Στις αρχές Απριλίου η Ένωση Τουριστικών Επιχειρήσεων Ζαγορίου έβγαλε ομόφωνη ανακοίνωση που κινείται ενάντια στην δημιουργία προσφυγικής δομής για ασυνόδευτους ανηλίκους στο Ζαγόρι, επειδή «θα έχει ως αποτέλεσμα την υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος της με ό,τι αυτό συνεπάγεται, έσοδα κράτους, απώλειες στις θέσεις εργασίας και τελικώς τον μαρασμό για τους επιχειρηματίες της περιοχής», όπως μαθαίνουμε από τον πρόεδρο της ένωσης. Κατά πόδας ακολούθησαν με ανακοινώσεις τους τις επόμενες μέρες και ο Δήμος Ζαγορίου, η Ένωση Ξενοδόχων Ιωαννίνων, καθώς και το Επιμελητήριο Ιωαννίνων. Βέβαια, δεν έδειξαν την ίδια ευαισθησία όταν οι συμφωνίες της Ε.Ε. με ξένες αγορές επέφεραν την αφαίρεση προστατευτικών μέτρων από τα τοπικά προϊόντα (Φέτα Π.Ο.Π), επιβαρύνοντας την ήδη πολύπαθη κτηνοτροφία της Ηπείρου. Μιλάμε, φυσικά για την ίδια κτηνοτροφία που το κουφάρι της φιλοξενείται στα διάφορα τουριστικά κειμενάκια προώθησης της περιοχής. Ούτε έδειξαν τον ίδιο ζήλο για τον αντιπεριβαλλοντικό νόμο που πρόκειται σύντομα να ψηφιστεί στην κλειστή βουλή με τον τίτλο «ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ», με το οποίο ανάμεσα στα άλλα καταργείται η προστασία των περιοχών Natura 2000. Φυσικά δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση η επιλεκτική επιλογή στα κοινωνικά θέματα που απασχολούν την ΕΤΕΖ, καθώς ακόμα να δούμε κάποια ανακοίνωση για την απειλή που δέχθηκε με μαχαίρι ο καθηγητής Νιτσιάκος, εξ αιτίας της αντιρατσιστικής του δράσης, από τον ιδιοκτήτη ενός ξενώνα στην Αρίστη. Ο ιδιοκτήτης αυτός είναι ο ίδιος που οργάνωσε το προγκρόμ κατά ανήλικων προσφύγων στην Κόνιτσα. Απ’ ό,τι φαίνεται, η Ένωση Τουριστικών Επιχειρήσεων Ζαγορίου έχει ακολουθήσει το γνωστό, τα εν οίκω μη εν δήμω.
Στο τέλος της ανακοίνωσης αναφέρει «πρώτα υπερασπιζόμαστε τον τόπο μας, την ιστορία του, τον πολιτισμό του, και ύστερα τις επιχειρήσεις μας». Βέβαια στην ιστορία του αυτός ο τόπος έχει φιλοξενήσει πολλά κύματα προσφύγων και μεταναστών, ενώ έχει κουνήσει το μαντήλι σε πολλά παιδιά του. Καμία έκπληξη, βέβαια δεν προκαλεί πως σε ένα θέμα, που είναι εμποτισμένο στα ηπειρώτικα τραγούδια και στην ραχοκοκαλιά αυτού του τόπου, η ΕΤΕΖ, όπως και οι υπόλοιποι προαναφερθέντες φορείς, το αντιμετωπίζει βάζοντας ως ασπίδα στα επιχειρήματά της την ιστορία και τον πολιτισμό. Οι επαγγελματίες της φιλοξενίας διαλέγουν να κλείσουν την πόρτα σε ανήλικα παιδιά για τον ίδιο λόγο που δεν έχουν στηρίξει ποτέ ουσιαστικά τα παραδοσιακά επαγγέλματα της περιοχής. Το τουριστικό μοντέλο που έχει στηθεί και στηριχθεί από τον Δήμο στο Ζαγόρι θέλει να πουλήσει στους τουρίστες γραφικά σκηνικά αποκομμένα από την πραγματική ζωή της περιοχής. Είναι ασφαλές να μιλάς για την Βλάχικη και την προσφυγική ζωή με αναπαραστάσεις από το παρελθόν, αποκομμένες από την πραγματικότητα και τις σημερινές ανάγκες. Αυτό ακριβώς το μοντέλο είναι που μουσειοποίησε την κτηνοτροφία της περιοχής, παίζοντας έτσι μεγάλο ρόλο στον μαρασμό των σχετιζόμενων με την κτηνοτροφία επαγγελμάτων. Εν μέσω Κορονοϊού, όμως μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι φαίνονται πιο χρήσιμες οι κτηνοτροφικές μονάδες από φρεσκοανακαινισμένα άδεια κτήρια σε προστατευμένες περιοχές της Unesco.
Φυσικά υπάρχουν ουσιαστικοί λόγοι για να έχει κάποιος πρόβλημα με την δομή «φιλοξενίας» που πάει να στηθεί στο Ζαγόρι. Ανθρωπιστικοί λόγοι. Η προχειρότητα, με την οποία έχει αντιμετωπιστεί το προσφυγικό ζήτημα στην Ελλάδα, κάνει σχεδόν σίγουρο ότι η αποκοπή των προσφύγων και η εγκατάστασή τους στα Ηπειρωτικά χωριά θα τους φέρει αντιμέτωπους με απάνθρωπες συνθήκες ιδιαίτερα τον χειμώνα. Είναι άλλο ένα μέτρο που αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες σαν άτομα δεύτερης κατηγορίας, χωρίς δικαίωμα στην εργασία και την κοινωνική ζωή της χώρας. Η συνεχιζόμενη άρνηση του κράτους στην ομαλή ένταξη των πολύπαθων προσφύγων στον αστικό ιστό, δημιουργεί δομές-φυλακές ανίκανες να προστατέψουν τους ανθρώπους εντός τους με δολοφονικά αποτελέσματα. Εκτός από τους κινδύνους υγείας που ελλοχεύει η επιλογή να εγκατασταθεί μια τέτοια δομή μακριά από μεγάλες και οργανωμένες δομές υγείας, αποκόπτει τα παιδιά από την ένταξη. Στην ουσία τα εμποδίζει από το να δημιουργήσουν μία αξιοπρεπή ζωή εντός της χώρας, όπου δεδομένου και του εγκλωβισμού τους εντός των συνόρων, τα ωθεί στην μελλοντική γκετοποίηση. Το κράτος δημιουργεί από τώρα τις μελλοντικές δυστοπικές συνθήκες στις ζωές των προσφύγων.
Κλείνοντας, καταδικάζουμε την ξενοφοβική τοποθέτηση του δήμου Ζαγορίου, της ΕΤΕΖ, της Ένωσης Ξενοδόχων Ιωαννίνων και του Επιμελητηρίου Ιωαννίνων. Για να διασφαλίσουμε την ιστορική μας μνήμη και τη συνείδησή μας πρέπει να αντισταθούμε στη μουσειοποίηση της περιοχής μας, στην υποβάθμιση κάθε παραγωγικής δραστηριότητας και στη λεηλασία της φύσης. Ο τουρίστας, όπως και ο κάθε άλλος άνθρωπος θα πρέπει να αναζητεί και να διαδρά με περιοχές ζωντανές και πολυδιάστατες, που αρμόζουν στις ανάγκες και στις επιθυμίες των ανθρώπων τους και όχι όπως τις ονειρεύονται τα τοπικά και όχι μόνο συμφέροντα. Στους τόπους των ξενιτεμένων οι πρόσφυγες είναι καλοδεχούμενοι.