Γιάννενα, 21 Απριλίου 2013 – Εργατικό Κέντρο
Η συνεργατική και αλληλέγγυα οικονομία βρίσκεται το τελευταίο διάστημα, εξαιτίας και της επίθεσης των αφεντικών στην κοινωνική πλειοψηφία, στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης, εμπνέοντας ταυτόχρονα πάμπολλα εγχειρήματα των «από κάτω». Continue reading Εισήγηση Χειρονομίας στην εκδήλωση για την συνεργατική οικονομία →

Το απόγευμα της Πέμπτης, 25 Απριλίου 2013 στην κεντρική πλατεία Ιωαννίνων πραγματοποιήθηκε παρέμβαση αλληλεγγύης στα αυτοοργανωμένα μέσα αντιπληροφόρησης Ράδιο Ένταση, athens.indymedia, 98FM τα οποία αντιμετωπίζουν την κρατική καταστολή. Στις 11/4 με εντολή της πρυτανείας του Πολυτεχνείου διακόπηκε η πρόσβαση στο διαδίκτυο στα τρία παραπάνω μέσα οριζόντιας κοινωνικής πληροφόρησης του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος.

Στην παρέμβαση συμμετείχαν συλλογικότητες του αντιεξουσιαστικού χώρου της πόλης- Αυτόνομο Ραδιόφωνο Ιωαννίνων, Αυτόνομη Συνέλευση Φυσικού, Χειρονομία -Αντιεξουσιαστική Κίνηση.

Μύθοι και ερωτήματα για το ασφαλιστικό

ΕΠΕΙΔΗ διάφορα πράγματα ακούγονται τον τελευταίο καιρό από δω και από κει, δεξιά και αριστερά, από πρόθυμα παπαγαλάκια της εξουσίας και πρόθυμους ομοτράπεζους του «κοινωνικού διαλόγου», ας ξεκαθαριστούν ορισμένα πράγματα ευθύς εξαρχής για το ασφαλιστικό: ØΔεν υπάρχει πρόβλημα, όπως μας λένε κυβέρνηση, αντιπολίτευση και άλλοι. Τα ταμεία αντέχουν 20 και 30 χρόνια, μπορεί και παραπάνω. Αυτό που δεν αντέχει, αυτό που δεν κρατιέται είναι το κεφάλαιο που επιθυμεί πλήρη κυριαρχία επάνω στον πλούτο και τον ιδρώτα των ανθρώπων.

Ø Οι αποφάσεις για επενδύσεις αποθεματικών, ομόλογα, όλες οι αποφάσεις για τη διαχείριση της περιουσίας των Ταμείων είναι πολιτικές αποφάσεις. Δεν είναι αποφάσεις της κοινωνίας, είναι αποφάσεις του Κράτους, που δεν υπάρχει παρά για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τη δική του αναπαραγωγή.

Ø Κρατική πολιτική απόφαση είναι το χάρισμα χρεών των επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ. Απόφαση κρατική, που δεν έχει σημασία ποια κυβέρνηση την πήρε.
ΕΡΩΤΗΜΑ (προς κάθε κατεύθυνση): Πόσες και ποιες επιχειρήσεις ωφελήθηκαν στα Γιάννενα από τις ρυθμίσεις αυτές; Ας αναρωτηθούμε όλοι και θα αποκαλυφθεί για ποιον υπάρχει το Κράτος. Θα επανέλθουμε σύντομα στο ζήτημα αυτό.

ØΔεν υπάρχει τριμερής χρηματοδότηση παρά μόνο εξαναγκαστική (υποχρεωτική) χρηματοδότηση των Ταμείων αποκλειστικά από τους εργαζόμενους. Κράτος και αφεντικά δεν πληρώνουν (δεν πλήρωσαν ποτέ!). Αντίθετα, μας εκβιάζουν καθημερινά με το φόβο της ανεργίας, με την απαξίωση της εργασίας (stage, τετράωρα, ανασφάλιστη-μαύρη εργασία, ιεραρχία μισθών-θέσεων), με τον κοινωνικό εξοβελισμό της τρίτης ηλικίας.
ΑΛΗΘΕΙΑ έχουμε αναρωτηθεί ποτέ τι θα συνέβαινε εάν οι εργαζόμενοι αρνούνταν να εισφέρουν στα ασφαλιστικά ταμεία και επέλεγαν ελεύθερα και συλλογικά έναν άλλο τρόπο να αποταμιεύσουν χρήματα για τα γηρατειά τους; Πραγματικά, αν τα έδιναν σε ένα φορέα δημοτικό-κοινωνικό, έστω και μέσα σε συνθήκες του σημερινού καπιταλιστικού καθεστώτος, πώς θα ήταν τα πράγματα;
ΚΑΙ ΤΟΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ‘ΛΥΘΕΙ’ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ;
Μα, για περάσουν οι νέες εργασιακές σχέσεις, για να στρωθεί ο δρόμος για πλήρη κυριαρχία του κεφαλαίου που θα κερδίζει ολοένα και περισσότερο, χωρίς σταματημό με το Κράτος να αποφασίζει, να νομοθετεί στο όνομα της Κοινωνίας, στην ουσία ενάντιά της. Ένα μόνο στοιχείο για αυτό: Σήμερα, η περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων φτάνει τα 35 δις ?, όταν η περιουσία του τραπεζικού τομέα φτάνει τα 15 δις ? και υπολογίζεται ότι τα επόμενα χρόνια η περιουσία των ασφαλιστικών ταμείων μπορεί να φτάσει τα 160 δις. Είναι πραγματικά τόσο πολύ το χρήμα αυτό που ανοίγει τόσο πολύ η όρεξη των ιδιωτικών εταιρειών.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στις κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό γιατί μας αφορούν όλους, γιατί είναι αγώνας της κοινωνίας ενάντια στο Κράτος για να επανακτηθεί ο κοινωνικός πλούτος.
Τέρμα στους διαχωρισμούς.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ γιατί μας ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ όλους, γιατί είμαστε άνεργοι, εργαζόμενοι, φοιτητές, συνταξιούχοι.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ γιατί δεν μπορεί να μας εκπροσωπήσει και δεν μπορούμε να εκπροσωπήσουμε κανέναν, παρά μόνο τον υπεύθυνο εαυτό μας.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ γιατί το ασφαλιστικό δεν αφορά μόνο το εάν τα περάσουν τα (μη ανακοινωμένα ακόμη) κυβερνητικά μέτρα αλλά σχετίζεται με τον αγώνα της κοινωνίας να επανακτήσει τον κοινωνικό πλούτο, εν τέλει την ελευθερία να δημιουργεί, να εργάζεται, να σκέφτεται.
Και για να γίνουμε ακόμη πιο συγκεκριμένοι:

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

…σημαίνει ΕΠΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ

…σημαίνει ΑΓΩΝΑΣ ΑΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΟΣ, ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

ΠΑΡΑ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ

ΜΕ ΤΗ ΜΑΦΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Χειρονομία Αντιεξουσιαστική Κίνηση

“Παρέμβαση της Χειρονομίας-ΑΚ στα Γιάννενα για τους ελεύθερους χώρους. Τοποθετήθηκε το  πανώ στο παλιό πανεπιστήμιο στο κέντρο της πόλης και μοιράστηκε το κάτωθι κείμενο τις τελευταίες μέρες στην αγορά.”

Ποιος φοβάται τους ελεύθερους χώρους;    Ο ιστορικός του μέλλοντος, στην προσπάθειά του να αναγνώσει την εποχή μας, θα σταθεί και θα επιμείνει σίγουρα στη μεθοδευμένη προσπάθεια της κυριαρχίας να ποινικοποιήσει, να θέσει εκτός, να συντρίψει οτιδήποτε εκφεύγει της νέας κανονικότητας, όπως οριοθετείται αυτή με το δόγμα της μηδενικής ανοχής.    Πράγματι, αφού απώλεσε στο πρόσωπο του έθνους το βασικό πυλώνα συγκρότησής του κι αφού αδυνατεί να διαχειριστεί ικανοποιητικά τους όρους της ζωής, το κράτος αναζητά πλέον τη συναίνεση στο φόβο και τον αποκλεισμό. Η δημοκρατία παύει να αποτελεί ζητούμενο κι η κυβερνησιμότητα αναγορεύεται σε ύψιστο και διαρκές επίδικο.     Στις ολοκληρωτικές λογικές του πολιτικού συστήματος, ο έλεγχος κι η διαχείριση του χώρου και της δημόσιας σφαίρας είναι κομβικής σημασίας. Πνεύμονες ελευθερίας που εδαφικοποιούν την ουτοπία και την τάση του ανθρώπου για αυτονομία, όπως η Villa Amalias στο κέντρο της Αθήνας, η Λαμπηδόνα στο Βύρωνα και το Xanadu στην Ξάνθη, ανταγωνίζονται δημιουργικά την εντεινόμενη βαρβαρότητα και οφείλουν να καταστέλλονται υψηλόφωνα και πειστικά.    Ανεξάρτητα από επικοινωνιακούς χειρισμούς και πολιτικές σκοπιμότητες, παρατηρούμε εδώ πως τα βέλη της κυριαρχίας στρέφονται εξίσου σε μια ιστορική κατάληψη αντιεξουσιαστικών χαρακτηριστικών (Villa Amalias, απελευθερωμένος χώρος για πάνω από είκοσι χρόνια), που στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα και της πλατείας Βικτωρίας αποτελεί προπύργιο αντίστασης ενάντια στις αυξανόμενες επιθέσεις των νεοναζί και των κατασταλτικών μηχανισμών, σε έναελεύθερο κοινωνικό κέντρο (Λαμπηδόνα, ένα δημοτικό αναψυκτήριο το οποίο οικειοποιήθηκαν κάτοικοι του Βύρωνα και επαπειλείται η ιδιωτικοποίησή του) και σε ένα δραστήριο αυτοοργανωμένο χώρο τοπικού χαρακτήρα (Xanadu, δέχτηκε εμπρηστική επίθεση από φασιστοειδή).    Οι επιθέσεις αυτές κι όσες προηγήθηκαν (Δημοτική Αγορά Κυψέλης, Κ*ΒΟΞ στα Εξάρχεια) πραγματοποιήθηκαν σ’ ένα προλειασμένο από τις επικοινωνιακές μεθοδεύσεις του πολιτικού συστήματος έδαφος. Η Χρυσή Αυγή τώρα, το ΛΑΟΣ παλιότερα, θέτουν την ακροδεξιά ρητορική στην κεντρική πολιτική σκηνή επιβάλλοντας λίγο-πολύ την ατζέντα τους. Από την άλλη, η κυβέρνηση, υιοθετώντας μία κραυγάζουσα στρατηγική της έντασης κι επιμένοντας στην ολοκληρωτική θεωρία των δύο άκρων, λειτουργεί –θα έλεγε κανείς- προς επίρρωση της επίκαιρης και κρίσιμης παραδοχής ότι το κράτος συνιστά το μεγαλύτερο εχθρό της κοινωνίας. Πώς άλλως, όταν στο στόχαστρο βρίσκονται, όχι απλώς όσοι αντιστέκονται, αλλά πολύ περισσότερο όσοι χτίζουν μια ζωή έξω απ’ τα παραδείγματα που μας κληροδοτούνται κι επιβάλλονται άνωθεν, μια ζωή αλληλεγγύης, αξιοπρέπειας και συμμετοχής.    Σφάλουν οι κρατούντες, εάν θεωρούν πως σηκώνοντας το γάντι κατ’ αυτό τον τρόπο θα βρουν μπροστά τους μονάχα τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο. Τα ζητήματα των ελεύθερων χώρων και της συλλογικής διαχείρισης της ζωής τίθενται όλο και περισσότερο με όρους κοινωνικούς και απασχολούν όλους τους ελεύθερα σκεπτόμενους ανθρώπους που οραματίζονται ένα ανείπωτο αλλιώς.   ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ   ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΒΙΛΑ ΑΜΑΛΙΑΣ   Χειρονομία – Αντιεξουσιαστική Κίνηση