Category Archives: πανό

Για τη λήξη του 9ου Αντιεξουσιαστικού Φεστιβάλ

Έχοντας μάθει να ζούμε σε μία πόλη βροχερή, που αν ξεκινήσει να βρέχει μπορεί να ξεχάσει να σταματήσει, έχουμε μάθει επίσης να μην απογοητευόμαστε αλλά να προσαρμοζόμαστε στις συνθήκες.

Έτσι, το 9ο αντιεξουσιαστικό φεστιβάλ μπορεί να χαρακτηριστεί το πιο βροχερό (μέχρι σήμερα). Όταν, όμως, έχεις συντρόφισσες και συντρόφους που έρχονται να βοηθήσουν από όλη την Ελλάδα (Χανιά, Αλεξανδρούπολη, Δράμα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα κλπ), καθώς και πολύτιμους συντρόφους και συντρόφισσες από τα Γιάννενα όπως αυτές του ΑΚΟΙΧΙ που μας παρείχαν κάθε πιθανή και απίθανη βοήθεια, καθώς και συντροφική vegan κουζίνα από την Room 39 (Θεσσαλονίκη), τότε το βροχερό φεστιβάλ μετατρέπεται σε ένα πολύ επιτυχημένο και ζωντανό φεστιβάλ.

Την Παρασκευή 16 Ιουνίου, πραγματοποιήθηκε στην Αλιμούρα η εκδήλωση γύρω από τις εξορύξεις και το δυναμικό κίνημα που αναπτύσσεται στην Ήπειρο ενάντια στην επικείμενη λεηλασία του τόπου μας. Πολύ κατατοπιστικές οι τοποθετήσεις των συντρόφων/ισσων της Ανοιχτής Συνέλευσης ενάντια στην ενεργειακή λεηλασία, η οποία κυκλοφόρησε μία πολύ αξιόλογη μπροσούρα, καθώς και του Σταύρου Ζώτου, που μας μετέφερε με πολύ ενδελεχή τρόπο πώς είναι να κατάγεσαι από ένα χωριό που βρίσκεται δίπλα σε περιοχή σχεδιαζόμενων εξορύξεων, πώς είναι να ονειρεύεσαι να ξαναζωντανέψεις το ερημωμένο χωριό σου, όταν όλες οι δυνάμεις –εξουσίας- συνομωτούν εναντίον σου. Το ίδιο βράδυ, το λάιβ με τους Ασυμμάζευτους πραγματοποιήθηκε επίσης στην Αλιμούρα κι εμείς αναρωτιόμαστε πώς γίνεται κάθε φορά που παίζουν στον χώρο, το λάιβ να είναι ακόμα πιο ωραίο από την προηγούμενη φορά!

Το Σάββατο στις 17 Ιουνίου το πρωί συμμετείχαμε στην πολύ επιτυχημένη τρίτη πανελλαδική πορεία ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων. Η μοναδική στιγμή που η βροχή αποφάσισε να κάνει ένα μικρό διάλειμμα, ώστε να πορευτούμε μαζικά και δυναμικά στο κέντρο της πόλης μας και να δηλώσουμε την πλήρη και κάθετη αντίθεσή μας με τις εξορύξεις.

Το ίδιο απόγευμα πραγματοποιήθηκε μία υπέροχη και άκρως συγκινητική εκδήλωση γύρω από τα σύγχρονα επίδικα του αντιφασιστικού κινήματος με την παρουσία της Μάγδας Φύσσα, του Στάθη Κ. από τον πολιτιστικό σύλλογο Killah P και της δημοσιογράφου Χρύσας Λύκου. Τους ευχαριστούμε από τα βάθη της καρδιάς μας που βρέθηκαν στα Γιάννενα για να συνομιλήσουμε και να μας δώσουν δύναμη να συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια σε όλα τα καθάρματα αυτού του κόσμου.

Κι αφού το ροκ λάιβ δεν μπορούσε να στηθεί στο θεατράκι Σκάλας το Σάββατο, το μεταφέραμε για Κυριακή 18 Ιουνίου, αδυνατώντας να αποφύγουμε για μία έστω φορά το τριήμερο φεστιβάλ. Η παρουσία μας, όμως, στον δημόσιο χώρο ήταν κάτι που έλειπε από το φετινό φεστιβάλ και συμπληρώθηκε με ένα απίθανο λάιβ με τους Ushala, τους Insomnia και τους Norma, οι οποίοι δεν ήταν ακριβώς Norma, αλλά ένα πολυπαραγοντικό σχήμα, αποτελούμενο από μουσικούς από όλες τις μπάντες, το οποίο ξεσήκωσε το θεατράκι προσφέροντάς μας αξέχαστες στιγμές. Ευχαριστούμε πάρα πολύ και τις τρεις μπάντες για την απίστευτη παρουσία τους!

Αφού τα καταφέραμε και φέτος, δίνουμε ραντεβού για του χρόνου. Στο μεταξύ, θα είμαστε στις επάλξεις του αγώνα, αυτοοργανωμένα και αδιαμεσολάβητα, να διεκδικούμε την αξιοπρέπεια που μας κλέβουν, όσοι νομίζουν ότι αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς.

Υλικό απο την απεργιακή πορεία της 16ης Μάρτη

Φωτογραφίες από τη χθεσινή απεργιακή πορεία. Για άλλη μια φορά πλήθος κόσμου γέμισε τους δρόμους της πόλης, η οργή για τη δολοφονία στα Τέμπη δεν έχει σβήσει. Το μπλοκ της Χειρονομίας αριθμούσε περίπου 500 άτομα.

 

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΕΙ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΚΟΜΑ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ, ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ

Η δολοφονία που τέλεσαν κράτος και κεφάλαιο στα Τέμπη δεν πρέπει να ξεχαστεί. Ενάντια στη συγκάλυψη και τη λήθη, για να προλάβουμε το επόμενο έγκλημα σε βάρος μας στο βωμό των κερδών τους: βρισκόμαστε ξανά στο δρόμο στη γενική απεργία.

 

🔴 Πέμπτη 16 Μαρτίου και ώρα 11π.μ. στην Περιφέρεια!

 

Δεν ήτανε τα Τέμπη, ούτε η κακιά στιγμή.

ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ, ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ

Υλικό απο τη πορεία της 8ης μάρτη για το έγκλημα των Τεμπών

Υλικό από τη σημερινή πορεία, από μια θάλασσα κόσμου να πλημμυρίζει τους δρόμους της πόλης, στη μεγαλύτερη συγκέντρωση των τελευταίων χρόνων. Το συλλογικό σοκ, μετατρέπεται σε οργή και ξεχειλίζει για μια προμελετημένη δολοφονία ανθρώπων δικών μας, ανθρώπων που θα μπορούσαν να ήμασταν εμείς. Η πορεία αριθμούσε πάνω από 5.000 άτομα, το μπλοκ της Χειρονομίας – Αντιεξουσιαστικής Κίνησης πάνω από 500. Μπλέξαμε δάκρυα και οργισμένες φωνές, υποσχόμενοι να μην ξεχάσουμε τους νεκρούς των Τεμπών, να σπάσουμε επιτέλους τον τρόμο και το μούδιασμα στο δρόμο.

ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ 8/3

ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΥΡΙΟ 8/3

Η επιτακτικότητα της κατάστασης, η ολομέτωπη επίθεση που δεχόμαστε από κράτος και κεφάλαιο, η φτώχεια και η ακρίβεια, η έμφυλη βία και η πατριαρχία που σκοτώνουν καθημερινά, επιτάσσουν να βρισκόμαστε επί ποδός, να οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας με τρόπο καθολικό, αντιστεκόμενοι-ες συνολικά στις επιταγές της εξουσίας και των οικονομικών ελίτ. Πρέπει, παράλληλα, να συνδέουμε τους επιμέρους αγώνες μας, στην κατεύθυνση της συνολικής χειραφέτησης και της κοινωνικής αυτονομίας για μια ζωή χωρίς υποταγή, ανισότητες κι εκμετάλλευση. Στις 8 Μαρτίου, ημέρα σύμβολο των κοινωνικών κι εργατικών αγώνων των γυναικών, έχει προκηρυχθεί στα Γιάννενα πανεργατική απεργία, η οποία συνδέεται επίσης με την κρατική και καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη. Θα είμαστε στο δρόμο ενώνοντας τα νήματα των κοινωνικών αντιστάσεων, αναδεικνύοντας τις κοινές ρίζες όσων μας καταπιέζουν. Καλούμε σε συγκέντρωση την Τετάρτη στις 11.00 πμ στην κεντρική πλατεία και στις 6.30 μμ στην περιφέρεια σε πορεία για την 8η Μάρτη, που καλεί ο συντονισμός, καθώς και άλλες συλλογικότητες της πόλης.

Υλικό από τη πορεία στήριξης των καλλιτεχνών

Φωτογραφίες από τη σημερινή πορεία στήριξης των καλλιτεχνών στην οποία παρευρεθήκαμε κι εμείς, καθώς και από τα πανό που αναρτήσαμε στην Ακαδημία και το Πνευματικό Κέντρο. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε στην προσυγκέντρωση και την πορεία:

 

Τον τελευταίο ενάμιση μήνα παρακολουθούμε τον ολοένα αυξανόμενο- σε ένταση και συμμετοχή- αγώνα σπουδαστών και εργαζομένων στον πολιτισμό. Με αφορμή το προεδρικό διάταγμα 85/2022 το οποίο υποβαθμίζει τα πτυχία των αποφοίτων δραματικών σχολών, μετατρέποντας τους ουσιαστικά από ηθοποιούς σε ανειδίκευτους εργάτες, ένα κύμα καταλήψεων σχολών και θεάτρων εξαπλώθηκε στην χώρα. Οι φοιτήτριες των δραματικών σχολών –με την υποστήριξη και του εκπαιδευτικού προσωπικού- βλέπουν στο διάταγμα αυτό μια ακόμα κίνηση εργασιακής και ταξικής υποτίμησης. Σε έναν κλάδο που ήδη οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας απουσιάζουν, τα ένσημα είναι σπάνια και οι εργαζόμενοι ηθοποιοί και τεχνικοί καλούνται να παζαρεύουν τον κάθε επιχειρηματία να τους πληρώσει. Ένας κλάδος που στην περίοδο της καραντίνας είδε το κράτος να τους αναγνωρίζει σαν χομπίστες, αμελώντας να τους στηρίξει οικονομικά την περίοδο που τα εργασιακά τους περιβάλλοντα ήταν κλειστά, ενώ φρόντισε το άνοιγμα αυτών και η επιστροφή στην εργασία των ανθρώπων της τέχνης να είναι από τα τελευταία πράγματα που θα γίνουν.

 

Και τότε με το – support art workers-, όπως και τώρα, οι εργαζόμενοι της τέχνης κινητοποιήθηκαν και απευθύνθηκαν στα κινήματα και σε όλη την κοινωνία ζητώντας την υποστήριξη στην διεκδίκηση των αυτονόητων απέναντι στην κρατική υποτίμηση. Έτσι, καταφέρνουν να επεκτείνουν τις κλαδικές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις αγγίζοντας- με το λόγο και τις πράξεις τους- την ουσία της εργασίας τους, τον πολιτισμό.

 

Ζούμε σε μια κοινωνία που η τέχνη ορίζεται, παράγεται και ελέγχεται από το έκτρωμα που αποκαλείται υπουργείο πολιτισμού, από αποστειρωμένα ιδρύματα ευγενικής χορηγίας φιλεύσπλαχνων μεγαλοεφοπλιστών και κρατικά θέατρα που διοικούν οι ικανότεροι γλύφτες της εξουσίας. Μια τέχνη καθοδηγούμενη, εντελώς αποκομμένη από τις ανάγκες της κοινωνίας, που αφόρα μόνο τους λίγους από τα πάνω, που συχνά ζέχνει από τις εθνικιστικές κορώνες που ανακαλύπτουν μες τα εκ φύσεως αντιεξουσιαστικά αρχαία δράματα, κάτι σκατά σαν τον λιγνάδη. Ένας πολιτισμός που δεν έχει τίποτα να πει μιας και η γλώσσα του είναι απασχολημένη να ευχαριστεί την εξουσία.

 

Σε αυτό το τοπίο, σπουδαστές και εργαζόμενοι του θεάτρου –και όχι μόνο- θέτουν εκ νέου αλλά και ήδη απαντούν το ερώτημα τι είναι πολιτισμός. Καταλαμβάνοντας τόσο τις σχολές τους όσο και τα μεγαλύτερα θέατρα της χώρας, απαντούν στην υποβάθμιση της εργασίας τους με την αδιαμεσολάβητη και ανοιχτή .επικοινωνία αυτής με όποιον ενδιαφέρεται. Μέσα από δεκάδες δράσεις, συναυλίες, παραστάσεις και με μια αξιοσημείωτη κοινωνική συμμετοχή που καταλαμβάνει θέατρα, δρόμους και δημόσιους χώρους, επανανοηματοδοτούν τόσο το περιεχόμενο της όσο και το που γίνεται τέχνη. Έτσι, καταφέρνουν να αποκτήσουν ένα ζωντανό και πλατύ ακροατήριο. Προτάσσοντας δηλαδή, τον πολιτισμό μας έναντι στο δικό τους κατορθώνουν ένα ολομέτωπο ρήγμα με την εξουσία επεκτείνοντας τον αγώνα πέρα από την κλαδική διεκδίκηση.

 

Εμείς, από την πλευρά μας στηρίζουμε και συμπαραστεκόμαστε σε κάθε κίνηση που αμφισβητεί έμπρακτα την εξουσία και τους θεσμούς της, διεκδικώντας από αυτήν, ώστε να την καταρρίψει. Αλληλεγγύη και νίκη στον αγώνα των σπουδαστριών των καλλιτεχνικών σχολών, των εργαζομένων στον πολιτισμό και του ακροατηρίου τους.

 

Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ

 

10 100 1000 ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ

Κείμενο αλληλεγγύης για την κατάληψη του βοτανικού κήπου Πετρούπολης

Η κατάληψη του Βοτανικού Κήπου είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα πειράματα αυτοοργάνωσης

και δημιουργίας, που δίνει ζωή στην Πετρούπολη της Αθήνας δεκατρία ολόκληρα χρόνια τώρα.

Πρόκειται για έναν χώρο πραγματικά δημόσιο, γεννημένο μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008,

όπου πραγματοποιούνται πολιτιστικές και πολιτικές εκδηλώσεις σε εβδομαδιαία βάση, ανοιχτές σε

όλους και προφανώς χωρίς αντίτιμο. Λειτουργώντας με άξονα την ισοτιμία και την άμεση

δημοκρατία, δίνει χώρο σε όποιον το επιθυμεί να συμμετάσχει και να δώσει διέξοδο στην

καταπιεσμένη του εκφραστικότητα και διάθεση για δράση, δημιουργώντας στο εδώ και τώρα νέους

τρόπους να σχετιζόμαστε μεταξύ μας και να αλληλεπιδρούμε, στη βάση της οριζοντιότητας και της

απουσίας ιεραρχίας. Λίγα μόνο παραδείγματα είναι τα φεστιβάλ, οι προβολές ταινιών, η ομάδα

λαχανόκηπου, οι stand up βραδιές, οι πολιτικές εκδηλώσεις και τόσα άλλα που έχουν διοργανωθεί

μόνο τους τελευταίους μήνες στην κατάληψη και δίνουν μια διαφορετική πνοή στο αποπνικτικό

περιβάλλον της Αθήνας, όπου κυριαρχούν όσο πουθενά αλλού η ιδιωτικοποίηση, η “αξιοποιήση”

κάθε δημόσιου χώρου για την κερδοφορία και η εξατομίκευση.

Γιατί όμως τα λέμε τώρα όλα αυτά; Γιατί αυτή τη στιγμή που μιλάμε ο Βοτανικός Κήπος απειλείται

άμεσα με εκκένωση. Σε ένα χώρο εγκαταλελειμμένο από το κράτος, όπου η ίδια η γειτονιά έδωσε

από μόνη της ζωή, ξαφνικά υπάρχει σχέδιο να αδειάσει από κάθε τι δημιουργικό, ώστε να

στεγαστεί εκεί το νέο Δημαρχείο της Πετρούπολης. Πρωτεργάτες αυτού του σχεδιασμού, ο

υποψήφιος με τη ΝΔ Θ. Σκαλιστήρας και ο Δήμαρχος της Πετρούπολης Βλάχος, όπου καθόλου

τυχαία θεώρησαν ότι δεν υπάρχει καταλληλότερο μέρος για την ανέγερση του νέου Δημαρχείου,

από ένα χώρο που ρητά αμφισβητεί την εξουσία, υψώνει κάθε μέρα αντιστάσεις στο κυρίαρχο και

αποτελεί πεδίο συνάντησης για όσους δεν μπορούν ή δεν θέλουν να συναντιούνται μόνο σε χώρους

μαγαζιών, κατανάλωσης και κερδοφορίας. Η περίπτωση του Βοτανικού βέβαια δεν αποτελεί

εξαίρεση, καθώς όλο το τελευταίο διάστημα, αλλά και διαχρονικά, έχουμε γίνει μάρτυρες πληθώρας εκκενωσεων καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα και στα Γιάννενα φυσικά, όπου έχουν εκκενωθεί καταλήψεις κατά καιρούς ενώ η κατάληψη της αντιβίωσης απειλείται από ιδιωτικά και κρατικά συμφέροντα, σε μια κίνηση του κράτους να εξαλείψει

κάθε φωνή αντίστασης και να επιβάλλει το μοντέλο της ιδιώτευσης και της κατάργησης κάθε

δημόσιου χώρου.

Από τα βροχερά Γιάννενα, στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Αλιμούρα, προσπαθούμε να

δημιουργήσουμε, όπως οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του Βοτανικού, εστίες για να

συναντιόμαστε με ίσους όρους. Μας συνδέουν δεσμοί κοινών ονείρων με τους ανθρώπους του

Βοτανικού, καθώς κι εδώ, πολλά χρόνια τώρα, στεγάζονται ανοιχτές, οριζόντιες διαδικασίες όπως η

συνέλευση της Χειρονομίας – Αντιεξουσιαστικής Κίνησης, αυτή της Ανοιχτής Συνέλευσης ενάντια

στην Ενεργειακή Λεηλασία, προφανώς η διαχειριστική συνέλευση της Αλιμούρας, αλλά και

πληθώρα πολιτιστικών και πολιτικών εκδηλώσεων ή ομάδες για να διοχετεύουμε όλοι μαζί την

επιθυμία μας για δημιουργία και να καλύπτουμε τις ανάγκες μας συλλογικά. Σε όλους τους χώρους,

είτε είναι ο Βοτανικός, είτε είναι η Αλιμούρα, είτε και οποιοσδήποτε άλλος το όραμα και η

προσπάθεια είναι κοινή: να φτιάξουμε κοινότητες όπου θα ζούμε μαζί, με αλληλεγγύη και ισχυρούς

δεσμούς. Κοινότητες αμφισβήτησης του υπάρχοντος, της εξατομίκευσης και της εκμετάλλευσης.

Κοινότητες και χώρους πραγματικά δημόσιους και ανοιχτούς, στην αποπνικτική πραγματικότητα

και “κανονικότητα” της αξιοποίησης κάθε πτυχής της καθημερινότητας μας για το κέρδος.

Φτιάχνουμε, τελικά, χώρους ζωής και ελευθερίας, νησίδες στο εδώ και τώρα, από τον κόσμο τον

οποίο θέλουμε να οικοδομήσουμε. Και αυτούς τους χώρους, που έχουμε τόσο ανάγκη, θα

υπερασπιστούμε μέχρι τέλους.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΤΑΝΙΚΟ ΚΗΠΟ

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Αλιμούρα

Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Παρέμβαση στη ΔΕΗ

Εχθές, 9 Νοέμβρη μετά την απεργιακή κινητοποίηση πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στη ΔΕΗ, για το ζήτημα της ακρίβειας, όπου πετάξαμε τρικάκια, φωνάξαμε συνθήματα και μοιράσαμε κείμενα. Ακολουθεί το κείμενο που μοιράσαμε:

 

ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΧΩΡΙΣ ΡΕΥΜΑ, ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ

 

Μέσα σε 2 χρόνια, ο λογαριασμός του ρεύματος έχει αυξηθεί 1400% (!) και συγκεκριμένα, στη χώρα μας έχουμε απο τα ακριβότερα ρεύματα στην Ευρώπη σε σχέση με τον κατώτατο μισθό. Χάρις στα σχέδια κράτους και αφεντικών για τη ΔΕΗ, η χρήση ρεύματος έχει καταντήσει πολυτέλεια. Γνωρίζουμε καλά ότι ήδη από τις χρυσές εποχές του κρατισμού, η υπηρεσία αποτελούσε εργαλείο στα χέρια των “από πάνω” προκειμένου να πλουτίζουν διαχειριζόμενοι ένα κοινωνικό αγαθό όπως ο ηλεκτρισμός. Πλέον, με τις φιλελεύθερες πολιτικές των τελευταίων κυβερνήσεων, η αλητεία έχει παραγίνει. Συγκεκριμένα, έκοψαν τη ΔΕΗ κομματάκια και τα “χάρισαν” σε ούτως ή άλλως πάμπλουτους επιχειρηματίες (βλ. Μυτηλιναίος κλπ) για να πλουτίσουν παραπάνω στις πλάτες μας. Ένα ακόμα αλισβερίσι μεταξύ ελληνικού κράτους και μεγαλοεπιχειρηματιών. Παράλληλα, οι μετοχές της επιχείρησης μπήκαν στο περίφημο χρηματιστήριο ενέργειας που διαμορφώνει την τιμή της κιλοβατώρας, φτάνοντάς την σε ύψη “εκτός τόπου και χρόνου” για την κοινωνία. Μαζί με την αύξηση, η εταιρία εισάγει και νέες πρακτικές, βάζοντας στο παιχνίδι τα κοράκια των εισπρακτικών που μας παίρνουν τηλέφωνο και μας τραμπουκίζουν για 200 και 300€. Ταυτόχρονα, αμολάει τα συνεργεία της για να κόψουνε το ρεύμα σε όποιον χρωστάει τα παραπάνω ποσά.

 

Όλα όσα περιγράφουμε δεν αποτελούν μεμονωμένο περιστατικό, αλλά συνδέονται άμεσα με το γενικότερο κύμα ακρίβειας. Απο τα νοίκια των σπιτιώνμας, που έχουμε καταλήξει να θεωρούμε βιώσιμες κάτι τρώγλες και κάτι υπόγεια, το σουπερμάρκετ που πλέον 50€ δε φτάνουν να γεμίσουν ούτε μισό ψυγείο, μέχρι τις τιμές των καυσίμων, που με αφορμή τους πολέμους τους αναγκάζουν συνανθρώπους μας να καίνε ό,τι βρουν σε πρόχειρα μαγκάλια προκειμένου να επιβιώσουν τον χειμώνα. Το οποίο με τη σειρά του έχει σαν αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα στις πόλεις μας να γίνεται αποπνικτική και να μαθαίνουμε ότι οικογένειες πέθαναν από τις αναθυμιάσεις στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν.

 

Γι’ αυτούς τους λόγους, αλλά και για άλλους τόσους, σήμερα, ημέρα γενικής απεργίας, επιλέγουμε να κατέβουμε στο δρόμο και να μαζευτούμε έξω απο κτίριο της ΔΕΗ Ιωαννίνων για να δηλώσουμε ότι ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Είναι ανάγκη αυτή τη στιγμή η κοινωνία να βρει τρόπους αυτοάμυνας ενάντια στα καθίκια που μας ρημάζουν τη ζωή. Με όπλο την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια του ενός στην άλλη, να οργανωθούμε οριζόντια σε στέκια και γειτονιές, με στόχο την προστασία των σπιτιών που απειλούνται από τα συνεργεία της ΔΕΗ για διακοπή ρεύματος. Ας γίνουν αυτά η σπίθα για τη δημιουργία νέων μορφών κοινωνικής αντίστασης. Να κάνουμε ξεκάθαρο πως το ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα και ο έλεγχός του μας ανήκει. Τα νταϊλίκια κομμένα! Ως εδώ! Ξέρουμε ότι οι εχθροί μας είναι το κράτος, οι λεφτάδες που το στηρίζουν και τα τσιράκια τους. Καιρός να οργανωθούμε και να κινηθούμε κατά πάνω τους.

 

Απ’ τον αγώνα για να μην μείνει κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα μέχρι την ολική ανάκτηση των ζωών μας…

 

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(Ανοιχτή Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7μμ στον ΕΚΧ Αλιμούρα, Αραβαντινού 6 εντός στοάς)