ΜΕΡΕΣ ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΣΥΝΗΣ

Η επέτειος της 17ης Νοεμβρίου του 2020 θα μείνει χαραγμένη στο μυαλό όσων την έζησαν. Όχι για την μαζική συμμετοχή, αλλά ως την ημέρα που η μετεμφυλιακή εθνικοφροσύνη επανήλθε στα πολιτικά πράγματα της χώρας από μία υποτιθέμενη φιλελεύθερη [sic] κυβέρνηση.

Πριν από όλα τα άλλα, ας γίνουν κάποιες διευκρινίσεις. Η γενικότερη κατάσταση και ειδικά η υγειονομική κρίση που διέρχεται η χώρα, δεν είναι αδιάφορο ζήτημα για τον κόσμο που επιδίωξε να διαδηλώσει. Τουναντίον, είναι ακριβώς οι άθλιοι χειρισμοί και ο διαρκής εμπαιγμός της κυβέρνησης προς την κοινωνία που έκανε επιτακτική την ανάγκη να πραγματοποιηθούν κινητοποιήσεις. Αδιάψευστος μάρτυρας οι εικόνες των ανθρώπων που επιδίωξαν προχθές να διαδηλώσουν: μάσκες και αποστάσεις, σε αντίθεση με τις αστυνομικές δυνάμεις που υποτίθεται παρατάχθηκαν για να προασπιστούν την … δημόσια υγεία. Κι όταν αναφερόμαστε σε εικόνες, αναφερόμαστε στις εικόνες της 17ης Νοέμβρη του 2020 και όχι του 2018 που δημοσίευσε το ΑΠΕ-ΜΠΕ. Ένα αθώο λάθος, είμαστε σίγουροι. Επιπροσθέτως η στατιστική που δείχνει προς την κατεύθυνση των κλειστών χώρων ως κατεξοχήν χώρων διάδοσης του COVID-19 παρουσιάστηκε από τον ίδιο τον Σωτήρη Τσιόδρα και όχι από κάποιο «εναλλακτικό» μέσο. Εν ολίγοις, γίνεται εύκολα κατανοητό πως μία κινητοποίηση μπορούσε εύκολα να λάβει χώρα, με όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις για την δημόσια υγεία.

Φυσικά η κυβέρνηση επέλεξε να αγνοήσει αυτά τα δεδομένα και σε μία κίνηση αδιανόητου αυταρχισμού, επέλεξε μία πολιτική όξυνσης, παραχωρώντας στον επικεφαλής της ΕΛΑΣ την εξουσία να καταστρατηγήσει το Σύνταγμα της χώρας, επιβάλλοντας απαγόρευση συναθροίσεων, αίροντας ουσιαστικά το άρθρο 11 του Συντάγματος. Να σημειώσουμε πως τελευταία φορά που συνέβη αυτό, το ημερολόγιο έγραφε 1973. Να σημειώσουμε, επίσης, πως ο κάθε αξιωματικός της ΕΛΑΣ δεν έχει καμία αρμοδιότητα να αποφασίζει και να επιβάλει τέτοια μέτρα. Καθημερινά, ωστόσο, ο διαβόητος αστυνόμος-συνδικαλιστής Μπαλάσκας δικαιώνεται. Τούτη δω η κυβέρνηση έχει βαλθεί να λύσει τα χέρια της αστυνομίας, η οποία έχει μεταβληθεί σε ένα παρακράτος, αποκομμένο από κάθε πολιτική ευθύνη.

Παρά τις διαμαρτυρίες φορέων και κομμάτων όλου του πολιτικού φάσματος, η χουντική απαγόρευση παρέμεινε, και στις 17 Νοέμβρη του 2020 γίναμε μάρτυρες απίστευτων καταστάσεων. Στην Αθήνα έξι χιλιάδες μπάτσοι, χωρίς να τηρούν καν τα στοιχειώδη υγειονομικά μέτρα, επιτέθηκαν στους ελάχιστους διαδηλωτές που τόλμησαν να εμφανιστούν σε δημόσιο χώρο. Κάποιοι από αυτούς καταδιώχθηκαν μέχρι τα σπίτια τους, με πλέον ειδεχθέστερη την επίθεση στα Σεπόλια όπου μία ολόκληρη οικογένεια ξυλοκοπήθηκε. Επιθέσεις δέχθηκαν ακόμη και μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος, που δεν αποτελεί πια και κάποιο φόβητρο για την αστική δημοκρατία. Το μούδιασμα των αστυνομικών οργάνων από τον αιφνιδιασμό που τους επιφυλάχθηκε στην αμερικάνικη πρεσβεία μετατράπηκε σε λύσσα, ειδικά από την στιγμή που το «φιλελεύθερο» ακραίο κέντρο λυσσομανούσε μέσω του ΣΚΑΪ, ζητώντας την ανηλεή καταστολή των διαδηλωτών.

Στην μικρή και, σε γενικές γραμμές, ήσυχη πόλη μας, οι δυνάμεις καταστολής αποφάσισαν να μην αφήσουν τα πράγματα στην τύχη τους. Με τις εκδηλώσεις να είναι προγραμματισμένες για τις 17.00, δεκάδες, εκατοντάδες μπάτσοι και ασφαλίτες σάρωναν το κέντρο από το μεσημέρι, προσάγοντας δεκάδες ανθρώπους σε άσχετο χώρο και χρόνο και παρά την επίδειξη των κατάλληλων δικαιολογητικών μετακίνησης. Φυσικά δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στην επιλεκτική ευαισθησία των αρχών προς τα άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου. Τουλάχιστον 30 σύντροφοι και συντρόφισσες προσήχθησαν ώρες πριν την συγκέντρωση στην πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου, χωρίς κανένα απολύτως λόγο, πλην του προφανούς της πολιτικής τους τοποθέτησης και σε κάποιες περιπτώσεις, των στυλιστικών τους επιλογών. Τι να πρωτοπεί κανείς; Για τον σύντροφο που δέχθηκε χυδαία και απρόκλητη επίθεση σε άσχετο σημείο της πόλης από μεγάλο αριθμό αστυνομικών δυνάμεων, οι οποίοι τον έβριζαν, τον χτυπούσαν στα μουλωχτά, προσπαθώντας παράλληλα να τον εξωθήσουν στα άκρα ώστε να βρουν ευκαιρία να τον συλλάβουν και να του φορτώσουν το μισό Ποινικό Κώδικα; Για τους ασφαλίτες που περίμεναν κόσμο κάτω από τις οικείες τους; Για τον Αστυνομικό Διευθυντή Μουσελίμη που απειλούσε όποιον προσαγόταν στο Α.Τ, δηλώνοντας ευθαρσώς «Καλώς ήρθατε στο σπίτι μας»; Για τα τρία άτομα που προσήχθησαν αναίτια κι ενώ είχαν όλα τα νόμιμα δικαιολογητικά και στην έξοδό τους από το Α.Τ τους επιβλήθηκε πρόστιμο 300 ευρώ; Για άλλο άτομο που εξαναγκάσθηκε να επιστρέψει σπίτι του μετά την αναίτια προσαγωγή του με τη συνοδεία μηχανών της ομάδας ΔΙΑΣ;

Στην πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου η αποχαλινωμένη ΕΛΑΣ, αφότου εμπόδισε το Εργατικό Κέντρο να προσέλθει στον χώρο, συγκρούστηκε με το Σωματείο Οικοδόμων. Σημειωτέον ότι αστυνομικός που επιτέθηκε στα μέλη του Εργατικού Κέντρου δήλωσε Χρυσαυγίτης κατά τη διάρκεια της επίθεσης. Η ΕΛ.ΑΣ, παράλληλα, ξέσπασε όλο της το μένος σε φοιτητές που επιχείρησαν να προσεγγίσουν τον χώρο από την κατεύθυνση των εστιών της Δομπόλη. Δύο φοιτητές έφυγαν από τον χώρο τραυματισμένοι, ενώ έγιναν 23 προσαγωγές εστιακών φοιτητών που μετατράπηκαν σε συλλήψεις (!) και επιβλήθηκαν στον κάθε συλληφθέντα 900 ευρώ πρόστιμο. Φυσικά, ακόμα και δημοσιογράφος του ΑΠΕ προσήχθη, αφού η μανία και η τυφλότητα των αστυνομικών εξαπολύθηκε προς κάθε κατεύθυνση. Στο κέντρο της πόλης, οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, πλαισιωμένες από όσους αντιεξουσιαστές κατάφεραν να αποφύγουν την προσαγωγή, πραγματοποίησε μικρή πορεία στο ύψος της Ακαδημίας. Η πορεία, καθ’ όλα ειρηνική και με αποστάσεις μεταξύ των συμμετεχόντων, εμποδίστηκε να συνεχίσει προς την Δομπόλη και άρχισε να διαλύεται, όταν οι παριστάμενες διμοιρίες των ΜΑΤ αποφάσισαν να καταδιώξουν τον κόσμο στο κέντρο της πόλης, κάτω από τις έντονες διαμαρτυρίες και τα γιουχαΐσματα των πολιτών που απλώς κυκλοφορούσαν στο σημείο.

Την ώρα που ο Χρυσοχοΐδης ξεσπαθώνει στην τηλεόραση ενάντια τις πορείες που παρεμποδίζουν τις κοινωνικές λειτουργίες, σε όλη την χώρα ήταν η αστυνομία που δημιούργησε αδιανόητες καταστάσεις, καταλύοντας κάθε έννοια κοινωνικής ειρήνης. Η κατάσταση αυτή δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση μεμονωμένο περιστατικό. Τί να πρωτοθυμηθούμε άλλωστε από τα καμώματα της ΕΛΑΣ τον τελευταίο χρόνο και ειδικά κατά την περίοδο της πανδημίας. Είναι όμως εικόνα από το μέλλον που μας ετοιμάζει η ΝΔ. Εγκλωβισμένη ανάμεσα σε μία δήθεν κοινωνικά «φιλελεύθερη» μεσαία τάξη που την έφερε στην εξουσία και σε μία άμορφη και όλο και πιο αισχρή λαϊκή ακροδεξιά που ζητά κυριολεκτικά αίμα, η κυβέρνηση επιστρατεύει την καταστολή, αφού έχει χάσει κάθε έλεγχο τόσο πάνω στο κοινωνικό σώμα όσο και σε σχέση με τη διαχείριση της πανδημίας. Την ίδια ώρα, φυντάνια όπως ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος, που παρασιτούν παριστάνοντας τους βουλευτές, περιφέρονται ανέμελα ανάμεσα σε μπρατσομένους, ενίοτε με ναζιστικά τατουάζ, ΜΑΤατζήδες και φουσκώνουν σαν παγώνια επιβλέποντας την άσκηση ακραίας κρατικής βίας, μιας και κατάφεραν ίσως να ξορκίσουν κάποια από τα δικά τους συμπλέγματα.

Η αστυνομοκρατία, το φακέλωμα αγωνιστών, ο ξεδιάντροπος εναγκαλισμός με εφοπλιστές και καναλάρχες, ο απόλυτος έλεγχος πάνω στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και η χρήση ενός αγοραίου εθνικιστικού λεξιλογίου δεν μπορεί παρά να παραπέμψει στην παλιά καλή ΕΡΕ και τις ένδοξες μέρες της μετεμφυλιακής δεξιάς. Και έπεται συνέχεια.

Την ώρα που το κοινοβουλευτικό έργο συνεχίζεται κανονικότατα, απλούστατα δεν γίνεται να πάψει η συλλογική διεκδίκηση. Ό, τι κι αν πιστεύει η σύζυγος του Κώστα Μπακογιάννη και τα υπόλοιπα φερέφωνα της κυβέρνησης, η πολιτική δεν περιορίζεται στο Κοινοβούλιο. Ακόμη και στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας, η σκέψη αυτή αποτελεί ανάθεμα, ενώ το αφήγημα περί ανεύθυνων Ελλήνων δεν μπορεί παρά να καταρρεύσει, με μια ματιά στην Πολωνία όπου οι μαζικές κινητοποιήσεις εν μέσω πανδημίας ανέτρεψαν κυβερνητικό νομοσχέδιο που πρακτικά απαγόρευε τις αμβλώσεις. Όσο η κυβέρνηση θα νομοθετεί και θα επιτίθεται σε πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα εμείς θα βρισκόμαστε απέναντί της και θα διεκδικούμε τον δημόσιο χώρο, το μόνο μέρος που ασκείται πραγματικά η πολιτική. Στις 26 Νοεμβρίου, ημέρα πανελλαδικής απεργίας, θα είμαστε στους δρόμους ενάντια στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, αλλά και ενάντια στην αυθαιρεσία της εξουσίας, τηρώντας όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, γιατί μόνο εμείς μπορούμε να προστατεύσουμε ο ένας τον άλλον. Καλούμε τη γιαννιώτικη κοινωνία να σπάσει την ακραία τρομοκρατία και στις 26 Νοέμβρη στις 10.00 πμ, να βρίσκεται έξω από το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ-ΙΣ 23 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ-ΕΙΣΕΣ ΤΗΣ 17ΗΣ ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΑ ΙΩΑΝΝΙΝΑ

ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΠΟΥ

ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΑΝ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(Συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 7 μμ στον ΕΚΧ Αλιμούρα, Αραβαντινού 6 εντός στοάς)

“Ευτυχισμένο το 1967”

Με ένα αδιανότητο όργιο καταστολής και προσαγωγών, η ΕΛΑΣ και η κυβέρνηση τίμησαν την επέτειο της 17 Νοέμβρη.

Από τις 15:30 το ασφαλίτικο σκυλολόι είχε ξαμολυθεί στους δρόμους της πόλης, προσάγωντας κόσμο, ώρες πριν την συγκέντρωση στην πλ. Ηρώων Πολυτεχνείου.

Η αιτία; Φυσική η πολιτική τους τοποθέτηση. Σήμερα η ΕΛΑΣ στα Γιάννινα άρπαξε ανθρώπους από την ώρα που βγήκαν από τα σπίτια τους, πριν προσεγγίσουν καν τον χώρο της Δόμπολης. Ήταν άραγε υγειονομικό το ζήτημα;

Την στιγμή που μιλάμε σχεδόν 40 άτομα κρατούνται στην Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Ηπείρου, με άτομα εξ αυτών απομονωμένα, με πληροφορίες για άσκηση σωματικής βίας κι ενώ οι αρχές αρνούνται στους δικηγόρους να έρθουν σε επαφή με τους συντρόφους. Όλες αυτές οι προσαγωγές έλαβαν χώρα πολύ πριν την προγραμματισμένη συγκέντρωση: μιλάμε για μια ξεκάθαρα χουντική πρακτική που μόνο στόχο έχει να αποθαρρύνει τον κόσμο του κινήματος. Έναν κόσμο που λίγες μέρες πριν στέκονταν αλλυλέγγυος στους νοσοκομειακούς γιατρούς του ΕΣΥ που για μήνες γίνονται θύματα του χειρότερου κυβερνητικού εμπαιγμού.

Ξαναλέμε το ζήτημα δεν είναι υγειονομικό αλλά ξεκάθαρα πολιτικό!

Παρά την αδιανόητη μπατσοκρατία και τις αθρόες προσαγωγές μελών του Αντιεξουσιαστικού Χώρου, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΟΚΔΕ και άλλων οργανώσεων της Αριστεράς, καταφέραμε έστω και συμβολικά, έστω και για λίγο, να πατήσουμε τον δημόσιο χώρο, στο ύψος της Ακαδήμιας.

Προς την κυβέρνηση, τους χαφιέδες της και τους χειροκροτητές της ένα έχουμε να πούμε:

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ – ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ

Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Ανακοίνωση της Χειρονομίας με αφορμή την πανδημία και το τσίρκο που έχει στηθεί από κυβέρνηση, Περιφέρεια και Δήμο σε βάρος της μικρής μας πόλης

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥΣ

Από την αρχή της πανδημίας του κορωνοϊού, η ελληνική κοινωνία βρίσκεται κάτω από τον διαρκή εμπαιγμό της κυβέρνησης, των ΜΜΕ, των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων, αλλά και γενικότερα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κι αυτό γιατί έχει καταστεί πλέον σαφές ότι προτεραιότητα για τα κράτη και την αγορά είναι να λειτουργεί η οικονομία με κάθε κόστος. Κι όταν λέμε να λειτουργεί η οικονομία με κάθε κόστος, εννοούμε φυσικά το εν γένει οικονομικό σύστημα που υποτάσσει την κοινωνία και κάθε άλλο κοινωνικό θεσμό κάτω από τις δικές του ανάγκες και απαιτήσεις, το οποίο στην εποχή μας συνοψίζεται στην διαρκή μεγέθυνση των ιδιωτικών πολυεθνικών συμφερόντων. Το ελληνικό κράτος δεν ήταν έτοιμο να αντιμετωπίσει το πρώτο κύμα της πανδημίας, λόγω χρόνιας εγκατάλειψης του συστήματος υγείας και όλων των κοινωνικών υποδομών που θα έπρεπε να λειτουργούν για να διευκολύνεται η ζωή των ανθρώπων. Από τη στιγμή που βγήκαμε από την καραντίνα, ό,τι περιγράφεται πιο πάνω ως η πραγματικότητα της αγοράς, πήρε το πάνω χέρι. Διότι, χωρίς καμία πραγματική μέριμνα για να καλυφθούν οι απίστευτες ανεπάρκειες, τα πράγματα, με το άνοιγμα στον τουρισμό, χειροτέρεψαν. Ο τουρισμός αντιμετωπίστηκε ως η μόνη ελπίδα για να σωθεί η ελληνική οικονομία, χωρίς όμως να υπάρξει ο έλεγχος στα σύνορα που αντιστοιχούσε στο μέγεθος του προβλήματος. Χωρίς πολλά πολλά την κατάσταση την βλέπουμε με τα άπειρα καθημερινά κρούσματα, την παντελή έλλειψη υποδομών, την πλήρη ανεπάρκεια ουσιαστικής ενημέρωσης των πολιτών και φυσικά, την κατάσταση στην οικονομία να παραμένει άθλια και το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα επιβίωσης κι ας επιμένει η κομπιναδόρικη κυβέρνηση ότι για όλα φταίει η νεολαία.

Όταν ξεκίνησε η πανδημία, στα Γιάννενα επικρατούσε η βεβαιότητα ότι η κατάσταση αυτή δεν θα άγγιζε την περιοχή. Σε αντίθεση με αυτή τη βεβαιότητα, ο νομός Ιωαννίνων είναι από τους πιο μολυσματικούς της Ελλάδας στην παρούσα φάση. Επί μήνες ολόκληρους ο ΕΟΔΥ, η Πολιτική Προστασία, η Περιφέρεια, οι τοπικοί Δήμοι κλπ ήταν παντελώς ανύπαρκτοι στην ενημέρωση των πολιτών, δεν μερίμνησαν να γίνουν τεστ στον πληθυσμό, το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο δεν έλαβε τη βοήθεια που επισταμένως ζητούσε. Η διοίκηση του Καχριμάνη και όλων όσων βρίσκονται κάτω από αυτόν, αποδείχτηκε παντελώς ανίκανη σε μία τόσο δύσκολη στιγμή. Μετά από τόσο καιρό κοροϊδίας, ο μόνος λόγος για να εναντιωθεί ο Περιφερειάρχης στο «Κράτος της Αθήνας», ήταν όταν επιδιώχθηκε αυτές τις μέρες να γίνει λοκντάουν στην περιοχή μας, το μόνο μέτρο που ξέρει να εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία συστηματικά προχωράει στην διάλυση του κοινωνικού ιστού. Ο λόγος είναι απλός, προφανής και ξεκάθαρος για όλους, δηλαδή για να σωθεί τουριστικά το Μέτσοβο και το Ζαγόρι ενόψει του πενταημέρου της 28ης Οκτωβρίου. Η επιμονή αυτή στην τουριστική ανάπτυξη της περιοχής, είναι φυσικά ατελής και αδιέξοδη, αφού εξυπηρετεί συγκεκριμένα τοπικά διαπροσωπικά συμφέροντα και εμφανίζεται ως πυροτέχνημα αφού η διασπορά στην περιοχή διώχνει τον κόσμο σε βάθος χρόνου, με αποτέλεσμα η πληρότητα των ξενοδοχείων για μία εβδομάδα να μην έχει να προσφέρει συνολικά απολύτως τίποτα.

Η επιμονή, όμως αυτή αποδεικνύει και την γενικότερη παραγωγική υποβάθμιση της Ηπείρου, η οποία έχει να λαμβάνει όφελος πλέον σχεδόν αποκλειστικά από τον τουρισμό και μάλιστα για λογαριασμό κατά βάση του ξενοδοχειακού κεφαλαίου. Η ερημοποίηση και η μουσειοποίηση της περιοχής μας έχει λάβει πολύ μεγάλες διαστάσεις και η συνθήκη της πανδημίας έχει ξεγυμνώσει πλήρως αυτήν την πραγματικότητα. Ο τουρισμός είναι κεφάλαιο – φούσκα, το οποίο όσο εύκολα παράγει κέρδος έτσι εύκολα σε εγκαταλείπει. Σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, πώς επιβιώνει η ελληνική κοινωνία; Τι παράγει για να ανταπεξέλθει στην παγκόσμια κρίση; Μπορεί η Ήπειρος να επιβιώσει μόνο με τουρισμό και μαγαζιά εστίασης; Μήπως τώρα είναι η ώρα να αναδιαμορφώσουμε το κοινωνικό τοπίο και να κοινωνικοποιήσουμε τις ανάγκες μας, απαιτώντας υποδομές που να ωφελούν την κοινωνία;

Ο Περιφερειάρχης Καχριμάνης και ο κάθε ταγός της εξουσίας ενδιαφέρονται μόνο για τη διάσωση των μικροπολιτικών τους συμφερόντων. Όσο και να προσπαθεί να μας πείσει ότι ο ιός «κόλλησε» σε καταλήψεις μαθητών και σε πορείες (αλήθεια, εμείς συμμετείχαμε σε όλες τις κινητοποιήσεις του τελευταίου καιρού και δεν ξέρουμε ούτε ένα άτομο που να έχει κολλήσει τον ιό από εκεί), η πραγματικότητα τον διαψεύδει καθημερινά. Πώς άλλωστε μπορούμε να βάλουμε στο ίδιο ζύγι την κοινωνική και πολιτική δραστηριότητα των πολιτών, με το πολυδιαφημισμένο από τον δήμαρχο Μωυσή Ελισάφ lake run, το οποίο συγκέντρωσε στην περιοχή 2.000 και πλέον συμμετέχοντες; Η αλήθεια είναι ότι η περιοχή της Ηπείρου νοσεί από την έλλειψη κοινωνικών υποδομών, μέσων μαζικής μεταφοράς, προσωπικού και υλικού στα νοσοκομεία. Έχει τεράστια ποσοστά ανεργίας και έλλειψη βασικών δραστηριοτήτων που να εξασφαλίζουν οικονομική ευρωστία στον πληθυσμό. Το πενταήμερο, λοιπόν, θα περάσει, με «όσα κέρδη» μπορεί αυτό να επιφυλάσσει στις τοπικές επιχειρήσεις. Όσα περιγράφουμε παραπάνω, είναι η πραγματικότητα χιλιάδων ανθρώπων που μοχθούν καθημερινά στην Ήπειρο για να εισπράττουν τον εμπαιγμό τόσο της κυβέρνησης όσο και των τοπικών φορέων. Να συλλογικοποιήσουμε τις αντιστάσεις μας απέναντι σε αυτήν την εκτρωματική συνθήκη που μας επιφυλάσσουν. Καλούμε όλη τη γιαννιώτικη κοινωνία σε επιφυλακή, διότι αν δεν μιλήσουμε όλοι και όλες εμείς που τα βιώνουμε όλα αυτά καθημερινά, δεν θα το κάνει κανείς για λογαριασμό μας.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

(Ανοιχτή συνέλευση κάθε Πέμπτη στις 8 μμ στον ΕΚΧ Αλιμούρα, Αραβαντινού 6 εντός στοάς)