Το σχέδιο «Καλλικράτης» ήρθε σε μια εποχή όπου η πρόταση της άμεσης δημοκρατίας διατυπώνεται για πρώτη φορά με τόση σαφήνεια. Ταυτόχρονα, με την κατάρρευση του πολιτικού- κομματικού συστήματος, αναδύεται μια κοινωνική δυνατότητα χειραφέτησης, τα σημάδια της οποίας διακρίνονται στα σύγχρονα κινήματα. Σε όλη την Ελλάδα και εδώ στην πόλη μας, τα Γιάννενα και την υπόλοιπη Ήπειρος, συνελεύσεις μικρών κοινοτήτων και γειτονιών, ομάδες και κινήσεις πολιτών για την ενέργεια, το νερό, τη γεωργία και τη διατροφή, ομάδες που προτείνουν έναν νέο τρόπο διεκδίκησης στα εργασιακά ζητήματα έξω από την παραδοσιακή συντεχνιακή λογική, οικολογικά κινήματα που πετυχαίνουν νίκες, ελεύθεροι κοινωνικοί χώροι κατειλημμένοι και μη, η αμφισβήτηση της καθεστωτικής ιατρικής από γιατρούς που πραγματικά θεραπεύουν, συνθέτουν τον πολυδιάστατο καμβά του μέλλοντος από τον οποίο απουσιάζουν τα δόγματα, τα μανιφέστα και η αντίληψη της καθολικής- κεντρικής οργάνωσης της κοινωνίας.Ιδεολογικές οργανώσεις και κόμματα, μπροστά σε αυτή τη νέα πραγματικότητα και όντας μέρος του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος, τοποθετούνται ανταγωνιστικά απέναντι στις νέες κοινωνικές τάσεις, κυρίως από ένστικτο και όχι μετά από επεξεργασία, επιβεβαιώνοντας, τώρα στο τέλος τους πια, την ανήθικη συγκρότηση της πρωτοπορίας για την αλλαγή της κοινωνίας.Ο βασικός τους στόχος είναι είτε να συκοφαντήσουν τα κινήματα αυτά είτε να τα χειραγωγήσουν και να τα οδηγήσουν στα «ήρεμα» κανάλια της αντιπροσώπευσης.Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑΤη δεκαετία του ’90 διαπιστώθηκε πως η εν Ελλάδι οικονομία της αγοράς δεν εξυπηρετούνταν πλέον από το σύστημα των διάσπαρτων δήμων και κοινοτήτων, μικρών και μεγάλων σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Τα ποσά που απαιτούνταν από τις χιλιάδες δήμους και κοινότητες για τη συντήρηση τους εμπόδιζαν την περίφημη «ανάπτυξη».Τότε εφευρέθηκε το σχέδιο ‘Καποδίστριας’ για να ολοκληρωθεί και να εφαρμοστεί πλήρως μέχρι τις αρχές της πρώτης δεκαετίας του 2000. Η συρρίκνωση των μικρών δήμων και κοινοτήτων, η κατάλυση κάθε έννοιας κοινότητας ως κέντρο των αποφάσεων για τον πολίτη, η συγκέντρωση σε μεγάλα διαμερίσματα, ακολούθησε την ευρωπαϊκή πολιτική για συρρίκνωση του παραγωγικού αγροτικού κόσμου και τη μετατροπή της παραδοσιακής αγροτικής οικονομίας σε μια οικονομία των εταιρειών για τον απόλυτο έλεγχο του πρωτογενούς τομέα, για τον απόλυτο έλεγχο της διατροφής.Η τυφλή πίστη στην «ανάπτυξη» της λεηλασίας του φυσικού και κοινωνικού πλούτου, η πίστη στην θεότητα του χρήματος και της αγοράς, έσυρε τους πάντες, δεξιούς και αριστερούς στην υπεράσπιση του νέου σχεδίου λειτουργίας του πολιτικού συστήματος, του σχεδίου «Καποδίστριας». Αποδείχτηκε λίγο όμως, κατ’ ομολογίαν όλων, παρά τα κροκοδείλια δάκρυα της αριστεράς, για την διεκπεραίωση των στόχων του.ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣΟ ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου, μετά την ανακοίνωση της οικονομικής κατάρρευσης του ελληνικού κράτους και την προσφυγή στο ΔΝΤ, δήλωσε ότι η εφαρμογή του σχεδίου ‘Καλλικράτης’ είναι πιο σημαντική και από αυτή την εφαρμογή του μνημονίου της τρόϊκας για την ελληνική οικονομία. Αποτελεί, είπε και έτσι είναι, τη βάση των διαρθρωτικών αλλαγών που το ελληνικό πολιτικό σύστημα χρειάζεται για να διασωθεί. Και κατ’ επέκταση, να διασωθεί η ελληνική οικονομία.Η αριστερά, έστω κι αν διαφώνησε μερικές φορές (αλλά συμμετείχε), διεκδίκησε επί «Καποδίστρια» και διεκδικεί επί «Καλλικράτη» τη δημοτική εξουσία για ίδιον όφελος, όπερ σημαίνει μερίδιο συμμετοχής στον κρατικό μηχανισμό, εξασφάλιση της κομματικής ύπαρξης (έστω διαιρεμένη), πράγμα που σημαίνει την εξασφάλιση της κρατικής επιχορήγησης για τη διατήρηση των μηχανισμών της, τη συμμετοχή στη διανομή του πλούτου με τους όρους της οικονομίας της αγοράς, την ανάδειξη των δικών της προσώπων και στελεχών στην κυβερνητική εξουσία, όπου θα φροντίζουν ΓΙΑ την κοινωνία. Το ίδιο κάνουν και η δεξιά και η κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά, αυτοί βεβαίως χωρίς καμία επίφαση.Όμως στην εποχή μας ό,τι πραγματικά πολιτικό συμβαίνει στην κοινωνία, συμβαίνει ΑΠΟ την ίδια την κοινωνία, όχι ΓΙΑ αυτήν, ενώ δεξιά και αριστερά επιμένουν να θέλουν να τη «φροντίζουν», να μιλούν και να πράττουν στο όνομα τους.ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥΣτο παραπάνω πλαίσιο, με το πολιτικό σύστημα να επιχειρεί τη γεωγραφική και θεσμική του εξάπλωση σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας του πολίτη μέσα από το ασφυκτικό και αντιδημοκρατικό πλαίσιο του «Καλλικράτη», ποτέ άλλοτε η πρόταση για αποχή από τις κάλπες δεν είχε τόσο νόημα όσο έχει για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου. Στις εκλογές αυτές συμμετέχουν όσοι ενδιαφέρονται για την επιχείρηση διάσωσης του πολιτικού συστήματος επικυρώνοντας το σχεδιασμό.Ποτέ άλλοτε η πρόταση για αποχή από τις κάλπες δεν συνοδεύτηκε όμως από μια πρόταση αυτοθέσμισης της κοινωνίας σε πραγματική υπόσταση. Άλλωστε κατατίθεται πλέον σε δημόσιους χώρους όπου κοινωνικές ομάδες με πλατιά διαστρωμάτωση θεσμίζουν για τον εαυτό τους, ως χειροπιαστό παράδειγμα για όλη την κοινωνία. Η πρόταση της αποχής είναι πρόταση εκλογικής απαξίωσης του ‘Καλλικράτη’ και ταυτόχρονα πρόταση ενδυνάμωσης της Άμεσης Δημοκρατίας. Μία Άμεση Δημοκρατία η οποία δεν είναι άλλοθι ούτε πρόσχημα για να χωράει στη γειτονιά και να υποχωρεί στην κεντρική σκηνή των κοινοβουλευτικών και δημοτικών εκλογών. Μία Άμεση Δημοκρατία που μπορεί ως ανοιχτή διαδικασία με τη συμμετοχή του καθενός και της καθεμιάς μπορεί να συμβάλλει στην δυνατότητα απελευθέρωσης του ατόμου και της κοινωνίας.Αν μπορεί η κοινωνία να απελευθερώνει το δημόσιο χώρο και να κερδίζει νίκες για το περιβάλλον, τη διατροφή, την υγεία των ανθρώπων, την εργασία τους, τότε μπορεί να κατακτήσει και τη δυνατότητα της απόφασης. Της απόφασης στο επίπεδο της παραγωγής, της απόφασης στο σχεδιασμό της οικονομίας. Μέσα από συνεργατικές δομές, μέσα από δραστηριότητες και απόπειρες απεξαρτημένες από τον κρατικό-κεντρικό σχεδιασμό και την εταιρική κερδοσκοπική αντίληψη: στη ΔΩΔΩΝΗ, στην παραγωγή ενέργειας, στην ΟΑΣΗ, στην παιδεία, στη διατροφή, στον πολιτισμό. Η Κοινωνία μπορεί όταν καθένας συμμετέχει!Για την Άμεση Δημοκρατία και την τοπική αυτοθέσμισηΑΠΕΧΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΛΠΗΣΥΜΜΕΤΕΧΩ στην συνοικία μου, στη γειτονιά μου, στην κοινότητά μου, στην πόλη μου.Γιάννενα, Νοέμβριος 2010ΧΕΡΟΝΟΜΙΑ- ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Με πρόσχημα την κατ’ επίφαση δημόσια διαβούλευση και λέξεις όπως συμμετοχή, τοπικά συμβούλια, αποκέντρωση κλπ. η κυβέρνηση προωθεί τον «Καλλικράτη», τη μεγαλύτερη επιχείρηση διάσωσης του πολιτικού συστήματος μέσα από την κατάργηση της έστω κατ’ επίφασην τοπικής αυτοδιοίκησης. Το πολιτικό σύστημα δεν βιώνει μόνο οικονομική «κρίση», αλλά και γενικότερη κρίσης ισχύος, κρίση κοινωνικής νομιμοποίησής του, κρίση εμπιστοσύνης από πλευράς της κοινωνίας. Με το μυαλό στα ευρωπαϊκά κονδύλια και με βλέψη την αναδιανομή τους, για το «ανακάτεμα της τράπουλας» σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, προωθείται ο Καλλικράτης ώστε να διευρυνθεί γεωγραφικά η ισχύς  της κεντρικής εξουσίας και κυρίως να ταυτιστεί απόλυτα η κρατική διαχείριση των κοινών με την πολιτική. Ταυτόχρονα ισχυροποιούνται οι τοπικές και περιφερειακές ελίτ, το περίφημο πολιτικό προσωπικό ώστε ασύδοτα από κοινού με τα επιχειρηματικά συμφέροντα να κερδοσκοπούν ασύδοτα εις βάρος της κοινωνίας, να αφαιρούν τον πλούτο που παράγει η κοινωνία.

Με δεδομένη την πελατειακή δομή και την μακραίωνη διαπλεκόμενη φύση της τωρινής τοπικής αυτοδιοίκησης δεν έχει ασφαλώς καμία σημασία να υπερασπιστεί κανείς τον Καποδίστρια. Ούτε έχει κοινωνική σημασία η συμμετοχή στις εκλογές του Νοεμβρίου με την ψευδαίσθηση της από τα μέσα αλλαγής του Καλλικράτη ή μίας καταγραφής της λαϊκής δυσαρέσκειας στις κάλπες όπως η αριστερά προτείνει.

Η συμμετοχή στις εκλογές (πέρα από τις δυσκολίες που φέρνει το νέο θεσμικό πλαίσιο στις αυτοδιοικητικές κινήσεις) σημαίνει επικύρωση του Καλλικράτη. Η αποχή από την κάλπη δεν σημαίνει από την άλλη τίποτε αν δεν αναζητήσει μία άλλη προοπτική ενάντια στην λογική της αντιπροσώπευσης, της «ανάπτυξης», της προόδου, της αποτελεσματικότητας, ενάντια στη λογική  του απεριόριστου κέρδους.

Η δυνατότητα των τοπικών αυτοθεσμίσεων με αληθινή συμμετοχή του κάθε πολίτη στην λήψη των πολιτικών αποφάσεων στη γειτονιά του, στο χώρο εργασίας, στο πάρκο, στο σχολείο κλπ. είναι μπροστά μας, υπαρκτή, άμεσα υλοποιήσιμη.

Τα κινήματα ενεργών πολιτών για τον δημόσιο χώρο, την ενέργεια, την οριζόντια διακίνηση των αγροτικών αγαθών, την ελεύθερη ανταλλαγή της γνώσης, την δημόσια όχι ιδιωτική όχι κρατική διαχείριση του νερού, χωρίς «ειδικούς», παράγουν λόγο και πράξη. Αποτελούν ζωντανά, απτά παραδείγματα αμεσοδημοκρατικής διαχείρισης των κοινών.

Ο κάθε πολίτης ισότιμα και όχι από συντεχνιακή σκοπιά ή διά αντιπροσώπων μπορεί να συμμετέχει στον τοπικό σχεδιασμό της παραγωγής, της εργασίας, της κατανάλωσης. Μπορούμε να αποφασίζουμε για τη λίμνη, τη γνώση, το τι και πώς θα παράγουμε.

Το όχι στον «Καλλικράτη» δεν είναι τυφλό, ανακλαστικό όχι στις επιλογές της διαχωρισμένης εξουσίας- μπορεί να γίνει η θετική κοινωνική απάντηση. «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος», όπως έλεγε και ο Πρωταγόρας.

Αυτή τη δυνατότητα μεταφρασμένη και σε τοπικό επίπεδο (στην Όαση, τον Άραχθο, τον Καλαμά, τη λίμνη, στην παραγωγή, στην πόλη, το σχολείο κ.α.) θα αναζητήσουμε και θα συζητήσουμε δημόσια την Παρασκευή 25 Ιουνίου στο θεατράκι στη Σκάλα στα Γιάννενα.

ΤΙΤΛΟΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ στις 8 το απόγευμα: «Πρωταγόρας εναντίον Καλλικράτη: Η δυνατότητα των τοπικών αυτοθεσμίσεων». Ομιλητές: Νίκος Ιωάννου (Αντιεξουσιαστική Κίνηση), Ηλίας Γεωργαλής (Κίνηση Πολιτών Αστακού Αιτωλοακαρνανίας).

Θα ακολουθήσει συναυλία στις 22:30 με τους Radioactive και τους Stigma 90.

Η κοινωνία μπορεί όταν ο καθένας συμμετέχει.

ΜΕ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑ

Συμβολική μετονομασία της οδού Ν.Ζέρβα σε οδό Κατερίνας Γκουλιώνη –

(ένα μέρος του κειμένου που μοιράστηκε το πρωί της Παρασκευής 3/4 σε μικροφωνική στην Νομαρχία στα Γιάννενα, και κάποιες φωτο από την παράλληλη συμβολική μετονομασία ενός κεντρικού δρόμου.)

Όπλο μας η μνήμη, ιστορική και προσωπικήΤετάρτη 18 Μαρτίου 2009,Δολοφονημένη στο πλοίο κατά την διάρκεια της πειθαρχικής μεταγωγής της (από τις φυλακές τις Θήβας στις; φυλακές Νεάπολης Κρήτης) βρέθηκε η Κατερίνα Γκουλιώνη. Δεμένη πισθάγκωνα με μώλωπες στο πρόσωπο και σύμφωνα με τον ιατροδικαστή ο θάνατος προήλθε από πνευμονική συμφόρηση! Φυσικά, πρόκειται για μια άλλη κρατική δολοφονία εκδικητικού χαρακτήρα (παρόλο που ο υπουργός δεν είχε επιτρέψει καμιά εκδικητική μεταγωγή) μιας και η Κ.Γκ. είχε πρωτοστατήσει για την βελτίωση των συνθηκών κράτησης. Περίπου ένα μήνα πριν την δολοφονία της είχε στείλει καταγγελία επώνυμη στον συνήγορο του πολίτη όπου περιέγραφε την κατάσταση που βίωνε αλλά και ονομαστικά τους υπεύθυνους βασανιστές της και πιθανώς τους δολοφόνους. Η Κ.Γκ. είναι για μας μία αγωνίστρια διότι δεν έσκυψε το κεφάλι μιας και 15 μέρες μετά εκδικαζόταν η υπόθεσή της στο εφετείο. Η υπόθεσή της δεν είναι μοναδική μιας και αρκετοί κρατούμενοι περνούν από πειθαρχικό με εξοντωτικές ποινές (με πρόσφατο εκείνο του Β.Πάλλη) και με συνεχείς μεταγωγές εξαιτίας της απαίτησης τους για τα στοιχειώδη δικαιώματα.Για μας ως Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μεταφέρουμε τα λόγια της ως πράξη αντιπληροφόρησης με σκοπό και την δημιουργία γέφυρας επικοινωνίας μεταξύ κρατουμένων και των υπόλοιπων “ελεύθερων” πολιτών και να σταθούμε αλληλέγγυοι στον αγώνα των κρατουμένων.

Για αυτό το λόγο μετονομάζουμε την οδό Ν.Ζέρβα σε οδό Κατερίνας Γκουλιώνη.

ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΗ

Το περασμένο Σάββατο 14/3, αποτράπηκε, με τον μόνο δυνατό τρόπο, εκδήλωση της παρακρατικής φασιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής . Με αυτό το κρυφό τους κάλεσμα, είχαν ως στόχο να εκφράσουν τη γελοία, σκουριασμένη και ακραία εθνικιστική τους θέση για την δήθεν απελευθέρωση της “Βορείου ηπείρου”. Το τσούρμο των δολοφόνων που βεβηλώνει τάφους, (εβραϊκό νεκροταφείο), μαχαιρώνει μετανάστες, χτυπά κοινωνικούς χώρους, οι νοσταλγοί των ναζί που πυρπόλησαν τα χωριά του νομού, δεν έχει θέση στην πόλη των Ιωαννίνων. Γι’ αυτό εξάλλου, αναγκάστηκαν να φέρουν ομοϊδεάτες τους από όλη την Ελλάδα.Οι θεσμικοί παράγοντες που στηρίζουν το παρακράτος δεν μπορούν να κρυφτούν από την κοινωνία. Ας σκεφτούν μόνο, αυτοί που μας κληροδότησαν το ακαλαίσθητο και ανιστόρητο άγαλμα του ‘Βασιλιά Πύρρου’, όπου και συγκεντρώθηκαν οι νεοναζί, ποιους ‘προσκάλεσαν’ στο κέντρο της πόλης. Οι αστυνομικές δυνάμεις, που ακόμη μια φορά βρέθηκαν σε αγαστή συνεργασία με τους φασίστες, αποκάλυψαν πως, όσο και να αλλάζουν τα πρόσωπα, οι σχέσεις τους με το παρακράτος παραμένουν σταθερές.Το πραγματικό θέμα του περασμένου Σαββάτου δεν είναι η εικόνα που μεταφέρθηκε από τα Μ.Μ.Ε., αλλά το ποιος έχει την πολιτική ευθύνη για την κυοφορία του αυγού του φιδιού. Ας τους αναζητήσουμε στα δημαρχεία, τα αστυνομικά μέγαρα, τις νομαρχίες, τα συμβούλια των επιχειρήσεων, τις εκκλησίες.Εμείς,θα συνεχίσουμε υπερασπιζόμενοι την κοινωνική ελευθερία, να αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία που η διακριση σε εθνότιτες και φυλές θα είναι αδιάφορη και δεν θα αποτελεί αιτία σφαγών και αποκλεισμών. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε ενάντια σε κάθε προσπάθεια καθυπόταξης,πειθάρχησης και φασιστικοποίησης.
Υ.Γ: και όλα αυτά εν όψη της παρέλασης, ενός θεσμού που αποτελεί μήτρα και αναπαράγει την εθνικοθρησκευτική προπαγάνδα…
Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Τα γεγονότα στα Γιάννενα…

Η είδηση μέσα σε λίγες ώρες φτάνει και στα Γιάννενα. Περίπου 300 άτομα συγκεντρώνονται στο άλσος με στόχο το αστυνομικό μέγαρο. Στο ξεκίνημα της πορείας βρέθηκε μπροστά σε τζιπ συνοριακών φυλάκων. Αυθόρμητα μια ομάδα διαδηλωτων επιτέθηκε προκαλώντας φθορες στο τζιπ και τραυματίζοντας τον οδηγό. Ο συνοδηγός απαντά με προτεταμένο το όπλο. Η πορεία παρ’ όλα αυτά συνεχίζει με ακόμα μεγαλύτερο πάθος προς στο αστυνομικό τμήμα επιτιθέμενη στη διαδρομή σε τράπεζες κι άλλους συμβολικούς στόχους. Βροχή από πέτρες προκαλούν φθορές στο κτήριο του Α.Τ και σε σταθμευμένα περιπολικά. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ απαντούν με χημικά. Η πορεία υποχωρεί συνεχίζοντας τις επιθεσεις σε τράπεζες. Αργότερα διαδηλωτές επιτίθενται στο πάρκιγκ της αστυνομίας καταστρέφοντας περιπολικά και αυτοκίνητα της ασφάλειας. Την επόμενη μέρα 600 διαδηλωτες ξεκινούν πορεία από το εργατικό κέντρο. Κάποιοι περαστικοί επιδοκιμάζουν τις επιθέσεις σε τράπεζες που πραγματοποιούνται από τους διαδηλωτες την ώρα που η πορεία περνάει από την οδό Αβέρωφ. Στο ύψος του δημαρχείου δυο διμοιρίες των ΜΑΤ επιτίθενται με χημικά στην πορεία. Οι διαδηλωτές κατευθύνονται προς το ύψος της ακαδημίας κι ένας νεαρός διαδηλωτής ξυλοκοπείται από άνδρες των ΜΑΤ και μεταφέρεται στο νοσοκομείο με αιμάτωμα στο μάτι. Ο πρόεδρος των πανεπιστημιακών και ένας άλλος συνδικαλιστή της πόλης τραυματίζονται ελαφρώς στην προσπάθειά τους να τον διασώσουν. Η πορεία διαλύεται, ένα κομμάτι της φτάνει στις εστίες δόμπολής και λίγο μετά τις 7 καταλήγει στην πλατεία Πάργης. Οι αστυνομικές δυνάμεις δεν δείχνουν να κρατούν καμία αμυντική στάση, προφανώς αντίθετα από τις δηλώσεις Παυλόπουλου.

Τη Δευτέρα 8/12 μετά από μαζικές συνελεύσεις καταλαμβάνονται όλες οι σχολές του πανεπιστημίου ιωαννίνων. Το ίδιο πρωί πραγματοποιείται πορεία από μαθητές της πόλης η οποία καταλήγει μπροστά στο μπατσομέγαρο. Στην απογευματινή πορεία των φοιτητικών συλλόγων συμμετεχουν 1500 άτομα. Οι διαδηλωτές ξεκινούν από την ακαδημία φτάνουν στο εργατικό κέντρο και επιστρέφουν στη νομαρχία. Στο υψος του αστυνομικού μεγάρου λίγες πέτρες προς τις διμοιρίες γίνονται αφορμή για ευρεία χρήση δακρυγόνων. Η πορεία κόβεται πάλι στη μεση και για ένα δυώρο σχεδόν οι διαδηλώτες παίζουν κλεφτοπόλεμο με τα ΜΑΤ.

Την Τρίτη 9/12 τουλάχιστον 3000 άτομα συμμετέχουν στην πορεία  που καλούν μαθητές, φοιτητικοί σύλλογοι και εκπαιδευτικοί. Οι αστυνομικές δυνάμεις εκείνη την ημέρα έχουν συγκεντρωθεί στο μπατσομέγαρο το οποίο προστατεύουν με 6 διμοιρίες και οδοφράγματα από κλούβες. Η πορεία ξεκινά από το ύψος της Ακαδημίας και αφού περνά από κεντρικά σημεία της πόλης (πλατεία Πάργης, Χαριλάου Τρικούπη κλπ) καταλήγει σε κοντινό σημείο από τις διμοιρίες. Μετά από λίγη ώρα οι διμοιρίες των ΜΑΤ, με ξεκάθαρα επιθετικές προθέσεις,  ρίχνουν χημικά στο σύνολο των διαδηλωτών. Ένα μικρό κομμάτι της πορείας στρίβει προς την οδό Ν. Ζέρβα προσπαθώντας μάταια να διασπάσει τις αστυνομικές δυνάμεις. Ο στόχος τους όμως εκείνη την ημέρα δεν ήταν απλώς να διαλύσουν τους διαδηλωτές και να τερματίσουν την συγκέντρωση άλλα επιπλέον να μεταφέρουν την σύγκρουση εκτός του κέντρου της πόλης και να αποκλείσουν τους διαδηλωτές στις εστίες Δόμπολης. Λίγο πριν τις εστίες οι διαδηλωτές προσπαθούν να απαντήσουν στους άνδρες των ΜΑΤ πετώντας πέτρες μερικές από τις οποίες δυστυχώς επιστρέφονται. Οι διμοιρίες απαντούν με ακόμα μεγαλύτερη ρίψη χημικών δεν διστάζουν μάλιστα να ρίξουν και εντός του χώρου των εστιών, Μια φοιτήτρια και οικότροφος της εστίας μεταφέρεται στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα. Τα ΜΑΤ συνεχίζουν προκλητικά απειλώντας με εισβολή εντός του κτηρίου…Το βράδυ της ίδιας μέρας πιθανότατα μηχανισμοί της ασφάλειας διαρρέουν κάλεσμα για συγκέντρωση στις 9 το βράδυ στη Νομαρχία. Όσοι ανταποκρίνονται σ’ αυτό τραμπουκίζονται από ασφαλίτες στα γύρω στενά του κέντρου της πόλης.

Την Τετάρτη 10/12 χίλια περίπου άτομα συμμετέχουν στην εργατική πορεία η οποία ξεκινά από το εργατικό κέντρο και καταλήγει στη νομαρχία.

Την Παρασκευή 12/12 καταλαμβάνεται συμβολικά το δημαρχείο από τις 7 το πρωί έως τις 3 το μεσημέρι από αντιεξουσιαστές με στόχο την αντιπληροφόρηση στην τοπική κοινωνία για την κρατική δολοφονία, τα γεγονοτα που την ακολούθησαν, την καταστολή που δέχθηκαν όσοι συμμετείχαν στις δυναμικές διαδηλώσεις τόσο σε τοπικό όσο και σε πανελλαδικό επίπεδο… Το απόγευμα καλείται πορεία από το συντονιστικό καταλήψεων και γενικών συνελεύσεων των σχολών με σημείο έναρξης τη Δόμπολη. Την ίδια ώρα ξεκινά πορεία ενάντια στην κρατική καταστολή από αναρχικούς/αντιεξουσιαστές από το δημαρχείο. Οι δύο αυτές πορείες συναντιούνται και γίνονται ένα στο ύψος του Ξενία στον κεντρικό δρόμο της Δωδώνης. Παρά τον ασφυκτικό κλοιό της αστυνομίας πάνω από 600 διαδηλωτές κατευθύνονται προς την Καλούτσιανη και τις γύρω περιοχές. Η πορεία ολοκληρώνεται μετά από αρκετή ωρα στο εργατικό κέντρο.

Την Δευτέρα 15/2 τα ξημερώματα δέχονται επίθεση τα γραφεία της λαικής ακροδεξιάς εφημερίδας Πρωινά Νέα. Το σημείο γεμίζει από χιλιάδες τρικάκια ενάντια στην κρατική καταστολή και τον κόσμο της εξουσίας, ενάντια στην αστυνομική βία καθώς και στο ρόλο των Μ.Μ.Ε. Επίσης τρικάκια αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της εξέγερσης.

Το ίδιο πρωί καταλαμβάνονται με πρωτοβουλία της “Χειρονομίας- Αντιεξουσιαστικής Κίνησης”, το Δημοτικό Ραδιόφωνο Ιωαννίνων καθώς και το πνευματικό κέντρο. Το πρώτο σε μια προσπάθεια να μετατραπεί σε μια εστία αντιπληροφόρησης και το δεύτερο σε έναν ανοιχτό χώρο ζύμωσης και συνδιαμόρφωσης απόψεων σχετικά με τα γεγονότα των ημερών και όχι μόνο. Κάποια από τα αιτήματα που αρθρώνει αυτό το εγχείρημα είναι ο άμεσος αφοπλισμός των αστυνομικών δυνάμεων, η απομάκρυνση των διμοιριών τόσο από τα Γιάννενα όσο και από το χωριό Ελληνικό (υπόθεση ΧΥΤΑ Ελληνικού), άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων, κατάργηση της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας κλπ.

Την Τετάρτη 17/12 οι φοιτητικοί σύλλογοι καταλαμβάνουν το δημαρχείο προς έκπληξη των αστυνομικών αρχών που ανέμεναν κατάληψη της νομαρχίας. Η δημοτική αρχή με αφορμή αυτήν την κίνηση καταγγέλλει τις καταλήψεις των δημόσιων χώρων ως “κατάλυση κάθε έννοιας δημοκρατίας για την οποία μάλιστα (σ.σ. Οι καταληψίες) αγωνίζονται” και απειλεί ανοιχτά με επέμβαση των ΜΑΤ και συλλήψεις, εάν ραδιόφωνο και πνευματικό κέντρο δεν αφεθούν μέχρι τις 3 το μεσημέρι εκείνης της μέρας. Εντέλει η κατάληψη λήγει εκείνο το μεσημέρι ένω οι καταλήψιες καταγγέλλουν τις δημοτικές αρχές για την αντικοινωνική τους στάση.

Την Παρασκευή 19/12 πυρπολούνται δύο τράπεζες εντός και εκτός του Πανεπιστημίου η τράπεζα εκτός καταστέφεται σχεδόν ολοσχερώς και ακολουθεί αναληψη ευθύνης σε δικτυακά μέσα.

Το Σάββατο 20/12 πραγματοποιείται κατάληψη του δημοτικού ραδιοφώνου με σκοπό την αντιπληροφόρηση και στη συνέχεια μικροφωνική σε κεντρικό πεζόδρομο της πόλης.

Την Παρασκευή 26/12 τα ξημερώματα πυρπολείται και καταστρέφεται το υπηρεσιακό αυτοκίνητο του υφυπουργού ΥΠΕΧΩΔΕ, Στ. Καλογιάννη στην πυλωτή του σπιτιού του.

Την Τετάρτη 31/12 μικροφωνική αντιπληροφόρησης πραγματοποιείται στον πεζόδρομο της Καλλάρη με στόχο κυρίως την αλληλεγγύη προς τους διωκόμενους και συλληφθέντες αγωνιστές των ημερων που προηγήθηκαν. Αναρτάται επίσης ένα μεγάλο πανό αλληλεγγύης στο κάστρο της πόλης. Την ίδια μέρα κάποιοι άλλοι αλληλέγγυοι επισκέπτονται τους εργαζομένους στο εργοστάσιο Καρυπίδη που εκείνες τις μέρες βρίσκονταν σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους.

Την Παρασκευή 9/1/2009 πραγματοποιείται πανεκπαιδευτική διαδήλωση με αφορμή την επέτειο της δολοφονίας του Ν. Τεμπονέρα. Την ίδια μέρα καταλαμβανεται το εργατικό κέντρο με πρωτοβουλία της ανοιχτής συνέλευσης εργαζομένων, ανέργων, φοιτητών και μαθητών σε μια προσπάθεια να μετατραπεί ο χώρος αυτός σε εστία αντιπληροφόρησης καθώς και σ’ εναν ανοιχτό χώρο ζύμωσης και οργάνωσης της αλληλεγγύης σχετικά με τον αγώνα των εργαζομένων στον Καρυπίδη καθώς και με την υπόθεση της Κ. Κούνεβα (βλ. το αφιέρωμα μας εδώ). Επιπλέον άλλο ένα ζήτημα που άνοιξε εντος των διαδικασιών στο εργατικό κέντρο ήταν η αλληλεγγύη στους διωκόμενους της εξεγερσης. Η κατάληψη λήγει τέσσερις μέρες μετά.

Τη Δευτέρα 12/1 αλληλέγγυοι/-ιες κυριώς από τον αντεξουσιαστικό χώρο της πόλης κατεβαίνουν μαζικά στην Λάρισα όπου πραγματοποιείται πορεία αλληλεγγύης στους διωκόμενους με τρομονόμο μαθητές που συνελήφθησαν εκεί κατά την διάρκεια της εξέγερσης.

Την Πέμπτη 22/1 πραγματοποιείται μαζική πορεία αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα.

πηγή : ‘Τα παιδιά της γαλαρίας”