Το κράτος γεννά τη βία, οι κοινωνικοί αγώνες την ελευθερία…

Οι εικόνες που παρουσιάστηκαν από την χθεσινή πανεκπαιδευτική πορεία ήταν θολές. Όχι μόνο από τα χημικά που χρησιμοποιήθηκαν αφειδώς, αλλά κυρίως από την επίσημη ρητορική που έντονα αναπτύχθηκε με πασιφανείς πολιτικές αιτιάσεις. Η αλήθεια αφαιρέθηκε από την πραγματικότητα με μία προκρούστεια επέμβαση που θέλησε να συσκοτίσει τα πραγματικά ερωτήματα.

Με ποιο κριτήριο γίνεται ο διαχωρισμός μεταξύ “αντιεξουσιαστών” και “φοιτητών” τη στιγμή που οι συγκρούσεις αποτελούν μονόδρομο από τον Ιούνη και μετά απέναντι σε μία πολιτική “ηγεσία” που επιλέγει να στήνει πάνοπλα ΜΑΤ ως συνομιλητές; Γιατί αποκλείεται κάποιος φοιτητής να είναι αναρχικός, όπως άλλοι είναι ακροαριστεροί;

Με ποιο κριτήριο νομιμοποιείται η ασφυκτική παρουσία των δυνάμεων καταστολής σε κάθε πορεία, ακόμα και των συνταξιούχων, και η  ανεξέλεγκτη άσκηση βίας από μέρους τους, ακόμη και προς τους συλληφθέντες; Γιατί όλοι μιλάνε για εξαίρεση όταν χιλιάδες περιπτώσεις φανερώνουν ότι είναι ο κανόνας;

Το όργιο που στήθηκε μετά τη σύλληψη του συντρόφου μας φοιτητή από τα Γιάννενα ήταν ευτελές όπως κάθε όργιο. Κανείς δεν πρόσεξε τα ΜΑΤ να επιτίθενται στο μπλόκ  το οποίο ο ίδιος περιφρουρούσε από το μένος τους, κανείς δεν τους πρόσεξε όταν τον χτυπούσαν ενώ ήταν πεσμένος. Δεν χρειάζονται αποδείξεις από κάμερες. Αρκεί η μεταγωγή του στα επείγοντα του Γενικού Κρατικού Αθηνών αφού, αιμόφυρτος, λιποθύμισε στη ΓΑΔΑ.

Γιατί στο Νοσοκομείο φυλάσσεται από οπλισμένους ΕΚΑΜίτες; Γιατί του φορτώνουν κακούργημα τη στιγμή που δεν υπάρχει καμία απόδειξη; Γιατί το βίντεο που αποδεικνύει ότι δεν είχε συμμετοχή στη ρίψη μολότωφ προβλήθηκε μονταρισμένο;

Η επιχείρηση παραχάραξης των γεγονότων αποτελεί συγκεκριμένη κεντρική πολιτική απόφαση, για να σπιλωθούν οι κοινωνικοί αγώνες και να συγκαλυφθούν τα πραγματικά αιτήματα. Το φρόνημα ποινικοποιείται για να καμφθεί κάθε αντίσταση. Η κοινωνία όμως γνωρίζει. Όπως γνωρίζει και εμάς που ανακοινώνουμε ανοιχτά και δημόσια τις δράσεις μας και τα αιτήματά μας. Όπως γνωρίζει και τον σύντροφό μας από τη συμμετοχή του σε αγώνες για τη διάσωση των ελεύθερων χώρων, εντός του φοιτητικού κινήματος, εντός του κοινωνικού γίγνεσθαι. Χωρίς μάσκες. Τις μάσκες τις φοράει το Κράτος και οι επαγγελματίες της πολιτικής.

Ø     ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΔΗΛΩΤΗ  ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ 22/2 ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!

Ø     ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ!

Ø     ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΝ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΜΕΝΟ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟ ΨΕΥΔΩΝ KAI ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΠΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΕΝΤΥΠΑ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΜΜΕ!

Ø     ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!

Ø     ΖΗΤΩ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

Χειρονομία- Αντιεξουσιαστική Κίνηση

«Τα σύνορα δεν είναι στην Αλβανία / οι μπάτσοι τα μετέφεραν στην Ακαδημία»

Ανήμερα της επετείου της κατάληψης των Ιωαννίνων από τον ελληνικό στρατό αποδείχτηκε περίτρανα τι επιφυλάσσει για τους υπηκόους του το νέο ελληνικό Κράτος (όπως και κάθε Κράτος): φίμωση και καταστολή της αντίθετης γνώμης, στοχοποίηση προσώπων και πολιτικών θέσεων, ποινικοποίηση.

Αναφερόμαστε στην παρεμπόδιση από δυνάμεις των ΟΠΚΕ και της Συνοριοφυλακής (!) του μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων των κατειλημμένων τμημάτων του πανεπιστημίου Ιωαννίνων να διαδηλώσουν τα αιτήματά τους πριν από τη μαθητική και στρατιωτική παρέλαση.

Ο αποκλεισμός των διαδηλωτών στη λεωφόρο Δωδώνης στο ύψος της Ακαδημίας συνοδεύτηκε από λεκτικές προκλήσεις ανδρών της ΟΠΚΕ, την επίδειξη εκ μέρους τους των γνωστών δολοφονικών πτυσσόμενων γκλομπ και το κυριότερο, μόλις τελείωσε η παρέλαση, δεν επετράπη σε διαδηλωτές να βαδίσουν μεμονωμένα στο δρόμο τη στιγμή που η συγκέντρωση είχε διαλυθεί. Ακόμη ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των πρακτικών ποινικοποίησης του φρονήματος, του φακελώματος πολιτών και των «φιλικών συμβουλών» που ακολουθεί το τελευταίο διάστημα η τοπική αστυνομία.

Τι έλειπε από τη χθεσινή παρέλαση; Τα «ακούνητα στρατιωτάκια» των ΜΑΤ που είχαν φροντίσει να κάνουν «καλά τη δουλειά τους» το περασμένο Σάββατο 17/2 στη διάρκεια του αντιφασιστικού συλλαλητηρίου ψεκάζοντας με χημικά τους διαδηλωτές και επιτρέποντας στη «Χρυσή Αυγή» να διαδηλώσει ανενόχλητη στο κέντρο της πόλης. Ανενόχλητη, με πρόσωπα καλυμμένα και με την προστασία των ΜΑΤ λοιπόν η «Χρυσή Αυγή» και όλοι καταλαβαίνουμε ποιοι καλύπτουν ποιους. Εντούτοις, δεν είδαμε σε αυτή την περίπτωση κανέναν από τα τοπικά ΜΜΕ να μιλήσει για «κουκουλοφόρους» και σχεδόν όλοι επικέντρωσαν στην «απειλή» των αναρχικών/ αντιεξουσιαστών και στα επεισόδια που ακολούθησαν.

Καταγγέλλουμε στη γιαννιώτικη κοινωνία την προκλητική παρουσία των δυνάμεων καταστολής (ΟΠΚΕ-Συνοριοφύλακες) στη χθεσινή παρέλαση και δηλώνουμε ότι οι πρακτικές της καταστολής των κοινωνικών αγώνων, της στοχοποίησης πολιτών, της κατασυκοφάντησης πολιτικών χώρων θα μας βρουν μπροστά και απέναντι τους.

Όσο για την παρουσία συνοριοφυλάκων (αλήθεια, ποιος έδωσε εντολή να βρίσκονται στην Ακαδημία;) είναι μία απτή απόδειξη ότι τα σύνορα μεταφέρονται εντός των πόλεων, στο πλαίσιο της ενεργοποίησης μηχανισμών που συνήθως μας «προφυλάσσουν» από τους μετανάστες αλλά ενίοτε κινητοποιούνται για να καταστείλουν τον «εσωτερικό εχθρό». Κάτι από Σαρκοζί θυμίζει αυτό…

Χειρονομία-Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Στις 2 Δεκέμβρη 2006 πραγματοποιήθηκε πορεία περίπου 130 ατόμων η οποία κατέληξε στις φυλακές Σταυρακίου Ιωαννίνων συνοδεία ισχυρής αστυνομικής δύναμης. Στην πορεία ακούστηκαν συνθήματα ενάντια στην κρατική καταστολή, αλληλεγγύης στον Γ.Καλαϊτζίδη αλλά και ενάντια στις φυλακές. Αξίζει να σημειωθεί ότι κρατούμενοι φώναζαν συνθήματα ενώ παράλληλα ο Γ.Καλαϊτζίδης σήκωσε μαυροκόκκινη σημαία έξω από το κελί του δίνοντας πολλές φορές τον τόνο στους διαδηλωτές!
(χειρονομία-Αντιεξουσιαστική κίνηση)

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Γ. ΚΑΛΑΪΤΖΙΔΗ Στις φυλακές Ιωαννίνων βρίσκεται από την περασμένη Τετάρτη 15/11, ο κοινωνικός αγωνιστής και αναρχικός Γιώργος Καλαϊτζίδης. Η απαγωγή – “μεταγωγή” του στη χειρότερη πειθαρχική φυλακή της χώρας, είναι η απάντηση της κρατικής εξουσίας στην πολιτική του δράση αντίστασης και καταγγελίας εντός των φυλακών, όπως ακριβώς η φυλάκισή και δίωξή του με τον τρομονόμο ήταν η απάντηση στην πολιτική του δράση εντός της κοινωνίας. Ταυτόχρονα, είναι μία ακόμη πτυχή της έντονης επιχείρησης αποσιώπησης της κοινωνίας και οποιασδήποτε αμφισβήτησης των κρατούντων, με μέσο την ποινικοποίηση των κοινωνικών αγώνων, τις εξοντωτικές διώξεις των αγωνιστών είτε βρίσκονται στις φυλακές, είτε στο δρόμο και τον εκφοβισμό των πολιτών. Μία επιχείρηση που πλέον είναι απροκάλυπτη και εκδηλώνεται χωρίς προφάσεις ούτε καν στοιχειώδους νομιμότητας, με τις δυνάμεις καταστολής να αποθρασύνονται και το καθεστώς να τους προσφέρει προνόμια και ασυλία κατασκευάζοντας πλαίσια τρομονόμων που περιστέλλουν κάθε στοιχειώδες πολιτικό δικαίωμα και αφήνουν το δρόμο ανοιχτό στην κρατική βία. Από τη μία η άγρια καταστολή των κινητοποιήσεων των φοιτητών, των εκπαιδευτικών, των συμβασιούχων και κάθε αντιστεκόμενης κοινωνικής συλλογικότητας με γκλόμπ και δακρυγόνα, από την άλλη επιδόματα και νομιμοποίηση της κρατικής τρομοκρατίας και των σιδηρογροθιών. Οι μάσκες έχουν πέσει και οι διαθέσεις της κυριαρχίας να επιβάλλει την κοινωνική υπακοή -“συνοχή” με τη ράβδο δεν κρύβονται ούτε καν από τους ίδιους. Η βεβήλωση οποιουδήποτε συμβολικού νοήματος έχει απομείνει στην εξέγερση του Πολυτεχνείου από τις συμμορίες των δυνάμεων καταστολής, επικροτήθηκε ανερυθρίαστα από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης. Τη βεβήλωση την έζησαν οι διαδηλωτές σε Αθήνα και Θες/νίκη με τις προληπτικές συλλήψεις- προγραφές και την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ, τη ζήσαμε κι εδώ με την προκλητική παρουσία των ΜΑΤ και της ΟΠΚΕ στην πορεία, που για πρώτη φορά προχωρούσε συνοδεία των οργάνων καταστολής, θυμίζοντας εποχές σαν αυτές που προηγήθηκαν και κυοφόρησαν την εξέγερση του ’73. Δυστυχώς για τους κρατούντες, τα φίμωτρα δεν είναι τόσο εύκολο να μπουν. Ο Γιώργος Καλαϊτζίδης δεν σιώπησε πίσω από τα κάγκελα, αλλά κατήγγειλε με δημόσια κείμενα στις εφημερίδες τις συνθήκες στις φυλακές, πρωτοστάτησε σε οργανωμένες διεκδικήσεις δικαιωμάτων, συμμετείχε ενεργά σε δράσεις ενάντια στη βία των κρατούντων και την απάνθρωπη κατάσταση των φυλακών. Δεν σταμάτησε να είναι απειλή για το σύστημα της εκμετάλλευσης και το σύστημα αντέδρασε όπως πάντα κτηνωδώς, εξορίζοντας τον στα Γιάννενα, ίσως με την ελπίδα πως η αθλιότητα των εδώ φυλακών και η απόστασή του από το κέντρο και τους συγκρατούμενούς του θα τον οδηγήσει στην απομόνωση και τη σιωπή. Τα Γιάννενα δεν είναι κοιμητήριο. Η υπόθεση του Γ. Καλαϊτζίδη, πιλοτική εφαρμογή του τρομονόμου στον ευρύτερο ριζοσπαστικό χώρο αφορά όλη την κοινωνία. Είναι πλέον οφθαλμοφανές σε όποιον δεν πάσχει από κοινωνική τύφλωση ή ιδιοτέλεια συμφερόντων. Είναι ευθύνη όλων μας να υψώσουμε τη φωνή μας δείχνοντας την αλληλεγγύη μας στον Γ. Καλαϊτζίδη και στους διωκόμενους κοινωνικούς αγώνες. Να απαντήσουμε στην κρατική τρομοκρατία με τη διεκδίκηση της ελευθερίας, της ελευθερίας στη ζωή, της ελευθερίας της αμφισβήτησης, της ελευθερίας να αποφασίζουμε για αυτά που μας αφορούν, της ελευθερίας να αναπνέουμε χωρίς κάγκελα. Της άμεσης απελευθέρωσης του πολιτικού κρατούμενου Γιώργου Καλαϊτζίδη και της απελευθέρωσης της κοινωνίας από τον κλοιό της κρατικής καταστολής και της εκμετάλλευσης. Καλούμε όλους σε παράσταση αλληλεγγύης την Πέμπτη 23/11 στην Νομαρχία στις 18.00 και την Παρασκευή 24/11 σε πορεία αλληλεγγύης στον Γ. Καλαϊτζίδη και εναντίωσης στην καταστολή των κινητοποιήσεων της 17ης Νοέμβρη, στις φυλακές Ιωαννίνων, με προσυγκέντρωση στη Νομαρχία στις 2.30 το μεσημέρι.

ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ – Αντιεξουσιαστική Κίνηση

Ενημερωτικά θα πραγματοποιηθεί πανελλαδική πορεία στις 2/12 που θα καλέσει η αντιεξουσιαστική κίνηση

ΑΣΥΛΟ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ! Το άσυλο, θεσμικό κοινωνικό κεκτημένο ιστορικών για τη χώρα αγώνων, καταργείται. Οι κάθε λογής ασυλίες στους μετόχους της εξουσίας, προωθούνται στους χώρους συνεδριάσεων υπουργικών επιτροπών και ειδικών δικαστηρίων και υπερασπίζονται από τα γκλομπ των μπάτσων και τις ποινικές διώξεις. Μετά την απόρριψη των αιτημάτων των δασκάλων έρχεται ένα πλέγμα αποφάσεων, που ανακοινώνονται με τον πιο χυδαίο τρόπο, για να επιβεβαιώσει το μαφιόζικο τρόπο που διοικείται η κοινωνία. Οι συμβασιούχοι εναποθέτοντας τις ελπίδες τους στην εκλογική αλλαγή πιάστηκαν κορόιδα για άλλη μια φορά. Δεν είναι οι πρώτοι, ας είναι επιτέλους οι τελευταίοι! Ειδικά δικαστήρια ανακοινώνουν παχυλές αυξήσεις στους δικαστικούς. Το προ λίγο μηνών σκάνδαλο της «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης, τις πολιτικές δίκες, τις κατηγορίες εναντίον αντιστεκόμενων ας τις ξεχάσουμε. Μα όχι, να και το κερασάκι στην τούρτα των ασύδοτων άνωθεν επιλογών . Το κράτος επιβραβεύει υλικά τις ένστολες συμμορίες του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, που τελευταία εργάζονται εντατικά πλην ανθυγιεινά, με αυξήσεις και ειδικά επιδόματα. Ο γνωστός αστυνομικός με τη σιδηρογροθιά αθωώνεται την ώρα που ποινικοποιούνται οποιεσδήποτε κινήσεις αντίστασης. Δεν είναι μόνο που ένας ολόκληρος πολιτικός χώρος, αυτός της αντιεξουσίας, εγκληματοποιείται συνδεόμενος εντέχνως πότε με την τρομοκρατία και πότε με το χουλιγκανισμό. Από την παρουσίαση των δεκάδων χιλιάδων φοιτητών ως μειοψηφία αιωνίων τεμπέληδων και ταραξιών περάσαμε στους παραβατικούς μαθητές, στους κοινωνικά αναίσθητους δασκάλους και από εκεί στην παρουσίαση του πρόσφατου συμβολικού καψίματος της καρέκλας βουλευτή της ΝΔ από συμβασιούχους ως τυπική ενέργεια καθαρού βανδαλισμού. Κι ως λύση για το κοινωνικό ζήτημα, προβάλλεται χλευαστικά πάνω από τα κεφάλια απολυμένων εργαζομένων, εξαπατημένων συμβασιούχων, κακοποιημένων μεταναστών, φυλακισμένων τοξικοεξαρτημένων και θυμάτων της νόμιμης τραπεζικής τοκογλυφίας, η κατάργηση του ασύλου. Αναζητείται γύψος! Πόσο απέχουν, άραγε, οι έγκλειστοι στο Πολυτεχνείο προβοκάτορες του ’73, οι πράκτορες σκοτεινών κύκλων απεργοί-διαδηλωτές του ’76 και του ’77 από τους σημερινούς ταραξίες φοιτητές, δασκάλους, μαθητές, εργαζόμενους, νεολαίους; Αναζητείται συλλογική μνήμη! Ο θεσμός του πανεπιστημιακού ασύλου στέκεται ακόμα όρθιος να μας θυμίζει πως στο κοινωνικό φαντασιακό το κράτος γίνεται αντιληπτό ως εκ φύσεως εχθρικό στην ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, στην ελευθερία την ίδια. Ας θυμηθούμε πού κατέφυγαν οι δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές φοιτητές τον Ιούνη, κυνηγημένοι από τα ΜΑΤ. Και μην το ξεχνάμε! Τα ΜΑΤ, η ΟΠΚΕ, οι κάθε λογής μισθωτοί κουμπουροφόροι, δεν αποτελούν τμήμα του εργαζόμενου λαού, τμήμα της κοινωνίας. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά η σιδηρογροθιά της εξουσίας ενάντια σε οτιδήποτε την αμφισβητεί, ενάντια σε οτιδήποτε την απειλεί, ενάντια σε αυτήν την ίδια την κοινωνία. Την ώρα που η ηγεσία του κράτους θα χαριεντίζεται στο Προεδρικό Μέγαρο στήνοντας το 33ο μνημόσυνο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι κατασταλτικές δυνάμεις θα εκμεταλλευτούν και θα δημιουργήσουν ό,τι μπορούν προκειμένου να εφαρμόσουν το κάλεσμα του εισαγγελέα πρωτοδικών Θεσσαλονίκης για προληπτική εισβολή στα πανεπιστήμια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων έχουν ήδη δεσμευτεί τεράστια ποσά για την πρόσληψη ιδιωτικών αστυνομικών-security, καταργώντας de facto το άσυλο. Οι κάμερες στους δρόμους, οι «αντιτρομοκρατικοί» νόμοι, οι προληπτικές συλλήψεις και προφυλακίσεις αγωνιστών, η διαστρεβλωμένη πληροφορία των ΜΜΕ, η διάχυση του φόβου, ο καθημερινός εκβιασμός της μισθωτής εργασίας και της περιθωριοποιητικής ανεργίας, συμπληρώνουν το παζλ. Ο γύψος έχει πλαστεί! Ας το πάρουμε απόφαση. Την ιστορία τη γράφουν άλλοι, αλλά την κάνουμε εμείς. Ας πετάξουμε το γύψο κι αυτούς που τον κουβαλούν απειλητικά. Ας διευρύνουμε την έννοια και το θεσμό του ασύλου σε κάθε δυνατό κοινωνικό χώρο. Ας διαχύσουμε το πνεύμα κοινωνικής αλληλεγγύης εγκαταλείποντας τον ατομικό δρόμο που μας οδηγεί στη συλλογική απόγνωση. Είμαστε εργαζόμενοι, φοιτητές, καλλιτέχνες, νέοι και γέροι, άνδρες και γυναίκες, είμαστε άνθρωποι, είμαστε η ζωή!

Γιάννενα, Νοέμβρης ’06