16 Μαρτίου στις 12 μμ στην Περιφέρεια Ιωαννίνων/ΩΣ ΕΔΩ

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

Μετράμε πια ένα έτος πανδημίας. Μετά από αλλεπάλληλα λοκ-ντάουν, μέτρα επί μέτρων και απαγορεύσεις έχει γίνει ξεκάθαρο και στον πλέον καλόπιστο πως η παρούσα κυβέρνηση δεν διαθέτει κανένα σχέδιο πλην της καταστολής και της αστυνομοκρατίας. Δεν έχουμε αυταπάτες ως προς τις προτεραιότητες των κρατικών μηχανισμών καθ’ αυτών. το κράτος είναι ένας μηχανισμός σχεδιασμένος για να εξυπηρετεί συγκεκριμένες ανάγκες και η δημόσια υγεία βαραίνει στις αποφάσεις του έως έναν πολύ συγκεκριμένο βαθμό. Είτε αναφερόμαστε στην Κίνα των σκληρών μέτρων και του κρατικού αυταρχισμού είτε στην Βραζιλία του αρνητή Μπολσονάρου το επίδικο είναι η αύξηση των κρατικών εξουσιών, η λειτουργία της αγοράς και η ομαλή αναπαραγωγή του κεφαλαίου.

Βέβαια η Ελλάδα είναι αυτή την στιγμή στην δυσάρεστη θέση να κυβερνάται από μία κυβέρνηση που έχει θέσει δύο περίπου βασικούς στόχους: πρώτον την επιβολή μίας σκληρής νεοφιλελεύθερης οικονομικά και συντηρητικής κοινωνικά ατζέντας και δεύτερον την λεηλασία των δημοσίων ταμείων, όπως άλλωστε συνηθίζει η εγχώρια δεξιά. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, σε αυτή την περίπτωση δεν περισσεύει τίποτα για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, για τις κατάλληλες δομές για την ομαλή λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ή για την ενίσχυση των πολύπαθων μέσων μαζικής μεταφοράς.

Το μόνο σχέδιο λοιπόν που απομένει στην κυβέρνηση είναι η επιβολή ασφυκτικού ελέγχου σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας των πολιτών που έχουν φτάσει πλέον να υπολογίζουν και τα μέτρα που απομακρύνονται από το σπίτι τους. Και ο μηχανισμός για την επιβολή αυτού του σχεδίου; Η μοναδική κρατική υπηρεσία που τυγχάνει στοργικής φροντίδας από την Νέα Δημοκρατία με αθρόες προσλήψεις και δαπάνες: η Ελληνική Αστυνομία.

Η ενίσχυση της ΕΛΑΣ φυσικά δεν προέκυψε από την συνθήκη του κορονοϊού. Η πανδημία δεν εξυπηρετεί παρά μόνο ως κάλυψη για την επιβολή του δόγματος «Νόμος και Τάξη» που μας σερβίρει επίμονα εδώ και χρόνια η κυβερνητική παράταξη. Η Νέα Δημοκρατία ήδη από το 2019 φρόντισε να κάνει σαφείς τις προθέσεις της με αθρόες προσλήψεις ειδικών φρουρών ακόμη και με ποινικό μητρώο, με την επανασύσταση της ομάδας ΔΕΛΤΑ, των μηχανοκίνητων φασιστικών ορδών, και τώρα με την είσοδο της αστυνομίας και στα Πανεπιστήμια, την στιγμή που αυτά είναι πια κλειστά εδώ κι ένα χρόνο.

Την ώρα που οι πολίτες παραμένουν εδώ κι ένα χρόνο σχεδόν ασταμάτητα κλεισμένοι σπίτι τους, βάζοντας πλάτη και προστατεύοντας τους συνανθρώπους τους (εφόσον κανείς δεν περιμένει ότι θα το πράξει αυτό η κυβέρνηση) η Νέα Δημοκρατία φρόντιζε να θωρακιστεί και επικοινωνιακά με σοφίσματα όπως η Λίστα Πέτσα. Κι έτσι, με σφιγμένα από τα νεύρα δόντια διαβάζουμε πως οι βόλτες και τα τραπεζώματα του Κυριάκου είναι εντός νομιμότητας, πως ο Λιγνάδης φύτρωσε στο Εθνικό Θέατρο, πως είναι φυσιολογικό να μένει η μισή Αττική χωρίς ρεύμα για εβδομάδες, πως ο Κουφοντίνας δεν έχει δικαιώματα και πόσα ακόμη.

Ακόμα και στα ήσυχα Γιάννινα η ΕΛΑΣ επέλεξε την στρατηγική της καταστολής. Προληπτικές προσαγωγές ανθρώπων προσκείμενων στον αντιεξουσιαστικό χώρο (μεταξύ των οποίων και σύντροφοί μας), συγκρούσεις και τραυματισμοί φοιτητών στις 17 Νοέμβρη και πλήρης αστυνομοκρατία και συλλήψεις συνδικαλιστών στην πανελλαδική απεργία της 26ης Νοέμβρη. Γιατί μπορεί η κοινωνική διαμαρτυρία να έχει μπει «στον γύψο» αλλά το νομοθετικό έργο συνεχίζει κανονικότατα.

Η ιστορία όμως έχει μία έντονη αίσθηση ειρωνείας και στην δική μας περίπτωση η καταρράκωση του κυβερνητικού αφηγήματος έμελλε να έρθει από ένα μεσοαστικό προάστιο της Αθήνας και μερικούς αυθάδεις «νοικοκυραίους» που απλώς έκατσαν στα παγκάκια μιας πλατείας. Τα όργια των καουμπόυδων της ομάδας ΔΙΑΣ εκείνη την ημέρα στην Νέα Σμύρνη δεν έμειναν αναπάντητα και οι πορείες και συγκεντρώσεις που ακολούθησαν σε όλη την χώρα αποδεικνύουν πως η υπομονή έχει εξαντληθεί.

Και πώς απαντάει αυτή η κυβέρνηση; Μα φυσικά με τον μόνο τρόπο που ξέρει. Ξαμολώντας τις μηχανοκίνητες ορδές των ομάδων ΔΡΑΣΗ, που ωσάν δυνάμεις κατοχής σάρωσαν την Νέα Σμύρνη, μπούκαραν σε σπίτια και καταστήματα, έδειραν και παρέσυραν με τις μηχανές τους ανθρώπους κάθε ηλικίας και έφτασαν στο σημείο να παρενοχλήσουν σεξουαλικά μια 18χρονη κοπέλα που σύρθηκε στην ΓΑΔΑ χωρίς να της επιτραπεί καμία επικοινωνία με τους δικούς της. Παράλληλα μία τεράστια επιχείρηση στήθηκε στα ΜΜΕ όπου η ατελείωτη βία της αστυνομίας εξισωνόταν με τον τραυματισμό 1 (ολογράφως ενός) αστυνομικού και με θρασύτατους ένστολους συνδικαλιστές που απειλούν τους πάντες.

Όμως η υπομονή της κοινωνίας έχει εξαντληθεί και οι αντιστάσεις της έχουν αρχίσει να αναφαίνονται. Στο ελληνικό #me_too. Στις διογκούμενες εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα. Στις καταλήψεις των Πανεπιστημίων. Στις δεκάδες πορείες όπου εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι αψηφούν την κρατική τρομοκρατία και διαδηλώνουν.

Ακόμα και αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση συνεχίζει στον ίδιο δρόμο, μιλώντας για διχασμό, επιχειρώντας να συγκαλύψει ακόμη κι ένα τροχαίο ατύχημα και γενικότερα αρνούμενη να αντικρύσει την πραγματικότητα της κατάρρευσης του θατσερικού της αφηγήματος στα μάτια της κοινωνίας.

Η Νέα Σμύρνη ήταν μόνο η αρχή.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Κάλεσμα σε συγκέντρωση στην Περιφέρεια Ιωαννίνων στις 12 μμ ενόψει της 8ης Μάρτη

Ο ΦΟΒΟΣ ΑΛΛΑΖΕΙ ΠΛΕΥΡΑ

Περίπου ένα μήνα μετά την ανατριχιαστική αποκάλυψη της Σ. Μπεκατώρου για τον βιασμό που υπέστη στα 22 της χρόνια από τον παράγοντα της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας, Αριστείδη Αδαμόπουλο , οι καταγγελίες για παραβιαστικές και κακοποιητικές συμπεριφορές φτάνουν να είναι αναρίθμητες, ενώ αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Κι ενώ η κοινωνία παρακολουθεί να αποκαλύπτονται βιασμοί , παρενοχλήσεις, σωματικές και λεκτικές επιθέσεις, συνειδητοποιεί πως η πατριαρχία λειτουργεί σε αγαστή συνεργασία με το κράτος και την εξουσία. Βλέπει να ξεσκεπάζονται κάποια μοτίβα γνώριμα, αλλά μέχρι τώρα καλά κρυμμένα. Το μοτίβο των περιστατικών που έχουν καταγγελθεί παρουσιάζει άτομα από θέση κύρους και εξουσίας να νιώθουν πως είναι τόσο ακλόνητοι και υπεράνω υποψίας , ότι έχουν τόσο καλές διασυνδέσεις με τους εξουσιαστές και είναι τόσο διάσημοι και τρανοί που όλοι και όλες θα τηρήσουν σιγή ιχθύος, ενώ εκείνοι θα ασελγούν και θα παραβιάζουν ψυχές και σώματα ανενόχλητοι. Όμως η κοινή γνώμη πλέον δεν μπορεί να εξαπατηθεί ούτε τα στόματα θα μένουν κλειστά, αφήνοντας τα θύματα να περιφέρουν αιώνια το τραύμα τους. Ας μιλήσουμε όμως με παραδείγματα…

Στον χώρο του θεάτρου υπήρξαν επώνυμες καταγγελίες προς το πρόσωπο του Γ. Κιμούλη για λεκτική και σωματική βία σε ηθοποιούς. Ο Κ. Σπυρόπουλος επίσης έχει καταγγελθεί για σεξουαλικές παρενοχλήσεις σε συναδέλφους του, ο Π. Φιλιππίδης για σεξουαλική και ψυχολογική παρενόχληση και για βιασμό (έως 100 καταγγελίες παρενοχλήσεων), ο Π. Χαϊκάλης για σεξουαλική παρενόχληση και απόπειρα βιασμού και η λίστα με το ονόματα πραγματικά είναι ατελείωτη. Ατέλειωτο βέβαια είναι και το θράσος των θυτών αλλά και όσων σπεύδουν να τους ξεπλύνουν. Όπως όπως τρέχουν να μαζέψουν τα σπασμένα οι ίδιοι και οι φίλοι τους , όπως ο Σταρόβας που δήλωσε ότι “ο Σπυρόπουλος είναι η φαντασίωση του μισού ελληνικού πληθυσμού”, ο Χαϊκάλης που έσπευσε να αρνηθεί όλες τις καταγγελίες εις βάρος του, τονίζοντας τη φράση “δεν είμαστε όλοι ίδιοι” και ο Φιλιππίδης που γνωρίζοντας ο ίδιος τα αίσχη που έχει διαπράξει έστειλε προληπτικά εξώδικο σε όλα τα κανάλια να μην τον “τηλε-δικάσουν” και ταυτόχρονα, όπως ακούγεται, κάνει απειλητικά τηλεφωνήματα στα θύματα για να “μην το συνεχίσουν”. Κι ενώ πραγματικά δεν προλαβαίνουμε να επεξεργαστούμε όλα τα ονόματα των θυτών που έχουν χαράξει ανεξίτηλα τις ψυχές και τα σώματα των θυμάτων με τις πράξεις τους, έρχονται αναρίθμητες καταγγελίες στην επιφάνεια οι οποίες αφορούν παιδοβιασμούς.

Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Σ. αποκάλυψε ότι το 2019 είχε βιαστεί , όταν βρισκόταν σε ηλικία 19 ετών , από γνωστό σκηνοθέτη του Εθνικού Θεάτρου και ενώ αρχικά δεν κατονόμασε τον Δ. Λιγνάδη οι πληροφορίες που έδινε τον φωτογράφιζαν σε τέτοιο βαθμό που λίγες ώρες μετά ο ίδιος υπέβαλλε τη παραίτηση του. Μέσω αυτής της αποκάλυψης άνοιξε ο ασκός του Αιόλου για την υπόθεση Λιγνάδη. Πρώτος κατέθεσε εναντίον του ο Β. Κυπαρισσόπουλος ο οποίος καταγγέλλει ασέλγεια κατ’ εξακολούθηση όταν βρισκόταν στην ηλικία των 15. Ο Δ. Ανθής καταγγέλλει επίσης πως ο Λιγνάδης, τότε καθηγητής του, τον είχε καλέσει σπίτι του , τον χτύπησε και ασέλγησε πάνω του το 2006. Καταγγελία ήρθε επίσης στο φως για σεξουαλική παρενόχληση από τον Λιγνάδη στον Χ. Πέρρο όταν εκείνος βρισκόταν στην ηλικία των 14. Όπως έγινε έκδηλο όμως , όλα αυτά τα περιστατικά αποτελούσαν ένα ένοχο κοινό μυστικό το οποίο γνώριζαν πολλά άτομα , αφού έχει αναφερθεί πως είχε και συνεργούς. Η πρώτη καταγγελία εις βάρος του έχει γίνει ήδη από το 1984! Γεννάται εύλογα το ερώτημα πώς αφού πολλοί γνώριζαν (σε εκπαιδευτικά ιδρύματα στα οποία εργαζόταν -Αρσάκειο, Κολλέγιο Ψυχικού , Δραματικές Σχολές- υπήρχαν, πέρα από ψίθυροι, και καταγγελίες) γιατί και πώς αυτός ο άνθρωπος συνέχιζε τις αναίσχυντες πράξεις του και ποιοι τον συγκάλυπταν.

Όλα αυτά δεν αναφέρονται γιατί αυτοί οι άνθρωποι είναι οι μόνοι που παρενοχλούν/ βιάζουν ή γιατί το ζήτημα αφορά την εγχώρια σόου-μπιζ και τις τηλεοπτικές εκπομπές που έχουν πάρει ρόλο εξομολογητή-ψυχολόγου για τα θύματα. Μέσα από αυτά τα παραδείγματα αναδεικνύεται η συσχέτιση της κοινωνικο-οικονομικής θέσης των θυτών, της διασημότητας τους και της εξουσίας που νομίζουν ότι έχουν πάνω στις ζωές των άλλων, με τις πράξεις τους. Το φαινόμενο Λιγνάδης έχει, βέβαια, και κάποιες ιδιαιτερότητες αφού σύσσωμη η κυβέρνηση – και τα μίντια τα οποία ελέγχει – έσπευσε να τον συγκαλύψει. Σύσσωμη η καλλιτεχνική κοινότητα αλλά και ολόκληρη η κοινωνία, προβληματισμένη για τη σχέση που φαίνεται να είχε η Λ. Μενδώνη και ο Κ. Μητσοτάκης με τον βιαστή, έχουν αντιδράσει έντονα ζητώντας την άμεση παραίτηση της Υπουργού Πολιτισμού. Όχι μόνο δε φάνηκε ποτέ να είναι διατεθειμένη να παραιτηθεί η υπουργός, αλλά η Ν.Δ. διατήρησε αρχικά υπερασπιστική γραμμή προς το μέρος του βιαστή ή προσπάθησε να βγάλει την ουρά της απ’ έξω, δηλώνοντας πως «Ο Λιγνάδης μας εξαπάτησε». Διαφαίνεται ένα ολόκληρο σύστημα διαπλοκών και συγκάλυψης στο οποίο συμμετέχουν και τα κυβερνητικά μίντια όπως για παράδειγμα το STAR το οποίο έβγαλε ρεπορτάζ με τίτλο: «Γνωστός καλλιτέχνης στο μάτι του κυκλώνα για το τίποτα». Μόνο για το τίποτα δεν φαίνεται να έχει ανοίξει όλο αυτό το ζήτημα. Το τραύμα το οποίο φέρουν τα άτομα που έχουν υποστεί όλες αυτές τις συμπεριφορές τα ακολουθεί σε όλη τους τη ζωή με πολλά από αυτά να το λένε ανοιχτά. Καταγγέλλουν αυτούς που τους κατηγορούν ότι τώρα το θυμήθηκαν λόγω #metoo, δηλώνοντας ότι είναι κάτι που δεν ξέχασαν ποτέ. Βέβαια ενώ το τραύμα δεν παραγράφεται οι καταγγελίες και οι πράξεις φαίνεται πως μπορούν να παραγραφούν ανάλογα με το ποια θέση φέρει ο θύτης και πόσες διασυνδέσεις έχει, αλλά και σε πολλές περιπτώσεις όντως παραγράφονται βάσει της υπάρχουσας νομοθεσίας.

Κ ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στο χώρο των διασήμων πραγματικά από τη πλευρά μας αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες , τι συμβαίνει στον δρόμο, τι συμβαίνει μέσα στα πλαίσια των εργασιακών-ακαδημαϊκών σχέσεων, στις ερωτικές, φιλικές καθημερινές αλληλεπιδράσεις των ατόμων μέσα σε μια πατριαρχική κοινωνία. Τι συμβαίνει για εκείνα τα άτομα με τα οποία τα κανάλια δεν θα ασχοληθούν ποτέ γιατί δεν είναι ονόματα «που πουλάνε». Βλέπουμε πώς σε ένα τέτοιο σύστημα οι εξουσιαστικές, παραβιαστικές και κακοποιητικές συμπεριφορές κανονικοποιούνται σε κάθε επίπεδο της ζωής μας. Έφτασε η στιγμή πλέον να σπάσει η σιωπή, τα στόματα να ανοίξουν και ο φόβος να αλλάξει πλευρά. Γνωρίζουμε ότι δεν γίνεται να εναποθέτουμε τον λόγο για τις ζωές μας ούτε στους μπάτσους , ούτε στο δικαστικό σύστημα , ούτε σε κανέναν προστάτη. Γνωρίζουμε ότι σε μια καταγγελία η πρώτη αντίδραση τους θα είναι η αμφισβήτηση , η υποτίμηση του συμβάντος και η στοχοποίηση του θύματος. Τα καθιερωμένα αντανακλαστικά ψάχνουν να βρουν τι έκανε το θύμα για να προκαλέσει, πού έχει φταίξει εκείνο. Φτάνει πια! Στον δρόμο, τη δουλειά, το πανεπιστήμιο και στις σχέσεις μας θέλουμε να είμαστε ελεύθερα άτομα. Να σπάσουμε τον φόβο, να σπάσουμε την ανασφάλεια, μέσω της αλληλεγγύης και της αλληλοϋποστήριξης μεταξύ μας. Να αλλάξει ο φόβος μεριά, να φύγει από μέσα μας και να αρχίσουν να φοβούνται εκείνοι που τολμάνε να κακοποιήσουν λεκτικά, ψυχικά και σωματικά. Δηλώνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον αγώνα όσων ατόμων βγήκαν μπροστά και μίλησαν. Να καταστρέψουμε όλα μαζί την κουλτούρα του βιασμού, την πατριαρχία και την εξουσία για μια κοινωνία ισότητας, αυτονομίας και αξιοπρέπειας. Να βρεθούμε σε κοινό τόπο και κοινούς αγώνες οι οποίοι θα βγαίνουν από οριζόντιες, αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες-συνελεύσεις.

Για την ισότητα , την χειραφέτηση και την αυτοδιάθεση των σωμάτων μας!

Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Ο ΦΟΒΟΣ ΑΛΛΑΞΕ ΠΛΕΥΡΑ, Η ΣΙΩΠΗ ΕΣΠΑΣΕ.

Πορεία ενάντια στα πρόστιμα και τις απαγορεύσεις.

Σάββατο | 6/2/2021 | 12.00 | Περιφέρεια

Πάει σχεδόν ένας χρόνος που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την πανδημία. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, κάθε αυταπάτη για τις προθέσεις των κρατικών μηχανισμών έχει διαλυθεί. Στην περίπτωση της Ελλάδας δε, η διαχείρηση της ΝΔ έχει αποδειχθεί η πλέον εγκληματική. Μιλάμε για μία κυβέρνηση που αρνείται να ενισχύσει το ΕΣΥ έστω και την ύστατη ώρα. Μία κυβέρνηση που εκμεταλλεύται αδιάντροπα την πανδημία, συνεχίζοντας το νομοθετικό έργο με την κοινωνική διαμαρτυρία να τίθεται υπό αίρεση αναλόγως με τις διαθέσης του τάδε ή του δείνα αστυνομικού διευθυντή.

Με την πανδημία να εξακολουθεί να αποτελεί υπαρκτό κίνδυνο για τα μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας, εκείνα που έχουν την ατυχία να είναι “εξαρτημένα από τον μισθό τους”, που πρέπει να χρησιμοποιούν ΜΜΜ, που ασφυκτιούν από τις 21.00 στα μικρά τους διαμερίσματα, η μόνη λύση είναι οι απαγορεύσεις και τα πρόστιμα. Όταν έχουμε να κάνουμε με μία κυβέρνηση που προτιμά να σπαταλά ανέμελα δισεκατομμύρια σε πολεμικούς εξοπλισμούς και διορισμούς μπάτσων, ενώ ζητά εθελοντική εργασία και δωρεές για να καλύψει τα κενά στην υγειονομική περίθαλψη, οποιαδήποτε συζήτηση για νέα μέτρα και απαγορεύσεις μόνο οργή προξενεί.

Ενάντια στα “έξυπνα ακορντεόν” και τις λοιπές σοφιστείες των αρίστων, καλούμε στην πορεία, στην Περιφέρεια Ηπείρου.

Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΚΑΙ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ

Βρισκόμαστε, ως κοινωνία, εν μέσω μίας πανδημίας, η οποία έχει ανατρέψει πολλά δεδομένα στην καθημερινότητά μας. Ο κορωνοϊός έχει απογυμνώσει οριστικά και αμετάκλητα τις κρατικές πολιτικές, οι οποίες λειτουργούν πάντοτε με γνώμονα τα συμφέροντα των λίγων κι εκλεκτών. Έχει τονισθεί πολλές φορές ότι η Νέα Δημοκρατία βάζει υπεράνω όλων την οικονομία, αφήνοντας απροστάτευτο το πολύπαθο ΕΣΥ, το οποίο με τη σειρά του δεν μπορεί να περιθάλψει τους πολίτες, με αποτέλεσμα καθημερινά να αυξάνονται ραγδαία οι θάνατοι από τον κορωνοϊό και όχι μόνο, αφού τα Νοσοκομεία αδυνατούν να περιθάλψουν και τον κόσμο που προσέρχεται για άλλου είδους έκτακτα ή όχι περιστατικά. Το Κράτος δεν υπάρχει για να προστατεύει τους πολίτες, αλλά την ίδια του την υπόσταση και την υπόσταση αυτών που αποτελούν την κορυφή της κοινωνικής και οικονομικής πυραμίδας. Ας παραδεχτούμε, λοιπόν, ότι συλλήβδην η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη που την απαρτίζουν είναι κράτη νεοφιλελεύθερα, ανίκανα να χειριστούν μία τόσο βαθιά κρίση, όπως αυτή που βιώνουμε. Οι υπήκοοι των κρατών αυτών είναι απλοί αριθμοί σε μία μεγάλη οικονομική εξίσωση βαθιάς ανισότητας και ανισοκατανομής, χρήσιμοι μόνο όσο παράγουν, όσο δουλεύουν, όσο ιδιωτεύουν.

Στις συνθήκες, λοιπόν, αυτές και με δεδομένη την ανικανότητα του ελληνικού κράτους να πάρει σοβαρά μέτρα προς όφελος της κοινωνίας, η Νέα Δημοκρατία νομοθετεί αδιάκοπα, προς όφελος των εφοπλιστών, των τραπεζών, των μεγάλων αφεντικών. Σε περίοδο πανδημίας, η κοινωνία αδυνατεί να αντιδράσει μαζικά και δυναμικά στα νομοσχέδια της κυβέρνησης κι αυτό η κυβέρνηση το ξέρει καλά. Εν μέσω πανδημίας πέρασε νομοσχέδιο για τη λεηλασία της φύσης, δίνοντας όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας βορά στο επενδυτικό κεφάλαιο. Εν μέσω πανδημίας και καλοκαιριού, πέρασε το νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων. Εν μέσω πανδημίας πέρασε τον Νέο Πτωχευτικό Κώδικα, καθιστώντας την προστασία της πρώτης κατοικίας κενό γράμμα, με αποτέλεσμα χιλιάδες νοικοκυριά να απειλούνται με έξωση. Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάει η κυβέρνηση, η κατά τα άλλα δημοκρατική και φιλελεύθερη, αφού σε κανένα Κράτος Δικαίου δεν επιτρέπεται η νομοθετική πρωτοβουλία, χωρίς να μπορεί να εκφραστεί η λαϊκή θέληση με κανέναν τρόπο.

Κι όμως, η αθλιότητά της δεν σταματάει εδώ. Αφού πέρασε τόσα νομοσχέδια, αφού πέταξε ένα κάρο χρήματα για την ενίσχυση της αστυνομίας και του στρατού, αντί για την υγεία και την παιδεία, αφού κατηγόρησε την νεολαία για την πανδημία, ενώ έφερνε τους τουρίστες στη χώρα χωρίς έλεγχο, αφού κατέστειλε την πορεία της 17 Νοέμβρη με ακραία βία που θύμισε εποχές δικτατορίας στο όνομα της δημόσιας υγείας, ενώ η αστυνομία ήταν υγειονομική βόμβα σε όλες τις πόλεις, τώρα επιδιώκει να περάσει ένα νέο νομοσχέδιο ρύθμισης της αγοράς εργασίας. Ένα νομοσχέδιο που προβλέπει την μετατροπή του 8ωρου σε 10ωρο μέσω των απλήρωτων υπερωριών και την μετατροπή του 5ημέρου σε 6ήμερο εργασίας. Επίσης, προβλέπει την αύξηση των επιχειρήσεων που θα επιτρέπεται να λειτουργούν την Κυριακή, καταργώντας ουσιαστικά την κυριακάτικη αργία. Και για να είναι σίγουροι ότι θα πετύχουν, προβλέπει ακόμα περισσότερους λόγους για να κηρυχθεί παράνομη μία απεργία. Η κυβέρνηση επιδιώκει να ενισχύει την θέση των εργοδοτών, στο όνομα της ελεύθερης αγοράς εργασίας, κάτι που αφήνει παντελώς απροστάτευτους τους εργαζόμενους, οι οποίο καλούνται να είναι ακόμα περισσότερο ευέλικτοι για να επιβιώσουν.

Οι νεοφιλελεύθεροι ανά τον κόσμο επιδιώκουν να διαλύσουν παντελώς τον κοινωνικό ιστό, να διαλύσουν κάθε συνεκτική δομή που προστατεύει την κοινωνία από την αυθαιρεσία της εξουσίας καιτου κεφαλαίου. Κοινωνική κινητικότητα, ευελιξία, «πρόοδος», «ανάπτυξη», εθνικό συμφέρον, προσέλκυση επενδυτών είναι μερικές από τις κωδικές λέξεις για την αφαίμαξη της κοινωνίας, για την περαιτέρω φτωχοποίηση του συνόλου σχεδόν του πληθυσμού. Ζεις για να δουλεύεις και δουλεύεις σαν σλάβος για μερικά ψίχουλα, μπας και είσαι εσύ ο ένας στους χίλιους που θα πιάσουν την καλή και θα ανέβουν κλίμακα, είναι ουσιαστικά το μότο μιας κυβέρνησης που βρίθει από ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει ούτε μία ώρα στη ζωή τους ούτε εξαρτούν την ύπαρξή τους από το μισθό τους.

Πρέπει, λοιπόν, να αντισταθούμε στην διάλυση των κοινωνικών μας δεσμών, στην ακραία και οριζόντια φτωχοποίησή μας. Για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε ζωή και αξιοπρέπεια για όλες και όλους μας, πρέπει να κοινωνικοποιήσουμε τις ανάγκες μας και τις επιθυμίες μας, υποτάσσοντας την οικονομία στις κοινωνικές ανάγκες και όχι το ανάποδο. Να αυτοοργανωθούμε και να παλέψουμε παντού για να μην γίνει ο νέος εφιάλτης πραγματικότητα. Να ξανακερδίσουμε το χαμένο έδαφος και να καταλάβουμε τον δημόσιο χώρο για να σπάσουμε την τρομοκρατία και την εκβιαστική συναίνεση που ενορχυστρώνουν.

Όλοι και όλες στην απεργία ενάντια στο νέο αντ-εργατικό νομοσχέδιο, την Πέμπτη στις 10 μμ μπροστά στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(Ανοιχτή Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7 μμ, στον ΕΚΧ Αλιμούρα Αραβαντινού 6 εντός στοάς)

Τον Μάρτιο του 2020, με τον κορωνοϊό προ των πυλών, η κυβέρνηση κήρυξε τη χώρα σε καθολικό lockdown, με την πρόφαση ότι χρειάζεται χρόνος για να ενισχυθεί το σύστημα υγείας και να μην καταρρεύσει στην πρωτόγνωρη κατάσταση της πανδημίας που βιώνουμε. Αντιθέτως, σήμερα, μετά από τόσους μήνες, βλέπουμε το ΕΣΥ να καταρρέει, μετράμε χιλιάδες κρούσματα καθημερινά και ξανά βιώνουμε ένα πανελλαδικό lockdown σε συνδυασμό με απαγόρευση κυκλοφορίας. Βλέπουμε τη Νέα Δημοκρατία να επιρρίπτει την κατάσταση αυτή στην ατομική ευθύνη και στους νέους, ενώ άνοιξε ανεξέλεγκτα τα σύνορα στον τουρισμό, δεν έκανε τίποτα για την ενίσχυση του ΕΣΥ, βάζοντας την οικονομία για άλλη μία φορά πάνω από τις ζωές μας.

Στην διάρκεια αυτών των lockdown, φυσικά, δεν έχασε την ευκαιρία να περάσει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη για τη λεηλασία της φύσης, το νομοσχέδιο για την απαγόρευση των συγκεντρώσεων, την αλλαγή του πτωχευτικού κώδικα βάσει του οποίου χιλιάδες άνθρωποι κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους και έπεται και συνέχεια με το προς ψήφιση εργατικό νομοσχέδιο για ποινικοποίηση της απεργίας και ακόμα μεγαλύτερη εντατικοποίηση της εργασίας (απλήρωτες υπερωρίες κλπ). Δίνει εκατομμύρια για εξοπλιστικά και άλλα τόσα στα ΜΜΕ για να την χειροκροτάνε πόσο καλά τα κάνει. Αντί να προσληφθεί υγειονομικό προσωπικό για την αντιμετώπιση της πανδημίας, προσλήφθηκαν μπάτσοι για να μας καταστέλλουν και αντί να βάλουν μέσα μαζικής μεταφοράς για να μη συνωστίζεται ο κόσμος, αγόρασαν μηχανές για τους μπάτσους.

Αφού λοιπόν ο Μητσοτάκης μας ανακοίνωσε ότι η δεξιά ήταν στο Πολυτεχνείο (θα εννοούσε απ’ ‘έξω), απαγόρευσε την πορεία με πρόφαση ότι είναι κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Μας υπενθύμισε την μη πραγματοποίηση της γιορτής του Πάσχα και της 28ης Οκτωβρίου βάζοντας σε δίπολο το εθνικό και θρησκευτικό αίσθημα με την κοινωνική εξέγερση του Πολυτεχνείου. Γνωρίζουμε όμως πολύ καλά την προσπάθεια της κυβέρνησης να απέχουμε από το δημόσιο χώρο εδώ και καιρό με την κατάργηση των διαδηλώσεων για ‘’κυκλοφοριακούς λόγους’’.

Το Πολυτεχνείο ούτε ήτανε ούτε είναι γιορτή, ήταν η κοινωνία και οι απλοί άνθρωποι που αγωνίστηκαν γι’ αυτά που πίστευαν και για ένα μέλλον όπου όλοι θα χωράμε και θα ζούμε. Μας έδειξε ότι ένας κόσμος μπορεί να φτιαχτεί από εμάς για εμάς. Γι’ αυτούς του λόγους θα συμμετέχουμε στην πορεία την Τρίτη 17 Νοέμβρη, τηρώντας φυσικά όλα τα μέτρα προστασίας.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ –

ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ/ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ, 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 18.00 ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ

Χρόνια τώρα το κράτος, με τους εκάστοτε διαχειριστές του, επιδίδεται σε κυνήγι μαγισσών κατά των καταλήψεων, στεγαστικών και πολιτικών. Όλα αυτά τα χρόνια, έχουν βρεθεί στο στόχαστρο δεκάδες καταλήψεις σε όλη την Ελλάδα, με τελευταία παραδείγματα την Terra Incognita και τη Libertatia στη Θεσσαλονίκη, την Ρόζα Νέρα στα Χανιά και τη Φιλολάου 99 στην Αθήνα. Η εμμονική επίθεση που εξαπολύει το κράτος στρέφεται κατά των καταλήψεων με πρόσχημα την υπεράσπιση της ιδιωτικής και δημόσιας ιδιοκτησίας, των συμφερόντων του επενδυτικού κεφαλαίου και της δημόσιας τάξης, η οποία «απειλείται» από υποτιθέμενα κέντρα ανομίας. Είναι, όμως, γνωστό ότι το κράτος ενδιαφέρεται κυρίως να εξαλείψει οποιαδήποτε αμφισβήτηση επί των κυριαρχικών του δικαιωμάτων, που σημαίνει ότι δεν μπορεί να δεχθεί οποιαδήποτε συνθήκη αντιτίθεται στην άσκηση της εξουσίας του. Να θυμηθούμε, για παράδειγμα, την εκκένωση της Villa Αμαλίας στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα στην Αθήνα, που αποτελούσε σοβαρό αντιφασιστικό ανάχωμα στη δράση της – πλέον καταδικασμένης – νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής. Ο όψιμος «δημοκράτης και αντιναζί» Σαμαράς το 2013, προχώρησε στην εκκένωση της κατάληψης, χωρίς καμία ηθική αμφιβολία ότι τα πογκρόμ κατά μεταναστών θα πραγματοποιούνταν ακόμα πιο εύκολα. Οι προτεραιότητες του κρατικού μηχανισμού ήταν ολοφάνερες και στρέφονταν κατά του κόσμου του αγώνα.

Φυσικά, η εξουσία του κράτους πηγαίνει χέρι – χέρι με το κεφάλαιο και τα ιδιωτικά συμφέροντα, οπότε η εξασφάλιση της απρόσκοπτης ανάπτυξής τους, είναι κύριο μέλημά της. Ο νέος πτωχευτικός κώδικας απελευθερώνει την προστασία της πρώτης κατοικίας, με κύριες ευνοημένες τις τράπεζες και χιλιάδες οφειλετών σε συνθήκη ομηρίας και με τη μόνιμη απειλή να μείνουν στο δρόμο. Χιλιάδες κτίρια ανά την χώρα ρημάζουν, γιατί οι ιδιοκτήτες τους και το δημόσιο, τα προτιμούν σε αυτήν την κατάσταση, ενώ χιλιάδες άνθρωποι, ντόπιοι και μετανάστες, είναι άστεγοι. Παράλληλα, ο μέσος πολίτης αυτής της χώρας, ξοδεύει το μισό και πλέον μισθό του για την κάλυψη βασικών αναγκών, όπως η στέγη, η ύδρευση, η ενέργεια και τα προϊόντα πρώτης ανάγκης. Πολλές πόλεις της χώρας, βιώνουν μία βίαιη τουριστικοποίηση που τις μετατρέπει σε θεματικά πάρκα κατανάλωσης και διασκέδασης, όπου το αυθεντικό βίωμα των καθημερινών ανθρώπων αντικαθίσταται από επενδυτές και μαγαζάτορες που οικειοποιούνται καθετί δημόσιο και κοινό, για δικό τους προσωπικό όφελος. Στα Χανιά, η Αγία Οικογένεια των Μητσοτάκηδων, σκιώδεις εταιρίες, τοπικοί προύχοντες και το Πολυτεχνείο Κρήτης εκκένωσαν την ιστορική κατάληψη της Ρόζα Νέρα, για να γίνει ο Λόφος Καστέλλι, η καρδιά δηλαδή της παλιάς πόλης, μια απέραντη επένδυση.

Πόσο μακριά βρίσκεται η μικρή μας πόλη από όλη αυτήν την εικόνα; Δεν είναι η Ήπειρος μία από τις πιο φτωχές και ερημοποιημένες περιοχές της χώρας, με μεγάλα ποσοστά ανεργίας και ανέχειας; Δεν υπάρχουν στα Γιάννενα δεκάδες κτίρια που ρημάζουν; Δεν είναι δυσβάσταχτο το κόστος ζωής για χιλιάδες ανθρώπους, που ξοδεύουν τουλάχιστον τον μισό μισθό τους στα υπέρογκα ενοίκια και στους υπέρογκους λογαριασμούς της ΔΕΗ και της ΔΕΥΑΙ; Ο Δήμος Ιωαννιτών, η Περιφέρεια Ηπείρου, η Ένωση Ξενοδόχων και διάφοροι επιχειρηματίες προχωρούν γοργά στη ζωνοποίηση της πόλης. Ό,τι μπορεί να αξιοποιηθεί από τα επιχειρηματικά συμφέροντα, αξίζει να αναδειχθεί, γι’ αυτό επιμένουν τόσο πολύ στην ανάδειξη της παλιάς πόλης, την οποία προσπαθούν να μετατρέψουν σε μουσειακό διάκοσμο, κατάλληλο μόνο για οικονομική αξιοποίηση. Οτιδήποτε βρίσκεται έξω από αυτή την εικόνα, αφήνεται να ρημάζει.

Δεν είναι, λοιπόν το πρόβλημα οι καταλήψεις, διότι απλούστατα αντιτίθενται σε αυτόν τον αδιανόητο παραλογισμό του κράτους και του κεφαλαίου. Οι καταλήψεις είναι χώροι αγώνα, χώροι αντίστασης και αλληλεγγύης. Ιστορικά αποτελούν ένα διαφορετικό παράδειγμα αξιοποίησης των παρατημένων και ρημαγμένων κτιρίων. Αντιστέκονται ενεργά στον εκφασισμό της κοινωνίας, στην προώθηση του ιδιωτικού συμφέροντος σε βάρος του δημόσιου και κοινού. Προστατεύουν ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, που πλήττονται βαθιά από την οικονομική κρίση. Αποτελούν προεικόνιση ενός κόσμου χωρίς ανισότητες και κάθε είδους κοινωνικούς και οικονομικούς φραγμούς. Οτιδήποτε αντικοινωνικό και ανήθικο, εκπορεύεται από τον κρατικό μηχανισμό, διότι προτεραιότητά του είναι το κέρδος και η καταστολή κάθε αμφισβήτησης και αντίστασης στην εξουσία του.

Τελικά, σε έναν κόσμο που χωράει μόνο λίγους, οι πολλοί πρέπει να δημιουργήσουν τις δικές τους συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης, πρέπει να εξασφαλίσουν μόνοι τους τους όρους για να αντισταθούν στην εντεινόμενη αυθαιρεσία που τους οδηγεί στον κοινωνικό και οικονομικό αφανισμό, σε έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων. Για όλους αυτούς τους λόγους, οι καταλήψεις δεν είναι κέντρα ανομίας, αλλά χώροι πολιτικής και πολιτιστικής δημιουργίας, εν τέλει χώροι ελευθερίας και πρέπει να τις υπερασπιστούμε με κάθε κόστος. Καλούμε, λοιπόν τη γιαννιώτικη κοινωνία να ανταποκριθεί στο κάλεσμα υπεράσπισης των καταλήψεων.

ΌΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ 16 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 18.00 ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7 μμ, στον ΕΚΧ Αλιμούρα – Αραβαντινού 6 εντός στοάς)

Να τελειώνουμε με τους ναζί και τους κανίβαλους αυτού του κόσμου

Στις 7 Οκτώβρη, μετά από 5,5 χρόνια, ανακοινώνεται η απόφαση στη δίκη της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, τη μεγαλύτερη δίκη της μεταπολίτευσης. Η καταδίκη της Χ.Α. θα σημάνει μία από τις μεγαλύτερες νίκες του αντιφασιστικού κινήματος, σε μια εποχή όπου το επίδικο της ήττας του φασισμού εντός της ελληνικής κοινωνίας παραμένει επίκαιρο. Η μάχη κατά του φασισμού είναι πολυεπίπεδη. Η σημασία της δίκης είναι αναντίρρητα τεράστια, κάτι που δεν σημαίνει πως μια δίκη αποτελεί πανάκεια, ούτε πως μια καταδίκη σημαίνει το τέλος του δρόμου που έχουμε να διανύσουμε.

Ο ρόλος του αντιφασιστικού κινήματος που αναπτύχθηκε αυτά τα χρόνια υπήρξε καταλυτικός στις πολιτικές εξελίξεις και παραμένει επίκαιρος, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα της δίκης. Από τη δημοσιογραφική κάλυψη της δίκης από τα κάτω, μέχρι τις αντιφασιστικές συγκεντρώσεις και δράσεις σε πλατείες και γειτονιές, οι αντιφασίστες και οι αντιφασίστριες, στάθηκαν απέναντι στους ναζί, παλεύοντας για την αποκάλυψη των εγκλημάτων τους, μη αφήνοντας τους σπιθαμή δημόσιου χώρου, δημιουργώντας τις συνθήκες για την ποινική τους δίωξη, κάτι που το κράτος δεν φαινόταν πρόθυμο να κάνει. Χωρίς τη δράση και τη διαρκή παρουσία του αντιφασιστικού κινήματος τα πολιτικά πράγματα θα μπορούσαν να έχουν πάρει διαφορετική τροπή την τελευταία δεκαετία. Αυτή τη στιγμή μπορούμε να πούμε πως η καταδίκη των χρυσαυγιτών αποτελεί την μόνη απόφαση που θα μπορούσε να γίνει κοινωνικά δεκτή ως δικαίωση.

Γνωρίζουμε πως ο φασισμός, ο εθνικισμός και ο ρατσισμός είναι φαινόμενα ευρύτερα από τη Χρυσή Αυγή. Η ήττα του φασισμού πρέπει να λάβει χώρα σε όλα τα πεδία της καθημερινότητας και του δημόσιου χώρου. Αυτό σημαίνει πως οφείλουμε να διατηρούμε οξυμμένα τα αντιφασιστικά μας αντανακλαστικά με συνείδηση των ιδιαιτεροτήτων της εποχής μας. Σημαίνει να συνεχιστούν οι αντιφασιστικές δράσεις, η απομόνωση των φασιστών στις γειτονιές, η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, η μάχη ενάντια στον εθνικισμό και τον ρατσισμό. Σημαίνει πως οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε τον δημόσιο χώρο, την ανθρώπινη ισότητα κι αξιοπρέπεια από το σκοταδισμό και το μίσος.

Πρέπει, ωστόσο, ενταγμένο σε αυτό το πλαίσιο, να θυμηθούμε και για ένα περιστατικό που έλαβε χώρα στα Γιάννενα, στην 21η Φλεβάρη 2017, όπου ο γνωστός Γιαννιώτης νεοναζί / ιδρυτικό μέλος της Χρυσής Αυγής, Χρήστος Παππάς παραβρέθηκε στον εορτασμό της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων με «συνοδεία» την τοπική πολιτική αφρόκρεμα, τον τότε δήμαρχο Μπέγκα, τον περιφερειάρχη Καχριμάνη, και μέλη του Σύριζα, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Όπως ήταν φυσικό, αντιφασίστες και αντιφασίστριες παραβρέθηκαν στην παρωδία εθνικής περηφάνειας, αποδεικνύοντας έμπρακτα πως τα Γιάννενα έχουν μνήμη. Ακολούθησε σύγκρουση με τις αστυνομικές δυνάμεις να χτυπούν με στειλιάρια και κοντάρια όποιον έβρισκαν μπροστά τους, στέλνοντας έναν διαδηλωτή βαριά τραυματισμένο στο κεφάλι και τα πλευρά στο νοσοκομείο 2 ώρες μετά την προσαγωγή του(!) και προβαίνοντας επίσης σε ακόμα τέσσερις βίαιες προσαγωγές.

Η αντίδραση των κατασταλτικών δυνάμεων να προστατεύσουν φανερά την εγκληματική συμμορία και η ανοχή των τοπικών θεσμών στη δημόσια παρουσία των ναζί έγινε φανερή. Να σημειώσουμε ότι οι χρυσαυγίτες κατάφεραν να πραγματοποιήσουν το ραντεβού τους διωγμένοι και μετρημένοι στα δάχτυλα στην Ελεούσα. Τα Ιωάννινα είναι μια πόλη που ξέρει τι σημαίνει φασισμός, ενώ το μαρτυρικό χωριό Λυγγιάδες και το ντόπιο ολοκαύτωμα οφείλουν να θυμίζουν σε όλους πως ο φασισμός δεν εκδημοκρατίζεται, αλλά τσακίζεται.

Δεν ανεχόμαστε την παρουσία εγκληματιών ρατσιστών ούτε στα Γιάννενα, ούτε πουθενά, όποιος πολιτικός φορέας και αν την ξεπλένει. Είναι ευθύνη όλων μας, να κρατήσουμε τον φασισμό έξω απ’ τις πόλεις μας, τις γειτονιές μας. Και στις 7 Οκτώβρη, λοιπόν, δεν θα δεχτούμε τίποτα λιγότερο από την συνολική καταδίκη των νεοναζί.

Αγωνιζόμαστε για μία κοινωνία χειραφετημένη, ελευθερίας και ισότητας.

Αλληλεγγύη στους 5 συλληφθέντες της 21ης Φλεβάρη 2017

• Καλούμε την γιαννιώτικη κοινωνία σε συγκέντρωση έξω από το Δικαστικό Μέγαρο την Τρίτη 6/10 στις 11π.μ., όπου θα πραγματοποιηθεί η δίκη των 5 αντιφασιστών/αντιφασιστριών και

• Σε συγκέντρωση στην Περιφέρεια την Τετάρτη 7/10 στις 10π.μ. ενόψει της ανακοίνωσης της απόφασης της δίκης της Χ.Α.

Καλούμε αύριο, 21 Σεπτεμβρίου στις 18.00 μπροστά στην Περιφέρεια Ιωαννίνων, σε συγκέντρωση – πορεία για τα 2 χρόνια από τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου

Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 πέφτει νεκρός στην οδό Γλάδστωνος στο κέντρο της Αθήνας ο Ζακ Κωστόπουλος, μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ένα άτομο που τοποθετούνταν δημόσια και ανοιχτά ενάντια στον φασισμό και σε κάθε είδους διαχωρισμό, έμφυλο, φυλετικό, θρησκευτικό. Τσακίστηκε μπροστά σε μια βιτρίνα με κοσμήματα από τον κοσμηματοπώλη και έναν φίλο του, οι οποίοι τον κλωτσούσαν στο κεφάλι μπροστά σε κόσμο που παρακολουθούσε άπραγος ή τραβούσε βίντεο. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο αιμόφυρτος Ζακ δέχθηκε την χαριστική βολή από την ομάδα ΔΙΑΣ, του τοπικού διεφθαρμένου τμήματος Ομονοίας, οι οποίοι του πέρασαν χειροπέδες κρατώντας τον πατημένο στο έδαφος, όση ώρα αυτός ψυχορραγούσε. Βοήθεια δεν δέχθηκε από κανέναν ούτε καν από το ΕΚΑΒ, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του με φρικτό τρόπο στα χέρια του όχλου και των μπάτσων.

Η οικογένεια, οι σύντροφοι και οι φίλοι του Ζακ έχουν ξεκινήσει ένα δικαστικό και πολιτικό αγώνα για την αποκατάσταση της μνήμης του, που βιάστηκε από την κοινή γνώμη με την ενορχήστρωση των ΜΜΕ και της Αστυνομίας, που τον θέλουν ληστή, τοξικομανή και άτομο επικίνδυνο για την κοινωνία. Η απόδοση Δικαιοσύνης, η υπεράσπιση των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας ως παρακαταθήκη που άφησε πίσω της η Zackie Oh και η άμεση αντιπαράθεση του κινήματος αντίστασης και αλληλεγγύης με την αστυνομική αυθαιρεσία, είναι επιδιώξεις πάγιες και διαρκείς, αν θέλουμε να αντισταθούμε και να νικήσουμε την τρομοκρατία του κράτους και των μίντια.

Ωστόσο, πριν μαθευτεί το όνομα του Ζακ, ως αυτού που δολοφονήθηκε εν ψυχρώ στο κέντρο της Αθήνας, οι πληροφορίες που λαμβάναμε μιλούσαν για κάποιο κλεφτρόνι, τοξικομανή που εισέβαλε σε κοσμηματοπωλείο για να ληστέψει κι ότι πήρε αυτό που του άξιζε. Πρέπει να απαντήσουμε, λοιπόν, στο εξής. Τι κι αν ήταν τοξικομανής; Τι κι αν ήταν κλεφτρόνι, ληστής ή οτιδήποτε; Από πότε νομιμοποιείται ο όχλος να λιντζάρει έναν άνθρωπο, πεσμένο κάτω, γεμάτο αίματα από τα γυαλιά της τζαμαρίας; Από πότε η ζωή έχει μικρότερη αξία από την ιδιοκτησία; Από πότε έγινε φυσιολογικό να χαζεύει ο κόσμος, τραβώντας βίντεο, μία τόσο τρομακτική και κτηνώδη επίθεση; Από πότε οι μπάτσοι επιτρέπεται να βασανίζουν έτσι έναν αναίσθητο ετοιμοθάνατο άνθρωπο, που δεν αποτελεί κίνδυνο για κανέναν;

Απέναντι στην φρικαλεότητα της αυτοδικίας από ιδιοκτήτες, μπάτσους, όχλο και μίντια, πρέπει να προτάξουμε την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Οι χιλιάδες τοξικομανείς, άστεγοι ή ψυχικά ασθενείς, άνθρωποι ξεχασμένοι μέσα στο χάος των μητροπόλεων και όχι μόνο, δεν είναι άνθρωποι χωρίς πρόσωπο και όνομα. Πρέπει να αντισταθούμε στον κανιβαλισμό και την βαρβαρότητα που ενορχηστρώνει η εξουσία και τα μίντια, ωθώντας σε πόλεμο όλων εναντίον όλων και στη δημιουργία πολιτών πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Να μην επιτρέψουμε ποτέ να περάσει στη λήθη η κτηνωδία που υπέστη ο Ζακ.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Κάλεσμα σήμερα στις 7 μμ, στην περιφέρεια Ιωαννίνων

Το αστυνομικό κράτος της δεξιάς δολοφονεί, καταστέλλει, απαγορεύει. Διεφθαρμένοι, συμπλεγματικοί ιθύνοντες όπως ο Χρυσοχοΐδης και φασίστες μπάτσοι καταδιώκουν το κίνημα αντίστασης και αλληλεγγύης προσπαθώντας να το εξολοθρεύσουν. Απέναντι στη γενικευμένη συνθήκη καθυπόταξής μας από την μπατσοκρατία, δίνουμε τις απαντήσεις μας στο δρόμο, δεν ζητάμε άδεια διεκδικούμε την ελευθερία μας. Για τον αγωνιστή Βασίλη Μάγγο που τσακίστηκε σωματικά και ψυχικά από τους ένστολους φρουρούς κράτους, παρακράτους και κεφαλαίου. Για τους αντιφασίστες που χτυπήθηκαν από τους δολοφόνους της ομάδας Δράσης χθες στην Αθήνα για να προστατευθούν οι ελάχιστοι φασίστες και ακροδεξιοί, μεταξύ των οποίων ο ναζί Κασιδιάρης και ο ακροδεξιός βουλευτής της Ν.Δ Μπογδάνος. Για όλες και όλους εμάς που παλεύουμε καθημερινά για συνολική κοινωνική χειραφέτηση. Όλες και όλοι σήμερα στς 7 μμ στην Περιφέρεια, στην πορεία ενάντια στην απαγόρευση των διαδηλώσεων. Ούτε βήμα πίσω