Ζούμε χειρότερα, κοστίζει περισσότερο, γινόμαστε θυσία για τα κέρδη τους.

Ή εμείς ή αυτοί!

Όλοι και όλες στη γενική απεργία, Πέμπτη 16/3 στις 11π.μ. στην Περιφέρεια.

Η δολοφονία που τέλεσαν κράτος και κεφάλαιο στα Τέμπη δεν πρέπει να ξεχαστεί. Ενάντια στη συγκάλυψη και τη λήθη, για να προλάβουμε το επόμενο έγκλημα σε βάρος μας στο βωμό των κερδών τους: βρισκόμαστε ξανά στο δρόμο στη γενική απεργία.

🔴 Πέμπτη 16 Μαρτίου και ώρα 11π.μ. στην Περιφέρεια!

Δεν ήτανε τα Τέμπη, ούτε η κακιά στιγμή.

ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ, ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ

20 χρόνια σε Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Σάββατο 11/03 και Κυριακή 12/03 17η πανελλαδική συνάντηση στον Κοινωνικό Χώρο για την Ελευθερία Respiro di Libertà (Ολυμπιάδος με Ιουλιανού) Respiro di Libertà Social Space for Freedom

Μέσα σε μία έκρυθμη συγκυρία, ειδικά μετά την τελευταία κρατική/καπιταλιστική δολοφονία 57+ ανθρώπων στις αμαξοστοιχίες, δημιουργείται η ανάγκη για περαιτέρω συλλογικοποίηση, ριζοσπαστικοποίηση και αλληλεπίδραση με τις κοινωνικές δυναμικές και κινήσεις που ενυπάρχουν στον δημόσιο χώρο. Η διασύνδεση των κινημάτων αυτών και η απάντηση του ανταγωνιστικού κινήματος αποτελούν από τα βασικά διακυβεύματα. Πως μπορούμε να παίξουμε τον ρόλο της πολλαπλασιαστικής δύναμης και σύνδεσης των κινημάτων; Αυτό είναι ένα ερώτημα το οποίο κρίνεται κρίσιμο για το πολιτικό γίγνεσθαι και πράττειν.

Πως τοποθετούμαστε μέσα σε όλα αυτά; Ποιος είναι ο ρόλος μιας σύγχρονης αντιεξουσιαστικής συλλογικότητας; Απολογίζουμε την 20ετη εμπειρία μας και χτίζουμε παράλληλα το περιεχόμενο των αντιστάσεων απέναντι στη θανατοπολιτική της Εξουσίας.

Μπροστά στην γενικευμένη απαξία της ζωής από κράτος και κεφάλαιο να δώσουμε τις απαντήσεις που αρμόζουν με αντιεξουσιαστικούς όρους γιατί αυτό που μένει είναι ένα: Να πάρουμε τις ζωές, που μας κλέβουν, στα χέρια μας. Αλλιώς οι ζωές μας δεν μετράνε.

Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας, την 8η Μάρτη, βρισκόμαστε όχι για να τη γιορτάσουμε, αλλά για να καταδείξουμε πως οι ιστορικοί, οικονομικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί λόγοι που οδήγησαν στη θέσπισή της, διατρέχουν το κοινωνικό σύνολο και σήμερα. Βέβαια, κάτι τέτοιο εκουσίως αποσιωπάται από την κυρίαρχη ιδεολογία. Η 8η Μάρτη εορτάζεται καταναλωτικά, εμπορευματικά και με θεαματικούς όρους σαν ένας δεύτερος Άγιος Βαλεντίνος, πλήρως αποπολιτικοποιημένη και ευθυγραμμισμένη με τις επιταγές του καπιταλισμού. Σαν μια επέτειος χαράς, όπου η ισότητα έχει επιτευχθεί και το ζήτημα θεωρείται πλέον λήξαν ή σαν μια γιορτούλα για την «ομορφιά της γυναικείας ύπαρξης», όπου κερνάμε τις γυναίκες ποτά και τους χαρίζουμε λουλούδια. Είμαστε, όμως, πολλά παραπάνω από «όμορφες υπάρξεις» που δικαιούνται μία ημέρα γιορτής. Οι αγώνες των γυναικών και εν γένει των θηλυκοτήτων ανα δεκαετίες και τόπους, είτε ως μαζικά κινήματα με συγκεκριμένα αιτήματα, είτε ως κοινότητες όπου το βίωμα βρήκε χώρο έκφρασης και μετατράπηκε σε συλλογικές αρνήσεις, διαμόρφωσαν τις όποιες καλύτερες συνθήκες ζούμε στο σήμερα και ανέδειξαν την καθολικότητα της πατριαρχίας.

Δεν είναι επέτειος, δεν είναι γιορτή,

είναι αγώνες καθημερινοί!

ΠΟΡΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 8 ΜΑΡΤΗ ΚΑΙ ΩΡΑ 18:30 ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ 8ΗΣ ΜΑΡΤΗ

Την Δευτέρα 6 Μαρτίου, μια ανάσα πριν την 8η Μάρτη διοργανώνουμε ένα απόγευμα αφιερωμένο στην αναζήτηση των διαφόρων όψεων της πατριαρχίας, που υποβαθμίζει τις ζωές μας, και στους αγώνες των γυναικών που διατρέχουν την ανθρώπινη ιστορία μέχρι και σήμερα.

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων, που θα πραγματοποιηθούν στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Αλιμούρα, είναι το εξής:

•18:30: Προβολή «Ruins»

Το Ruins είναι ελληνικό ντοκιμαντέρ παραγωγής 2013. Πραγματεύεται την υπόθεση της σύλληψης για κακούργημα και της δημοσιοποίησης φωτογραφιών και στοιχείων ταυτότητας στο διαδίκτυο γυναικών φερόμενων ως οροθετικών λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές του Μαΐου του 2012.

•19:30: Εκδήλωση – συζήτηση «Όψεις της Πατριαρχίας»

– Εισήγηση συντονιστικού 8ης Μάρτη

– Εισήγηση «8 του Μάρτη: Στιγμές από το παρελθόν και μνήμες για το μέλλον», Μαρία Ταμπούκου (Καθηγήτρια Φεμινιστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Ανατολικού Λονδίνου)

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της Γυναίκας, την 8η Μάρτη, βρισκόμαστε όχι για να τη γιορτάσουμε, αλλά για να καταδείξουμε πως οι ιστορικοί, οικονομικοί, κοινωνικοί και πολιτικοί λόγοι που οδήγησαν στη θέσπισή της, διατρέχουν το κοινωνικό σύνολο και σήμερα. Βέβαια, κάτι τέτοιο εκουσίως αποσιωπάται από την κυρίαρχη ιδεολογία. Η 8η Μάρτη εορτάζεται καταναλωτικά, εμπορευματικά και με θεαματικούς όρους σαν ένας δεύτερος Άγιος Βαλεντίνος, πλήρως αποπολιτικοποιημένη και ευθυγραμμισμένη με τις επιταγές του καπιταλισμού. Σαν μια επέτειος χαράς, όπου η ισότητα έχει επιτευχθεί και το ζήτημα θεωρείται πλέον λήξαν ή σαν μια γιορτούλα για την «ομορφιά της γυναικείας ύπαρξης», όπου κερνάμε τις γυναίκες ποτά και τους χαρίζουμε λουλούδια. Είμαστε, όμως, πολλά παραπάνω από «όμορφες υπάρξεις» που δικαιούνται μία ημέρα γιορτής. Οι αγώνες των γυναικών και εν γένει των θηλυκοτήτων ανά δεκαετίες και τόπους, είτε ως μαζικά κινήματα με συγκεκριμένα αιτήματα, είτε ως κοινότητες όπου το βίωμα βρήκε χώρο έκφρασης και μετατράπηκε σε συλλογικές αρνήσεις, διαμόρφωσαν τις όποιες καλύτερες συνθήκες ζούμε στο σήμερα και ανέδειξαν την καθολικότητα της πατριαρχίας.

Δεν είναι επέτειος, δεν είναι γιορτή,

είναι αγώνες καθημερινοί!

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ 8ΗΣ ΜΑΡΤΗ

Κάλεσμα για δράσεις την 8η Μάρτη

Σε συνέχεια του περσινού, πολύ επιτυχημένου, συντονισμού δράσεων για την 8η Μάρτη, ήρθε πια η στιγμή για το φετινό κάλεσμα. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, που πλησιάζει, σας καλούμε όλες και όλους να βρεθούμε πάλι για να συζητήσουμε ιδέες και προτάσεις πάνω στο πώς μπορούμε να δράσουμε εκείνη η μέρα, ώστε να διαμορφώσουμε μια 8η Μάρτη διαφορετική από τα καθιερωμένα, δυναμική και ταυτόχρονα δημιουργική και πολύπλευρη.

Μέσα σε έναν πατριαρχικό κόσμο που μας καταπιέζει σε πολλαπλά επίπεδα, από τα ασφυκτικά έμφυλα στερεότυπα, μέχρι τις καθημερινές παρενοχλήσεις και γυναικτονίες, επιδιώκουμε την 8η Μάρτη, αλλά και κάθε μέρα, να δημιουργήσουμε ρήγματα. Αναζητούμε ευκαιρίες να κάνουμε την καταπίεση σε όλες τις μορφές της ορατή, ψάχνουμε τρόπους να αγωνιστούμε εναντίον της. Διψάμε για τη δημιουργία τρόπων σύνδεσης μεταξύ μας βασισμένων στην ισοτιμία, τον σεβασμό και την αλληλεγγύη.

Καλούμε σε ανοιχτή συνέλευση για τη διοργάνωση δράσεων την Πέμπτη 2 Φλεβάρη στις 9μ.μ. στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Αλιμούρα (Αραβαντινού 6, εντός στοάς Σκόρδου, είσοδος και από Τσιριγώτη 14)

Σας περιμένουμε!

Ο Κώστας Φραγκούλης, το 16χρονο παιδί που δέχτηκε τη σφαίρα των ένστολων δολοφόνων της ΕΛ.ΑΣ., τελικά κατέληξε το πρωί της Τρίτης. Η εν ψυχρώ δολοφονία του, εμφανώς επειδή ήταν Ρομά, όλες αυτές τις μέρες συγκαλύπτεται και δικαιολογείται με κάθε δυνατό τρόπο. Δεν θα επιτρέψουμε ο κάθε ένοπλος φονιάς του κράτους να επιλέγει αν οι ζωές μας είναι αξίες ή όχι να βιωθούν. Δεν θα επιτρέψουμε να σηκώνουν τα όπλα τους και απλά να μας χτυπούν στο ψαχνό, να μας σκοτώνουν.

Συγκέντρωση Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου, 6μ.μ. στην Περιφέρεια Ηπείρου

ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΒΕΝΖΙΝΗ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ, ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝΕ ΡΟΜΑ

Συντονισμός συλλογικοτήτων και ατόμων

Όλοι, όλες, όλα στην πορεία στις 7μ.μ.

ΔΕΝ ΗΤΑΝ Η ΒΕΝΖΙΝΗ, ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ, ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝΕ ΡΟΜΑ

ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ

Καμία κοινωνία, ποτέ στην ιστορία, δεν μπόρεσε να βγει από το βούρκο της εξαθλίωσης και της καταπίεσης χωρίς το όπλο της εξέγερσης. Στην Ελλάδα του σήμερα, η εξαθλίωση και η καταπίεση είναι ο κανόνας. Κανείς δεν μπορεί να μιλάει στα σοβαρά για δημοκρατία όταν ο έλεγχος της κοινωνίας είναι ασφυκτικός από τους μηχανισμούς του Κράτους. Παρακολουθήσεις, κατάργηση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα, ακραία βία από τους μπάτσους προς όποιον αντιμιλά ή διαμαρτύρεται, εκκενώσεις καταλήψεων, παράνομες επαναπροωθήσεις προσφύγων και δολοφονίες στο Αιγαίο και στον Έβρο, συγκάλυψη σκανδάλων φιλικών προς την εξουσία προσώπων κι όλα αυτά πασπαλισμένα με μπόλικο ρατσισμό, εθνικισμό κι επίκληση στα πιο συντηρητικά και φοβικά ένστικτα της κοινωνίας. Για να πιστέψει ο μέσος άνθρωπος ότι για την εξαθλίωσή του φταίνε όσοι διαμαρτύρονται, φταίνε οι μετανάστες, φταίνε τα απελευθερωμένα ήθη, φταίει κάθε τι διαφορετικό.

Ε, λοιπόν, για την εξαθλίωσή μας φταίει η εξουσία. Για την εξαθλίωσή μας φταίει ο κοινωνικός εκφασισμός που στρέφει τους κοινωνικά και ταξικά κατώτερους τον έναν απέναντι στον άλλον. Για την εξαθλίωσή μας φταίνε οι μπάτσοι, φταίνε οι τράπεζες που μας παίρνουν τα σπίτια, φταίει το κράτος που αφαιρεί τις ανάσες ελευθερίας που έχουμε κατακτήσει, φταίει η ελεύθερη αγορά και το ιδιωτικό κεφάλαιο που αρπάζουν τον κοινωνικό πλούτο.

Ο Δεκέμβρης είναι επίκαιρος γιατί έθεσε υπό αμφισβήτηση τους θεσμούς που συγκροτούν την κοινωνία μας και την υποτάσσουν, εξαθλιώνοντάς την και μετατρέποντάς την σε έναν ωκεανό από απομονωμένα άτομα που κοιτούν μόνο την πάρτη τους και πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα χωρίς καμία προοπτική. Ο Δεκέμβρης ισοπέδωσε, έστω και προσωρινά, τη βιτρίνα του εμπορεύματος και της στείρας κατανάλωσης, έδωσε φωνή και ορατότητα στους αποκλεισμένους, γελοιοποίησε την εξουσία και δημιούργησε εφιάλτες στα ένστολα καθάρματα, στους βασανιστές των αδύναμων. Ο Δεκέμβρης σημάδεψε μια γενιά και οριστικοποίησε την ήττα των πρωτοποριών και των ηγεμονιών εντός των κινημάτων.

Δεν αρκούμαστε μόνο στο να θυμόμαστε και να τιμούμε τον Δεκέμβρη, δεν θέλουμε άλλες ημερομηνίες – ορόσημα. Θέλουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για τις νέες εξεγέρσεις, για να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος που μας στερεί η εξουσία. Θέλουμε μία ζωή που να είναι άξια να βιωθεί.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(Ανοιχτή Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7μμ στον ΕΚΧ Αλιμούρα)