Η Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση διοργανώνει ανοιχτή εκδήλωση – συζήτηση με θέμα: «Η επίθεση του κράτους στην κοινωνία. Η ‘θεωρία των δύο άκρων’ και οι διώξεις του κινήματος της Χαλκιδικής», Παρασκευή, 25 Οκτωβρίου 2013, στις 7 το απόγευμα στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων (Γ. Ελιγιά 7).
Θα μιλήσουν:
Κωνσταντίνα Κάτσια (δικηγόρος) –
Γιάννης Παπαδημητρίου (δικηγόρος)
Στην Β.Α. Χαλκιδική δύο βαριές βιομηχανίες βρίσκονται σε εξέλιξη και η μία είναι προϋπόθεση της άλλης. Είναι η βαριά βιομηχανία της ανοιχτής εξόρυξης χρυσού στις Σκουριές απ’ την Eldorado και η βαριά βιομηχανία της καταστολής, των διώξεων και των προφυλακίσεων.
Στην πρώτη περίπτωση, ένα αρχέγονο δάσος που αποτελεί δημόσιο πλούτο και δημόσια περιουσία αφού ξεπουλήθηκε έναντι πινακίου φακής στους χρυσοθήρες και στον Άκτωρα, απειλείται ήδη με μη αναστρέψιμη καταστροφή, καταστρέφοντας ταυτόχρονα τους όρους ζωής των γύρω περιοχών με τα εκατομμύρια τόνους χημικών αποβλήτων και λεηλασίας των υδάτινων πόρων, που απαιτεί η ανοιχτή εξόρυξη. Στην δεύτερη περίπτωση, η διαμαρτυρία και η αντίσταση των κατοίκων δέχτηκε μια άνευ προηγουμένου επίθεση, τόσο απ’ την εταιρεία και τους υποστηρικτές της, όσο και απ’ τις δυνάμεις καταστολής με πολλούς σοβαρούς τραυματισμούς, χημικά, υποχρεωτική και βασανιστική λήψη DNA, εισβολές σε σπίτια και απαγωγές, με συνεχείς ξυλοδαρμούς, διώξεις και προφυλακίσεις. Το νομικό οπλοστάσιο για την επίθεση αυτή πρωτοεμφανίζεται το 2001 με τον ‘τρομονόμο’ και από το 2007 και μετά παρακολουθούμε μια συνεχή υπερπαραγωγή νόμων που διασπούν το κοινωνικό σώμα σε κατηγορίες υπηκόων και δημιουργούν εξαιρετικά και χωρίς δικλείδες ασφαλείας de jure ή de facto νομικά καθεστώτα όχι μόνο για τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους μετανάστες, τους οροθετικούς, τους κοινωνικούς αγωνιστές, αλλά και για τον χώρο και το φυσικό περιβάλλον. Ταυτόχρονα, το σύστημα εξαιρεί de jure ή de facto τον σκληρό πυρήνα του κρατικού του μηχανισμού από την υποχρέωση σεβασμού του Συντάγματος, ο οποίος πράττει ορίζοντας τους φίλους του και τους εχθρούς του, όπως στην περίπτωση της Χαλκιδικής, όπου η οργανωμένη αμφισβήτηση της καταστροφικής «επένδυσης» θεωρείται από το κράτος ως αμφισβήτηση της κρατικής δικαιοδοσίας και ως απάντηση ποινικοποιείται η αντίθεση και δράση ενάντια στις “επενδύσεις”. Απέναντι σε αυτούς τους σχεδιασμούς οφείλουμε να προτάξουμε τη μηδενική ανοχή της αξιοπρέπειας και να πάρουμε στα σοβαρά τις κόκκινες γραμμές που μπορεί ο κοινωνικός ανταγωνισμός να θέσει στα καθεστώτα της Εξαίρεσης. Το ξεπέρασμα της ρητορικής των αιτημάτων και η υλοποίηση μιας νέας πολιτικής διαχείρισης της ζωής, σε άμεση δημοκρατία, ανταγωνιστική στο υπάρχον, θα αποτελούσε τη ζωντανή απάντηση στην επιχορηγούμενη πένα του κάθε αυλικού του σημερινού ολοκληρωτισμού.
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ