Στις εκλογές που έπονται δεν υπάρχει κανένα στοιχείο πολιτικής και κομματικής αντιπαράθεσης, παρά μόνο αυτή για τη νομή της κυβερνητικής εξουσίας ξεμαγεμένη από κάθε μικρή ή μεγάλη υπόσχεση/αυταπάτη.

 

Στρατηγικό κέντρο αυτής της υπόσχεσης ήταν και είναι η κρατική διαχείριση-κυβερνησιμότητα, επενδεδυμένη πάντα με εξωραϊστικά αφηγήματα. “Αποχουντοποίηση”, αλλαγή και κοινωνικό κράτος, εκσυγχρονιστικό κράτος και ανάπτυξη, επανίδρυση του κράτους, “λεφτά υπάρχουν”, κράτος χρεοκοπίας και εκτάκτου ανάγκης, αντιμονοπωλιακό, αντιμνημονιακό και κοινωνικό κράτος, επιτελικό κράτος κ.ο.κ.

 

Σε καμία από αυτές τις περιόδους το Ελληνικό Κράτος δεν έπαψε να αποκαλύπτει σε κρίσιμες στιγμές του κοινωνικού ανταγωνισμού το πραγματικό του πρόσωπο. Διεφθαρμένο, ρουσφετολογικό, πελατειακό, λησταρχικό, εγκληματικό και Greek Mafia.

 

Ήταν ο Δεκέμβρης του 2008, οι πλατείες του ‘12, ο πάτος του Αιγαίου, και το έγκλημα στα Τέμπη που τράβηξαν με εκκωφαντικό τρόπο το χαλί της σαγηνευτικής απάτης όλων των προεκλογικών προσδιορισμών του κράτους.

 

Θα το πούμε για άλλη μια φορά: Το κράτος από την ουσία του δεν μεταλλάσσεται. Αντιθέτως, συσσωρεύει διαδοχικά την εμπειρία της προσταγής και ταυτόχρονα προσλαμβάνει ισχύ από όλες ανεξαιρέτως τις πολιτικές που επιδιώκουν την διαχείρισή του. Δεν καταλαμβάνεται αλλά καταλαμβάνει. Οι επίδοξοι διαχειριστές σε αυτή την πραγματικότητα μας καλούν να ανταποκριθούμε να συμμετέχουμε και να συνυπογράψουμε μέρα-μεσημέρι.

 

Όσο εξειδικεύεται η παραπάνω γενική οπτική στα επίδικα των κοινωνικών μετώπων τόσο η σαγήνη του ψέματος γίνεται πιο επαίσχυντη. Και για του λόγου το αληθές ή για την άρση κάθε αντιπαράθεσης μεταξύ δεξιάς και αριστεράς -μεταξύ Ν. Δημοκρατίας και Σύριζα ή εν δυνάμει κομμάτων τύπου Σύριζα- αυτός επιβεβαιώνεται και από τα παρακάτω:

 

– Φράχτης του Έβρου. Ένα τείχος όπου διευρύνει τον υγρό τάφο του Αιγαίου για κάθε κατατρεγμένο και αποκλεισμένο αυτού του κόσμου. Αυτά τα 140.000 μέτρα λεπιδοφόρου συρματοπλέγματος αριστερά και δεξιά συναγωνίζονται να επεκτείνουν.

 

– Εξορύξεις. Ενώ η El Dorado. Συνεχίζει την καταστροφή στις Σκουριές με την άδεια της προηγούμενης κυβέρνησης, η μεγάλη ιδέα της γενίκευσης των εξορύξεων βρίσκει σε πλήρη συμφωνία την πλειοψηφία των κομμάτων από αριστερά-δεξιά .

 

– Ενεργειακό-Ακρίβεια. Το μόνο που μένει στους επίδοξους κυβερνητικούς είναι η διαχείριση της ενέργειας και της ακρίβειας και η τροφοδότηση των αποθηκευτικών χώρων των κερδοσκόπων με περισσότερη ενέργεια και κέρδη.

 

– Εργασιακό. Φρόντισαν με ιδιαίτερο ζήλο να εκτοπίσουν την Εργασία από κάθε παραγωγική δραστηριότητα, να την τεμαχίσουν-ελαστικοποιήσουν, να την μερικοποιήσουν και να την παραδώσουν στο εφοδιαστικό κεφάλαιο. Αυτή την Εργασία και με αυτούς τους όρους καλούνται να διαχειριστούν τα κυβερνητικά κόμματα.

 

– Ανάπτυξη. Επενδύσεις και ιδιωτικοποιήσεις συγκροτούν την μοναδική προοπτική για όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα αφού έχουν ήδη φροντίσει να εντάξουν στο ΤΑΙΠΕΔ ότι είναι δυνατό να πουληθεί.

 

– Καταστολή. Η παρούσα κυβέρνηση ολοκλήρωσε ότι η προηγούμενη είχε αρχίσει σε επίπεδο καταλήψεων, διωγμών και κρατικής τρομοκρατίας και είναι έτοιμοι για νέα δολοφονική εξόρμηση σε μετανάστ(ρι)ες, ανέργους/ες αλλά και ενάντια στη νεολαία που θα βρουν σύντομα μπροστά τους.

 

Η πολιτική κατάσταση των από πάνω, μια κατάσταση Βαϊμάρης έλλειψης κάθε πολιτικού νοήματος και ενδιαφέροντος, την οποία βιώνουμε και είναι μόνο αυτό που φαίνεται και αυτό που η κοινωνία με την κυνική αποστασιοποίησή της καταγγέλλει. Είναι οι μόνες εκλογές τόσο αδιάφορες και άδειες από περιεχόμενο, νόημα και φυσική παρουσία, που από την επόμενη μέρα θα κυλήσουν τα πράγματα σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Αφού ακόμη και οι νικητές είναι προαποφασισμένοι σε αυτή την πιο μίζερη εκλογική διαδικασία από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.

 

Αυτό, όμως, που σιγοβράζει είναι αυτό που θα κληθούν σύντομα οι κυβερνητικοί να αντιμετωπίσουν. Η νεολαία έχει αηδιάσει βλέποντας το τείχος του αποκλεισμού μπροστά τους. Οι κατώτερες τάξεις δεν έχουν άλλα περιθώρια επιβίωσης, αλλά και η κοινωνία γενικότερα βρίσκεται σε κατάσταση μιας στιγμής πριν από την μεγάλη αποσυμπίεση.

 

Τα σύγχρονα κινήματα διεκδικούν το δημόσιο χώρο πέρα από κόμματα, συνδικάτα και παραδοσιακές δομές διαπραγμάτευσης και εμείς συντασσόμαστε με αυτή την προοπτική για ένα ελεύθερο, δημόσιο και κοινωνικό έδαφος πέρα από τις εκλογές.

 

Ήδη οι σύγχρονες εξεγέρσεις έχουν κάνει την εμφάνισή τους και σύντομα θα κληθούμε να απαντήσουμε αν και πως θα συμμετέχουμε σε αυτό που κοινωνική πλειοψηφία θα διεκδικήσει. Ας προετοιμαστούμε.

 

ΟΥΤΕ ΑΝΑΘΈΣΕΙΣ ΟΥΤΕ ΥΠΟΤΑΓΗ

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ

ME THN ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑ

Αντιεξουσιαστική Κίνηση

https://www.babylonia.gr/2023/05/16/antieksousiastiki-kinisi-ekloges-2023-epistrofi-sta-vasika-epidika/?fbclid=IwY2xjawHGhT9leHRuA2FlbQIxMQABHUX6hjkmrzC7S3fOtu8Sy-C_G337WaFsbRRqweL5xjQIiRGZmQM1L0h1XQ_aem_vSLNMwpJ-YjgtufEF2GRzQ

Φωτογραφίες από τη χθεσινή απεργιακή πορεία. Για άλλη μια φορά πλήθος κόσμου γέμισε τους δρόμους της πόλης, η οργή για τη δολοφονία στα Τέμπη δεν έχει σβήσει. Το μπλοκ της Χειρονομίας αριθμούσε περίπου 500 άτομα.

 

ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΤΕΙ

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΚΟΜΑ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

Φέτος, όπως και πέρυσι, καλέσαμε και συμμετείχαμε στον συντονισμό για την 8η Μάρτη, με σκοπό την ανάδειξη του έμφυλου ζητήματος και της πατριαρχίας με τρόπο δημιουργικό και πολυσυλλεκτικό. Συνδιαμορφώσαμε με ανθρώπους από τον Ελεύθερος κοινωνικός χώρος Αλιμούρα, τον Ακοιχι Ιωάννινα, τον Οδυσσεβάχ και την Αναμέτρηση Ηπείρου, και ελπίζουμε του χρόνου να πληθύνουμε ακόμη περισσότερο και να συνδημιουργήσουμε μαζί με ακόμη περισσότερους άτομα.

 

Αποτέλεσμα των διαδικασιών του συντονισμού αυτή τη χρονιά, πέρα προφανώς από το κάλεσμα στην πορεία της 8ης Μάρτη, ήταν και η διοργάνωση μιας ημέρας αφιερωμένης στο έμφυλο ζήτημα, με την προβολή του ντοκιμαντέρ “Ruins” και στη συνέχεια εκδήλωση με τίτλο «Όψεις της πατριαρχίας». Η εισήγηση του συντονισμού στην εκδήλωση αυτή, προϊόν της συλλογικής μας δουλειάς, που μοιράστηκε και στην πορεία της 8ης Μαρτη λίγες ημέρες μετά, ακολουθεί στις φωτογραφίες.

Η κατάληψη του Βοτανικού Κήπου είναι ένα από τα πιο επιτυχημένα πειράματα αυτοοργάνωσης

και δημιουργίας, που δίνει ζωή στην Πετρούπολη της Αθήνας δεκατρία ολόκληρα χρόνια τώρα.

Πρόκειται για έναν χώρο πραγματικά δημόσιο, γεννημένο μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008,

όπου πραγματοποιούνται πολιτιστικές και πολιτικές εκδηλώσεις σε εβδομαδιαία βάση, ανοιχτές σε

όλους και προφανώς χωρίς αντίτιμο. Λειτουργώντας με άξονα την ισοτιμία και την άμεση

δημοκρατία, δίνει χώρο σε όποιον το επιθυμεί να συμμετάσχει και να δώσει διέξοδο στην

καταπιεσμένη του εκφραστικότητα και διάθεση για δράση, δημιουργώντας στο εδώ και τώρα νέους

τρόπους να σχετιζόμαστε μεταξύ μας και να αλληλεπιδρούμε, στη βάση της οριζοντιότητας και της

απουσίας ιεραρχίας. Λίγα μόνο παραδείγματα είναι τα φεστιβάλ, οι προβολές ταινιών, η ομάδα

λαχανόκηπου, οι stand up βραδιές, οι πολιτικές εκδηλώσεις και τόσα άλλα που έχουν διοργανωθεί

μόνο τους τελευταίους μήνες στην κατάληψη και δίνουν μια διαφορετική πνοή στο αποπνικτικό

περιβάλλον της Αθήνας, όπου κυριαρχούν όσο πουθενά αλλού η ιδιωτικοποίηση, η “αξιοποιήση”

κάθε δημόσιου χώρου για την κερδοφορία και η εξατομίκευση.

Γιατί όμως τα λέμε τώρα όλα αυτά; Γιατί αυτή τη στιγμή που μιλάμε ο Βοτανικός Κήπος απειλείται

άμεσα με εκκένωση. Σε ένα χώρο εγκαταλελειμμένο από το κράτος, όπου η ίδια η γειτονιά έδωσε

από μόνη της ζωή, ξαφνικά υπάρχει σχέδιο να αδειάσει από κάθε τι δημιουργικό, ώστε να

στεγαστεί εκεί το νέο Δημαρχείο της Πετρούπολης. Πρωτεργάτες αυτού του σχεδιασμού, ο

υποψήφιος με τη ΝΔ Θ. Σκαλιστήρας και ο Δήμαρχος της Πετρούπολης Βλάχος, όπου καθόλου

τυχαία θεώρησαν ότι δεν υπάρχει καταλληλότερο μέρος για την ανέγερση του νέου Δημαρχείου,

από ένα χώρο που ρητά αμφισβητεί την εξουσία, υψώνει κάθε μέρα αντιστάσεις στο κυρίαρχο και

αποτελεί πεδίο συνάντησης για όσους δεν μπορούν ή δεν θέλουν να συναντιούνται μόνο σε χώρους

μαγαζιών, κατανάλωσης και κερδοφορίας. Η περίπτωση του Βοτανικού βέβαια δεν αποτελεί

εξαίρεση, καθώς όλο το τελευταίο διάστημα, αλλά και διαχρονικά, έχουμε γίνει μάρτυρες πληθώρας εκκενωσεων καταλήψεων σε όλη την Ελλάδα και στα Γιάννενα φυσικά, όπου έχουν εκκενωθεί καταλήψεις κατά καιρούς ενώ η κατάληψη της αντιβίωσης απειλείται από ιδιωτικά και κρατικά συμφέροντα, σε μια κίνηση του κράτους να εξαλείψει

κάθε φωνή αντίστασης και να επιβάλλει το μοντέλο της ιδιώτευσης και της κατάργησης κάθε

δημόσιου χώρου.

Από τα βροχερά Γιάννενα, στον Ελεύθερο Κοινωνικό Χώρο Αλιμούρα, προσπαθούμε να

δημιουργήσουμε, όπως οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες του Βοτανικού, εστίες για να

συναντιόμαστε με ίσους όρους. Μας συνδέουν δεσμοί κοινών ονείρων με τους ανθρώπους του

Βοτανικού, καθώς κι εδώ, πολλά χρόνια τώρα, στεγάζονται ανοιχτές, οριζόντιες διαδικασίες όπως η

συνέλευση της Χειρονομίας – Αντιεξουσιαστικής Κίνησης, αυτή της Ανοιχτής Συνέλευσης ενάντια

στην Ενεργειακή Λεηλασία, προφανώς η διαχειριστική συνέλευση της Αλιμούρας, αλλά και

πληθώρα πολιτιστικών και πολιτικών εκδηλώσεων ή ομάδες για να διοχετεύουμε όλοι μαζί την

επιθυμία μας για δημιουργία και να καλύπτουμε τις ανάγκες μας συλλογικά. Σε όλους τους χώρους,

είτε είναι ο Βοτανικός, είτε είναι η Αλιμούρα, είτε και οποιοσδήποτε άλλος το όραμα και η

προσπάθεια είναι κοινή: να φτιάξουμε κοινότητες όπου θα ζούμε μαζί, με αλληλεγγύη και ισχυρούς

δεσμούς. Κοινότητες αμφισβήτησης του υπάρχοντος, της εξατομίκευσης και της εκμετάλλευσης.

Κοινότητες και χώρους πραγματικά δημόσιους και ανοιχτούς, στην αποπνικτική πραγματικότητα

και “κανονικότητα” της αξιοποίησης κάθε πτυχής της καθημερινότητας μας για το κέρδος.

Φτιάχνουμε, τελικά, χώρους ζωής και ελευθερίας, νησίδες στο εδώ και τώρα, από τον κόσμο τον

οποίο θέλουμε να οικοδομήσουμε. Και αυτούς τους χώρους, που έχουμε τόσο ανάγκη, θα

υπερασπιστούμε μέχρι τέλους.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΤΑΝΙΚΟ ΚΗΠΟ

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Αλιμούρα

Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση