Διαδικτυακή εκδήλωση – συζήτηση:

Ζούμε σε καιρούς πανδημίας και όμως, η εγκατάλειψη της δημόσιας υγείας, είναι πια για όλους ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Ένα χρόνο μετά, και με τους αριθμούς νεκρών και διασωληνωμένων να σπάνε κάθε μέρα κι ένα νέο τραγικό ρεκόρ, τα νοσοκομεία έχουν αφεθεί ολοκληρωτικά στην τύχη τους, με την ουσιαστικότερη παρέμβαση εκ μέρους του κράτους να περιορίζεται σε κραυγές για χειροκροτήματα από το μπαλκόνι μας. Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει κάνει ξεκάθαρο πια πως ο μοναδικός της σκοπός είναι απλά να εκμεταλλευτεί τη συνθήκη μιας φονικής πανδημίας για να απομυζήσει όσο περισσότερο ζεστό χρήμα μπορεί και να περάσει τα πιο αντιδραστικά νομοσχέδια που είχε στη νεοφιλελεύθερη ατζέντα της (π.χ. κατάργηση 8ώρου κ.λπ.). Κι έτσι, η ενίσχυση του ΕΣΥ, για την οποία κραυγάζουν από την πρώτη μέρα οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, δεν έρχεται ποτέ, το προσωπικό και οι ΜΕΘ δεν επαρκούν ούτε για δείγμα, ενώ οι υπάρχοντες υγειονομικοί έχουν ξεπεράσει τα όρια των αντοχών τους και μάλιστα απολύονται αν τολμήσουν να μιλήσουν για την κατάσταση των δομών υγείας. Την ίδια στιγμή, ακόμα και οι μη νοσούντες από CoViD-19 βιώνουν μία πρωτοφανή οικονομική και ψυχολογική επιβάρυνση, ενώ οι ζωές των «απόκληρων» για το κράτος (ασθενών σε ψυχιατρικά ιδρύματα, προσφύγων, φυλακισμένων κ.α.) αντιμετωπίζονται ακόμη περισσότερο σαν ζωές ανάξιες να βιωθούν. Για όλους αυτούς τους λόγους σας καλούμε την Κυριακή 25/4 στις 7μ.μ. στην διαδικτυακή εκδήλωση με τίτλο «Η εγκατάλειψη της δημόσιας υγείας σε καιρό πανδημίας – Η κατάσταση των νοσοκομειακών μονάδων ένα χρόνο μετά», για να ακούσουμε και να συνομιλήσουμε με τους εργαζόμενους στο χώρο της υγείας και να συλλογιστούμε όλοι μαζί πάνω στο επόμενο βήμα που οφείλουμε να κάνουμε για να μην συνεχίσουμε, στο βωμό του κέρδους, να μετράμε χαμένες ανθρώπινες ζωές.

Η ΥΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ, ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ

Η εκδήλωση θα προβληθεί στη σελίδα της Χειρονομίας – Αντιεξουσιαστικής Κίνησης στο facebook.

Ομιλητές:

– Πάνος Παπανικολάου: Γενικός Γραμματέας ΟΕΝΓΕ, διευθυντής Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας – Πειραιά

– Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου – Ψυχίατρος

– Αθανασία Δέτσικα – ειδικευόμενη ιατρός – Γενικό Νοσοκομείο Νέας Ιωνίας «Η Αγία Όλγα»

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ, ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ

Περισσότερο από ένα χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας του CoViD-19, η κατάσταση βαίνει ακόμα από το κακό στο χειρότερο. Παρά τα συνεχή παπαγαλίσματα των πληρωμένων ΜΜΕ, όλοι πια έχουμε καταλάβει ότι αποκλειστικά υπεύθυνη για τα τραγικά ρεκόρ διασωληνωμένων και νεκρών, που κοντεύουμε πια να συνηθίσουμε στα καθημερινά δελτία ειδήσεων, είναι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Από την πρώτη κιόλας μέρα, το υγειονομικό προσωπικό ανά την Ελλάδα, κραυγάζει για την ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ με προσλήψεις, δημιουργία ΜΕΘ και αγορά όλων των απαραίτητων αναλώσιμων για την ανταπόκριση στις αυξημένες ανάγκες μιας πανδημίας. Αντί για αυτό, το κράτος κάνει την πολιτική επιλογή να δίνει κολοσσιαία ποσά στα ΜΜΕ και την αστυνομία, για να επιβάλλει με τη βία τις πολιτικές του και να αποσιωπά τα σκάνδαλά του. Έτσι, τόσους μήνες μετά, όχι μόνο το προσωπικό και οι ΜΕΘ δεν επαρκούν ούτε για δείγμα, αλλά έχουμε φτάσει στο έσχατο σημείο άνθρωποι συστηματικά να διασωληνώνονται εκτός ΜΕΘ (!) με τους υγειονομικούς να εξηγούν σε όλους τους τόνους πως αυτή η πρακτική ουσιαστικά μεταφράζεται σε θανάτους, σε ζωές συνανθρώπων μας που υπό άλλες συνθήκες θα είχαν σωθεί. Μάλιστα, την ίδια στιγμή και χωρίς καμία ντροπή, το κράτος επιλέγει να προβαίνει μέχρι και σε εκδικητικές απολύσεις των υγειονομικών αυτών που μιλούν δημόσια για την κατάσταση των νοσοκομείων της χώρας, όπως στην περίπτωση του γιατρού Κ. Καταραχιά.

Παρόλα αυτά, τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει. Η κυβέρνηση της ΝΔ είχε εξαρχής μια νεοφιλελεύθερη ατζέντα, όπου το οικονομικό κέρδος είναι υπεράνω όλων και δεν δίστασε να εργαλειοποιήσει ακόμη και μια φονική πανδημία για να το πραγματοποιήσει. Με φρικτά νομοσχέδια να περνούν το ένα μετά το άλλο εν μέσω πανδημίας και lockdown (ν/σ Χατζηδάκη, Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη, κατάργηση του 8ώρου κλπ) και αναρίθμητα οικονομικά σκάνδαλα να ξεπετάγονται συνεχώς, είναι εμφανές πως όσο και να κουνάει το δάχτυλο στους πολίτες, για την ίδια τη ΝΔ η πανδημία δεν μεταφράζεται σε νεκρούς ανθρώπους, αλλά σε χρυσή ευκαιρία για ζεστό χρήμα. Κι αφού όλα λοιπόν, χορεύουν στο ρυθμό της οικονομίας και της αγοράς, παρά τον αριθμό των διασωληνωμένων που κάθε μέρα σπάει κι ένα νέο ρεκόρ, οι υπουργοί της κυβέρνησης εμφανίζονται να μιλούν ακατάπαυστα για άνοιγμα του τουρισμού και μάλιστα χωρίς κανένα απολύτως ουσιαστικό υγειονομικό μέτρο για μια τέτοια κίνηση. Την ίδια στιγμή, σε όλη την κοινωνία, ακόμα και οι μη νοσούντες από CoViD-19, έχουν βρεθεί σε έσχατο σημείο τόσο οικονομικά, όσο και ψυχολογικά, με την επιβολή μέτρων που σε καμία περίπτωση δεν έχουν υγειονομικό αποτέλεσμα, αλλά μόνο μας εξαντλούν μέρα με την ημέρα (sms, απαγόρευση κυκλοφορίας το βράδυ, συνεχές άνοιξε – κλείσε καταστημάτων και σχολείων).

Για εμάς ήταν και είναι απολύτως εμφανές: το κράτος ούτε κατά διάνοια δεν είχε σκοπό να διαχειριστεί την πανδημία, απλά την εκμεταλλεύεται στυγνά. Κι έτσι, για χάρη μιας θανατηφόρας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής χάνουμε όλοι τις ζωές μας, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Για εμάς όμως, η υγεία και η ζωή των ανθρώπων ήταν και θα είναι πάντα πάνω από τα κέρδη τους. Έτσι, για όλους τους παραπάνω λόγους, στηρίζουμε και καλούμε στη διαμαρτυρία των υγειονομικών την Πέμπτη 22/4 στις 12μ.μ. στην Περιφέρεια.

– ΚΑΘΕ ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΙΑΣΩΛΗΝΩΜΕΝΟΥ ΕΚΤΟΣ ΜΕΘ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

– ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ, ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(Ανοιχτή Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 6 μμ στο ΕΚΧ Αλιμούρα)

16 Μαρτίου στις 12 μμ στην Περιφέρεια Ιωαννίνων/ΩΣ ΕΔΩ

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

Μετράμε πια ένα έτος πανδημίας. Μετά από αλλεπάλληλα λοκ-ντάουν, μέτρα επί μέτρων και απαγορεύσεις έχει γίνει ξεκάθαρο και στον πλέον καλόπιστο πως η παρούσα κυβέρνηση δεν διαθέτει κανένα σχέδιο πλην της καταστολής και της αστυνομοκρατίας. Δεν έχουμε αυταπάτες ως προς τις προτεραιότητες των κρατικών μηχανισμών καθ’ αυτών. το κράτος είναι ένας μηχανισμός σχεδιασμένος για να εξυπηρετεί συγκεκριμένες ανάγκες και η δημόσια υγεία βαραίνει στις αποφάσεις του έως έναν πολύ συγκεκριμένο βαθμό. Είτε αναφερόμαστε στην Κίνα των σκληρών μέτρων και του κρατικού αυταρχισμού είτε στην Βραζιλία του αρνητή Μπολσονάρου το επίδικο είναι η αύξηση των κρατικών εξουσιών, η λειτουργία της αγοράς και η ομαλή αναπαραγωγή του κεφαλαίου.

Βέβαια η Ελλάδα είναι αυτή την στιγμή στην δυσάρεστη θέση να κυβερνάται από μία κυβέρνηση που έχει θέσει δύο περίπου βασικούς στόχους: πρώτον την επιβολή μίας σκληρής νεοφιλελεύθερης οικονομικά και συντηρητικής κοινωνικά ατζέντας και δεύτερον την λεηλασία των δημοσίων ταμείων, όπως άλλωστε συνηθίζει η εγχώρια δεξιά. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, σε αυτή την περίπτωση δεν περισσεύει τίποτα για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, για τις κατάλληλες δομές για την ομαλή λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ή για την ενίσχυση των πολύπαθων μέσων μαζικής μεταφοράς.

Το μόνο σχέδιο λοιπόν που απομένει στην κυβέρνηση είναι η επιβολή ασφυκτικού ελέγχου σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας των πολιτών που έχουν φτάσει πλέον να υπολογίζουν και τα μέτρα που απομακρύνονται από το σπίτι τους. Και ο μηχανισμός για την επιβολή αυτού του σχεδίου; Η μοναδική κρατική υπηρεσία που τυγχάνει στοργικής φροντίδας από την Νέα Δημοκρατία με αθρόες προσλήψεις και δαπάνες: η Ελληνική Αστυνομία.

Η ενίσχυση της ΕΛΑΣ φυσικά δεν προέκυψε από την συνθήκη του κορονοϊού. Η πανδημία δεν εξυπηρετεί παρά μόνο ως κάλυψη για την επιβολή του δόγματος «Νόμος και Τάξη» που μας σερβίρει επίμονα εδώ και χρόνια η κυβερνητική παράταξη. Η Νέα Δημοκρατία ήδη από το 2019 φρόντισε να κάνει σαφείς τις προθέσεις της με αθρόες προσλήψεις ειδικών φρουρών ακόμη και με ποινικό μητρώο, με την επανασύσταση της ομάδας ΔΕΛΤΑ, των μηχανοκίνητων φασιστικών ορδών, και τώρα με την είσοδο της αστυνομίας και στα Πανεπιστήμια, την στιγμή που αυτά είναι πια κλειστά εδώ κι ένα χρόνο.

Την ώρα που οι πολίτες παραμένουν εδώ κι ένα χρόνο σχεδόν ασταμάτητα κλεισμένοι σπίτι τους, βάζοντας πλάτη και προστατεύοντας τους συνανθρώπους τους (εφόσον κανείς δεν περιμένει ότι θα το πράξει αυτό η κυβέρνηση) η Νέα Δημοκρατία φρόντιζε να θωρακιστεί και επικοινωνιακά με σοφίσματα όπως η Λίστα Πέτσα. Κι έτσι, με σφιγμένα από τα νεύρα δόντια διαβάζουμε πως οι βόλτες και τα τραπεζώματα του Κυριάκου είναι εντός νομιμότητας, πως ο Λιγνάδης φύτρωσε στο Εθνικό Θέατρο, πως είναι φυσιολογικό να μένει η μισή Αττική χωρίς ρεύμα για εβδομάδες, πως ο Κουφοντίνας δεν έχει δικαιώματα και πόσα ακόμη.

Ακόμα και στα ήσυχα Γιάννινα η ΕΛΑΣ επέλεξε την στρατηγική της καταστολής. Προληπτικές προσαγωγές ανθρώπων προσκείμενων στον αντιεξουσιαστικό χώρο (μεταξύ των οποίων και σύντροφοί μας), συγκρούσεις και τραυματισμοί φοιτητών στις 17 Νοέμβρη και πλήρης αστυνομοκρατία και συλλήψεις συνδικαλιστών στην πανελλαδική απεργία της 26ης Νοέμβρη. Γιατί μπορεί η κοινωνική διαμαρτυρία να έχει μπει «στον γύψο» αλλά το νομοθετικό έργο συνεχίζει κανονικότατα.

Η ιστορία όμως έχει μία έντονη αίσθηση ειρωνείας και στην δική μας περίπτωση η καταρράκωση του κυβερνητικού αφηγήματος έμελλε να έρθει από ένα μεσοαστικό προάστιο της Αθήνας και μερικούς αυθάδεις «νοικοκυραίους» που απλώς έκατσαν στα παγκάκια μιας πλατείας. Τα όργια των καουμπόυδων της ομάδας ΔΙΑΣ εκείνη την ημέρα στην Νέα Σμύρνη δεν έμειναν αναπάντητα και οι πορείες και συγκεντρώσεις που ακολούθησαν σε όλη την χώρα αποδεικνύουν πως η υπομονή έχει εξαντληθεί.

Και πώς απαντάει αυτή η κυβέρνηση; Μα φυσικά με τον μόνο τρόπο που ξέρει. Ξαμολώντας τις μηχανοκίνητες ορδές των ομάδων ΔΡΑΣΗ, που ωσάν δυνάμεις κατοχής σάρωσαν την Νέα Σμύρνη, μπούκαραν σε σπίτια και καταστήματα, έδειραν και παρέσυραν με τις μηχανές τους ανθρώπους κάθε ηλικίας και έφτασαν στο σημείο να παρενοχλήσουν σεξουαλικά μια 18χρονη κοπέλα που σύρθηκε στην ΓΑΔΑ χωρίς να της επιτραπεί καμία επικοινωνία με τους δικούς της. Παράλληλα μία τεράστια επιχείρηση στήθηκε στα ΜΜΕ όπου η ατελείωτη βία της αστυνομίας εξισωνόταν με τον τραυματισμό 1 (ολογράφως ενός) αστυνομικού και με θρασύτατους ένστολους συνδικαλιστές που απειλούν τους πάντες.

Όμως η υπομονή της κοινωνίας έχει εξαντληθεί και οι αντιστάσεις της έχουν αρχίσει να αναφαίνονται. Στο ελληνικό #me_too. Στις διογκούμενες εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα. Στις καταλήψεις των Πανεπιστημίων. Στις δεκάδες πορείες όπου εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι αψηφούν την κρατική τρομοκρατία και διαδηλώνουν.

Ακόμα και αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση συνεχίζει στον ίδιο δρόμο, μιλώντας για διχασμό, επιχειρώντας να συγκαλύψει ακόμη κι ένα τροχαίο ατύχημα και γενικότερα αρνούμενη να αντικρύσει την πραγματικότητα της κατάρρευσης του θατσερικού της αφηγήματος στα μάτια της κοινωνίας.

Η Νέα Σμύρνη ήταν μόνο η αρχή.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Κάλεσμα σε συγκέντρωση στην Περιφέρεια Ιωαννίνων στις 12 μμ ενόψει της 8ης Μάρτη

Ο ΦΟΒΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΛΕΥΡΑ

Περίπου ένα μήνα μετά την ανατριχιαστική αποκάλυψη της Σ. Μπεκατώρου για τον βιασμό που υπέστη στα 22 της χρόνια από τον παράγοντα της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, Αριστείδη Αδαμόπουλο , οι καταγγελίες για παραβιαστικές και κακοποιητικές συμπεριφορές φτάνουν να είναι αναρίθμητες, ενώ αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Κι ενώ η κοινωνία παρακολουθεί να αποκαλύπτονται βιασμοί , παρενοχλήσεις, σωματικές και λεκτικές επιθέσεις, συνειδητοποιεί πως η πατριαρχία λειτουργεί σε αγαστή συνεργασία με το κράτος και την εξουσία. Βλέπει να ξεσκεπάζονται κάποια μοτίβα γνώριμα, αλλά μέχρι τώρα καλά κρυμμένα. Το μοτίβο των περιστατικών που έχουν καταγγελθεί παρουσιάζει άτομα από θέση κύρους και εξουσίας να νιώθουν πως είναι τόσο ακλόνητοι και υπεράνω υποψίας , ότι έχουν τόσο καλές διασυνδέσεις με τους εξουσιαστές και είναι τόσο διάσημοι και τρανοί που όλοι και όλες θα τηρήσουν σιγή ιχθύος, ενώ εκείνοι θα ασελγούν και θα παραβιάζουν ψυχές και σώματα ανενόχλητοι. Όμως η κοινή γνώμη πλέον δεν μπορεί να εξαπατηθεί ούτε τα στόματα θα μένουν κλειστά, αφήνοντας τα θύματα να περιφέρουν αιώνια το τραύμα τους. Ας μιλήσουμε όμως με παραδείγματα…

Στον χώρο του θεάτρου υπήρξαν επώνυμες καταγγελίες προς το πρόσωπο του Γ. Κιμούλη για λεκτική και σωματική βία σε ηθοποιούς. Ο Κ. Σπυρόπουλος επίσης έχει καταγγελθεί για σεξουαλικές παρενοχλήσεις σε συναδέλφους του, ο Π. Φιλιππίδης για σεξουαλική και ψυχολογική παρενόχληση και για βιασμό (έως 100 καταγγελίες παρενοχλήσεων), ο Π. Χαϊκάλης για σεξουαλική παρενόχληση και απόπειρα βιασμού και η λίστα με το ονόματα πραγματικά είναι ατελείωτη. Ατέλειωτο βέβαια είναι και το θράσος των θυτών αλλά και όσων σπεύδουν να τους ξεπλύνουν. Όπως όπως τρέχουν να μαζέψουν τα σπασμένα οι ίδιοι και οι φίλοι τους , όπως ο Σταρόβας που δήλωσε ότι “ο Σπυρόπουλος είναι η φαντασίωση του μισού ελληνικού πληθυσμού”, ο Χαϊκάλης που έσπευσε να αρνηθεί όλες τις καταγγελίες εις βάρος του, τονίζοντας τη φράση “δεν είμαστε όλοι ίδιοι” και ο Φιλιππίδης που γνωρίζοντας ο ίδιος τα αίσχη που έχει διαπράξει έστειλε προληπτικά εξώδικο σε όλα τα κανάλια να μην τον “τηλε-δικάσουν” και ταυτόχρονα, όπως ακούγεται, κάνει απειλητικά τηλεφωνήματα στα θύματα για να “μην το συνεχίσουν”. Κι ενώ πραγματικά δεν προλαβαίνουμε να επεξεργαστούμε όλα τα ονόματα των θυτών που έχουν χαράξει ανεξίτηλα τις ψυχές και τα σώματα των θυμάτων με τις πράξεις τους, έρχονται αναρίθμητες καταγγελίες στην επιφάνεια οι οποίες αφορούν παιδοβιασμούς.

Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Σ. αποκάλυψε ότι το 2019 είχε βιαστεί , όταν βρισκόταν σε ηλικία 19 ετών , από γνωστό σκηνοθέτη του Εθνικού Θεάτρου και ενώ αρχικά δεν κατονόμασε τον Δ. Λιγνάδη οι πληροφορίες που έδινε τον φωτογράφιζαν σε τέτοιο βαθμό που λίγες ώρες μετά ο ίδιος υπέβαλλε τη παραίτηση του. Μέσω αυτής της αποκάλυψης άνοιξε ο ασκός του Αιόλου για την υπόθεση Λιγνάδη. Πρώτος κατέθεσε εναντίον του ο Β. Κυπαρισσόπουλος ο οποίος καταγγέλλει ασέλγεια κατ’ εξακολούθηση όταν βρισκόταν στην ηλικία των 15. Ο Δ. Ανθής καταγγέλλει επίσης πως ο Λιγνάδης, τότε καθηγητής του, τον είχε καλέσει σπίτι του , τον χτύπησε και ασέλγησε πάνω του το 2006. Καταγγελία ήρθε επίσης στο φως για σεξουαλική παρενόχληση από τον Λιγνάδη στον Χ. Πέρρο όταν εκείνος βρισκόταν στην ηλικία των 14. Όπως έγινε έκδηλο όμως , όλα αυτά τα περιστατικά αποτελούσαν ένα ένοχο κοινό μυστικό το οποίο γνώριζαν πολλά άτομα , αφού έχει αναφερθεί πως είχε και συνεργούς. Η πρώτη καταγγελία εις βάρος του έχει γίνει ήδη από το 1984! Γεννάται εύλογα το ερώτημα πώς αφού πολλοί γνώριζαν (σε εκπαιδευτικά ιδρύματα στα οποία εργαζόταν -Αρσάκειο, Κολλέγιο Ψυχικού , Δραματικές Σχολές- υπήρχαν, πέρα από ψίθυροι, και καταγγελίες) γιατί και πώς αυτός ο άνθρωπος συνέχιζε τις αναίσχυντες πράξεις του και ποιοι τον συγκάλυπταν.

Όλα αυτά δεν αναφέρονται γιατί αυτοί οι άνθρωποι είναι οι μόνοι που παρενοχλούν/ βιάζουν ή γιατί το ζήτημα αφορά την εγχώρια σόου-μπιζ και τις τηλεοπτικές εκπομπές που έχουν πάρει ρόλο εξομολογητή-ψυχολόγου για τα θύματα. Μέσα από αυτά τα παραδείγματα αναδεικνύεται η συσχέτιση της κοινωνικο-οικονομικής θέσης των θυτών, της διασημότητας τους και της εξουσίας που νομίζουν ότι έχουν πάνω στις ζωές των άλλων, με τις πράξεις τους. Το φαινόμενο Λιγνάδης έχει, βέβαια, και κάποιες ιδιαιτερότητες αφού σύσσωμη η κυβέρνηση – και τα μίντια τα οποία ελέγχει – έσπευσε να τον συγκαλύψει. Σύσσωμη η καλλιτεχνική κοινότητα αλλά και ολόκληρη η κοινωνία, προβληματισμένη για τη σχέση που φαίνεται να είχε η Λ. Μενδώνη και ο Κ. Μητσοτάκης με τον βιαστή, έχουν αντιδράσει έντονα ζητώντας την άμεση παραίτηση της Υπουργού Πολιτισμού. Όχι μόνο δε φάνηκε ποτέ να είναι διατεθειμένη να παραιτηθεί η υπουργός, αλλά η Ν.Δ. διατήρησε αρχικά υπερασπιστική γραμμή προς το μέρος του βιαστή ή προσπάθησε να βγάλει την ουρά της απ’ έξω, δηλώνοντας πως «Ο Λιγνάδης μας εξαπάτησε». Διαφαίνεται ένα ολόκληρο σύστημα διαπλοκών και συγκάλυψης στο οποίο συμμετέχουν και τα κυβερνητικά μίντια όπως για παράδειγμα το STAR το οποίο έβγαλε ρεπορτάζ με τίτλο: «Γνωστός καλλιτέχνης στο μάτι του κυκλώνα για το τίποτα». Μόνο για το τίποτα δεν φαίνεται να έχει ανοίξει όλο αυτό το ζήτημα. Το τραύμα το οποίο φέρουν τα άτομα που έχουν υποστεί όλες αυτές τις συμπεριφορές τα ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή με πολλά από αυτά να το λένε ανοιχτά. Καταγγέλλουν αυτούς που τους κατηγορούν ότι τώρα το θυμήθηκαν λόγω #metoo, δηλώνοντας ότι είναι κάτι που δεν ξέχασαν ποτέ. Βέβαια ενώ το τραύμα δεν παραγράφεται οι καταγγελίες και οι πράξεις φαίνεται πως μπορούν να παραγραφούν ανάλογα με το ποια θέση φέρει ο θύτης και πόσες διασυνδέσεις έχει, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις όντως παραγράφονται βάσει της υπάρχουσας νομοθεσίας.

Κ ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στο χώρο των διασήμων πραγματικά από τη πλευρά μας αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες , τι συμβαίνει στον δρόμο, τι συμβαίνει μέσα στα πλαίσια των εργασιακών-ακαδημαϊκών σχέσεων, στις ερωτικές, φιλικές καθημερινές αλληλεπιδράσεις των ατόμων μέσα σε μια πατριαρχική κοινωνία. Τι συμβαίνει για εκείνα τα άτομα με τα οποία τα κανάλια δεν θα ασχοληθούν ποτέ γιατί δεν είναι ονόματα «που πουλάνε». Βλέπουμε πώς σε ένα τέτοιο σύστημα οι εξουσιαστικές, παραβιαστικές και κακοποιητικές συμπεριφορές κανονικοποιούνται σε κάθε επίπεδο της ζωής μας. Έφτασε η στιγμή πλέον να σπάσει η σιωπή, τα στόματα να ανοίξουν και ο φόβος να αλλάξει πλευρά. Γνωρίζουμε ότι δεν γίνεται να εναποθέτουμε τον λόγο για τις ζωές μας ούτε στους μπάτσους , ούτε στο δικαστικό σύστημα , ούτε σε κανέναν προστάτη. Γνωρίζουμε ότι σε μια καταγγελία η πρώτη αντίδραση τους θα είναι η αμφισβήτηση , η υποτίμηση του συμβάντος και η στοχοποίηση του θύματος. Τα καθιερωμένα αντανακλαστικά ψάχνουν να βρουν τι έκανε το θύμα για να προκαλέσει, πού έχει φταίξει εκείνο. Φτάνει πια! Στον δρόμο, τη δουλειά, το πανεπιστήμιο και στις σχέσεις μας θέλουμε να είμαστε ελεύθερα άτομα. Να σπάσουμε τον φόβο, να σπάσουμε την ανασφάλεια, μέσω της αλληλεγγύης και της αλληλοϋποστήριξης μεταξύ μας. Να αλλάξει ο φόβος μεριά, να φύγει από μέσα μας και να αρχίσουν να φοβούνται εκείνοι που τολμάνε να κακοποιήσουν λεκτικά, ψυχικά και σωματικά. Δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον αγώνα όσων ατόμων βγήκαν μπροστά και μίλησαν. Να καταστρέψουμε όλα μαζί την κουλτούρα του βιασμού, την πατριαρχία και την εξουσία για μια κοινωνία ισότητας, αυτονομίας και αξιοπρέπειας. Να βρεθούμε σε κοινό τόπο και κοινούς αγώνες οι οποίοι θα βγαίνουν από οριζόντιες, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες-συνελεύσεις.

Για την ισότητα , την χειραφέτηση και την αυτοδιάθεση των σωμάτων μας!

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Ο ΦΟΒΟΣ ΑΛΛΑΞΕ ΠΛΕΥΡΑ, Η ΣΙΩΠΗ ΕΣΠΑΣΕ.

Γιγαντοπανό αλληλεγγύης στον Δ.Κουφοντίνα 2 στενά από την Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Ηπείρου, ενώ η πόλη για άλλη μια φορά έχει γεμίσει με ό,τι μπάτσο μπορούμε να φανταστούμε λόγω της επίσκεψης της προέδρου της Δημοκρατίας

Γιατί στηρίζουμε την απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα;

Γιατί έχει καταδικασθεί σε ισόβια κάθειρξη και όχι σε θάνατο

Γιατί παρά την κινδυνολογία κυβέρνησης ΜΜΕ δεν έχει παραβιάσει κανέναν όρο κράτησης του

Γιατί εκδικητικά η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει τον νόμο που έφτιαξε ειδικά γι’αυτόν

Γιατί και οι κρατούμενοι έχουν δικαιώματα

Αύριο, Τρίτη στις 7 μμ, εκδήλωση/ενημέρωση με θέμα: Kαπιταλισμός της Πλατφόρμας, Μεταφορές και Εργασία σε καιρούς πανδημίας, συμμετέχουν: Attack στην ανεργία και την επισφάλεια, μέλος της καμπάνιας Make Amazon Pay (Βερολίνο), Συνέλευση Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου (ΣΒΕΟΔ). Παρεμβαίνουν επίσης: μέλη του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου-Ψηφιακών Μέσων Αττικής και της Χειρονομίας-ΑΚ.

https://www.facebook.com/events/131333165480457

ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ

Βρισκόμαστε, ως κοινωνία, εν μέσω μίας πανδημίας, η οποία έχει ανατρέψει πολλά δεδομένα στην καθημερινότητά μας. Ο κορωνοϊός έχει απογυμνώσει οριστικά και αμετάκλητα τις κρατικές πολιτικές, οι οποίες λειτουργούν πάντοτε με γνώμονα τα συμφέροντα των λίγων κι εκλεκτών. Έχει τονισθεί πολλές φορές ότι η Νέα Δημοκρατία βάζει υπεράνω όλων την οικονομία, αφήνοντας απροστάτευτο το πολύπαθο ΕΣΥ, το οποίο με τη σειρά του δεν μπορεί να περιθάλψει τους πολίτες, με αποτέλεσμα καθημερινά να αυξάνονται ραγδαία οι θάνατοι από τον κορωνοϊό και όχι μόνο, αφού τα Νοσοκομεία αδυνατούν να περιθάλψουν και τον κόσμο που προσέρχεται για άλλου είδους έκτακτα ή όχι περιστατικά. Το Κράτος δεν υπάρχει για να προστατεύει τους πολίτες, αλλά την ίδια του την υπόσταση και την υπόσταση αυτών που αποτελούν την κορυφή της κοινωνικής και οικονομικής πυραμίδας. Ας παραδεχτούμε, λοιπόν, ότι συλλήβδην η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη που την απαρτίζουν είναι κράτη νεοφιλελεύθερα, ανίκανα να χειριστούν μία τόσο βαθιά κρίση, όπως αυτή που βιώνουμε. Οι υπήκοοι των κρατών αυτών είναι απλοί αριθμοί σε μία μεγάλη οικονομική εξίσωση βαθιάς ανισότητας και ανισοκατανομής, χρήσιμοι μόνο όσο παράγουν, όσο δουλεύουν, όσο ιδιωτεύουν.

Στις συνθήκες, λοιπόν, αυτές και με δεδομένη την ανικανότητα του ελληνικού κράτους να πάρει σοβαρά μέτρα προς όφελος της κοινωνίας, η Νέα Δημοκρατία νομοθετεί αδιάκοπα, προς όφελος των εφοπλιστών, των τραπεζών, των μεγάλων αφεντικών. Σε περίοδο πανδημίας, η κοινωνία αδυνατεί να αντιδράσει μαζικά και δυναμικά στα νομοσχέδια της κυβέρνησης κι αυτό η κυβέρνηση το ξέρει καλά. Εν μέσω πανδημίας πέρασε νομοσχέδιο για τη λεηλασία της φύσης, δίνοντας όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας βορά στο επενδυτικό κεφάλαιο. Εν μέσω πανδημίας και καλοκαιριού, πέρασε το νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Εν μέσω πανδημίας πέρασε τον Νέο Πτωχευτικό Κώδικα, καθιστώντας την προστασία της πρώτης κατοικίας κενό γράμμα, με αποτέλεσμα χιλιάδες νοικοκυριά να απειλούνται με έξωση. Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάει η κυβέρνηση, η κατά τα άλλα δημοκρατική και φιλελεύθερη, αφού σε κανένα Κράτος Δικαίου δεν επιτρέπεται η νομοθετική πρωτοβουλία, χωρίς να μπορεί να εκφραστεί η λαϊκή θέληση με κανέναν τρόπο.

Κι όμως, η αθλιότητά της δεν σταματάει εδώ. Αφού πέρασε τόσα νομοσχέδια, αφού πέταξε ένα κάρο χρήματα για την ενίσχυση της αστυνομίας και του στρατού, αντί για την υγεία και την παιδεία, αφού κατηγόρησε την νεολαία για την πανδημία, ενώ έφερνε τους τουρίστες στη χώρα χωρίς έλεγχο, αφού κατέστειλε την πορεία της 17 Νοέμβρη με ακραία βία που θύμισε εποχές δικτατορίας στο όνομα της δημόσιας υγείας, ενώ η αστυνομία ήταν υγειονομική βόμβα σε όλες τις πόλεις, τώρα επιδιώκει να περάσει ένα νέο νομοσχέδιο ρύθμισης της αγοράς εργασίας. Ένα νομοσχέδιο που προβλέπει την μετατροπή του 8ωρου σε 10ωρο μέσω των απλήρωτων υπερωριών και την μετατροπή του 5ημέρου σε 6ήμερο εργασίας. Επίσης, προβλέπει την αύξηση των επιχειρήσεων που θα επιτρέπεται να λειτουργούν την Κυριακή, καταργώντας ουσιαστικά την κυριακάτικη αργία. Και για να είναι σίγουροι ότι θα πετύχουν, προβλέπει ακόμα περισσότερους λόγους για να κηρυχθεί παράνομη μία απεργία. Η κυβέρνηση επιδιώκει να ενισχύει την θέση των εργοδοτών, στο όνομα της ελεύθερης αγοράς εργασίας, κάτι που αφήνει παντελώς απροστάτευτους τους εργαζόμενους, οι οποίο καλούνται να είναι ακόμα περισσότερο ευέλικτοι για να επιβιώσουν.

Οι νεοφιλελεύθεροι ανά τον κόσμο επιδιώκουν να διαλύσουν παντελώς τον κοινωνικό ιστό, να διαλύσουν κάθε συνεκτική δομή που προστατεύει την κοινωνία από την αυθαιρεσία της εξουσίας καιτου κεφαλαίου. Κοινωνική κινητικότητα, ευελιξία, «πρόοδος», «ανάπτυξη», εθνικό συμφέρον, προσέλκυση επενδυτών είναι μερικές από τις κωδικές λέξεις για την αφαίμαξη της κοινωνίας, για την περαιτέρω φτωχοποίηση του συνόλου σχεδόν του πληθυσμού. Ζεις για να δουλεύεις και δουλεύεις σαν σλάβος για μερικά ψίχουλα, μπας και είσαι εσύ ο ένας στους χίλιους που θα πιάσουν την καλή και θα ανέβουν κλίμακα, είναι ουσιαστικά το μότο μιας κυβέρνησης που βρίθει από ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει ούτε μία ώρα στη ζωή τους ούτε εξαρτούν την ύπαρξή τους από το μισθό τους.

Πρέπει, λοιπόν, να αντισταθούμε στην διάλυση των κοινωνικών μας δεσμών, στην ακραία και οριζόντια φτωχοποίησή μας. Για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε ζωή και αξιοπρέπεια για όλες και όλους μας, πρέπει να κοινωνικοποιήσουμε τις ανάγκες μας και τις επιθυμίες μας, υποτάσσοντας την οικονομία στις κοινωνικές ανάγκες και όχι το ανάποδο. Να αυτοοργανωθούμε και να παλέψουμε παντού για να μην γίνει ο νέος εφιάλτης πραγματικότητα. Να ξανακερδίσουμε το χαμένο έδαφος και να καταλάβουμε τον δημόσιο χώρο για να σπάσουμε την τρομοκρατία και την εκβιαστική συναίνεση που ενορχυστρώνουν.

Όλοι και όλες στην απεργία ενάντια στο νέο αντ-εργατικό νομοσχέδιο, την Πέμπτη στις 10 μμ μπροστά στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(Ανοιχτή Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7 μμ, στον ΕΚΧ Αλιμούρα Αραβαντινού 6 εντός στοάς)

Τον Μάρτιο του 2020, με τον κορωνοϊό προ των πυλών, η κυβέρνηση κήρυξε τη χώρα σε καθολικό lockdown, με την πρόφαση ότι χρειάζεται χρόνος για να ενισχυθεί το σύστημα υγείας και να μην καταρρεύσει στην πρωτόγνωρη κατάσταση της πανδημίας που βιώνουμε. Αντιθέτως, σήμερα, μετά από τόσους μήνες, βλέπουμε το ΕΣΥ να καταρρέει, μετράμε χιλιάδες κρούσματα καθημερινά και ξανά βιώνουμε ένα πανελλαδικό lockdown σε συνδυασμό με απαγόρευση κυκλοφορίας. Βλέπουμε τη Νέα Δημοκρατία να επιρρίπτει την κατάσταση αυτή στην ατομική ευθύνη και στους νέους, ενώ άνοιξε ανεξέλεγκτα τα σύνορα στον τουρισμό, δεν έκανε τίποτα για την ενίσχυση του ΕΣΥ, βάζοντας την οικονομία για άλλη μία φορά πάνω από τις ζωές μας.

Στην διάρκεια αυτών των lockdown, φυσικά, δεν έχασε την ευκαιρία να περάσει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη για τη λεηλασία της φύσης, το νομοσχέδιο για την απαγόρευση των συγκεντρώσεων, την αλλαγή του πτωχευτικού κώδικα βάσει του οποίου χιλιάδες άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους και έπεται και συνέχεια με το προς ψήφιση εργατικό νομοσχέδιο για ποινικοποίηση της απεργίας και ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας (απλήρωτες υπερωρίες κλπ). Δίνει εκατομμύρια για εξοπλιστικά και άλλα τόσα στα ΜΜΕ για να την χειροκροτάνε πόσο καλά τα κάνει. Αντί να προσληφθεί υγειονομικό προσωπικό για την αντιμετώπιση της πανδημίας, προσλήφθηκαν μπάτσοι για να μας καταστέλλουν και αντί να βάλουν μέσα μαζικής μεταφοράς για να μη συνωστίζεται ο κόσμος, αγόρασαν μηχανές για τους μπάτσους.

Αφού λοιπόν ο Μητσοτάκης μας ανακοίνωσε ότι η δεξιά ήταν στο Πολυτεχνείο (θα εννοούσε απ’ ‘έξω), απαγόρευσε την πορεία με πρόφαση ότι είναι κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Μας υπενθύμισε την μη πραγματοποίηση της γιορτής του Πάσχα και της 28ης Οκτωβρίου βάζοντας σε δίπολο το εθνικό και θρησκευτικό αίσθημα με την κοινωνική εξέγερση του Πολυτεχνείου. Γνωρίζουμε όμως πολύ καλά την προσπάθεια της κυβέρνησης να απέχουμε από το δημόσιο χώρο εδώ και καιρό με την κατάργηση των διαδηλώσεων για ‘’κυκλοφοριακούς λόγους’’.

Το Πολυτεχνείο ούτε ήτανε ούτε είναι γιορτή, ήταν η κοινωνία και οι απλοί άνθρωποι που αγωνίστηκαν γι’ αυτά που πίστευαν και για ένα μέλλον όπου όλοι θα χωράμε και θα ζούμε. Μας έδειξε ότι ένας κόσμος μπορεί να φτιαχτεί από εμάς για εμάς. Γι’ αυτούς του λόγους θα συμμετέχουμε στην πορεία την Τρίτη 17 Νοέμβρη, τηρώντας φυσικά όλα τα μέτρα προστασίας.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ