Οι εξεγέρσεις των από κάτω, η δικιά μας κοντινή Αμερική

25 Μαΐου του 2020 έγραφε το ημερολόγιο. Ήταν η μέρα που μπάτσοι στη Μινεάπολη της Αμερικής δολοφόνησαν έναν ακόμη μαύρο άνδρα, τον Τζορτζ Φλόιντ. Η εικόνα του λευκού ρατσιστή μπάτσου που πατάει με το γόνατο στο λαιμό τον Φλόιντ προκαλώντας του ασφυξία, διαδόθηκε παγκοσμίως προκαλώντας ανατριχίλα. Στην Αμερική, η οργή ξεχείλισε προκαλώντας κοινωνική εξέγερση σχεδόν σε όλες τις Πολιτείες. Το καθεστώς του αρλεκίνου Τραμπ, στέκεται αμήχανο και κατασταλτικό μπροστά στη λαϊκή οργή, μπροστά στη βάση της κοινωνίας που νιώθει να ασφυκτιά. Πόσες ακόμα δολοφονίες μαύρων πολιτών; Πόση ακόμα κρατική ασυδοσία και τρομοκρατία; Πόσος ρατσισμός και πόση κοινωνική και οικονομική ανισότητα μπορούν να χωρέσουν σε μία χώρα;

Η θανατοπολιτική των κρατών στρέφεται ενάντια στους αδύναμους, στους διαφορετικούς, σε όσους απειλούν με την ίδια τους την ύπαρξη την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα που οι λίγοι φτιάχνουν για τους λίγους. Το να είσαι μαύρος, φτωχός, χωρίς προσβάσεις στην Αμερική, είναι σαν να υπογράφεις πριν καν γεννηθείς τη θανατική σου καταδίκη. Το ρατσιστικό μίσος υπάρχει παντού, όλη η δυτική ιστορία έχει τραφεί από αυτό. Έχει πλουτίσει στις πλάτες των απανταχού από κάτω, αλλά πολύ περισσότερο σε βάρος των μειονοτήτων, σε βάρος αυτών που φέρουν πάντοτε την ταμπέλα του διαφορετικού. Γι’ αυτό δεν κάνει ποτέ κακό να τονίζουμε ότι «Blacklivesmatter», ότι δηλαδή οι μαύρες ζωές έχουν σημασία.

Η εικόνα της ασφυξίας που προκαλεί η εξουσία διοχετεύεται παντού. Στην καθημερινότητά μας, στα πάρκα και στις πλατείες μας, στο περιβάλλον και στα χωριά μας, στους πρόσφυγες, στους φτωχούς, στους διαφορετικούς. Το γόνατο στο λαιμό του Τζορτζ Φλόιντ μας πάει νοερά στην μπότα του κατακτητή, στο γκλοπ του μπάτσου, στους πνιγμένους μετανάστες και πρόσφυγες στο Αιγαίο και παντού, στο μαχαίρι του φασίστα, στον στραγγαλισμό της φύσης, στην αποξένωση της κοινωνίας και στη διάλυση του δημόσιου χώρου. Τα κράτη επιφυλάσσουν παντού την ίδια μοίρα, σε όσες και όσους δεν υποτάσσονται ευλαβικά στις επιταγές τους.

Οι εξεγέρσεις των από κάτω είναι η δικιά μας κοντινή Αμερική. Είναι η δική μας ελπίδα να νιώσουν οι εξουσιαστές, οι μπάτσοι και οι γραβατωμένοικλόουν σαν τον Τραμπ, τον φόβο και την απελπισία που νιώθουν όσοι βρίσκονται από κάτω τους και κυρίως αυτοί που πάντα την πληρώνουν πρώτοι. Είναι η δική μας ελπίδα για μια ζωή με αξιοπρέπεια, πολυχρωμία, ισότητα. Στέλνουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας σε όλους τους εξεγερμένους της Αμερικής. Καλούμε σε πορεία την Τρίτη 09 Ιουνίου στις 7 μμ στην Περιφέρεια. Μετά την πορεία, θα ακολουθήσει συγκέντρωση στο ίδιο σημείο με μουσική και βιντεοπροβολή από τα γεγονότα που διαδραματίζονται στις ΗΠΑ αυτόν τον καιρό.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ “ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ” ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ – ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΦΥΣΗ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ

Με fast track διαδικασίες και σε καθεστώς καραντίνας, η Κυβέρνηση πέρασε το -μόνο κατ’ όνομα- περιβαλλοντικό νομοσχέδιο. Ένα νομοσχέδιο το οποίο, όσο και αν προσπαθεί με περίσσια αλαζονεία ο Χατζηδάκης – ασκώντας την πολιτική του παράλογου – να πείσει ότι πρόκειται για την σωτηρία της φύσης, είναι άλλη μια πολιτική που διευρύνει ακόμα περισσότερο το τι μπορεί να είναι προς πώληση.

Στο όνομα της ανάπτυξης, είτε αυτή είναι καμουφλαρισμένη ως πράσινη είτε όχι, συρρικνώνεται το τι είναι κοινό και δημόσιο, προκείμενου να αυξηθεί κι άλλο το κέρδος των εγχώριων και μη, κρατικοδίαιτων μεγαλοεπιχειρηματιών. Ο κρατικός μηχανισμός εξάλλου, αντιλαμβάνεται μονοσήμαντα την φύση, ως κάτι το όποιο πρέπει να κυριαρχηθεί προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως άλλο ένα περιουσιακό του στοιχείο. Ώστε να αξιοποιηθεί κατά τον βέλτιστο οικονομικά τρόπο. Χρησιμοποιώντας το είτε για πρώτες ύλες, είτε κάνοντας το προϊόν για την τουριστική βαριά βιομηχανία.

Η αδιαφορία για την πολυδιάστατη σχέση που έχουν οι ανθρώπινες κοινωνίες, αλλά και γενικότερα η ίδια η ζωή, με το περιβάλλον αποκρυσταλλώνεται στο νομοσχέδιο. Η επί της ουσίας κατάργηση του περιβαλλοντικού ελέγχου για την αδειοδότηση έργων, το πράσινο φως για εξορύξεις ακόμα και σε περιοχές που ανήκουν στο δίκτυο Natura 2000 και η κατάργηση της απαιτούμενης άδειας ή συναίνεσης για τη διενέργεια γεωφυσικών και γεωλογικών ερευνών σε εκτάσεις του δημοσίου, στερώντας έστω και για τα μάτια του κόσμου, μια ελάχιστη διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες είναι μόνο μερικά από τα μελανά του σημεία.

Το ίδιο το νομοσχέδιο, εξάλλου, είναι προϊόν την πολιτικής που δημιουργεί την οικολογική κρίση την οποία βιώνουμε σήμερα. Όσα ευφυολογήματα και να πουν οι οπαδοί του δόγματος της ανάπτυξης, η αλήθεια είναι πως το πραγματικό οικολογικό διακύβευμα δεν είναι αν χρησιμοποιούμε πλαστικά ή μπαμπού καλαμάκια (που προφανώς είναι κάλο να χρησιμοποιούμε μπαμπού), αλλά το γεγονός ότι σε έναν πεπερασμένο υλικά κόσμο, η απεριόριστη και σπάταλη ανάπτυξη είναι μη βιώσιμη, τόσο για τον πλανήτη όσο και για την ανθρωπότητα. Σε αυτό το βαθιά πολιτικό διακύβευμα ενυπάρχει και το ποιος και πως παίρνει τις αποφάσεις. Εμείς οραματιζόμαστε μια κοινωνία που όλοι ως ίσοι, μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, θα παίρνουμε τις αποφάσεις, πέρα από την βαρβαρότητα της αγοράς και του κράτους και όπου η παραγωγή θα έχει σκοπό την κάλυψη των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας και όχι το κέρδος. Από έναν κόσμο που δουλεύει για τους λίγους, σε έναν κόσμο που δουλεύει για όλους, γιατί στο τέλος, το οικολογικό πρόβλημα είναι βαθιά κοινωνικό.

Όλοι και όλες στο συλλαλητήριο ενάντια στο αντιπεριβαλλοντικό νομοσχέδιο, την Παρασκευή 5 Ιουνίου, στις 7 μ.μ στην Περιφέρεια Ηπείρου.

Η Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση θα συμμετάσχει στην πορεία στηρίζοντας το μπλοκ της Ανοιχτής Συνέλευσης στα Γιάννενα ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων.

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Η εμμονή της εξουσίας στην αριστεία και στον άκρατο ανταγωνισμό είναι φανερή από παλιά. Κάθε πέρσι και καλύτερα μπορούμε να πούμε, αφού τα χτυπήματα που δέχεται η παιδεία, την καθιστούν όλο και πιο δυσλειτουργική, ανελεύθερη και αβάσταχτη ψυχολογικά για το σύνολο σχεδόν της εκπαιδευτικής κοινότητας και τους μαθητές-φοιτητές.

Έτσι και το πολυνομοσχέδιο βάζει ένα νέο λιθαράκι ακραίας ανταγωνιστικότητας, που ευνοεί μόνο την ελίτ της κοινωνίας, ποσοτικοποιεί την εκπαίδευση και την καθιστά μόνο οικονομικώς υπολογίσιμη δύναμη, αφού πλέον πρέπει να παράγει μόνο παραγωγικούς και ευέλικτους εργαζόμενους. Μαζί με την αξιολόγηση, έρχεται τώρα και η επιτήρηση. Χρέος της κοινωνίας και της εκπαιδευτικής κοινότητας συλλήβδην είναι να αντισταθεί στο πολυνομοσχέδιο, στην αριστεία και στην επιτήρηση. Να μην αφήσει την παιδεία να ρημάξει αλλά να ορθώσει ανάστημα για μια παιδεία ελεύθερης γνώσης και ισότητας.

Όλοι-ες στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στα Γιάννενα την Τρίτη 26 Μάη στις 7 μμ μπροστά στην Ακαδημία.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

ΣΤΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΤΩΝ ΞΕΝΙΤΕΜΕΝΩΝ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΟΙ

Ξανά και ξανά συζητάμε για το προσφυγικό. Ξανά και ξανά βιώνουμε την αθλιότητα του κρατικού μηχανισμού και τα αλισβερίσια των ελίτ της Ευρώπης στις πλάτες των αόρατων, των ξυπόλητων και αδύναμων αυτού του κόσμου. Η Τουρκία χρησιμοποιεί τους πρόσφυγες σαν μοχλό πίεσης για γεωστρατηγικούς και συνεπώς οικονομικούς όσο και ιδεολογικούς λόγους. Τους στέλνει στα σύνορα και τους τραβάει πίσω, λες κι η ανθρώπινη ζωή είναι μπαλάκι στα χέρια του κράτους. Η Ελλάδα τους στοιβάζει στα κολαστήρια των camps, σε άθλιες συνθήκες, χωρίς βασική ενημέρωση και χωρίς καμία υγειονομική μέριμνα ειδικά σε αυτές τις συνθήκες της πανδημίας. Σε άλλες χώρες της Ευρώπης τους ξυλοφορτώνουν και τους βασανίζουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση βλέπει σ’ αυτούς μόνο αριθμούς, νούμερα προς οικονομική εκμετάλλευση. Οι Μ.Κ.Ο λειτουργούν σαν κράτος εν κράτει, ελέγχοντας ολόκληρες επικράτειες και κολοσσιαία κονδύλια χωρίς κανέναν έλεγχο και λογοδοσία. Οι εθνικιστές και οι φασίστες βλέπουν μια ευκαιρία για πολιτική ανάδειξη στη δημόσια σφαίρα, φοβούνται τους ξυπόλητους γιατί μπορεί να ανατρέψουν τον τρισχιλιετή πολιτισμό τους. Κι οι κολασμένοι αυτής της γης υπομένουν παντού και πάντα μπας και βρουν καλύτερες συνθήκες ζωής.

Πριν από μήνες (και είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα) τονίζαμε τα εξής:

«Από την αρχή του συριακού εμφυλίου πολέμου, βρεθήκαμε μπροστά σε ακόμα μία ανθρώπινη τραγωδία, η οποία ήρθε ως συνέχεια μίας σειράς άλλων εμπόλεμων συρράξεων αλλά και οικονομικών καταστροφών πολλών περιοχών του κόσμου, με αποτέλεσμα εκατομμύρια άνθρωποι να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους είτε για να γλιτώσουν από τον πόλεμο είτε για να βρουν μία καλύτερη ζωή. Τυχεροί, φυσικά, στάθηκαν ορισμένοι μόνον από αυτούς που μπόρεσαν να φτάσουν σε κάποιο προορισμό ή να βρουν μία προσωρινή στέγη για την οικογένειά τους, την ίδια στιγμή που άλλοι από αυτούς σκοτώνονταν ως άμαχοι ή πέθαιναν στη διαδρομή, καθιστώντας την Ευρώπη ένα απέραντο νεκροταφείο. Τα προηγούμενα χρόνια, στην Ελλάδα, όλη η κοινωνία αναγκάστηκε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο να πάρει θέση απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, αφού είναι μία από τις πρώτες χώρες υποδοχής. Ένα μεγάλο τμήμα της χώρας απέδειξε ότι διαθέτει πραγματικά αντανακλαστικά αλληλεγγύης αγκαλιάζοντας πρόσφυγες και μετανάστες και δίνοντας βοήθεια στους πραγματικούς κατατρεγμένους αυτού του κόσμου. Την ίδια στιγμή που άλλοι χτίσανε πολιτική ατζέντα και καριέρα πάνω τους, καλλιεργώντας σε άλλο κομμάτι της κοινωνίας το φόβο και τη μισαλλοδοξία.

Πού όμως έγκειται πραγματικά το πρόβλημα, αν όχι στη διαρκή θανατοπολιτική των κρατών, τα οποία όχι μόνο παράγουν τη δυστυχία, την ανθρώπινη τραγωδία, την οικονομική εξαθλίωση και τον πόλεμο, αλλά καθιστούν ολόκληρους λαούς και κοινωνικές ομάδες μη όντα με ζωές που δεν είναι άξιες να βιωθούν; Ποιοι κλείνουν τα σύνορα, κερδοσκοπούν πάνω στα «γυμνά» σώματα των ανθρώπων, ποιοι δημιουργούν ιδιωτικούς στρατούς και μπολιάζουν τα μυαλά της κοινωνίας με φόβο και μίσος, δημιουργώντας τον Άλλον, δηλαδή τον εχθρό, τον ξένο, πηγή όλων των προβλημάτων των γηγενών πληθυσμών; Ποιοι ήταν αυτοί που εξέθρεψαν στην Ελλάδα τη ναζιστική Χρυσή Αυγή και κάθε παρακλάδι της; Ας το πούμε, λοιπόν καθαρά. Το Κράτος με τον εκάστοτε διαχειριστή του, τα Μ.Μ.Ε, η «ευαίσθητη» Ευρωπαϊκή Ένωση που κλείνει τα σύνορα, φτιάχνοντας ιδιωτικούς στρατούς όπως η FRONTEX, χρησιμοποιώντας το ΝΑΤΟ και κλείνοντας κατάπτυστες συμφωνίες με το φασιστικό κράτος της Τουρκίας, είναι αυτοί που φτιάχνουν την ακροδεξιά ατζέντα, που εκθρέφουν τους ναζί δολοφόνους, που μιλάνε για σκουπίδια και λαθραίες ζωές, που κινδυνολογούν για αλλοίωση του πολιτισμού της Ευρώπης και διαμηνύουν ότι η Ελλάδα δεν θα γίνει το καταφύγιο για τον κάθε κατατρεγμένο αυτής της γης. Βέβαια, και στην Ελλάδα υπάρχουν φτωχοί και κατατρεγμένοι, οι οποίοι μπορούν να αρκεστούν σε μία καλή δόση εθνικισμού και μισαλλοδοξίας, σίγουρα πάντως όχι στην πραγματική καλυτέρευση των ζωών τους.

Το ζήτημα δεν λύθηκε ποτέ και δεν πρόκειται να λυθεί όσο υπάρχουν κολαστήρια σαν την Μόρια της Λέσβου, στην οποία στοιβάζονται χιλιάδες άνθρωποι χωρίς να τους παρέχονται τα στοιχειώδη, όσο η διαχείριση του προσφυγικού γίνεται με όρους συγκεντροποίησης και ελέγχου, όσο οι άνθρωποι βρίσκονται απομονωμένοι από τον ντόπιο πληθυσμό χωρίς πρόσβαση σε κοινά αγαθά και υπηρεσίες (π.χ άρνηση χορήγησης ΑΜΚΑ, με αποτέλεσμα να μην έχουν πρόσβαση στην εργασία και στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη), όσο οι άνθρωποι χωρίζονται σε κατηγορίες, όπως παράνομος – νόμιμος, πρόσφυγας – μετανάστης, ντόπιος – ξένος, όσο το κράτος χτυπάει την αλληλεγγύη και τις καταλήψεις που στήνονται από το κίνημα για την προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων.»

Στην Ήπειρο που γνώρισε καλά στο πετσί της την προσφυγιά και την ξενιτιά, η συλλογική μνήμη και ο σεβασμός της ιστορίας των ανθρώπων της επιτάσσουν την αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και στους μετανάστες. Πρέπει να το πούμε ξανά ότι είναι καλοδεχούμενοι κι εμείς θα φροντίσουμε γι’ αυτό, όσο και το να ενσωματωθούν στην κοινωνία μας, όσοι επιλέξουν να παραμείνουν ή δεν μπορέσουν να κάνουν αλλιώς.

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και στους μετανάστες την Παρασκευή 22 Μαΐου στις 11.00 π.μ στα Ιωάννινα, στην Κεντρική Πλατεία

– Να κλείσει το κολαστήριο της Μόριας και κάθε κλειστό κέντρο κράτησης

– Πρόσφυγες και μετανάστες στις πόλεις και στις γειτονιές μας

– Ελεύθερα σύνορα χωρίς περιορισμούς

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7 μμ, στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Αλιμούρα)

ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Η εμμονή της εξουσίας στην αριστεία και στον άκρατο ανταγωνισμό είναι φανερή από παλιά. Κάθε πέρσι και καλύτερα μπορούμε να πούμε, αφού τα χτυπήματα που δέχεται η παιδεία, την καθιστούν όλο και πιο δυσλειτουργική, ανελεύθερη και αβάσταχτη ψυχολογικά για το σύνολο σχεδόν της εκπαιδευτικής κοινότητας και τους μαθητές-φοιτητές.

Έτσι και το πολυνομοσχέδιο βάζει ένα νέο λιθαράκι ακραίας ανταγωνιστικότητας, που ευνοεί μόνο την ελίτ της κοινωνίας, ποσοτικοποιεί την εκπαίδευση και την καθιστά μόνο οικονομικώς υπολογίσιμη δύναμη, αφού πλέον πρέπει να παράγει μόνο παραγωγικούς και ευέλικτους εργαζόμενους. Μαζί με την αξιολόγηση, έρχεται τώρα και η επιτήρηση. Χρέος της κοινωνίας και της εκπαιδευτικής κοινότητας συλλήβδην είναι να αντισταθεί στο πολυνομοσχέδιο, στην αριστεία και στην επιτήρηση. Να μην αφήσει την παιδεία να ρημάξει αλλά να ορθώσει ανάστημα για μια παιδεία ελεύθερης γνώσης και ισότητας.

Όλοι-ες στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στα Γιάννενα την Τρίτη 19 Μάη στις 12.30 μπροστά στην Ακαδημία.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Στις παρούσες συνθήκες, όπου διακυβεύεται η κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη κρίνουμε αναγκαία την δημιουργία πρωτοβουλίας για την αλληλοβοήθεια και την αλληλεγγύη, με τον ορίζοντα της να μην περιορίζεται στην παρούσα συνθήκη του κορωνοϊού αλλά και στην διαφαινόμενη οικονομική ύφεση.

Η πρωτοβουλία αυτή δεν έρχεται να καλύψει τα κενά του κρατικού μηχανισμού αλλά επιδιώκει να αναζωογονήσει το αίσθημα της κοινωνικής αλληλεγγύης. Πρόθεση μας είναι η επαναδραστηριοποίηση όλων μας. Είτε αυτό αφορά σε ανθρώπους που ήταν πολιτικά ενεργοί πριν την κρίση του κορωνοϊού, είτε όχι. Γιατί η κοινωνική αλληλεγγύη, διεμβολίζει το αφήγημα της “ατομικής ευθύνης” και επαναφέρει στο προσκήνιο το σύνολο και την πολιτική εντός αυτού.

Τα περιοριστικά μέτρα της κυβέρνησης δεν δημιουργούν μόνο ζητήματα εξυπηρέτησης βασικών αναγκών, που αφορούν στην δυσκολία της μετακίνησης ή ακόμα και στην οικονομική αιμορραγία μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού. Φυσικά πρόθεση μας είναι να δημιουργηθούν δομές που θα στοχεύσουν ακριβώς σε αυτά τα ζητήματα. Ωστόσο, ο παρατεταμένος εγκλεισμός, η απομόνωση και το αίσθημα της ανημποριάς που ο καταιγισμός ειδήσεων δημιουργεί είναι ζήτημα που επίσης οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε με την παροχή ψυχολογικής υποστήριξης και όχι μόνο. Ακόμη πρόθεση μας είναι η συλλογική υποστήριξη και ανάδειξη ζητημάτων εργοδοτικής αυθαιρεσίας που πληθαίνουν μέρα με τη μέρα.

Σας καλούμε την Τρίτη στις 20:00 σε διαδικτυακή συνέλευση μέσω Skype στο Solidarity Ioannina για τη δημιουργία πρωτοβουλίας αλληλεγγύης Covid-19 στα Γιάννενα.

Η αλληλεγγύη όπλο της κοινωνίας

Ο Λαός Σώζει τον Λαό

Χειρονομία Αντιεξουστιαστική Κίνηση

Καλούμε στην πορεία αύριο στις 18:30 στην Νομαρχία για το προσφυγικό

Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος

Ανοιχτά σύνορα για όλους/ες

Όχι στην Ευρώπη-φρούριο

ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ

Να αποτρέψουμε τη σκοταδιστική συγκέντρωση στην Ακαδημία!

Μετά την οπισθοδρομική καμπάνια υπέρ του «αγέννητου παιδιού» στο μετρό της Αθήνας, η κίνηση «Αφήστε με να ζήσω» επιχειρεί το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου να ασκήσει προπαγάνδα κατά των αμβλώσεων και στην πόλη των Ιωαννίνων, έχοντας τη στήριξη της Μητρόπολης Ιωαννίνων, του Μητροπολίτη Μάξιμου και πληθώρας συντηρητικών φορέων και οργανώσεων.

Η σκοταδιστική αυτή προπαγάνδα συνδέεται με την ευρύτερη τάση μιας συντηρητικής κοινωνίας να ασκήσει έλεγχο στα σώματα και την σεξουαλικότητα των γυναικών. Είναι εμφανής η επίθεση στο αναφαίρετο δικαίωμα αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος, καθώς και ο δυνητικός κίνδυνος κατάλυσης των κατοχυρωμένων αναπαραγωγικών δικαιωμάτων των γυναικών. Με το ζήτημα του δικαιώματος διακοπής μιας ανεπιθύμητης κύησης να επανεμφανίζεται στον δημόσιο λόγο, αρχίζουν να αμφισβητούνται θεμελιώδη κεκτημένα, ενώ διαμορφώνεται παράλληλα ένα κλίμα που κανονικοποιεί την σταδιακή καταπίεσή του στις συνειδήσεις. Πολλοί είναι εκείνοι που φαντασιώνονται την ποινικοποίηση των αμβλώσεων και ίσως με τον τρόπο αυτό προετοιμάζουν έμμεσα το έδαφος για μία μελλοντική αλλαγή της νομοθεσίας που θα γινόταν πιο εύκολα αποδεκτή από το κοινωνικό σώμα.

Βαδίζουμε, λοιπόν σε συντηρητικά και σκοταδιστικά μονοπάτια, καθώς επανεμφανίζεται στον δημόσιο λόγο ένα θέμα λήξαν που αποτελεί κατάκτηση του φεμινιστικού κινήματος και πυλώνα της απελευθέρωσης μίας κοινωνικής ομάδας από την συστημική καταπίεση.

Βασική πρόφαση της επικαιρότητας κατά των αμβλώσεων αποτελεί η υπογεννητικότητα. Εδώ βρίσκεται διάχυτη η παραδοσιακή πατριαρχική και χρησιμοθηρική λογική του κράτους, σύμφωνα με την οποία το γυναικείο σώμα αντιμετωπίζεται σαν αναπαραγωγική μηχανή για τις εκάστοτε ανάγκες του έθνους σε έμψυχο δυναμικό. Κράτος και κεφάλαιο προσπαθούν να οικειοποιηθούν τα σώματα των γυναικών και να τα μετατρέψουν σε μηχανές προς αναπαραγωγή νέων γενεών εργαζομένων ή και στρατιωτών, αδιαφορώντας παράλληλα για τις συνθήκες διαβίωσης των εν λόγω ατόμων. Η αξιοπρεπής μελλοντική διαβίωσης του παιδιού και της μητέρας στην Ελλάδα του 2020, που βάλλεται έντονα από προβλήματα όπως η ανεργία, το ασφαλιστικό και η επισφαλής οικονομία, φαίνεται να μην είναι καν άξια λόγου, σα να μην αφορά σε ανθρώπινες ζωές, αλλά σε άψυχα αντικείμενα και αριθμούς στατιστικών.

Η πολιτική αυτή τοποθέτηση έχει συγχρόνως όμως και μια εθνικιστική χροιά. Σε ένα παραλήρημα ξενοφοβίας ρατσισμού και σκοπιμοτήτων η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τους μετανάστες ως εσωτερικό εχθρό, οπότε προβάλλεται έντονα η ανάγκη γέννησης «ελληνόπουλων» σε αντιδιαστολή με την εισροή «ξένων» που φέρουν τις φυλετικές, πολιτιστικές και πολιτισμικές επιπλοκές που της είναι έκδηλα αντιπαθείς. Έτσι, αντί να γίνονται προσπάθειες ένταξης των μεταναστών (π.χ. άμεση εκχώρηση ασύλου και αναγνώριση υπηκοότητας σε παιδιά μεταναστών), υπάρχει μία στόχευση για αύξηση του πληθυσμού, αλλά με διατήρηση του «εμείς», όπως το ορίζει το κράτος με τα ρατσιστικά κριτήριά του. Το κράτος επιχειρεί, λοιπόν στο όνομα της «εθνικής

ταυτότητας», «της πατρίδας» και «της οικογένειας» να γίνει διαχειριστής της γυναικείας αναπαραγωγής.

Επομένως, σε μία πολιτική ατζέντα που συνδυάζει τα παραπάνω στοιχεία γίνεται ξεκάθαρος ο παραλογισμός και η υποκρισία ενός συστήματος που προκρίνει την γέννηση αποκλειστικά και μόνο Ελλήνων, ως μέσο αντιμετώπισης της κρίσης που δημιουργεί ένα προβληματικό οικονομικό σύστημα.

Καταλυτικός είναι και ο ρόλος της εκκλησίας, που με ένα προσωπείο ηθικολογίας φροντίζει να υποστηρίζει οπισθοδρομικά κινήματα που αντιτίθενται στην αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος, αλλά και να διαμορφώνει σημαντικό μέρος της κοινωνικής συνείδησης, δεδομένου ότι σε πόλεις όπως τα Ιωάννινα έχει σημαντική απήχηση. Σε αντίθεση με το σχετικά προοδευτικό πρόσωπο που διέθετε ιστορικά η τοπική εκκλησία, τώρα αποφασίζει να αλλάξει κατεύθυνση και να στηρίξει μια βαθιά αναχρονιστική και ακροδεξιά εκδήλωση. Τα σκοταδιστικά στοιχεία της εκκλησίας βγαίνουν στην επιφάνεια, με τη δημόσια στήριξη της Δεξιάς κυβέρνησης της ΝΔ.

Το δικαίωμα των γυναικών στη νόμιμη άμβλωση είναι απαράδεκτο να τίθεται, έστω και έμμεσα, υπό αμφισβήτηση, αφού αποτελεί βασικό κεκτημένο που προστατεύει τις γυναίκες από επικίνδυνες και αναποτελεσματικές μεθόδους διακοπής ανεπιθύμητων κυήσεων. Με την απονομιμοποίηση των αμβλώσεων, όπως έχει αποδειχτεί, δεν πρόκειται να μειωθεί ο αριθμός τους. Η ανάγκη πραγματοποίησης αμβλώσεων συνεχίζει να υπάρχει και με μια περιοριστική νομοθεσία ή ποινικοποίηση και ικανοποιείται σε συνθήκες και με πρακτικές που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και πολύ συχνά ακόμα και τη ζωή των γυναικών. Αυτό που δεν ενδιαφέρει ποτέ όσους μάχονται κατά των αμβλώσεων είναι το δικαίωμα στη ζωή, την ασφάλεια, την υγεία και την ελευθερία των γυναικών, το αυτονόητο δικαίωμα να έχουν τον λόγο για την ίδια τους την ύπαρξη.

Η σεξιστική αντίληψη ότι το σώμα των γυναικών και μελλοντικά του παιδιού αποτελούν ιδιοκτησία του άντρα και του πατριαρχικού κράτους είναι διάχυτη σε μία κοινωνία θεμελιωμένη στον καπιταλισμό και τον μισογυνισμό, που σε συνδυασμό με εθνικιστικά στοιχεία συνθέτουν ένα απάνθρωπο παζλ υποβιβασμού της ανθρώπινης ζωής. Αρνούμαστε τα σώματά μας να γίνουν εργαλεία της κρατικής μηχανής και μέσο πραγμάτωσης μιας εθνικιστικής προπαγάνδας!

Να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να ασκεί έλεγχο στα σώματά μας. Να μην επιτρέψουμε σε κανένα συντηρητικό, ακροδεξιό στοιχείο να αμφισβητεί το δικαίωμά μας στην αυτοδιάθεση!

Ο Ε.Κ.Χ. Αλιμούρα καλεί κάθε άτομο και συλλογικότητα που τοποθετούνται υπέρ της χειραφέτησης των γυναικών σε μαζική συγκέντρωση στην Ακαδημία.

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 5:30 μ.μ. στην Ακαδημία

Να απαντήσουμε και να αντισταθούμε μαζικά στο σκοταδισμό και στην πατριαρχία!

Ενάντια σε κάθε καταπίεση και ψυχολογικό εκβιασμό! Δικό μας το σώμα, δικό μας και το δικαίωμα. Η μήτρα και η ζωή μας ανήκουν σε εμάς!

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ

Εδώ και κάποιο διάστημα βλέπουμε να αναδεύεται και στην Ελλάδα το ζήτημα των αμβλώσεων συνοδευόμενο από έναν ακραία συντηρητικό λόγο. Δυστυχώς είδαμε τη διοργάνωση αντίστοιχης εκδήλωσης ενάντια στις αμβλώσεις στα Γιάννενα υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως στις 22/2, η οποία καθιστά μια απάντηση αναγκαία. Φορέας της προπαγανδιστικής καμπάνιας ενάντια στις αμβλώσεις είναι κυρίως το «κίνημα υπέρ της ζωής», όπως κατ ευφημισμόν ονομάζεται, το οποίο απαρτίζεται από 19 ορθόδοξα χριστιανικά σωματεία και έχει τη στήριξη της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδας (ΑΣΠΕ) ενώ ενώσεις στρατιωτικών αποτελούν συχνά συνδιοργανωτές στις εκδηλώσεις τους. Η εκκλησία ως κατεξοχήν οπισθοδρομική δύναμη και διαχρονικός σύμμαχος του κράτους διατηρεί ένα βασικό ρόλο στη διακίνηση σκοταδιστικού και μισογυνιστικού λόγου ενώ δεν μας κάνει εντύπωση πως συχνά, πέρα από την εναντίωση στις αμβλώσεις, τα ίδια σωματεία έχουν συχνά υιοθετήσει ρατσιστικές, αλυτρωτικές και εθνικιστικές θέσεις (παρουσία στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία) . Ο λόγος που διακινούν εκφράζει έναν ορθόδοξο «φονταμεταλισμό» και μισαλλοδοξία σε όλες τις αποχρώσεις ενώ ορισμένες φορές αγγίζουν τη σφαίρα της συνωμοσιολογίας .

Η κυβέρνηση της Ν.Δ, επαναφέρει μια ακραία συντηρητική ατζέντα και ακροδεξιά ρητορική, η οποία στηρίζεται στο δόγμα του πατρίς θρησκεία οικογένεια και ελπίζει στη συντηρητικοποίηση μεγάλων κομματιών της κοινωνίας. Το Έθνος-Κράτος, από τη δημιουργία του αποτελεί ένα σύστημα που προσπαθεί να καθορίσει και να ελέγξει τη ζωή των υπηκόων του. Όσο πιο ολοκληρωτικό γίνεται ένα κράτος τόσο πιο παρεμβατικό στις ζωές και στα σώματα καθίσταται, τόσο πιο έντονα βλέπουμε να κατέχει το κράτος αποφασιστικό λόγο για τις ζωές των ανθρώπων. Έτσι, δημιουργείται «το ζήτημα της πολιτικής του ελέγχου των γεννήσεων» ενώ κάθε παιδί αντιμετωπίζεται ως ένας εν δυνάμει υπήκοος προς όφελος της «εθνικής κυριαρχίας. Ο βιολογίστικος λόγος για τον έλεγχο των γεννήσεων για «εθνικούς» λόγους που έχει ξαναέρθει στο προσκήνιο και η υποτίμηση των γυναικείων σωμάτων στο δημόσιο λόγο παραπέμπουν σε ιδιαίτερα σκοτεινές εποχές.

Ας ξαναθυμηθούμε το δυναμικό αγώνα του 1983 για τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων στην Ελλάδα, µε πρωτοβουλία της Αυτόνομης Κίνησης Γυναικών . Μια ομάδα 500 γυναικών υπέγραψαν ότι είχαν κάνει µία ή περισσότερες εκτρώσεις, παρά την αντίθετη νομοθεσία. Από αυτές, 7 κλήθηκαν σε ανάκριση, γεγονός που οδήγησε σε διαμαρτυρία στα Προπύλαια, με συνθήματα όπως :“Έξω οι νόμοι από το κορμί µας” και “Όλες είμαστε παράνομες”. Έτσι, το 1986 υπερψηφίστηκε στην Ελλάδα σχετικό νομοσχέδιο. Δεν θα επιτρέψουμε την επιστροφή σε μια κατάσταση στην οποία οι αμβλώσεις δεν θα είναι προσβάσιμες στην καθεμία. Το δικαίωμα στις αμβλώσεις είναι κοινωνικό κεκτημένο, πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο έχει λήξει, και το οποίο δεν είμαστε διατεθειμένοι να το ξανανοίξουμε για χάρη του πιο συντηρητικού κομματιού της κοινωνίας.

Θεωρούμε αδιαπραγμάτευτο πως την ευθύνη της απόφασης για το σώμα της, την έχει η κάθε γυναίκα, όχι το κράτος, ούτε η εκκλησία. Η πατριαρχική θεώρηση των γυναικών ως «μηχανών γονιμοποίησης» τίθεται ενάντια στην γυναικεία αυτονομία ως ανθρώπου. Οι καμπάνιες ενάντια στις αμβλώσεις καταφέρνουν μόνο να δημιουργούν ενοχές και να προωθούν τον στιγματισμό των γυναικών που επιλέγουν να τερματίσουν την κύηση τους. Το παραλήρημα ενάντια στις εκτρώσεις, προσπαθώντας να χτυπήσει στο συναίσθημα και να δημιουργήσει τύψεις στις γυναίκες, βασίζεται σε τεράστια επιστημονικά ψέματα, βασίζεται σε πράγματα δηλαδή που η επιστημονική κοινότητα έχει καταρρίψει εδώ και πολύ καιρό

Σημαντικό είναι να πούμε πως οι καμπάνιες αυτές τίθενται συνολικά ενάντια στις αμβλώσεις ακόμα και σε ακραίες περιπτώσεις, όταν για παράδειγμα η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού (ανήλικης ή ενήλικης), όταν έχει διαγνωσθεί ασθένειας του εμβρύου ή ακόμα και όταν κινδυνεύει ανεπίστρεπτα η ζωή της εγκυμονούσας. Είναι γνωστό ιστορικά και στατιστικά πως οι γυναίκες πάντα έκαναν αμβλώσεις είτε αυτές είναι νόμιμες είτε παράνομες . Ωστόσο, όταν είναι παράνομες, οι συνθήκες στις οποίες γίνονται οι επεμβάσεις είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για την υγεία της γυναίκας. Άλλωστε, η ενημέρωση των εφήβων σχετικά με την αντισύλληψη έχει αποδειχτεί μεγαλύτερος παράγοντας μείωσης της συχνότητας των αμβλώσεων από το να καταστούν αυτές παράνομες. Εδώ βέβαια, πρέπει να σημειώσουμε πως η Εκκλησία δεν τίθεται μόνο ενάντια στις αμβλώσεις αλλά και στην σεξουαλική διαπαιδαγώγηση με αποκορύφωμα την αφαίρεση του σχετικού μαθήματος από τα σχολεία μετά από πιέσεις της.

Ας μην παραπλανούμαστε λοιπόν, οι καμπάνιες «υπερ του αγέννητου παιδιού» είναι στην πραγματικότητα συγκεκαλυμμένες καμπάνιες ενάντια στην αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος. Το δικαίωμα στον έλεγχο του ίδιου μας του σώματος είναι θεμελιώδες και αυτονόητο για οποιονδήποτε άνθρωπο ενώ η αμφισβήτηση του οδηγεί σε τερατωδίες. Ωστόσο συχνά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την σκοταδιστική υποτίμηση του γυναικείου σώματος, με παραδείγματα τις ποινές «χάδι» στους θύτες βιασμών και την πρακτικά αναγκαστική κυοφορία ενός εμβρύου μέσα στο γυναικείο σώμα στις περιπτώσεις νομικής αμφισβήτησης του δικαιώματος στην έκτρωση.

Με αφορμή τα παραπάνω σας καλούμε στην προβολή του ντοκιμαντέρ «Reversing Roe», το οποίο είναι ένα ενημερωτικό ντοκιμαντέρ που εξετάζει από μια ιστορική σκοπιά την τεράστια πολιτική διαμάχη πάνω στο ζήτημα των εκτρώσεων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σας προσκαλούμε την Παρασκευή 21/2 στις 21.00 στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Αλιμούρα για να παρακολουθήσουμε το ντοκιμαντέρ και να το δούμε ως αφορμή για να ανοίξει η κουβέντα γύρω από το ζήτημα των αμβλώσεων. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση.

Οφείλουμε να δώσουμε μια ηχηρή απάντηση στη διοργάνωση αυτής της σκοταδιστικής εκδήλωσης ενάντια στο δικαίωμα στις αμβλώσεις στα Γιάννενα, το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου στην Ακαδημία. Καλούμε άτομα και συλλογικότητες, καλούμε όλη τη γιαννιώτικη κοινωνία να αντισταθούμε στο σκοταδισμό που φέρνει η κίνηση «Αφήστε με να ζήσω» με τη στήριξη της Μητρόπολης Ιωαννίνων και του Μητροπολίτη Μάξιμου.

Συγκέντρωση το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 5:30 μ.μ. στην Ακαδημία!

ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟ – ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

Χειρονομία- Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Ανοιχτή συνέλευση κάθε Πέμπτη 7μ.μ. στον Ε.Κ.Χ. Αλιμούρα (στοά Σκόρδου, Αραβαντινού 6)

Κάλεσμα στήριξης στην αυριανή απεργία, στις 10.30 πμ στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων

Στους νεοφιλελεύθερους καιρούς απαντάμε με ακηδεμόνευτους αγώνες

Μήνες μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης, το πολυδιαφημισμένο νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο έρχεται προς ψήφιση. Το νέο ασφαλιστικό, που υποτίθεται πως θα αποτελούσε ριζική αναμόρφωση του υφιστάμενου, έρχεται απλώς να συμπληρώσει τον νόμο Κατρούγκαλου. Η κανονικότητα της Νέας Δημοκρατίας, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προώθηση μιας ακραίας νεοφιλελεύθερης ατζέντας, διαποτίζει και αυτό το πεδίο, φέρνοντάς μας ενώπιον ενός ασφαλιστικού συστήματος, κομμένου και ραμμένου στα μέτρα των λίγων. Στο νεοφιλελεύθερο αυτό πνεύμα και διαιωνίζοντας την ψευδαίσθηση της επιλογής, νέες διατάξεις δίνουν υποτίθεται σε σειρά εργαζομένων (κυρίως ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων) το δικαίωμα της επιλογής ανάμεσα σε κλάσεις ασφάλισης. Φυσικά για την συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων η επιλογή κλάσης καθορίζεται από τα χαμηλά τους εισοδήματα. Αντίθετα, είναι λίγοι εκείνοι οι ωφελημένοι, οι οποίοι παρά τα υψηλά τους εισοδήματα, μπορούν να διαλέξουν την χαμηλότερη δυνατή ασφαλιστική εισφορά, εις βάρος των ταμείων, και να στραφούν ταυτόχρονα προς την ιδιωτική ασφάλιση. Στα χνάρια του Πινοσέτ, η κυβέρνηση προωθεί την θεσμοθέτηση του «ατομικού κουμπαρά», όπου θα συγκεντρώνονται οι εισφορές για τις επικουρικές συντάξεις και από εκεί θα κατευθύνονται σε επενδυτικά πακέτα, με το ρίσκο να το επωμίζεται ο ασφαλισμένος. Πάντως, για να μην αδικήσουμε την κυβέρνηση, φρόντισε να διατηρήσει ορισμένες από τις διατάξεις του νόμου Κατρούγκαλου, όπως την ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη, η οποία παραμένει στο δυσθεώρητο ποσό των 384 ευρώ για 20 έτη εργασίας!

Καινοτομίες, όπως ο ατομικός κουμπαράς, πέραν των ανατριχιαστικών αναφορών που έχουν σε ένα απάνθρωπο δικτατορικό καθεστώς, δείχνουν με σαφή τρόπο την αντίληψη της Νέας Δημοκρατίας και εν γένει του νεοφιλελευθερισμού ως προς την οργάνωση της κοινωνίας. Στον καζίνο – Καπιταλισμό που προωθεί το κράτος, το ατομικό συμφέρον είναι αυτό που ανάγεται στην ύψιστη αξία έναντι κάθε έννοιας κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής. Δεκαετίες κατήχησης στην εταιρική κουλτούρα, εκεί όπου χαμογελαστοί μάνατζερς μας εξηγούν πως «όλοι είμαστε συνεργάτες και τα εταιρικά συμφέροντα είναι συμφέροντα όλων μας», έχουν διαμορφώσει έναν άνθρωπο καταδικασμένο σε ένα συνεχές κυνήγι απόκτησης αποδεικτικών για τα προσόντα του, όπως πτυχία, σεμινάρια, εθελοντική εργασία (η νέα έκφραση για τη δουλεία) ξένες γλώσσες κλπ. Στον νεοφιλελευθερισμό δεν υπάρχουν άνθρωποι αλλά βιογραφικά. Αποτέλεσμα είναι ο πλήρης κατακερματισμός της ταυτότητας του ατόμου, οδηγώντας έτσι στην ακραία εξατομίκευση χωρίς καμία αναφορά σε οποιαδήποτε κοινότητα.

Όσον αφορά τους χώρους εργασίας, τα αποτελέσματα μιας δεκαετίας μνημονιακών πολιτικών επέφεραν βαρύτατα πλήγματα στους συλλογικούς αγώνες. Οι συνθήκες επισφάλειας και η ραγδαία αύξηση της ανεργίας οδήγησαν χιλιάδες εργαζόμενους στην «μαύρη» και κακοπληρωμένη εργασία, εκεί όπου βρίσκονται εκτεθειμένοι στις διαθέσεις του εκάστοτε εργοδότη. Κι αν υπάρχουν εργαζόμενοι που έχουν την τύχη να βρίσκονται σε κλάδους με συνδικαλιστική εκπροσώπηση, είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν τα αδιέξοδα του παραδοσιακού συνδικαλισμού. Η εμπειρία της κρίσης κατέδειξε με τον πλέον εμφατικό τρόπο την αδυναμία των παραδοσιακών συνδικάτων να προασπιστούν τα όποια εργασιακά δικαιώματα – με κυριότερο παράδειγμα το κατάντημα της ΓΣΕΕ. Τα σωματεία βάσης με τις οριζόντιες και αμεσοδημοκρατικές δομές τους και τον ρητό αντι-ιεραρχικό τους χαρακτήρα μπορούν να γίνουν σημείο αιχμής στους συλλογικούς αγώνες των εργαζομένων. Δίχως ειδικούς της πολιτικής και κατευθυντήριες γραμμές από γραφειοκρατικούς μηχανισμούς που αναπαράγουν εξουσιαστικές λογικές. Όλοι-ες, λοιπόν στην αυριανή απεργία στις 10.30 στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων

Ενάντια στην επισφάλεια και τη μισθωτή σκλαβιά

Καμιά ειρήνη με τ’ αφεντικά

Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Ανοιχτή συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 19:00 στο Ε.Κ.Χ Αλιμούρα ( Στοά Σκόρδου Τσιριγώτη 14)