ΚΟΥΜΗΣ, ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΤΕΖΑΣ, ΣΑΜΠΑΝΗΣ, ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ – ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛ.ΑΣ

Το Δεκέμβρη του 2008 οι μπάτσοι σκότωσαν παιδί. Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε από το κράτος διά χειρός του μπάτσου Κορκονέα. Ούτε η πρώτη φορά ήταν, ούτε έμελλε να είναι και η τελευταία. Ξυλοδαρμοί, καταστολή, ρατσιστική αντιμετώπιση των μειονοτήτων, παραβιαστικές συμπεριφορές απέναντι σε γυναίκες και τρανς άτομα και συγκάλυψη των κακοποιητών, βία στον αδύναμο σούζα στον δυνατό, ακροδεξιές απόψεις, διαφθορά. Αυτή είναι η ΕΛ.ΑΣ εν πολλοίς. Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, όποιο παράνομο κύκλωμα κι αν βγει στην επιφάνεια, εν ενεργεία αστυνομικοί είναι πάντα συνεργοί και αρρωγοίτων μαφιόζικων κυκλωμάτων. Μέσα σε αυτό το τοπίο, είναι σαφές ότι το Κράτος και η Αστυνομία ως βασικός πυλώνας του δεν εκδημοκρατίζονται, γιατί απλούστατα η δυσωδία και η θανατοπολιτικήαποτελούν κύρια συστατικά τους. Κορυφαία πράξη ασυδοσίας, η δολοφονία του ρομά Νίκου Σαμπάνη, ήρθε να επιβεβαιώσει όλα τα παραπάνω. Μαινόμενοι ΔΙ.ΑΣ κυνηγούσαν τρία ανήλικα παιδιά με μανία για να τα γαζώσουν τελικά με 38!!! Σφαίρες, σκοτώνοντας τον έναν και τραυματίζοντας σοβαρά ακόμα έναν. Οι αστυνομικοί γνώριζαν εξ αρχής ότι κυνηγούσαν ρομά, γι’ αυτό και η συγκεκριμένη κατάληξη. Η συνέχεια γνωστή, αφού τα ψέματα έδιναν κι έπαιρναν τις επόμενες ώρες, τόσο από την αστυνομία όσο και από τα ΜΜΕ και στελέχη της κυβέρνησης. Το Κράτος παράγει την κατάσταση εξαίρεσης για όποιο κομμάτι του πληθυσμού θεωρεί εχθρό, ο ρατσισμός οπλίζει το χέρι των μπάτσων και τις επευφημίες της κοινωνίας, τα ΜΜΕ ξεπλένουν και η οικογένεια του νεκρού στέκεται αμήχανη να αναζητά απαντήσεις και δικαιοσύνη από ένα μηχανισμό που καταδίκασε έναν άνθρωπο στο θάνατο με μόνο γνώμονα την καταγωγή του και την κοινωνική του θέση.

Ζούμε σε βαθύτατα αντιδραστικές εποχές. Η περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών είναι ξεκάθαρη, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σε φάση αντίστασης και αναμέτρησης με τους μηχανισμούς εκείνους που επιδιώκουν την οριστική εξαφάνιση κάθε κριτικής σκέψης και αντιλόγου. Η βία απλώνεται σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας, αφού σε κάθε κοινωνικό πρόβλημα η απάντηση είναι περισσότερη αστυνόμευση και τρομοκρατία. Ούτε ΜΕΘ, ούτε λεωφορεία, ούτε παιδεία, ούτε τίποτα. Μόνο καινούριος εξοπλισμός και προσλήψεις στην Αστυνομία. Κάθε κοινωνικό κεκτημένο επιδιώκεται να εξαφανιστεί με σκοπό να μάθουμε να ζούμε ως απομονωμένα άτομα. Να μην μπορούμε να αντιδράσουμε γνωρίζοντας ότι πεθαίνει κόσμος στα νοσοκομεία χωρίς καμία σοβαρή πρόσβαση στην περίθαλψη, ότι δεν έχουμε χρήματα ούτε για τα βασικά, ότι η ζωή στις πόλεις γίνεται αφόρητη την ίδια στιγμή που τα βουνά και τα δάση καίγονται και καταστρέφονται στο βωμό του κέρδους, γνωρίζοντας ότι σε κάθε μας βήμα μόνο μπάτσους θα βλέπουμε μην τυχόν και δε συμπεριφερθούμε σαν πειθήνιοι πολίτες. Είπαμε, κατά τη ρήση του Καμύ, ένα κράτος, εξ ορισμού, δεν μπορεί να έχει καμία ηθική. Το περισσότερο που μπορεί να έχει ένα κράτος είναι μια αστυνομία.

Πρέπει, όμως, να δούμε και τι προοπτικές ανοίγονται στο σήμερα. Η τεράστια κοινωνική αδικία και ανισότητα παράγει αντιστάσεις και μεγάλες κοινωνικές αναστατώσεις, τελευταίο παράδειγμα οι πορείες μετά τα γεγονότα στη Νέα Σμύρνη που οδήγησαν την αστυνομία να λουφάξει για μήνες ολόκληρους. Άλλωστε ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση ήταν ερώτηση. Αυτό το σύνθημα γράφτηκε για την μεγαλειώδη κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Από τότε και μέχρι σήμερα, το σύνθημα αυτό συνοδεύει όλες τις μεγάλες εξεγερτικές διαδικασίες ανά τον κόσμο. Τα σύγχρονα κινήματα με οδοδείκτη την οριζοντιότητα, την αδιαμεσολάβητη δράση και την άμεση δημοκρατία οργανώνονται χωρίς ηγεμονία και πρωτοπορίες για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις ενός κόσμου που αλλάζει. Μέσα σε ένα τέτοιο τοπίο δεν υπάρχει απάντηση, υπάρχει συνεχής διερώτηση κι αμφισβήτηση της εξουσίας, υπάρχει αλληλεγγύη και μεγάλη θέληση να ανατραπεί η κατάσταση που βιώνουμε, προεικονίζοντας όμως έναν κόσμο πιο δίκαιο, αντιιεραρχικό και αντιεξουσιαστικό.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(Ανοιχτή Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7μμ στον ΕΚΧ Αλιμούρα – Αραβαντινού 6 εντός στοάς)

Από το Νοέμβρη του ‘73 το σύνθημά μας είναι «Κάτω η εξουσία»

Το σύνθημα του Πολυτεχνείου «Κάτω η εξουσία» παραμένει επίκαιρο μέχρι και σήμερα, σχεδόν μισό αιώνα μετά την κοινωνική εξέγερση του Νοέμβρη του 1973. Ο αγώνας για ελευθερία είναι διαχρονικός. Όσο το κράτος αμφισβητεί θεμελιώδη κεκτημένα και λεηλατεί τις ζωές μας, η ανάγκη για την ανάκτηση της ελευθερίας και κατάλυση της εξουσίας θα είναι μονόδρομος.

Πρώτη φορά μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την πτώση της Χούντας, οπότε και θεσπίστηκε το πανεπιστημιακό άσυλο, επαναφέρεται στα πανεπιστήμια η αστυνόμευση. Με πρόσχημα μια κατά βάση επίπλαστη εγκληματικότητα, θεσπίζεται η πανεπιστημιακή αστυνομία, με σκοπό την επίθεση σε έναν από τους βασικούς χώρους ελεύθερης διακίνησης ιδεών, έκφρασης, αλλά και πολιτικής ζύμωσης και δράσης. Παράλληλα, το φοιτητικό κίνημα που διεκδικεί δυναμικά ένα ελεύθερο κοινωνικό πανεπιστήμιο καταστέλλεται άγρια. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι βίαιες εκκενώσεις καταλήψεων Πρυτανειών τον περασμένο χρόνο, η καταστολή στις πορείες, αλλά και η στοχοποίηση φοιτητών από τις αρχές και η απόδοση αυθαίρετων κατηγοριών, όπως στην υπόθεση υποχρεωτικής λήψης DNA από τους 14 φοιτητές. Με το νομοσχέδιο Κεραμέως επιχειρείται μια γενικευμένη επίθεση στη δωρεάν δημόσια παιδεία, στην ελεύθερη έκφραση, αλλά και σε όσους τολμούν να μάχονται για τη διασφάλισή τους.

Δε βάλλεται όμως μόνο η παιδεία. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο βρισκόμαστε αντιμέτωποι-ες με μια κατάσταση γενικότερης καταστολής, η οποία εντάθηκε με πρόσχημα την πανδημία και σταδιακά κανονικοποιείται στην κοινωνική συνείδηση. Η κυβέρνηση φροντίζει να ενισχύει με κάθε δυνατό τρόπο την αστυνομία (προσλήψεις, εξοπλισμός) με στόχο να δημιουργήσει ένα αίσθημα τρόμου και πειθάρχησης. Καμία εντύπωση δε μας προκαλεί όμως η αγάπη αυτή προς την αστυνομία ως πάγια τακτική της κρατικής εξουσίας, ειδικά αν αναλογιστούμε πως η παρούσα κυβέρνηση φέρει αρκετά ακροδεξιά στελέχη, όπως ο Πλεύρης και ο Γεωργιάδης και πρώην επίσημα μέλη της Ε.ΠΕ.Ν, όπως ο Βορίδης. Η αστυνομική – κρατική βία, λοιπόν, οργιάζει και τα περιστατικά αυθαιρεσίας πληθαίνουν, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για μεμονωμένα περιστατικά και να προβάλουν ως πρόσχημα την τάξη και την ασφάλεια. Δεν πάει πολύς καιρός, άλλωστε από τη ρατσιστική κρατική δολοφονία στο Πέραμα.

Αποκορύφωμα της καταστολής και της τρομολαγνείας από πλευράς της κυβέρνησης αποτέλεσε η περσινή επέτειος της 17ης Νοεμβρίου σε όλη την Ελλάδα, με τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας και συναθροίσεων, με πρόσχημα την πανδημία. Συγκεκριμένα, στα Γιάννενα η Γ.Α.Δ.Η., πάντα με κεντρική εντολή, βρισκόταν σε έξαρση καταστολής, στάση προκλητική που είχαμε να δούμε από το Νοέμβριο του 2016. Με ιδιαίτερο ζήλο προσπάθησαν να αποδείξουν στους ιθύνοντες ότι κάνουν καλά τη δουλειά τους, προχωρώντας σωρηδόν σε αναίτιες προσαγωγές και συλλήψεις, επιβολή προστίμων και δημιουργώντας μια πόλη-φρούριο, την οποία όργωναν περιπολικά και ασφαλίτες. Αυτήν την τακτική ακολούθησαν και στη γενική απεργία της 26ης Νοεμβρίου αλλά και την 6η Δεκέμβρη στα Γιάννενα, όμως όλη αυτή η καταστολή κατακρίθηκε έντονα από την τοπική κοινωνία και από τα κινήματα, τα οποία επιμένοντας στις διεκδικήσεις τους κατάφεραν να σπάσουν στην πράξη την κατασταλτική μανία και τρομοκρατία.

Στο ασφυκτικό αυτό περιβάλλον της καταστολής, έρχονται να προστεθούν η συρρίκνωση του δημόσιου χώρου και η τάση ιδιωτικοποίησης κάθε δυνατής πτυχής των ζωών μας, στο βωμό του νεοφιλελευθερισμού και της καπιταλιστικής λογικής. Με τις ιδιωτικοποιήσεις των κοινωνικών αγαθών, την αύξηση του κόστους ζωής, το στεγαστικό ζήτημα, την κατάρρευση του συστήματος δημόσιας υγείας, την κατάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων, την οικολογική κρίση κλιμακώνεται η συνθήκη της επισφάλειας. Η νεοφιλελεύθερη αυτή επίθεση εκτείνεται και πέραν της σφαίρας της οικονομίας, διαμορφώνοντας μια λογική γενικευμένης ιδιώτευσης. Στην κυρίαρχη κουλτούρα επικρατεί η πεποίθηση πως όλα είναι ατομική υπόθεση. Το άτομο μεταστρέφεται και τη θέση της αλληλεγγύης και της συλλογικής δράσης καταλαμβάνουν ο ατομισμός, η απάθεια και η ανάθεση.

Παράλληλα, το κράτος καταστρέφει με ίσως ακόμα πιο άμεσο και χυδαίο τρόπο τις ζωές χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων, κλείνοντάς τους σε σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης και επιχειρώντας παράνομες επαναπροωθήσεις, ενώ προσπαθεί να πείσει την κοινή γνώμη πως ο εχθρός βρίσκεται στο πρόσωπο του ‘’ξένου’’ και όχι της εξουσίας.

Στον αντίποδα ενός κόσμου όπου η

εξουσία καταλύει κάθε ελευθερία, είναι στο χέρι μας να αγωνιζόμαστε συλλογικά στο πνεύμα της αλληλεγγύης και της οριζόντιας οργάνωσης. Να ανοίξουμε ρωγμές στον κόσμο που χωράνε λίγοι, που επικρατεί η ανασφάλεια και η κρατική βία αποτελεί κανονικότητα!

Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση

(Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7 μ.μ, στον Ε.Κ.Χ. Αλιμούρα, Αραβαντινού 6 )

Το κράτος συνεχίζει να δολοφονεί.

Νεκρός ο Νίκος Σαμπάνης, 18 χρονών, άοπλος από πυρά μπάτσων.

Καλούμε αύριο Τρίτη σε συγκέντρωση- πορεία στις 7μ.μ. στην Περιφέρεια Ηπείρου.

Καλούμε, επίσης, όσες κι όσους ενδιαφέρονται για τις επόμενες δράσεις σε συνέλευση την Τετάρτη 27.10 στις 6μ.μ. στον ε.κ.χ. Αλιμούρα (Αραβαντινού 6, στοά Σκόρδου)

Αύριο, Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου, συγκέντρωση-πορεία στις 6 μμ στην Περιφέρεια Ηπείρου

ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ – ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ

Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο Ζακ Κωστόπουλος -Zackie oh- δολοφονήθηκε 2 φορές. Μια, πρακτικά, όταν στην απόπειρά του να απεγκλωβιστεί απ’ το γνωστό κοσμηματοπωλείο, χτυπήθηκε μετά μανίας, ώσπου και ξεψύχησε δεμένος με χειροπέδες και μία όταν κανάλια, τηλεπαρουσιαστές αλλά και νοικοκυραίοι υπερασπίστηκαν ηθικά τους δολοφόνους του. Επικαλούμενοι την «προστασία ιδιωτικής περιουσίας» και συκοφαντώντας τον ως επίδοξο ληστή δικαιολόγησαν ό,τι συνέβη, που ακόμα και αν ίσχυε μια τέτοιου είδους κατηγορία, ποιο νομικό δίκαιο και ποιος ηθικός κώδικας, ποια πολιτισμένη κοινωνία και ποιος σύγχρονος άνθρωπος δικαιολογεί το βίαιο λιντσάρισμα και την εν ψυχρώ δολοφονία; Ποιο χαρακτηριστικό του ανθρώπου καθιστά χαμηλότερη την αξία της ζωής του; Οι σεξουαλικές του προτιμήσεις ή μήπως η εξάρτησή του από τα ναρκωτικά;

Όλοι-ες γνωρίζουμε ότι εγκλήματα κατά τοξικοεξαρτημένων, σεξεργατριών, τρανς και πάσης φύσεως περιθωριοποιημένων ατόμων πηγαίνουν στα αζήτητα. Η αστυνομία και το κράτος, όχι απλά αδιαφορούν επιδεικτικά, αλλά, όπως η ιστορία δείχνει, θα κάνουνε και πλάτες. Θα στρώσουν τον δρόμο και θα δημιουργήσουν αυτό το κλίμα άνεσης και ασφάλειας για κάθε «ευυπόληπτο πολίτη» να εγκληματίσει εις βάρος του αδύναμου χωρίς να υπάρξουν συνέπειες. Οι κοινωνικές συνθήκες που επιδιώκει το κράτος να ισχύουν, είναι αυτές όπου οι «άντρες» της γειτονιάς μπορούν και δικαιούνται να κλωτσήσουν μέχρι θανάτου έναν αβοήθητο άνθρωπο στο πάτωμα. «Γιατί πήγε να κλέψει». Ή μάλλον, όπως αυτό επαιζε στις ειδήσεις, «γιατί πήγε να κλέψει και ήταν υπό την επήρεια ουσιών». Οι μπάτσοι ήταν εκεί όταν ο Ζακ ήταν αναίσθητος και αιμόφυρτος και δεν δίστασαν να τον χτυπήσουν κι αυτοί (πράγμα που αποδεικνύεται από σχετικό βίντεο) και στη συνέχεια να πιάσουν κουβέντα με τους φονιάδες του. Στα δεδομένα τους, λοιπόν, είναι κανονικότητα τέτοιου είδους περιστατικά. Ήταν η κοινωνική κατακραυγή αυτή που δεν επέτρεψε στην υπόθεση να θαφτεί. Ήταν οι φωνές του κινήματος και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας που απαίτησαν δικαίωση για τον Ζακ.

Δεν περιμένει κανείς πως με την γνωστοποίηση του γεγονότος οι συνθήκες πλέον θα ‘ναι φιλικότερες προς τις μειονότητες. Ούτε ότι ο κόσμος θα είναι ασφαλέστερος. Αλλά, είναι στο δικό μας χέρι να επιβάλουμε τους όρους μας. Να μην ξαναθαφτεί κανένα έγκλημα εις βάρος των αδύναμων. Να μην αισθανθεί ποτέ και καμία και κανείς την άνεση να σηκώσει χέρι πάνω τους. Ούτε σε κλέφτες, ούτε σε γκέι, ούτε σε χρήστες, ούτε σε σεξεργάτριες. Καμία μόνη και κανένας μόνος απέναντι στον κοινωνικό κανιβαλισμό, σε καμία γειτονιά και καμία πόλη. Με τις αόρατες και τους αόρατους αυτού του κόσμου είμαστε μαίι ενάντια στον σκοταδισμό και την μισαλλοδοξία.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7 μμ στον ΕΚΧ Αλιμούρα – Αραβαντινού 6 εντός στοάς)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΦΑΣΙΣΜΟ, ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ

Πέρυσι στις 7 Οκτώβρη, έπειτα από πεντέμισι χρόνια αντιφασιστικού αγώνα τόσο στο δρόμο όσο και μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων κερδήθηκε μια μεγάλη μάχη. Η καταδίκη της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης ήταν η μόνη απόφαση που θα μπορούσε να γίνει κοινωνικά αποδεκτή ως δίκαιη και όσα άτομα βρέθηκαν στο δρόμο και έξω από το Εφετείο έδωσαν ένα ηχηρό μήνυμα πως στο φασισμό και στο ρατσισμό δεν μπορεί να ανήκει σπιθαμή δημοσίου χώρου και λόγου. H δίκη αυτή ήταν η μεγαλύτερη μετά από τη μεταπολίτευση και η σημασία της είναι αδιαμφισβήτητη. Ωστόσο, ούτε τότε αρκεστήκαμε στις θεσμικές αποφάσεις των αστικών δικαστηρίων, ούτε και τώρα αρκούμαστε. Η πραγματικότητα έρχεται διαρκώς να μας θυμίσει πως ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο σεξισμός και η ομοφοβία είναι κοινωνικά φαινόμενα που ξεπερνούν τη δράση της Χρυσής Αυγής και δεν εκλείπουν με την θεσμική καταδίκη της.

Ο αντιφασιστικός αγώνας δεν τελείωσε στις 7 Οκτώβρη του 2020. Οχτώ χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και μέσα σε συνθήκες πανδημίας, αποξένωσης και μειωμένης κινηματικής δράσης, βλέπουμε να ξεπηδούν διάφορα ακροδεξιά μορφώματα. Βλέπουμε διορισμούς ακροδεξιών υπουργών (Πλεύρης, Άδωνις και Βορίδης) που αρθρώνουν λόγο και ξερνάνε τον ρατσιστικό οχετό τους όποτε βρίσκουν την ευκαιρία. Βλέπουμε την ξεκάθαρα ρατσιστική ατζέντα της κυβέρνησης και της Ε.Ε. στο προσφυγικό (με επαναπροωθήσεις προσφύγων στο Αιγαίο, στρατόπεδα κράτησης με απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, φράχτης του Έβρου). Βλέπουμε πως, με πρόσχημα τον εμβολιασμό, φασίστες βγαίνουν ξανά στο δρόμο φέροντας φασιστικά και ναζιστικά σύμβολα, προσπαθώντας να κερδίσουν όσα άτομα έχουν απομείνει από την κατά τα άλλα διασπασμένη ακροδεξιά, αλλά και όσους έχουν απογοητευτεί από τη δεξιά. Βλέπουμε πώς, με την αρωγή του κράτους βρήκαν το χώρο να επιτεθούν στην Αμάλ, δηλαδή σε μια κούκλα που συμβολίζει το βάναυσο ξερίζωμα των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων. Στις 3/9 στο Μεταξουργείο, στην Αθήνα, φασίστες (Ελληνικό Μέτωπο και Έλληνες Γ.Τ.Π.) αυτοπαρουσιαζόμενοι ως Επιτροπή κατοίκων Αγ. Παύλου/ Μεταξουργείου κάλεσαν σε συγκέντρωση ρατσιστικού μίσους με τίτλο “Η Αμάλ είναι ανεπιθύμητη, η Αθήνα δε θα γίνει Καμπούλ” και φυσικά, το κράτος έδειξε για ακόμη μια φορά τη θέση του αφού οι κατασταλτικές δυνάμεις της αστυνομίας ήταν εκεί για να τους κάνουν πλάτες και να χτυπήσουν άγρια την αντιφασιστική συγκέντρωση.

Γνωρίζουμε πως η καταδίκη της Χρυσής Αυγής δεν είναι ικανή από μόνη της να καταστρέψει συθέμελα τον φασισμό. Οφείλουμε να κρατάμε στη μνήμη μας αυτό που συμβαίνει όταν οι φασίστες οργανώνονται και να έχουμε οξυμένα τα αντανακλαστικά μας, συνεχίζοντας τις αντιφασιστικές δράσεις, την απομόνωση των φασιστών στους χώρους εργασίας, στις σχολές, τα σχολεία και τις γειτονιές, την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, τη μάχη ενάντια στον εθνικισμό και τον ρατσισμό. Υπερασπιζόμενες και υπερασπιζόμενοι τον δημόσιο χώρο, την ανθρώπινη ισότητα κι αξιοπρέπεια από το σκοταδισμό και το μίσος, θα είμαστε απέναντί τους για να γκρεμίζουμε τους φράχτες, να υπερασπιζόμαστε τη ζωή χτίζοντας τις δικές μας κοινότητες αλληλεγγύης και αγώνα.

* ΠΟΡΕΙΑ, ΣΑΒΒΑΤΟ 18/09, 18.00 ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ *

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 5 ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ/ΡΙΕΣ

Η 21η Φλεβάρη του 2017, επέτειος της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων, στάθηκε αφορμή ώστε να ξεμυτίσει ο γνωστός Γιαννιώτης νεοναζί, ιδρυτικό μέλος της Χρυσής Αυγής και πλέον, καταζητούμενος, Χρήστος Παππάς. Τη «συνοδεία» του αποτελούσαν αξιωματικοί, ο τότε πρόεδρος της βουλής Ν. Βούτσης, ο κληρονόμος πρώην δήμαρχος Μπέγκας, ο περιφερειάρχης Καχριμάνης, άλλα μέλη του Σύριζα, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και η τοπική πολιτική αφρόκρεμα. Στην συνέντευξη τύπου, μάλιστα, μετά τα γεγονότα οι Καχριμάνης, Μπέγκας και Στέφος υποκριτικά καταδίκασαν τη στάση των δυνάμεων καταστολής σαν οι ίδιοι να μην αποτελούσαν μέρος της εξουσίας αυτού του τόπου.

Την ημέρα εκείνη, έγινε αντιληπτή η αντίδραση των κατασταλτικών δυνάμεων να προστατεύσουν φανερά την εγκληματική συμμορία και η ανοχή των τοπικών θεσμών στη δημόσια παρουσία των ναζί. Κι όμως δεν μας ξαφνιάζει αυτό.

Έτσι, αντιφασίστες και αντιφασίστριες παραβρέθηκαν στην παρωδία εθνικής περηφάνειας και γιορτής, αποδεικνύοντας έμπρακτα πως τα Γιάννενα έχουν μνήμη. Ακολούθησε σύγκρουση με τις αστυνομικές δυνάμεις που σε κεντρικό σημείο της πόλης χτυπούσαν με στειλιάρια και κοντάρια όποιον έβρισκαν μπροστά τους, στέλνοντας έναν διαδηλωτή βαριά τραυματισμένο στο κεφάλι και τα πλευρά στο νοσοκομείο 2 ώρες μετά την προσαγωγή του(!), προβαίνοντας, επίσης, σε ακόμα τέσσερις βίαιες προσαγωγές. Τα Ιωάννινα, όμως, είναι μια πόλη που ξέρει τι σημαίνει φασισμός, ενώ το μαρτυρικό χωριό Λυγγιάδες και το ντόπιο ολοκαύτωμα οφείλουν να θυμίζουν σε όλους πως ο φασισμός δεν εκδημοκρατίζεται αλλά τσακίζεται.

Έπειτα από 4 και πλέον χρόνια, 5 αντιφασίστες/ριες δικάζονται στις 15 Ιουνίου με πλήθος σαθρών κατηγοριών γιατί τόλμησαν να σηκώσουν ανάστημα και να κρατήσουν ζωντανή την αντιφασιστική μνήμη αυτού του τόπου. Χρειάστηκε να περάσουν δεκαετίες για να γίνει απολύτως αντιληπτό το σκοτάδι που απλωνόταν στον πλανήτη με την εμφάνιση του φασισμού. Το αντιφασιστικό κίνημα, σε μία χώρα και σε μία περιοχή που τράβηξε τα πάνδεινα από τον φασισμό και τον ναζισμό, χρειάστηκε να υποστεί κάθε είδους δίωξη για να τσακίσει τους απογόνους των ναζί, τα καθάρματα της Χρυσής Αυγής. Και παρά την καταδίκη της στις 7 Οκτώβρη, ημέρα σπουδαία για κάθε δημοκρατικά και αντιφασιστικά σκεπτόμενο άνθρωπο, θα χρειαστεί να βρίσκεται πάντοτε στις επάλξεις για να αντιμετωπίζει τον εθνικισμό, τον φασισμό και τον ρατσισμό.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ 5 ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΩΝ/ΡΙΩΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΖΕΤΑΙ

ΕΝΟΧΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΕΙΝΑΙ Η ΤΟΠΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ, ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ ΚΑΙ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Όλοι και όλες στο δρόμο, Σάββατο 5 Ιουνίου στις 12μμ στην Περιφέρεια Ηπείρου.

Στηρίζουμε το μπλοκ και το κάλεσμα της Ανοιχτής Συνέλευσης στα Γιάννενα ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων.

Ενάντια στο φαντασιακό της ανάπτυξης και την ενεργειακή λεηλασία του τόπου / Κοινωνική Διαχείριση της Ενέργειας

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ, ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ

Περισσότερο από ένα χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας του CoViD-19, η κατάσταση βαίνει ακόμα από το κακό στο χειρότερο. Παρά τα συνεχή παπαγαλίσματα των πληρωμένων ΜΜΕ, όλοι πια έχουμε καταλάβει ότι αποκλειστικά υπεύθυνη για τα τραγικά ρεκόρ διασωληνωμένων και νεκρών, που κοντεύουμε πια να συνηθίσουμε στα καθημερινά δελτία ειδήσεων, είναι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Από την πρώτη κιόλας μέρα, το υγειονομικό προσωπικό ανά την Ελλάδα, κραυγάζει για την ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ με προσλήψεις, δημιουργία ΜΕΘ και αγορά όλων των απαραίτητων αναλώσιμων για την ανταπόκριση στις αυξημένες ανάγκες μιας πανδημίας. Αντί για αυτό, το κράτος κάνει την πολιτική επιλογή να δίνει κολοσσιαία ποσά στα ΜΜΕ και την αστυνομία, για να επιβάλλει με τη βία τις πολιτικές του και να αποσιωπά τα σκάνδαλά του. Έτσι, τόσους μήνες μετά, όχι μόνο το προσωπικό και οι ΜΕΘ δεν επαρκούν ούτε για δείγμα, αλλά έχουμε φτάσει στο έσχατο σημείο άνθρωποι συστηματικά να διασωληνώνονται εκτός ΜΕΘ (!) με τους υγειονομικούς να εξηγούν σε όλους τους τόνους πως αυτή η πρακτική ουσιαστικά μεταφράζεται σε θανάτους, σε ζωές συνανθρώπων μας που υπό άλλες συνθήκες θα είχαν σωθεί. Μάλιστα, την ίδια στιγμή και χωρίς καμία ντροπή, το κράτος επιλέγει να προβαίνει μέχρι και σε εκδικητικές απολύσεις των υγειονομικών αυτών που μιλούν δημόσια για την κατάσταση των νοσοκομείων της χώρας, όπως στην περίπτωση του γιατρού Κ. Καταραχιά.

Παρόλα αυτά, τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει. Η κυβέρνηση της ΝΔ είχε εξαρχής μια νεοφιλελεύθερη ατζέντα, όπου το οικονομικό κέρδος είναι υπεράνω όλων και δεν δίστασε να εργαλειοποιήσει ακόμη και μια φονική πανδημία για να το πραγματοποιήσει. Με φρικτά νομοσχέδια να περνούν το ένα μετά το άλλο εν μέσω πανδημίας και lockdown (ν/σ Χατζηδάκη, Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη, κατάργηση του 8ώρου κλπ) και αναρίθμητα οικονομικά σκάνδαλα να ξεπετάγονται συνεχώς, είναι εμφανές πως όσο και να κουνάει το δάχτυλο στους πολίτες, για την ίδια τη ΝΔ η πανδημία δεν μεταφράζεται σε νεκρούς ανθρώπους, αλλά σε χρυσή ευκαιρία για ζεστό χρήμα. Κι αφού όλα λοιπόν, χορεύουν στο ρυθμό της οικονομίας και της αγοράς, παρά τον αριθμό των διασωληνωμένων που κάθε μέρα σπάει κι ένα νέο ρεκόρ, οι υπουργοί της κυβέρνησης εμφανίζονται να μιλούν ακατάπαυστα για άνοιγμα του τουρισμού και μάλιστα χωρίς κανένα απολύτως ουσιαστικό υγειονομικό μέτρο για μια τέτοια κίνηση. Την ίδια στιγμή, σε όλη την κοινωνία, ακόμα και οι μη νοσούντες από CoViD-19, έχουν βρεθεί σε έσχατο σημείο τόσο οικονομικά, όσο και ψυχολογικά, με την επιβολή μέτρων που σε καμία περίπτωση δεν έχουν υγειονομικό αποτέλεσμα, αλλά μόνο μας εξαντλούν μέρα με την ημέρα (sms, απαγόρευση κυκλοφορίας το βράδυ, συνεχές άνοιξε – κλείσε καταστημάτων και σχολείων).

Για εμάς ήταν και είναι απολύτως εμφανές: το κράτος ούτε κατά διάνοια δεν είχε σκοπό να διαχειριστεί την πανδημία, απλά την εκμεταλλεύεται στυγνά. Κι έτσι, για χάρη μιας θανατηφόρας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής χάνουμε όλοι τις ζωές μας, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Για εμάς όμως, η υγεία και η ζωή των ανθρώπων ήταν και θα είναι πάντα πάνω από τα κέρδη τους. Έτσι, για όλους τους παραπάνω λόγους, στηρίζουμε και καλούμε στη διαμαρτυρία των υγειονομικών την Πέμπτη 22/4 στις 12μ.μ. στην Περιφέρεια.

– ΚΑΘΕ ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΙΑΣΩΛΗΝΩΜΕΝΟΥ ΕΚΤΟΣ ΜΕΘ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

– ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ, ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΕΤΑΙ

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(Ανοιχτή Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 6 μμ στο ΕΚΧ Αλιμούρα)