οι εξορύξεις θα ενισχύσουν την γεωστρατηγική θέση της χώρας και θα την μετατρέψουν σε μία ισχυρή δύναμη στη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Βέβαια, κοιτάζοντας κανείς τι γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο, όταν μια χώρα παράγει κι εξάγει υδρογονάνθρακες, είναι εύκολο να διαπιστώσει ότι το μόνο που της μένει στο τέλος είναι εντάσεις, διαμάχες και πόλεμος (π.χ. Βενεζουέλα, Λιβύη, Μέση Ανατολή). Η πρόσφατη εμπλοκή του ονόματος της Energean Oil & Gas στον πόλεμο του Ισραήλ κατά της Παλαιστίνης, αφού διαχειρίζεται πολλά από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων κοντά σε διαφιλονικούμενες περιοχές, θα έπρεπε να ταρακουνήσει και τους πλέον ευκολόπιστους.

Είναι προφανές ότι το ζήτημα των εξορύξεων για να παρουσιαστεί ελκυστικό, θα πρέπει να πλαισιωθεί απο ψέματα και μεγάλες ιδέες. Είναι προφανέστερο πως αν η περιοχή μας γίνει εξορυκτική ζώνη, θα καταστραφεί ανεπανόρθωτα. Όπως στο παρελθόν, έτσι και τώρα, η τοπική κοινωνία καλείται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να αποτελέσει εμπόδιο στα πλάνα των εταιρειών, του δήμου και της περιφέρειας. Όσο αυτοί προσπαθούν να κινηθούν μακριά απ’ τα φώτα της δημοσιότητας ή αφήνουν να εννοηθεί ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει η επένδυση, άλλο τόσο οφείλουμε και εμείς να είμαστε σε εγρήγορση για να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας, οριζόντια και αμεσοδημοκρατικά και να καταστήσουμε σαφές ότι δεν θα τους αφήσουμε, γιατί απλούστατα κάθε ζήτημα τόσο μεγάλης σημασίας δεν μπορεί παρά να είναι ζήτημα κοινωνικό και οι κοινωνίες είναι οι μόνες αρμόδιες για να αποφασίσουν για το παρόν και το μέλλον τους.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ / ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ 15 ΙΟΥΝΙΟΥ ΣΤΙΣ 12ΜΜ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ